Wie van jullie heeft ook last van pds prikkelbaardarmsyndroom? Volgens mijn huisarts heb ik dat. Ik heb poeders gekregen voor een soepelere stoelgang. Dat heb ik ongeveer 6 maanden gebruikt en de laatste tijd ging het goed, dus nu neem ik nog maar 1 zakje per dag. Maar vrijdag gingen wij uit eten. De dagen ervoor voelde ik mij wel erg moe en ik had constant honger, maar voor de rest was het goed. Toen we in het restaurant waren kreeg ik super buikpijn. Ik ben naar de wc gegaan en ik had gepoept en hoopte dat het daarmee over was, maar het werd alleen maar erger. Ben nogmaals naar de wc gegaan, want ik had het idee dat staan zou helpen. En om nou naast mijn tafel te staan, dat staat zo raar. Maar de pijn werd alleen maar erger. Ik ben maar weer naar onze tafel gegaan en we zijn naar huis gegaan. Erg zonde want we aten sushi, all you can eat en ik had pas 1 ronde op. Het lopen naar de auto ging amper. Ik liep gebogen en ver ging van de pijn. Mijn vriend wou met mij naar het ziekenhuis. In de auto deed het ook veel pijn. Elke bocht en remmen en optrekken deed pijn. ( de pijn zat rond mijn navel) Gelukkig na 15 minuten zakte de pijn en zijn we maar niet naar het ziekenhuis gegaan. Nu heb ik net contact gehad met de huisarts en hij zegt dat het gewoon bij pds hoort. Wat is jullie ervaring? Hoort zulle heftige pijn dat je niet recht op kan staan en bijna moet kruipen naar de auto hierbij?
Ik herken dat soort aanvallen ook. Maar ik ben nu helemaal van mijn pds af; toen mijn oudste werd geboren bleek zij sterk op koemelk te reageren, ik ging daarom op een streng dieet - ik gaf borstvoeding. Na een half jaar dronk ik weer even melk om het te testen; meteen reageerde dochter weer én ineens merkte ik weer pds-klachten. Sindsdien eet ik totaal geen melkproducten meer; geen kaas, geen melk, en ook geen melk in bv koekjes. Volledig klachtenvrij! Kan het je echt aanraden eens op je klachten te letten icm je voeding; heb je bv meer last na een maaltijd met kaas of room? Of misschien reageer jij juist op ei of noten, ik roep maar wat; het is het echt waard het eea uit te sluiten!
Hou eens twee weken lang een voedingsdagboek inclusief de reacties van je lichaam bij. Misschien zie je een patroon? Zes maanden lang aan de laxeermiddelen terwijl je het misschien voor een groot gedeelte met voeding kunt oplossen vind ik wel veel. Bij PDS wil ook nog wel eens het FODMAP dieet werken. Kun je googlen. Heb zelf geen PDS trouwens, maar een darmziekte.
Ik herken die klachten nog uit het verleden en ik heb ook collega's die soms een dagje niet naar kantoor kunnen komen vanwege pds. Dus helaas kan het inderdaad zo heftig zijn. Tegenwoordig heb ik er praktisch geen last meer van, nog maar een paar keer per jaar, sinds ik geen druppel alcohol meer drink.
Oh idd alcohol triggert het hier ook, ik drink nu ook niet meer. En (te) vet triggert ook. Maar koemelk (en ook geitenmelk trouwens) was hier echt de grootste trigger.
Ik heb het ook, maar toen ik de pijn had die jij omschrijft, dat je niet meer kan lopen en moet kruipen, toen had ik last van darmkoliek, dat is nét even wat anders, maar veroorzaakt ook heel erg veel pijn. Ik kreeg toen in het ziekenhuis een spuit tegen de pijn.
Wat is er nog meer onderzocht voordat deze diagnose kwam? Want eigenlijk is dit geen diagnose, maar een rest diagnose. Pds is iets wat geconstateerd kan worden als al het andere uitgesloten is. Je zou met deze klachten dus echt eerst op andere dingen onderzocht moeten worden bv coeliakie en nog veel meer voor ze pds mogen vaststellen. Helaas gebeurd dat wel vaak.
Helemaal met Tuc eens! Deze diagnose wordt veel te vaak gesteld door artsen om er maar vanaf te zijn.
Idd, hier kwam ik met klachten bij de ha en die zei meteen;'Oh dat is het prikkelbaredarmsyndroom, hoort er gewoon bij, niks aan te doen!' Heel raar! Helemaal omdat er dus gewoon toch een oorzaak bleek te zijn voor mijn klachten en ik er nu vanaf ben. Als hij dat nou 15 jaar geleden had uitgezocht, was ik er veel eerder vanaf geweest...
Dat idee heb ik ook een beetje bij mijn huisarts. Ik heb bloedonderzoeken gehad. Kwam niks uit. Toen nogmaals bloedonderzoek en toen laten kijken naar vitamines. Had vitamine d en b te kort. Verder zegt die steeds maar dat ik het moet aan kijken. Dagboekje is misschien wel handig. Misschien ga ik zelf een verband zien.
Een colonscopie is de enige manier om uit te sluiten of er niet meer aan de hand is. Bloedonderzoeken kunnen ook onbetrouwbaar zijn. Ik heb nooit hoge ontstekingswaarden. Pas bij een colonscopie zie je dan wat er echt aan de hand is.
Ik had ook nauwelijks ontstekingswaardes en ook vitamine b12 te kort.. Vooral dat laatste was raar omdat ik multivitamin slikte en geen vegetariër ben, na aandringen naar mdl arts gestuurd en ook dat na aandringen een darm onderzoek gehad en bleek ziekte van crohn te hebben! Huisarts was enorm verbaasd want dacht echt dat het pds was...
Hier ook pds en dan in de diarree vorm. Not amused als we ergens heen gaan om te eten. Het doet zelfs zo'n pijn dat ik moet overgeven terwijl ik op de wc zit. Je raad het al met de emmer tussen mn benen op de wc. Sinds ik bij de osteopaat ben geweest, zijn mijn aanvallen van 3x per week naar 2 a 3x per maand gegaan. Heel fijn en echt een aanrader. Succes
Ik heb de ziekte van crohn met PDS. Die pijnaanvallen ken ik. Vaak helpt naar de wc gaan wel wat, maar gaat nooit gelijk weg. Soms moet ik nog een paar x naar de wc voor het echt weg gaat. Ook heel veel last van lucht in de darmen, en ene x kan ik goed naar de wc en de andere x niet. Als ik stress heb of iets verkeerds eet is het gelijk dun en moet ik weer naar de wc.. ( dit kan miss ook door de crohn komen?) Ik had trouwens wel eerste de diagnose crohn voor PDS.
Hier ook pds. Ik heb 10 jaar terug een darm infectie gehad en de pds er aan over gehouden. De eerste paar jaren waren lastig, het is echt uitzoeken met eten wat je kan verdragen en wat niet. Ik heb voornamelijk last van pittig gekruid en/of vet eten. En dingen zoals paprika chips, chocola, ei en ui. En stress is ook een boosdoener. Al kan ik nu de meeste dingen wel weer beter eten zonder gelijk last te krijgen. Zoals hier boven is aangegeven, een soort dagboek bij houden is wel handig.
Bij mij hebben ze 12 jaar geleden pds vastgesteld, na diverse darmonderzoeken. 5 jaar geleden kwam alsnog een andere diagnose bleek al die tijd te lopen met een chronische blindedarmontsteking, niet zichtbaar in bloed en niet zichtbaar bij operatie (is er voor de zekerheid uitgehaald omdat een chirurg in opleiding opmerkte dat 1 op de zoveel niet zichtbaar was) vervolgens is er onderzoek naar gedaan en bleek hij op knappen te staan. Buiten dat ik op dat moment enorm blij was dat de pijn weg was heb ik de afgelopen 5 jaar geen enkele klacht meer gehad terwijl ik daarvoor bijna wekelijks een aanval had zoals jij beschreef en dan dagen aan een stuk.
Die omschrijving van pijn herken ik wel hoor, ik heb ooit tijdens een aanval mezelf tot bloedens toe gebeten om maar ergens anders pijn te voelen. Bij mij was pds puur stress gerelateerd maar in de loop van de jaren heb ik er minder last van gekregen.
Ik heb mij nu ingeschreven bij een huisarts hier in het dorp. Ik stond nog steeds ingeschreven in mijn oude woonplaats. Ik hoop dat ik met hem wel wat verder kan.
We hadden echt pas net 1 ronde gegeten. Kun je daar dan al zo snel last van krijgen in de buurt van je navel?