dat het zwaar kan worden besef ik idd wel, maarja het is nu ook al best zwaar zo. en dan vraag ik me af zullen die paniekaanvallen terug komen in het begin?
ja die paniekaanvullen kunnen zeker in het begin vaak voorkomen en soms ook nog wel erger. Daarom is het heel belangrijk dat je ook therapie erbij volgt. Dat je weet wat je moet doen bij zo'n aanval of hoe je moet reageren. En als het dan niet lukt dat je in ieder geval je hulpverlener kan bellen.
nou daar zit ik ook niet echt op te wachten! heb er namelijk nu al een hele tijd geen gehad. ik kan mijn psycholoog alleen op donderdag en vrijdag bellen want dan werkt zij.
dat is de reden dat ik nu nog alprazolam bij de hand heb Elsie. Als straks de anti depressiva goed werkt en ik goed 'ingesteld' ben, dan heb is die alpralozam ook niet nodig. Er zijn dus ook weer middeltjes tégen de bijwerkingen... (net zoals je paracetamol kan pakken als je van een medicijn hoofdpijn kan krijgen) . Maar oke, ik heb me ook lang laten tegenhouden door de angst dat het eerst erger zou worden, maar de knoop uiteindelijk dus tóch doorgehakt. Het hóéft niet eerst erger te worden...
@athina het hoeft idd niet eerst erger te worden, dat zal per persoon wel verschillen. en zou de laagste dosis krijgen. maar ik ga het vrijdag met mijn psycholoog overhebben en tot die tijd probeer ik er niet meer aan te denken, ga mezelf helemaal suf piekeren en dat kost ook weer energie! en dat vind ik zonde.
@elsie, volgens mij ken je mijn ervaring met de AD al (op het forum over postnatale depressie) ik zeg, DOEN!! onthoud dat je er niet je hele leven aan MOET blijven zitten. het kan je goed helpen om idd tot rust te komen en alles weer op de rit te krijgen. na 1 of een paar jaar kun je weer afbouwen. en ja het opbouwen is k*t en het afbouwen idem maar het is bij mij beter met AD geweest dan zonder... het geeft je echt veel meer rust. niet zoveel piekeren maar doen, ik wilde het ook niet en ben echt super blij dat ik het wel gedaan heb!
@mamavjill ik hoor idd veel goede verhalen gelukkig. en ik denk ook dat het opbouwperiode per persoon verschilt hoe dat loopt. maar ga het eerst overleggen met mijn psycholoog, en dan kijk ik verder. zit mezelf helemaal gek te piekeren en daar probeer ik nu tot vrijdag even mee te stoppen.
ik heb jaren ad geslikt en als ik die niet had geslikt is de kans groot dat ik er nu niet meer was. Zo ontzettend depressief was ik ( opname op gesloten afdeling) soms komt het zonder pillen dus gewoon niet goed!! Met AD kan ik juist wel goed functioneren. Het haalt de scherpe angstrandjes er af maar verder niet. Wordt er absoluut geen zombie van. Ik denk niet dat je huisarts moet beoordelen of je moet beginnen met AD als je zo twijfelt. overleg inderdaad met je psycholoog, vraag evt eens een consult bij een psychiater. Die hebben er echt verstand van. Niet alle AD slaan trouwens bij iedereen aan. Heb in mijn slechtste tijd eerst fluvoxamine geslikt en dat werkte helemaal niet. Een beetje aan de late kant kwam de psychiater op het idee toch eens een ander middel te gaan proberen en gelukkig met een flinke dosis Tryptizol begon ik stapje voor stapje op te knappen en kon ik weer naar huis. Als je heel geleidelijk afbouwt als het een tijd goed gaat valt het ook best te doen hoor is mijn ervaring. Niet boem binnen 2 weken of zo
ik denk idd ook dat je rustig moet afbouwen. maar ik wacht vrijdag af en probeer er verder niet meer over na te denken of te twijfelen dat kost ook weer energie.
Ik begrijp niet dat iedereen die een pd heeft gehad aan de ad zit. Een pd is een hormoonkwestie en niet depressief zijn. AD onderdrukt alleen dat gevoel en lost dus niets op. Ik heb hormoonpreperaat geëist bij mijn huisarts en vitamine b. Na een paar weekjes ging het al veel en veel beterder met mij. Zelfs mijn gyn zei dat je niets aan AD hebt. En dat je echt een hormoonpreperaat moet hebben. En ik kan zeggen. Ik heb echt een hele zware pd gehad. Ik gun dit wat ik heb meegemaakt echt NIEMAND. Ik kon er niets aan doen maar voel me nog steeds schuldig tegenover mijn zoontje dat ik voor mijn gevoel niet de moeder toen heb kunnen zijn die ik had moeten zijn.
Ik heb weliswaar geen ervaring met een pd maar dit probeerde ik in mijn eerdere berichten dus ook al duidelijk te maken. Eerst hier eens naar laten kijken en dan kan je altijd nog aan de AD. Ik weet zo goed als zeker dat mijn depressie door een verstoorde hormoonhuishouding kwam/komt. En ik heb bij elsie veel topics gelezen waarvan ik dacht dat kan daar ook weleens door komen. Nu tijdens de zwangerschap, en ook tijdens mijn vorige zwangerschap heb ik nog geen een depri dag gehad en durf te wedden dat zodra mijn cyclus weer op gang komt ik hier weer last van ga krijgen. Ik besef dat ik hier over mijn eigen situatie praat en dit niet kan vergelijken met anderen, maar het is toch in ieder geval de moeite waard om hier eens goed naar te laten kijken elsie? Want als t wel hormonaal is dan kun je de oorzaak beter meteen weghalen dan de ad te gaan gebruiken.
ik denk idd dat het ook wel door hormonen komt en dat kan ik zeker na laten kijken. heb alleen zo'n leuke huisarts die je gelijk ad voorschrijft.
Dat was hier ook. Echt bijna iedere huisarts schrijft ad voor. Omdat ze er geen verstand van hebben en de meeste psychologen ook niet. Een gyneacoloog heeft er wel verstand van. Tuurlijk zal het wel helpen maar de ad onderdrukt alleen je gevoel en lost het dus niet op. Duphaston zoals ik je al in een pb schreef. Die werkt wel. Wij zijn nu bezig met een 2de en moet zeggen dat ik als de dood ben dat ik weer een pd ga krijgen na de bevalling. |Mijn Gyn zei "als je bevallen bent moet je gelijk aan de vitamine b gaan en als je het voelt aankomen direct aan de hormoonpreperaat gaan". Nu weet ik het allemaal dus ga dat echt gelijk doen.
een gynacoloog is toch geen psychiater? Die heeft er echt verstand van en een gynacoloog heeft er een beetje ervaring mee. Dat AD nooit nodig zou zijn bij een pd vindt ik een hele boute uitspraak en ben het er dan ook niet mee eens. ( wordt er zelfs een beetje boos om eigenlijk) Er moet gewoon naar iedereen individueel gekeken worden en als iemand suicidale neigingen heeft en met spoed moet worden opgenomen wordt er wel degelijk met effect ad toegepast. ( heb op een afdeling gewerkt in de psychiatrie waar moeder/kind zorg wordt geleverd.) Tuurlijk is het ook een hormonenkwestie maar als het zo simpel was om met hormonen een depressie te voorkomen waren a die psychiatrische afdelingen ook niet nodig. Nogmaals er moet door een specialist gekeken worden wat per individu nodig is.
Ben het helemaal met je eens. Ben twee keer overspannen deprie geweest in de tussen tijd was er ook wel eens wat maar minder dan na de geboorte van de kinderen. Bij de eerste heb ik geen ad geslikt en nu bijde tweede wel en je raad het al het scheelt voor mij zoveel. Maar wat Elsje ook beslist heel veel sterkte en hoop dat jij de juiste beslissing neemt voor jou. En raad pleeg voor al mensen die er echt verstand van hebben. Mensen die tegen ad zijn mag. Maar laat vooral je keuze daar in niet aan af hangen. En ook niet mensen zo als ik die wel voor zijn. Dus wat je zelf ook zegt vrijdag een gesprek met je psyoloog en evenutweel door laten verwijzen naar de psygiater. En heb nog een tip laat je testen van wat je mankeerd laat je iq testen en alles dat geeft vaak ook een goed beeld van wat er loos is. Heel veel sterkte.
ik heb al een paar keer bloedonderzoek gedaan, komt allemaal niks uit, gelukkig. maarja op een gegeven moment kan je wel aan het onderzoeken blijven. ik ga nu nog geen beslissing maken, eerst vrijdag maar afwachten. vandaag gelukkig een goede dag!
Ik zeg ook niet dat het nooit voorkomt dat AD niet zou helpen. Maar ik heb zelf geen ene flikker aan de psychiater gehad. Ze douwde me alleen nog verder de grond in. En JA ik had ook verschikkelijke gedachten. Sorry maar nu wordt ik boos. Ik wordt er boos om omdat als ik eerder die medicatie had gekregen die ik nodig had het nooit zover had hoeven te komen als dat het bij mij was. De psychiaters die mij probeerde te helpen ( fout dus) mogen van mij aan het gas.... Door hun heb ik 8 maanden van mijn zoontje zijn leven gemist. En daar ben ik tot op de dag van vandaag nog steeds verdrietig om.
de werking van duphaston is helemaal niet bewezen, daarom wordt het bijna nooit voorgeschreven. wilde zelf eerst ook aan de duphaston maar mijn psychiater weigerde dit. ben zelf ook aan de ad, gelukkig maar anders had ik hier niet gezeten. @ elsie. waarom laat je je niet doorverwijzen naar een psychiater, die hebben er pas echt verstand van.