Ik vraag me het volgende af; Door omstandigheden is het er nooit van gekomen een opleiding af te ronden waar ik nu ook echt wat aan heb. Korte geschiedenis; havo/atheneum advies gekregen destijds. Twee jaar gevolgd en toen zelf bedacht lts horeca te gaan doen. Gehaald met twee vingers in mijn neus en doorgestroomd naar de hotelschool. Niet afgemaakt om verschillende redenen. De grootste reden was ik zelf, de pubertijd een stuk gevoeligheid en (bleek later pas, veel later...) hoge intelligentie. Ik heb echter nooit van huis uit de stimulans gekregen en ook nooit echt geleerd om te leren. Ik leefde en overleefde mijn leven en pas nu ik een dochter heb vallen er dingen op zijn plek. Inmiddels ben ik 41 jaar en scoor ik goed op testen. Dat is fijn om te weten natuurlijk, maar mijn CV sluit totaal niet aan bij wie ik dus ben. In gesprekken komt dit vaak wel goed en wanneer ik mijn CV niet nodig heb, wordt ik op het juiste niveau ingeschat. Maar het vinden van interessant en uitdagend werk is hierdoor echt een probleem. Werk houden ook, omdat het vaak neerkomt op "ik heb het gezien, wil door en kan dan niet door". Ik zou graag een opleiding willen volgen die past bij mijn persoonlijkheid en ontwikkeling, maar met een lts diploma kom ik niet veel verder dan een mbo opleiding. Daar zou ik natuurlijk in door kunnen groeien. Ik vind het lastig om hierin iets concreets te vinden. Ik woon alleen met mijn dochter, heb een bijstandsuitkering en heb werkelijk geen idee waar te beginnen en hoe dit in te vullen. Daarnaast zou ik het best fijn vinden om eens wat heen en weer te babbelen met ervaringsdeskundigen. Ik voel me vaak best alleen in dit stuk namelijk.
Je zou natuurlijk een toelatingsexamen kunnen doen voor hbo of wo? Maar ik herken 'het probleem' wel. Ik deed vwo met twee vingers in de neus, maar door omstandigheden thuis in het laatste jaar depressief uit huis gegaan en mijn eindexamen niet gemaakt terwijl ik er erg goed voor stond. Jaar erna onverwachts zwanger en pas vorig jaar aan een studie begonnen die te combineren viel met ons gezin en het werk van mijn man. Maar ik mis de uitdaging echt totaal in de studie. Ik houd mijzelf het einddoel voor ogen, maar pff.. Lastig af en toe hoor! Terwijl het echt wel een studie is die bij mij past.
Heb je wel eens van EVC gehoord? Dit is een ervaringscertificaat. Hierbij kan je niveau aangetoond worden. Misschien helpt jou dat wat op weg? https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/middelbaar-beroepsonderwijs/vraag-en-antwoord/wat-is-een-ervaringscertificaat-evc
Kun je niet vanuit de gemeente begeleiding krijgen? Die kunnen je wellicht helpen om iets op jouw niveau te vinden? Ik heb zelf via mavo, mbo en hbo uiteindelijk de uni gedaan. Ik heb zelf 2 jaar thuis gezeten maar ben toen benaderd voor een baan, puur en alleen vanwege het papiertje. Hoewel het "maar" een papiertje is heeft het voor mij wel heel veel mogelijkheden gecreeerd. Mijn man heeft bijv geen uni maar werkt wel op dat niveau. Maar omdat hij niet het papiertje heeft kan hij nu bijv niet meer verder groeien qua functie... Hij twijfelt dus ook om alsnog een opleiding te volgen, hij is nu bezig met de mogelijkheden uitzoeken a la NCOI. Is de LOI misschien iets? Daar kun je ook hbo volgen?
Ik zou zeggen doe een toelatingsexamen voor hbo/wo en start met een relevante studie! dat heb ik zelf ook gedaan nadat ik in vwo6 gestopt ben met school. Op papier had ik dus alleen de basisschool afgerond. Wel 10 jaar (leidinggevende) werkervaring, maar geen diploma en daar kijkt een werkgever toch naar, dat hbo papiertje wordt steeds belangrijker. Ik heb 6 examens moeten afleggen, economie, m&o, wiskunde, engels, nederlands en algemene kennis. En sinds september ben ik dus begonnen aan mijn HBO studie met tot nu toe prachtige resultaten Qua financieen; ik woon alleen met 3 kindjes, heb mijn baan opgezegd voor mijn studie, ik kom rond van alleen studiefinanciering plus toeslagen. Ik kan geen gekke dingen doen maar red het makkelijk
Ik ben 20 en heb mijn HBO niet afgerond, ben in t 3e jaar gestopt wel een boel werkervaring maar al het werk dat ik doe is ongeschoold. Nu doe ik een thuiscursus om een diploma te halen, die zijn niet zo duur en kan ik combineren met onze dochter. Misschien is dat een idee?
Ik zou beginnen met kijken naar welk vavo onderwijs er in je regio of stad is. Zo heeft mijn zus ook in 1 jaar haar havo gehaald en kon toen direct door naar de heao. Als er zo'n discrepantie zit tussen je hoogst genoten opleiding en je intelligentieniveau denk ik dat dit de snelste manier is om het dicht te timmeren. Vavo is volwassenen educatie, wat vroeger de 'moedermavo' was of ' tweedekans onderwijs'
Je komt in aanmerking voor de 21+ toets voor het HBO (colloqium doctum) in januari en februari zijn de open dagen voor de hbo opleidingen. Ga je wel verdiepen in welke richting je wilt. En welke opleiding natuurlijk en ook of daar wrl werk in te vinden in. Derltijd HBO is makkelijk te doen als je HAVO/VWO hersenen hebt. Plannen, huiswerk maken en daadwerkelijk leren is in het begin wat moeilijk, maar daar kom je ook wel in. Succes.
Ik heb zelf ook geen diploma van de middelbare school, ook te druk met mezelf, leven, overleven 😁 Nadat ik bij zinnen was gekomen, heb ik toelatingsexamen voor HBO gedaan en na mijn propedeuse ben ik doorgestroomd naar universiteit. Ik kan met recht zeggen dat, na alle stomme keuzes die ik in mijn leven heb gemaakt, dat een van de beste keuzes van mijn leven is geweest. Dus mijn advies zou zijn, ga ervoor en ga lekker weer studeren, je ontwikkelen, en worden wie je bent op dat gebied. Er gaan zoveel deuren voor je open met een diploma, geeft echt vrijeheid, op meerdere fronten vind ik. Succes!
Echt heel erg bedankt voor jullie reacties! Fijn om te lezen. Gisteren, nadat ik dit bericht geplaatst heb, realiseerde ik me dat ik bepaalde dingen echt even moet verwerken. Ergens doe ik dat al jaren, maar het is net of ik me nu in één klap bewust ben geworden van wat er allemaal gaande is en ik merk dat ik dat erg moeilijk vind. Ik heb, door de bijstand sinds september, bij de gemeente een coach, waar ik deze maand een afspraak heb om te gaan re-integreren. Verder heb ik nu drie maanden nog een kleine ww uitkering, omdat ik tot 31 december een parttime baan had. Ik heb dus een sollicitatieplicht, al merkten mijn coaches wel dat het belangrijk is dat ik niet als bijv. aspergeplukker geplaatst moet worden, omdat het risico dan groot is dat ik daar zo weer aan het buro zit. Ik heb het gevoel echt met een probleem te zitten. Ik heb sinds maart vorig jaar gesprekken gecombineerd met een vorm van creatieve therapie. Ik heb in mijn leven al diverse keren therapie gehad en telkens werd ik geconfronteerd met mijn "slimheid". Niet dat ik in staat ben lastige wiskundige vraagstukken op te lossen (in tegendeel...), maar op andere vlakken scoor ik hoog. Het balletje is eigenlijk gaan rollen door onze dochter en mijn ex-man. Het is een lang verhaal, maar dochter scoort op de cito's boven gemiddeld en zo gaande weg komen we ook een heleboel andere zaken bij haar tegen waarvan we niet goed weten wat we er mee moeten. Daarvoor lopen we met haar bij een pedagoog (die haar al drie jaar volgt ivm eerdere ziekte van dochter). Tijdens het laatste bezoek is besloten onze dochter door te laten testen. Dit gaat in januari ook gebeuren. Laat ik het zo zeggen; het is wat het is allemaal. Ik kan dingen niet meer terug draaien, maar dat het nu in één keer door lijkt te dringen waarom ik ben wie ik ben, waarom ik dus reageer zoals ik reageer, het als kind zo lastig heb gehad, waarom ik mijn leven lang al tegen bepaalde zaken aanloop, daar heel wat uren therapie in heb zitten en er toch nooit gevoelsmatig echt goed uit kwam.. .dat komt wel even binnen bij me. En nu weet ik dus gewoon even niet meer goed waar te beginnen. Als ik 20 was geweest, was het misschien makkelijker geweest. Maar nu heb ik echt zoiets van; pff. .ik ben 41, een kind, een bijstandsuitkering, sollicitatieplicht etc. etc. Ik zou veel liever een jaar of drie de tijd willen hebben om een echt diploma te halen. Maar al die regels, plichten... lastig. Ik denk dat een gesprek bij de gemeente een goed begin is. Ik wil mezelf hard gaan maken voor mezelf en eindelijk eens gaan bouwen aan iets waar ik echt verder mee kan. Blijven hangen in het verleden zal me niet verder helpen, maar toch.. het raakt me even.
het besef is natuurlijk de eerste belangrijke stap die je al hebt genomen. wat ook heel belangrijk is om jezelf te leren om te denken in kansen en mogelijkheden, en niet in belemmeringen. De reden dat jouw cv een lager niveau laat zien dan dat jij zelf aangeeft te hebben, ligt echt voornamelijk bij jezelf, en waarschijnlijk je instelling. Je moet leren om door te zetten, dan pas zul je werk op een hoger niveau kunnen vinden en behouden. Daar zal een papiertje meer of minder op jouw leeftijd niet zo onwijs veel aan bijdragen. Het is belangrijk om te bedenken waarom je deze kansen in afgelopen 20 jaar nog niet hebt gepakt. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn, maar begin in ieder geval te kijken naar jezelf. - waarom denk je bijv dat je bij geen enkele baan tot nu toe kon doorgroeien? Dit heeft echt weinig met je diploma te maken. Mijn zus bijv een vergelijkbaar geval als jij [instroomniveau gymnasium, uiteindelijk maar havo afgemaakt]. Ze ging simpel uitzendwerk doen bij een callcenter, en is daar uitendelijk tot een best hoge functie doorgegroeid. Wat ze deed was vooral denken in 'ik kan dit veel beter', in plaats 'dit is te simpel voor mij', en lef hebben. Ze viel op toen ze bij de manager binnenstapte een aangaf dat het huidige planningsysteem dat ze hanteerden heel inefficiënt was en dat het manier van klanten benaderen anders moest. En aangeven hoe het volgens haar beter kon. En toen ging een balletje rollen. Ik ken ook iemand die als creditmanager bij Heineken werkte, ze heeft alleen basisschooldiploma. Met inderdaad een veel hoger denkniveau. En het duurde 8 jaar totdat ze daar kwam, mee heel veel obstakels en heel hard omhoogklimmen. - besef dat een diploma jouw cv niet een giga boost zal geven. Je moet laten zien dat je de uitdaging kunt aangaan, dat je managerskwaliteiten hebt, een leider kunt zijn, hard kunt vechten voor een positie, en zonder schroom blijft doorzetten. Daarnaast kun je wel een specialisatie doen in een vakgebied waar je in werkzaam wilt zijn. Dat kan ook met een instroomcursus. Misschien is dit iets waar een coach je bij kan helpen, maar in eerste instantie ben jij zelf degene die hier een grote slag in kan maken. Succes!!