Sinds zijn geboorte hebben we weinig met L. gedouched. Het is af en toe wel handig maar hij wil echt niet. Zodra de waterstraal zijn lichaam raakt is het brullen. De temperatuur hebben we al normaal en lauw gehad, daar ligt het niet aan. Ook heb ik de douchekop zwakjes aan gehad tijdens een badje, dit gaat even goed. Hij lijkt wel bang... We douchen hem altijd 's avonds voor het slapen gaan, dus misschien is hij wel te moe. Ik ga het binnenkort 's ochtends proberen, maar omdat mijn man dan niet thuis is is dat lastiger. Ik had bedacht om hem in het badstoeltje te zetten en dan af te spoelen. Zijn er moeders die hier ervaring mee hebben? Hoe hebben jullie het aangepakt en met welk resultaat? Moet ik ook stug blijven proberen of creëer ik zo een 'levenslange' angst?
onze kleine gaat regelmatig met mij onder de douche, geen probleem, maar als ik haar alleen douche is het mis...... Ze zet het op een krijzen en is echt hysterish!! alleen als ik er bij ben is het goed...... en in het badje is ook geen optie meer want daar klimt ze uit
Hier ook ervaring met 'douche angst'. Bij mijn oudste dochter heeft het tot ongeveer d'r 2e verjaardag geduurd. Aan het begin kon ik er weinig tegen doen, met anderhalf kon ik haar een beetje laten merken dat het niet eng was, en liet ik dr eerst steeds met d'r handjes voelen, zelf washandje vasthouden etc. ging steeds beter en vooral toen ik d'r uit kon leggen dat ze bij het haren wassen de handen voor de ogen moest doen en d'r hoofd helemaal naar achter. sindsdien gaat het goed. De jongste is nu anderhalf en die gilt al als we naar de douche lopen. Pak het weer op dezelfde manier aan, maar daar is gewoon veeeel geduld voor nodig, ze snapt nog te weinig van wat ik zeg. Verder vooral zelf veel rust uitstralen. Niet overdreven troosten of boos worden. Ik blijf altijd rustig door het gehuil heen praten: "dat is lekker warm" "Lekker wassen, dan zijn we zo weer lekker schoon" etc. Kortom, ik heb goede ervaring bij m'n oudste dochter door het niet weg te schuiven, maar er ook niet op in te gaan. Geduld hebben is hier de sleutel. Succes!