Er staat deze maand in de ouders van nu ook een stukje over hoogsensitieve kinderen. Mijn moeder vond mij ook altijd hoogsensitief (heeft ze wel een beetje gelijk in als ik dat stuk lees). In mijn zoontje zie ik het niet terug, terwijl hij de eerste maanden wel heel snel overprikkeld was.
Ik ben het er mee eens dat een stempel voor een kindje niet snel gegeven moet worden. De kinderen waar we het in dit topic over hebben zijn erg jong. Mijn zoontje is inmiddels 19 maanden en wanneer je net als wij een hele pittige babytijd achter de rug hebben met o.a. veel huilen (huilbaby) en een super snel overprikkeld kind ga je wel op zoek naar een verklaring. In mijn omgeving heb ik veel kinderen van dezelfde leeftijd en mijn kindje is wel echt anders. Natuurlijk kun je niet tot bij mensen in de keuken kijken, maar onze vrienden zijn wel echt open en eerlijk en we delen veel met elkaar over onze kids. Ons, met name mij, waren al veel bijzonderheden opgevallen in de prikkelverwerking van onze zoon. (ik heb hier dan ook wel wat kennis van door mijn werk) We hebben een aantal maanden intensieve fysio gehad en ook de fysio zag bijzonderheden. We hebben wel wat geprobeerd om te kijken of we iets met die prikkelverwerking konden doen, maar zoonlief reageerde nauwelijks op de therapie. Voor nu nog te jong, wellicht als hij ouder is opnieuw gaan inzetten. De fysio erkent dat onze zoon hooggevoelig of hoogsensitief is... Als je als ouder bijzonderheden bij je kind ziet ga je op zoek. Zo is er over mijn kindje eens gezegd dat hij wel kenmerken laat zien van autisme. Nu weet ik hier ook eea vanaf en ben het hier zeker niet mee eens. Als je je gaat verdiepen in hooggevoeligheid kom je erachter dat dit wat betreft gedag overeenkomsten kan hebben met autisme. Voor mij als ouder was het erg fijn om hier over te lezen en om mijn kind te herkennen in het gedrag en de problemen die beschreven worden. Hier ook hadvaten gevonden over de opvoeding. Nu deden we het meeste al goed, maar bevestiging van iets is zooo fijn!!!