Ik heb helaas met beiden ervaring en met beiden heb ik het contact verbroken. Je kunt er waarschijnlijk wel goed mee omgaan, ik heb daar alleen niet voor gekozen omdat ik daar geen trek in had.
Helaas heb ik dit in een ver verleden ook allemaal mee moeten maken... zonder er verder al te veel op in te gaan wil ik alleen maar zeggen er bestaan ook blijf van mijn lijf huizen!! Misschien niet ideaal maar wel een stap richting je eigen leven en vrijheid. Meiden heel veel sterkte ermee.
Ik denk zomaar dat TS niet meer reageert, ze wil immers met hem verder en dan wil je de mening van anderen niet meer horen... Mijn zus is weer eens weg bij die van haar. Aan de ene kant zijn we dolgelukkig en aan de andere kant is het dubbel omdat ik weer dat ze gezwicht is onder onze familiedruk. Familie leden hebben oa ook met hem gepraat en hem duidelijk laten weten geen enkele actie van hem nog te tolereren en dat hij zich koest houdt. 3,5 jaar ellende, zou het echt voorbij zijn?
Je hebt een punt daar over ts... Ik hoop voor je zus dat ze weg kan blijven bij die man,is ze nu tijdelijk bij jullie?Blijf praten met haar,probeer haar te laten zien dat het niet zo hoort...en probeer hem zo ver mogelijk uit de buurt te houden,geef je zus een prepaid telefoon zodat hij haar nr niet meer heeft . Ik word gelukkig de 22e opgehaald door mijn zus,ze brengt een flinke bus mee en alles wat erin past gaat mee.Mijn as ex zit dan op dat moment nog ver weg dus is het echt het perfecte moment om weg te gaan.Ik blokkeer hem op skype ed en neem nog een nieuw nummer zodat ik zeker weet dat hij me niet meer om kan praten...
Sanne wat ben jij dapper! Ik gun je het allerbeste meid, na de 22e zul je zware momenten hebben maar je toekomst is weer positief. Houd vol!!
helemaal niet mee eens hoor. Ik heb gewoon een tijdje mijn topic niet meer bekeken. Ik ben heel blij met alle reacties. Alleen jammer dat er weinig of geen positieve resultaten tussen zitten. Hier gaat het ondertussen beter. We hebben goed kunnen praten en hij heeft ingestemd met een gesprek bij een psycholoog. We hebben een afspraak op 24 november. Er zijn wel nog discussies geweest maar dan wel zonder vernederingen of geweld. Dat is op zich wel een stap vooruit. Gisteren heb ik hem nog op een leugen betrapt. Ik wist dat hij loog dus heb ik hem gezegd dat ik zo niet verder wil en maandag een appartement ga zoeken. Een uurtje later kwam hij terug en heeft hij zijn leugen opgebiecht. Op zich voor hem een hele stap vooruit. Ik denk wel dat hij beseft dat ik het meen.
Goed om van je te horen Daphne. Ik hoop echt dat begeleiding jullie op de rit kan helpen. Maar het zal vooral vanuit je partner moeten komen. Waak ervoor dat het niet al jouw energie kost, je incasseert al genoeg.
Dank je!Het zal inderdaad niet mee vallen maar het grootste probleem is dan opgelost! @daphne,het klinkt positief,ik hoop voor jullie dat de gesprekken gaan helpen.Misschien beseft hij inderdaad dat er (hij) wat veranderen moet.
Mijn ex was er ook een. En op een gegeven moment had ik geen eigen ik meer en was van iedereen vervreemd Grote tip ga weg bij hem want je gaat er kapot van!
Daphne, veel succes bij de psycholoog, ik hoop dat hij gaat veranderen. Mijn zus heeft een aantal maanden geleden de scheiding aangevraagd. Haar bijna exman was al een vreselijke vent maar toen mijn zus aangaf te willen scheiden werd hij echt een monster. Hij gooit met allerlei verwijten, scheldnamen en hij heeft de slachtofferrol aangenomen. Alles ligt aan mijn zus, zij is het rotwijf. Bij de relatietherapie die ze nog gedaan hebben zei hij tegen mijn zus dat hij haar wel wilde helpen hoe zij met hem om moest gaan. Hij had zulke mooie praatjes dat het leek alsof de therapeute op zijn hand was. En huilen dat hij deed, want hij hield nog zoveel van haar, blablabla. En als ze dan thuis kwamen kreeg ze de wind van voren waarom ze bepaalde dingen had gezegd tegen de therapeut. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Als hij boos was om iets heel onbenulligs zei hij een week of langer niks meer tegen mijn zus, gooide al het eten wat ze voor hem maakte in de prullenbak. En dan ineens na een week kroop hij in bed tegen haar aan, wilde hij het goedmaken met seks. Mijn zus walgde op een gegevent moment echt van lichamelijk contact. Nu ze bij hem weg is komt haar ik weer naar boven, komt ze erachter dat niet alles waar hij boos op was haar schuld was. Dat ze geen nul is. Ik heb echt te doen met iedereen die met een narcist samenleeft, het lijkt mij een hel.
Ik hoop het ook Emma79. Sinds ik hem gesproken heb over de psycholoog merk ik toch wel enige verandering. Het lijkt alsof hij wakker geschud is. Hij is veel affectiever tov mij en met onze dochter is hij ook veel meer actief. Gisteren nog, ze wou niet slapen en plots kwam hij in haar kamer, nam hij haar in zijn armen en ging er mee in ons bed liggen. Hij is bij haar gebleven tot ze terug in slaap viel. Heeft hij nog nooit voordien gedaan. Maandag ook, we waren uitgenodigd bij vrienden om te eten. Alles verliep vlekkenloos en ik was buiten een sigaretje aan het roken met een van de uitgenodigden. Plots kwam hij naar buiten en zei ie: kom we gaan... Ik dacht van hé, wat nu? We hebben nog niet eens het dessert genomen. Blijkt dat hij in een discussie was verzeild met de gastvrouw (de nieuwe vrouw van zijn beste vriend) en die was niet akkoord met hem dus heeft ze hem gezegd haar huis te verlaten. Ik vlug nog boven pipi doen en wanneer ik terug naar beneden wou gaan hoorde ik plots dat het over mij ging! Ik zou een slechte vriendin voor hem zijn, die zijn leven probeert te controleren... bla bla bla... Kortom, hij heeft mij tot op het bot verdedigd. Dat deed deugd om hem zo over mij te horen spreken.
Hopelijk blijft het zo...bij mij bleef het niet lang zo goed gaan,na de bevalling een paar dagen daarna deed ik weer alles zelf in huis incl.de was terwijl de wasmachine in de kelder staat.Het ging ook een paar dagen goed toen ik zei dat ik er over dacht om bij hem weg te gaan....nu zijn we,of eigenlijk ik, bezig met alles inpakken en ik krijg de ene rotopmerking na de andere naar mijn hoofd geslingerd,de kleine vind hij ook maar lastig nu...ik zal echt blij zijn als ik weer in mijn eigen huisje zit..
Hij gaat eerst eind november weer eens aan een nieuwe baan beginnen,deze keer in oostenrijk.ik verwacht niet dat hij het langer volhoud als een week.hij weet dus dat ik alleen terug ga maar inderdaad,hij weet nog niet dat hij niet meegaat...klinkt gemeen maar ik weet echt niet waar hij toe in staat is als ik het hem nu al vertel.pasgeleden had de kleine nl een beetje op hem en de bank gespuugd en daar werd hij al zo boos over dat hij de kleine zo ongeveer op de commode gooide,ik wil er echt niet achter komen waar hij toe in staat is.dan maar achterbaks maar het is voor onze veiligheid beter.
dit soort mensen kennen charme offensieven. als jij het zat word trekken ze zo'n offensief open en zijn ze heel charmant en lief. maar wacht maar tot ze weer voelen dat je je overgeeft aan hun dan begint het weer van voren af aan. duurt een hele tijd voor je dat echt gaat zien. en als je het echt ziet dan word het allemaal zo duidelijk
Hij spreekt geen woord nederlands,hij verstaat het niet en hij kan het niet lezen....hij is nl een duitser en vind het ook niet de moeite om nederlands te leren. Nog 1 week doorbijten,dat moet me lukken....uiteraard waak ik als een leeuwin over mijn kleintje,zijn veiligheid gaat voor.