Tegenwoordig zijn er ook andere manieren om stamcellen te verkrijgen. Daarom zou het misschien beter zijn om je als volwassene aan te melden als stamceldonor. Dan is de hla-typering bekend en word je alleen opgeroepen als je een match bent voor iemand. Dit is, naast het gebruik van eigen stamcellen, de meest voorkomende vorm van stamceldonatie. Slechts in een klein percentage van de gevallen wil de arts echt navelstreng-stamcellen. Dit ligt bv aan het type maligniteit (kanker), of of het high of low risk is.
Klavetje, ik denk dat mensen zich ook moeten realiseren dat de stamcellen gebruikt kunnen worden voor doeleinden/onderzoeken waar je zelf niet achter staat. Je hebt daar dan geen zeggenschap meer over. Net als bij het ter beschikking stellen van embryo's (we hebben zelf een ivf traject achter de rug). Ik vind dat wel een lastig dilemma. Ik heb toen ik zwanger was info ingewonnen bij 1 van onze kinderartsen. Ik werk 'in the business', maar wist toch het fijne er niet van. Ik vond het raar dat 'wij' als academisch ziekenhuis geen mogelijkheid hadden om navelstrengbloed te oogsten. Toen vertelde hij dus dat voor therapeutische toepassingen er eigenlijk geen tekorten zijn en dat de huidige manier ook nog eens veel goedkoper is. Toen heb ik het laten rusten. De meeste mensen die bij ons getransplanteerd worden zijn ook auto- of allogeen. Er wordt weinig getransplanteerd met navelstrengbloed. Maar iedereen moet natuurlijk doen waar hij/zij zich goed bij voelt.
Hoelang laten ze de navelstreng dan uitkloppen? 1 minuut? 10 minuten? Zie hier deze site maar misschien is dit al verouderde informatie? Feb 2014. https://dekritischeverloskundige.wordpress.com/tag/navelstrengbloed-doneren/ "Op de site van Sanquin lijkt het net of er geen nadelen vastzitten aan het doneren van navelstrengbloed en lijkt het alsof de navelstreng anders nergens voor gebruikt wordt, maar er zit wel degelijk een nadeel aan vast! Wat ik een heel erg groot nadeel vind van het doneren van navelstrengbloed, is dat de navelstreng niet kan uitkloppen, aangezien dan al het bloed naar je kindje gaat en er geen bloed meer overblijft om te doneren. Je kindje krijgt op deze manier minder bloed en dus ook minder ijzer en voedingsstoffen binnen. Dan is de vraag wat je belangrijker vindt: de beste start voor je kindje of het helpen van iemand met een bedreigende ziekte. Een zeer moeilijke keuze vind ik, maar persoonlijk zou ik kiezen voor het laten uitkloppen van de navelstreng." Er moet bloed overblijven om te doneren, dus dat bloed gaat in ieder geval niet naar je baby maar om hoeveel cc bloed hebben we het dan en hoeveel cc gaat er wel naar je baby als je het langer laat uitkloppen?
Ze laten de navelstreng gewoon helemaal uitkloppen en laten de vk of gynaecoloog gewoon hun normale dingen doen na de bevalling. Pas nadat de navelstreng afgeklemd en doorgeknipt is halen ze het restant bloed en cellen er uit. Je kind zou die cellen en voedingstoffen dan toch niet meer gekregen hebben (want al afgeklemd).
Precies! En dat 'al het bloed naar je kindje gaat' is echt complete onzin. Een navelstreng heeft een aan en afvoer. Alles wat er aan de ene kant ingaat komt er aan de andere kant weer uit. Zou dat niet gebeuren dan is dat levensbedreigend voor de baby. De bloeddruk zou dan enorm stijgen. Een pasgeboren baby heeft namelijk slechts een paar honderd ml bloed.
Overigens blijf ik het een lastige keuze vinden. Ik wil het best ook privé opslaan, maar ik weet gewoon niet goed op welke manier dat dan later nuttig kan zijn voor mijn kindje. Is het een grote geldklopperij voor niks, of gaat dit een soort extra zekerheid voor de toekomst zijn? Lastig, je kunt dit maar 1x doen, weggegooid is definitief weg.
Weggegooid is idd definitief weg, dus zaak om je goed in te lezen. Ook in geval van opslaan voor eigen doel geldt hetzelfde: weg is weg en dan kun je er 100% zeker weten niets meer mee. Feit is dat dit gedaan wordt door bedrijven die er geld mee verdienen. Het zijn commerciële instellingen die echt niet vanuit een nobel doel dit aanbieden. Feit is ook dat de kans dat je dit bloed ooit kunt gebruiken heel heel klein is, zelfs als je ooit een stamceltransplantatie nodig zou hebben. Vaak is het namelijk helemaal niet wenselijk dat je je eigen stamcellen terug krijgt. Je wilt namelijk gezonde cellen terug en niet die met de genetische afwijking die er juist voor hebben gezorgd dat je ziek werd (bv). Of bijvoorbeeld bij kanker/leukemie, dan wil je juist stamcellen van een ander omdat je dan ook kunt profiteren van de zogeheten 'graft vs leukemia'. Dat is zeg maar dat de donorstamcellen meehelpen aan het opruimen van de tumorcellen. En... eigen navelstrengbloed is vaak te weinig voor een transplantatie, zeker bij een volwassene. Vaak worden er meerdere navelstrengen 'gepoold' (bij elkaar gestopt) voor 1 transplantatie. Je zult dan alsnog gebruik moeten maken van stamcellen van een ander. Tot slot is men tegenwoordig zo ver dat stamcellen ook uit je eigen bloed kunnen worden gehaald. Dit is niet altijd een optie, maar in een groot deel van de stamceltransplantaties wel. Maar goed, bij iedereen ligt de overweging anders. Belangrijkste is dat je er zelf achter staat.
Een navelstreng is genoeg voor bloedtransplantatie tot een gewicht van 40kg. Dat is nog best wel aardig. Bij leukemie gebruik je liever niet-eigen stamcellen omdat de kiem van de ziekte daar al in kan zitten. Maar na hart- of breininfarcten, suikerziekte en sommige neurologische ziektes zou het (in de toekomst) wel nuttig kunnen zijn. En wat als een neefje of broertje/zusje ooit kanker krijgt, dan is het misschien wel weer nuttig om dit te hebben en scheelt het een zware ingreep van een beenmergpunctie. Maar de kans daarop is natuurlijk heel klein. En minister schippers heeft een paar maanden geleden nog gepleit voor een landelijke navelstrengbank, die is er alleen nog niet. Maar blijkbaar is het soms dus toch wel nuttig?