Mijn man gaat a.s. zondag heel vroeg weg. Hij heeft voor zijn werk een cursus in de VS en blijft 10 dagen weg. Ik vrees dat mijn dochter helemaal van slag zal raken en elke dag naar haar vader zal vragen. Heel begrijpelijk. Kan ik iets doen om het draaglijk en begrijpelijk te maken? Ik zat te denken om een kaart te maken met 10 hokjes en dan samen elke dag een hokje inkleuren, om te laten zien hoe lang het nog duurt voor hij terugkomt. Kan dat al met een kind van 2 jaar en 3 maanden? Zijn er nog andere tips? Ideeën? Heeft iemand dit wel eens bij de hand gehad? Een half jaar geleden is mijn schoonvader overleden. Toen heeft mijn man daar 1 week zitten waken. In die tijd heeft mijn dochter hem maar 2x gezien en toen vroeg ze ook elke dag waar papa nu was en wanneer hij weer terugkwam. Toen wist ik het natuurlijk ook niet. Maar ik vond het wel erg zielig voor haar, dat ze hem duidelijk zo miste. Nu kan ze al een stuk beter praten, dus ik ben bang dat ze het er echt elk uur over gaat hebben. Edit: ze heeft de laatste tijd ook erg last van nachtangst, dus elke spanning die er voor haar nog bijkomt, zal hier geen goed aan doen.
Ik zou er niet teveel aandacht aan besteden. Hier ook twee keer (een keer toen uk 10 maanden was en een ik 27 maanden) en die was terug voordat uk er erg in had. Ik zou zelfs niet te veel bellen of het er over hebben dan wordt het alleen maar zwaarder denk ik. Veel leuke dingen doen en de dag dat hij terug komt een groot feest met samen lekker eten en veel knuffelen doen wonderen! Succes en geniet (ik vond het ff wennen maar daarna heeeerlijk!)
Ik zou inderdaad niet te veel poespas doen... En pas als ze het zelf lastig vind voorstellen om een aftelkalender te maken. Oh en ik weet niet hoe jullie in de tablets/smartphones zitten maar Skype en videobellen is echt ideaal. Toen mijn man 2 weken in India was... (E ook nog eens een extra dag in Dubai vast zat ivm gemiste aansluiting) hebben we dat echt bijna elke dag gedaan. En als je man waakt... Zitten er natuurlijk veel meer emoties bij.. Dat voelt je dochter ook.
@nic: hier wende het ook snel ja.... Maar ook wel fijn toen ie weer terug was toch Dit jaar nog een keer en dan weer 2 weken waarschijnlijk. Ben benieuwd.
Ligt ook wel aan je kindje.. Ik denk dat ik er iets leuks van zou maken als ze zo angstig is en het haar mogelijk veel verdriet doet. Bijvoorbeeld 10 kleine kaartjes/briefjes geschreven door papa en elke dag een openmaken, of verschillende dingen kaartjes/kleinigheidje en zo aftellen tot papa weer komt, of inderdaad iedere dag een vakje inkleuren.. Of juist heel normaal over doen en niets bijzonders: papa is weg voor zijn werk en komt volgende week weer thuis. Maar ligt heel erg aan je kindje. Bij de oudste had hier op die leeftijd een aftelkalender helemaal het einde geweest, de middelste (ook 2jaar en bijna 3 maanden) zou dat gewoon niet begrijpen nog, maar die zou ook niet het besef hebben dat het zo lang zou zijn. Zou het voor haar zo gewoon mogelijk doen lijken en gewoon antwoorden papa aan het werken is. Zou ze niet leuk vinden, maar ook snel weer vergeten denk ik eerlijk gezegd.
Vind ik ook wel een goede.. Gewoon gewoon doen en pas bij moeilijk worden aftellen of bellen als dat mogelijk is.
Bedankt voor jullie reacties en tips! Wel een idee om eerst gewoon te doen en anders alsnog die kalender te maken.
Mijn vriend gaat eens in de zoveel tijd ook weg voor zijn werk. Soms een dag en nacht, soms een oaar dagen en soms ook 1 of 2 weken. Het kan maanden niet voorkomen en dan ineens heel vaak. Dochter is nu 2 jaar en 3 maanden en heeft er nog nooit moeite mee gehad. Als ze vraagt naar papa, dan zeg ik dat hij aan het werk is. Dan is het ook gelijk goed. Ik ga verder niet vertellen dat het nog zoveel nachtjes is, of dat hij overmorgen weer thuis is, want tijdsbesef is er nog niet in die grote mate, dus dat kanvoor haar eeuwig lijken of ze gaat dan elke dag vragen of hij dan nu wel thuis komt. Nu is het ook wel zo dat ik altijd thuis ben en mijn vriend ook nog eens vaak laat thuis is, zodat ik alle ritueeltjes eigenlijk heel vaak alleen doe. Opstaan, eten, naar bed brengen, etc. Dit gebeurt toch al vaak zonder papa, dus misschien dat het daarom ook niet heel veel indruk maakt als hij voor meerdere dagen weg is. Als hij terug komt is ze wel superblij en enthousiast, dus hij wordt zeker wel gemist
Ik zou de periode ook niet bij voorbaat al in beeld brengen voor haar. Dan leg je zelf bewust erg veel nadruk op de afwezigheid van papa EN op de feit dat ie lang weg zal zijn. Als mijn man voor een week weg moet zijn ze erbij als ie zijn tas inpakt, en we leggen uit dat papa ver weg gaat werken (dochter zei laatst: papa werkt op vakantie, want dat is immers ook ver weg en je blijft er meerdere dagen). Tussendoor vaak via Skype kletsen en er gewoon over praten, maar ik zou pas gaan aftellen als je merkt dat ze het echt moeilijk heeft.
Hier gaat het zo. Mama waar is papa. Papa is werken. Oow wanneer komt hij dan thuis. Dat weet ik niet nog heel veel nachtjes slapen. Oké mama. Iedere keer hetzelfde verhaal haha.
Mijn man zit regelmatig in het buitenland en mijn zoontje heeft het daar eigenlijk nog nooit echt moeilijk mee gehad! Het is zo, al zijn hele leven. We kijken op de kaart waar papa naartoe gaat en vertellen er wat over; hoe het weer is, wat ze er eten. Over tijd hebben we het niet. Een dag vantevoren vertellen we dat papa gaat en een dag vantevoren vertel ik dat papa weer thuis komt. Ik breng en haal papa zo vaak als mogelijk is samen met zoon van de luchthaven of station. Leuk hoor!
ik zou kort uitleggen dat papa een tijdje weg gaat omdat hij moet werken. Natuurlijk komt hij weer terug. Pas als je dochter er een probleem van maakt zou ik de truukendoos openmaken. Doosje inpakken en 'oh kijk eens een cadeautje van papa, wat zit er in? kusjes, voor elke dag een paar'. Of de kalender of 'laten we een mooie tekening voor papa maken en als verassing ophangen'. Voor wat betreft de nachtangst kun je eens proberen of een dromenvanger helpt. Vertel er een mooi verhaal over, hier gelooft mijn dochter het wel.
Wat misschien ook leuk is als het te lang is voor je uk iedere dag een slinger tekening maken zodat er een mooie slinger hangt zodra je man weer terug is. Koop van die papieren bij de hema of zo en laat daar een tekening op maken iedere dag dat ze het vervelend is dat hij er niet is. Hoop dat het allemaal mee gaat vallen ... successs
Bedankt voor alle tips! Bij heel veel gezinnen is dit dus normaal. Dan staan de kinderen er ook anders in. Bij ons is het maar heel af en toe. Ca. 1x per jaar heeft mijn man zoiets, meestal een cursus van 10-14 dagen, soms een buitenlandse klant, maar dan is het vaak maar 4-5 dagen. We hebben het gisteren na het ontbijt kort verteld. Vanochtend toen ze wakker werd, was ze verbaasd dat hij er niet was. Ik heb weer verteld dat hij weg was voor een paar dagen. Toen we terugkwamen van de kinderboerderij, zag ze onze auto voor de deur staan. Dat was natuurlijk toen we weggingen ook al zo geweest. Ze zei meteen: "Papa is thuis!" Dus ik heb uitgelegd dat hij met het vliegtuig weg was en dat mama nu de auto kon gebruiken. Bij het naar bed brengen zei ze ook weer: "Papa komt strakjes ook". Dus het is nog niet echt doorgedrongen. Ik leg het gewoon af en toe uit. Trukendoos blijft nog even dicht. Ze zit heel erg in het gewone stramien: als Papa een keer een zakenetentje heeft, dan zeg ik dat hij weer thuis zal komen als ze slaapt. Ze denkt dat het nu ook zo is. @Mama van meisje: die dromenvanger is misschien wel een optie, bedankt voor de tip!
Wij zijn allebei wel eens weg,ik voor werk, man voor weekendje wegof op scoutingkamp. Tuurlijk vraagt ze vaak naar ons, als het mogelijk is af en toe skypen of bellen, maar ook vooral uitleggen waar papa of mama is. In ieder geval niet moeilijker maken dan het is.