Naast de 389 x per dag waarom?? stelt mijn dochter van 3 af en toe van die vragen waarop ik echt geen antwoord weet. 'Ja dat is nou eenmaal zo' 'tja zo noemen ze dat gewoon' en soms van die onnozele vragen. Zitten we in de auto, mama waarom is dat raam doorzichtig? Ze is momenteel erg bezig met baby's in buiken en dan zegt ze dat haar pop uit haar buik is geboren maar ze vraagt ook over dingen die langer geleden zijn of ze toen nog in mijn buik zat. Laatst vroeg ze of toen zij in mijn buik zat, haar broertje er ook bij zat... Eh nee. En vanmorgen wilde ze weten waar haar broertje was toen zij in mijn buik zat. Eh die was er nog niet. Zegt ze:" maar waar was hij dan??" Eh... Weet ik niet! Gelukkig nam ze daar even genoegen mee. Heb maar geen verhaal verteld over dat sommige mensen geloven in reincarnatie en dat zijn geest wellicht al wel bestond maar zijn lichaam technisch gezien nog niet ofzo.... En ook niet vanaf welk moment hij wel bestond, dat bespreken we later nog wel eens Stellen jullie peuters ook zulke lastige vragen?
Mijn dochter vraagt bij ongeveer iedereen die we tegenkomen, bekend of onbekend, 'hoe heet hij?' en 'waar woont hij?'. En ze neemt geen genoegen met 'ik weet het niet' en 'in een huis'
Leuk he Sta ook vaak met mijn mond vol tanden, 'tja wat zal ik hier nu op zeggen?' Ik merk dat ook veel woorden moeilijk uit te leggen zijn. "Mama, wat betekent dat 'interventie' (de haaien in Finding Nemo roepen dit)" "Euh, nou dat ze gaan ingrijpen omdat de haai geen visjes mag eten." "Oh. Mama, wat betekent 'ingrijpen'?" (en dan zit ik weer vast )
Haha hier nu - wat is dat? - wie is dat? (Ook onbekende op staat etc). En se irritantste vraagen zijn op dit moment: - is die van mij??!!!??? - past het?!!!!!???? Dat zegt en vraagt ze 1000x per dag maer daar eindigt het ook niet op want je moet(kan) alleen "ja" zeggen. Want ze vind dus dat elke toyota is van haar of elk verkoopproduct in kruidwat die ze thuis heeft ook "van haar" is of "thuis ligt" en dat moet je dus hard en luid "ja" zeggen dat ze gelijk heeft) Of dat broccolie op schaken past bij broccoli op de verpakking ergens rent ze als een gek ermee en roep: past het??? Echt???? en probeert van iedereen horen "o ja wat goed, het past!!!" En als je negeert of zeg "nee" dan is niet goed ze gaat door tot ze gelijk krijgt)
Hier laatst: 'mama, heeft jouw fiets of mijn fiets meer massa?' Uhhhhh, thank you Blaze en de monsterwielen
Mama? Als de baby geboren wordt, kan jouw buik niet zomaar open gaan hè? Nee, inderdaad.. Komt de baby dan uit jouw mond? Eh, nee.. Waar dan uit? Eh, waar ook mama's plas uit komt. Oh - denkt even na - dan is de baby zo (2 vingers paar mm van elkaar) groot! Nee, de baby is wel zo groot (handen ongeveer 50 cm uit elkaar)... Oh.. dat is gek!
Ja! Een echte waarom-fase heeft hij nooit gehad, maar nu wel de 'Hoe komt het dat...?' en 'Wat zou er gebeuren als....?'-fase. Mama, wat zou er gebeuren als de zo'n nooit meer kwam? Hoe komt het dat het pijn doet als je valt? Heb jij wel eens een echte stoomgraafmachine gezien? ....
Moeilijke vragen dat valt gelukkig wel mee. Laatst waren we een eind met de auto aan het rijden over de snelweg. Vroeg hij elke 300 meter: mag je hier ook fietsen? En waarom niet? En waar moeten de fietsers dan rijden? Niks mis met nieuwsgierigheid maar om deze vragen nou elke 5 min te moeten beantwoorden pfffffff
Héél herkenbaar, ik wilde er toevallig al een topic over openen. Dochter is 3 jaar en 2 maand. De score van vanavond, een uurtje in de auto: "Waarom zei die meneer (straatverkoper) dat je met je neus in de boter viel?" "Waarom stinkt varkenspoep meer dan koeienpoep?" "Waarom kun je de regen niet zien als die nog in de regenwolk zit?" "Waarom hebben de mensen in China spleetogen?" "Hoe moet de zon gaan slapen als hij geen huis en geen bed heeft?" Als ik antwoord dat ik het niet weet zegt ze op z'n toontje "Dan moet je even goed nadenken mama!". Meestal zeg ik dan "vraag maar aan je vader".
Deze vind ik op zich niet moeilijk maar wel vervelend worden ...zeker bij iedereen die gedag zegt is het, 'mama wie was dat' en dan niet zachtjes en wilt vervolgens ook weten waar die persoon woont en als ik zeg dat ik dat niet weet is het de hele weg 'woont die hier of woont die misschien hier'....tot we weer iemand anders tegenkomen, begint het weer opnieuw
Haha hier ook een kleuterBoef die de hele dag doorvraagt. En de leukste vond ik " Mama? Waarom komt er haar uit opa zijn oren?"
Ik probeer altijd maar zo normaal antwoord te geven. Soms kan ik dat alleen op een volwassen manier, dus dan doe ik dat maar haha! En soms weet ik het ook écht niet en zeg ik dat. Af en toe wordt hij dan boos, maar hij zal het er toch mee moeten doen. Het feit dat hij überhaupt antwoord krijgt is vaak al voldoende. Ik vertel in ieder geval geen onzin aan mijn peuter. Baby's komen dus niet uit je plasgaatje. Van de week vroeg hij wat brandpreventie was haha. Geen idee waar hij dat nou weer vandaan heeft.
Ja, heel herkenbaar! Dat doe ik ook. Mijn dochter vraagt in de auto ook altijd welke kant we op moeten. Als ik dat dan zeg en aanwijs, zegt ze: "waarom?" Eh, nou, daar moeten we heen om bij het zwembad te komen. "Waarom?" Eh, nou, omdat het zwembad daar is. "Waarom?" Eh, nou, daar hebben ze het zwembad gebouwd. AAARGH!!! En inderdaad over mensen die ze ziet vragen wie dat is.
Ik vind die opmerkingen prachtig! Zo heeft mn dochter hele verhalen in de auto. "Mama, ik moet plassen!" Oh ik zoek zo een plekje om te stoppen schat, ik zit nu op de snelweg. "Ga je dan naar de langzaam weg?" En zoon: Ik heb een piemel. Zusje heeft geen piemel he? Maar als ze gaat plassen krijgt ze wel een heel kleine piemel. Heb jij ook een poep ding? Trekt vervolgens staart van de kat omhoog, trots: Kijk, een poep ding! Om vervolgens een uur later in de keuken te rommelen... Krukje erbij, kopje pakken, op de knop van het koffie apparaat drukken, thee zakje in de koffie, suiker erbij, Hmmmmm mama ik heb thee gemaakt!
die van mij is nog net wat jong hiervoor maar ik vind het wel allemaal heel grappig wat jullie opschrijven! ben benieuwd naar die fase