Dochter (6) heeft een uitnodiging voor een kinderfeestje gehad van een klasgenootje. Dit zal een druk feestje worden, veel kinderen zijn uitgenodigd. Nu is het zo dat het betreffende meisje en dochter in de drie jaar dat ze samen in de klas zitten welgeteld twee keer hebben afgesproken en ook op school niet bepaald veel contact hebben. Ze hebben elkaar ook nog nooit eerder uitgenodigd op feestjes. Nu is het zo dat mijn dochter dus niet naar dat feestje wil omdat ze dat meisje eigenlijk helemaal niet aardig vindt. Ze schijnt best wel de baas te spelen in de klas. Hier heb ik haar vorig jaar ook al over gehoord. Ze heeft ook best een bepalende rol in de klas. Zij maakt vaak uit wat er gespeeld wordt en wie er mee mag doen. En mijn dochter mag dus vaak niet mee doen (volgens dochter). Dochter wil dus niet naar het feestje; waar doe je goed aan? Mijn man vindt dat ze maar gewoon moet gaan omdat er andere vriendinnetjes ook komen en dat ze dan daar maar mee moet spelen. En hij denkt dat als ze er eenmaal is dat ze het wel leuk zal hebben. Mij staat het heel erg tegen om over haar grenzen en gevoel heen te walsen en haar te dwingen iets te doen wat ze niet wil. Ze heeft goed onderbouwd naar ons toe waarom ze niet wil en ik vindt het een goede reden. Ik vind dat we haar vertrouwen beschamen door haar te dwingen te gaan. Zelf dacht ik als alternatief dat dochter en klasgenootje een keertje samen konden spelen en dat dochter dan een cadeautje kon geven voor haar verjaardag en dan aan die moeder uitleggen dat dochter het kinderfeestje nog een beetje spannend vindt omdat ze nog niet zo vaak hebben afgesproken. Wat vinden jullie?
Niet laten gaan, waarom zou je dit verplichten? Ook niet een speelafspraakje forceren één op één, ook dat lijkt me over de grens gaan van wat je dochter wilt. Ze vindt dat meisje niet eens aardig. Ik heb mijn zoon ook al twee jaar op een rij afgemeld voor een partijtje, wel andere situatie dan bij jou ( twee jongens die alle jongens uit de klas uitnodigen maar mijn zoon speelt nooit met ze en de partijtjes zijn dingen als lasergamen en dat vindt mn zoon helemaal niks). Moet wel zeggen dat ik met een smoesje afzeg (dat zoon niet kan) want de waarheid is ook zo bot
Niet laten gaan idd. M is dit schooljaar ook niet naar een feestje gegaan omdat ze het niet zag zitten. Vriendinnetjes gingen wel, maar M vond het fijn dat ze zelf had gekozen. Ook is ze een keer uitgenodigd bij een klasgenootje waar ze nooit mee speelt. Met zijn zus wel, zijn zus en M zijn goede vriendinnetjes. Met die moeder overlegd of het wel handig is om M te laten komen omdat ze nooit samen spelen. Voor de zus was het fijn als M kwam, dan had zij het ook leuk op t feestje. M vond dat zelf ook een hele leuke oplossing. Afhankelijk hoe goed je de moeder kent kun je ook nog even bespreken wat de reden is dat je dochter is uitgenodigd. (bij ons zijn er erg kleine klassen en het is niet ongebruikelijk om de hele klas uit te nodigen)
Dochter wil niet, dan is het voor mij gewoon klaar. Samen op dat moment gewoon iets leuks gaan doen? Hoef je geen smoesje te verzinnen, maar zeg je gewoon;’Ze heeft dan al iets anders.’ Als ze verder ook niet samen spelen, dochter haar ook niet erg aardig vindt etc, zou ik ook geen ander speelafspraakje regelen en dan een cadeautje geven - dat lijkt me juist nog veel ‘zwaarder’.
Ik zou ook aangeven dat ze niet kan. En inderdaad verder ook geen alternatief regelen als ze haar niet aardig vindt. (Wat we door mijn hoofd speelt, omdat je schrijft dat het meisje bepalend is en je dochter vaak niet mee mag doen, wat gebeurt er als bv. alle andere meisjes uit de klas er zijn en alleen je dochter niet? Maar ik geloof dat ik dat toch voorvlieg zou nemen, ik zou haar in ieder geval niet dwingen om naar een feestje te gaan waar ze niet heen wil.)
Oh, hier ook wel eens feestjes overgeslagen hoor. Bijvoorbeeld waarbij het oersaai is (slaapfeestjes waarbij iedereen op zijn telefoon zit) of juist vreselijk drukke feestjes, omdat ze zoveel uitnodigen. En eerlijk gezegd zeg ik zelf ook nog wel eens feestjes af waar ik geen zin in heb en waarbij ik me afvraag waarom ze me uitnodigen. Als er andere vriendinnen ofzo gaan, ga ik soms toch en is het wel gezellig, dus haar vader heeft ook een punt. Al ga ik mijn kinderen niet dwingen om naar een feestje te gaan.
Hier is het: als je zelf niet wilt, hoef je niet te gaan. Dat komt alleen voor bij dit soort uitnodigingen waarbij het kindje eigenlijk geen vriendje is. Een berichtje aan de ouders met "X kan helaas niet komen" volstaat; we geven ook niet later nog een cadeautje. Het stukje hierboven zou ik wel iets mee doen. Ja sommige kinderen zijn mondiger dan anderen maar een zesjarige hoeft niet de baas te spelen over andere kindjes en kinderen buiten te sluiten bij spel. Ik zou eens met de juf overleggen wat die ziet en of ze meer "samen" in de klas kan brengen.
Dat zou ik nog wel in overweging nemen, maar dat is iets wat jullie zelf prima kunnen afwegen of dat nog van invloed is. En als ze niet gaat zou ik geen aparte date regelen, voelt wellicht voor je dochter nog ongemakkelijker, omdat ze dan helemaal alleen is met dat meisje. Zou ook niets toelichten aan de ouders van dat meisje. Je dochter kan of wil niet en je bent ze verder geen verantwoording schuldig. Als je aangeeft dat je dochter het spannend vindt druk je ook nog een extra stempel op haar, zou ik zelf niet doen.
Nee hoor hier is de regel als je zelf niet wil, hoef je niet te gaan. Ook de reden; de rest is er wel, zou voor mijn kind geen doorslag geven om dan toch te gaan.
Dochter geeft duidelijk haar grenzen aan. Beloon en koester dat. Respecteer haar grens en sla de uitnodiging af.
Ik zou haar ook niet laten gaan. En er verder ook niet al te veel aandacht aan besteden. Iets zeggen als: goed dat je dat aangeeft, ik zal doorgeven dat je er niet bij bent. En dat dan zo zeggen tegen de ouder(s) van dat meisje: mijn kind kan er niet bij zijn. En dan klaar. Geen aparte uitnodiging en ook geen cadeau. Kan je dochter weer lekker verder spelen met kinderen waar ze wel bevriend mee is.
Iedereen bedankt voor de tips! Ik heb haar nu afgemeld. Hoop dat de mama niet boos is, maar ik vind dat de gevoelens van mijn eigen dochter toch voor gaan.
Goed gedaan, als je kind niet wil is dat juist goed dar ze dat aangeeft Dochter was ook uitgenodigd bij een kindje, uit een andere klas ( lager) ze heeft er ooit 1 x mee gespeeld. Ze wilde zelf dus laten gaan maar wilde ze niet was het ook prima.
Dit. De opties die je noemt ts zijn super sociaal wenselijk. Zelf heb ik een vreselijke hekel aan die sociale verplichtingen waar ik geen zin in heb.. je dochter wil niet.. Goedzo. Waarom zou ze boos zijn?
Het is nogal een bepalend type aan het hek zeg maar die haar eigen kind idealiseert ten opzichte van andere kinderen. Dus afzeggen voor het kinderfeestje van haar dochter....