hallo dames.. ik wil even mijn verhaal met jullie delen aangezien ik me soms nogal onbegrepen voel! ik ben inmiddels 7 jaar onderweg om zwanger te worden.. het begon natuurlijk met 2 jaar zelf proberen, na 2 jaar maar naar het ziekenhuis om te kijken wat er aan de hand was.. tjaa ik heb PCOS. begonnen met clomid maar hier ben ik al vrij snel mee gestopt want hier draaide ik helemaal van door! toen overgestapt op gonal-f.. hier reageer ik opzich goed op en na een aantal cyclussen was ik zwanger helaas miskraam, hierop volgde nog een miskraam en toen was ik zwanger van een tweeling.. maar helaas bij 11 weken ging ook dit weer mis.. miskraam 3 was een feit! deze kwam helaas niet van zelf opgang en kreeg medicatie om de miskraam op te wekken.. na kuur 2 had ik resultaat! helaas niet genoeg en moest alsnog gecuriteerd worden! mijn partner en ik lagen niet meer op 1 lijn en zijn uiteindelijk gescheiden, had natuurlijk niet alleen met dit te maken! na een tijdje een nieuwe liefde in mijn leven gevonden en *surprise* ik was heel snel spontaan zwanger!!!!! helaas weer een miskraam! toen weer begonnen met spuiten, we waren inmiddels gewend aan het idee van een kleintje samen.. na een paar cyclussen kreeg ik een vreselijke overstimulatie.. weer een tegenvaller! de maand er op *surprise* spontaan zwanger!! weeeer een miskraam.. yep dat zijn er al 5! onderzoeken gehad waarom het telkens mis gaan maar niks kunnen vinden.. de dokters zeggen misschien heb je gewoon pech gehad..!! tjaa pech is een klein woord wat mij betreft.. maar goed aangezien ik weer spontaan zwanger was geworden hadden we het advies gekregen het een half jaar zelf te proberen.. in de tussen tijd had bijna iedereen in onze omgeving een baby gekregen om kondigde een zwangerschap aan! zucht!! nu zijn we iets meer als een half jaar verder en tjaa niks gebeurt! dus ben nu weer begonnen met spuiten.. en leef nu dus weer tussen hoop en vrees!! ik wil zo graag eindelijk een kleintje van ons samen maar ben ook zo bang voor de pijn en het verdriet van een miskraam!! sorry dames ik wou het even delen!! ik ben het ff kwijt want er is bij ons in de omgeving niemand in een soort gelijke situatie.. worden allemaal spontaan of zelfs "persongeluk" zwanger xxxx
Ach meid toch! Ik snap dat je er even helemaal doorheen zit.. Ik heb nog nooit een miskraam gehad, want ik ben nog nooit zwanger geweest, dus ik kan niet helemaal zeggen dat ik je begrijp. Want zoveel pijn en verdriet ken ik (gelukkig voor mij) niet. Maar ik kan wel zeggen dat ik je wens heel goed begrijp en dat ook zo voel! Een kleintje van jezelf, iets mooiers bestaat (in mijn ogen) niet! Ik wens jullie heel veel kracht en liefde toe! Hopelijk komen we elkaar over een tijdje in het topic 'zwanger zijn' tegen! Xx
Wat een naar verhaal. Heb het erg met je te doen! Net als muzieknootje zelf nooit zover gekomen dat ik zwanger werd. Het is eigenlijk ook wel een beetje mijn grootste angst dat het uiteindelijk lukt en dan eindigt met een mk. Dus kan volledig begrijpen dat je er nu doorheen zit. Bah... Wat kan de wereld soms oneerlijk zijn! Toch wens ik je heeeel veel sterkte en geef de moed niet op! En geniet ook van je nieuwe liefde, hopelijk hebben jullie veel steun aan elkaar!
Heel begrijpelijk hoor dat je er even door heen zit meis. Mag ik je vragen in welk ziekenhuis je loopt? In NL zijn ze namelijk niet zo van de uitgebreide onderzoeken... Mss een optie voor jullie om eens ergens anders onderzoeken te laten doen? Bijv in Gent of DD?
Wat erg dat je dit mee hebt gemaakt. Logisch dat je erdoorheen zit. Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik heb in totaal 11 miskramen gehad en had de hoop volledig opgegeven. Toch ben ik uiteindeljk zwanger geworden van en tweeling (dmv iui) en 1 daarvan heeft het gered waardoor ik na 8 lange jaren nu en dochter heb. Er is dus zeker nog hoop. Hopelijk heb je hier wat aan. In ieder geval heel veel sterkte en geluk gewenst. Hopelijk zal je snel je kindje in je armen vasthouden.
Wat moeilijk allemaal Ik weet dat je niet om advies vraagt, maar ik wil je ook adviseren om naar het buitenland te gaan voor onderzoeken. Ik weet nog niet of het mij gaat helpen, maar ik lees veel positieve verhalen!
Verschrikkelijk wat jij allemaal hebt meegemaakt... Ik herken een hele hoop in je verhaal. Het enige advies wat ik wilde dat iemand mij had gegeven: veel druk erop zetten bij je kliniek/ziekenhuis en vragen om pregnyl en ustrogestan! Heel veel sterkte
Wat vreselijk Ik ken helaas de slopende gevolgen van pcos ben het ook zat.. Knap dat je toch steeds weer de kracht vind om door te gaan Ik denk idd dat er onderzoeken plaats moeten vinden hoe het komt dat het steeds mis gaat En idd buitenland proberen als het mogelijk is voor jullie Heel veel sterkte en hopen dat je kinderwens in vervulling mag gaan
bedankt voor de steun dames! doet me goed.. ik loop in groningen in het martiniziekenhuis tot voor kort heel erg tevreden geweest maar mijn vaste fertiliteitsarts is naar een ander ziekenhuis en sinds dien voelt het een beetje alsof ik de dokter ben.. nu snap ik natuurlijk ook wel dat ik een lastige casus ben met alles wat er gebeurt is maar telkens moet ik aangeven wat er moet gebeuren.. hoop dat dat snel beter word.. ik heb er eigenlijk nooit over na gedacht om naar het buitenland te gaan.. hoe gaat dat dan met je zorgverzekering enzo?? wat zijn de haken en ogen hiervan.. moet zometeen weer naar het ziekenhuis voor een folikelmeting.. ben benieuwd! xxx
Het ligt eraan waar je verzekerd bent. Over t algemeen worden de behandeling in t buitenland wel geheel of grotendeels vergoed. Maar er blijken ook een aantal verzekeringen te zijn die totaal niks willen vergoeden. Ja of wel de behandeling maar de medicatie niet. Je zou hiervoor even contact op kunnen nemen met je zorgverzekeraar. Vaak heb je van hen ook eerst toestemming nodig voor je naar het buitenland mag gaan. Tevens heb je ook een verwijzing van je huisarts of gyn nodig. In jou geval zou ik eerst gaan voor een second opinion qua onderzoeken. Als er iets anders uitkomt dan in nl dan zou ik gaan overstappen. Ik zelf zit bij Anderzorg, onderdeel van de Menzis, zij vergoeden de behandeling in het buitenland wel (iig voor een heel groot deel) Mocht je toevallig bij een van de twee organisaties zitten, mag je me wel een pb sturen met je mail adres, dan kan ik je de mail die ik van hen heb gehad door sturen. Daar staat alle info in. (Ik heb trouwens alleen een basis zorgverzekering. Niks aanvullend) Spannend hoor, een follikelmeting. Ben erg benieuwd! Ik mag morgen weer gister even snel tussen door een fm gehad ivm aanhoudende pijnen. Ik hoop dat k morgen de pregnyl mag zetten en zondag de punctie heb.
Wat een verhaal... Voor herhaalde miskramen zou ik in het buitenland verder gaan voor onderzoeken. Gent is ver op dat gebied en in Athene zit ook een erg goede kliniek. Athene is natuurlijk erg ver, maar ze doen veel via de mail. Zo kan je dus ook je bloeduitslagen ed doormailen. Ik zou zeker verder gaan kijken, want het lijkt mij dat hier een oorzaak voor is.
Op internet staat bij mijn verzekering een lijst met gecontracteerde ziekenhuizen in het buitenland en Gent staat daar ook op. Misschien heeft jouw verzekering ook zo'n lijst. Tot nu toe heb ik alles vergoed gekregen.