Dankje Muzieknootje. Mooi dat de punctie gewoon doorgaat en misschien voel je je na de punctie wel een stuk beter. Ga voor je duimen! Misschien is een tp nog wel mogelijk In eerste geval maar hopen op een mooi aantal rijpe eicellen.
Hey Roos! Lief van je! Zelf was ik een beetje van de kaart helaas.. Je voelt het al aankomen denk ik: Zaterdag 21 feb de punctie gehad. 19 eicellen gevonden. (Er zaten nog een paar kleintjes maar die heeft hij laten zitten) Van de 19 waren er 15 eicellen rijp. Ik was natuurlijk op dat moment al helemaal enthousiast en blij!! Wel vond ik de punctie erg pijnlijk. Al snel kregen we (een dag later) te horen dat er 9 bevrucht waren! Joepie!! 9 is fantastisch. Totdat ik de woensdag, dus 4 dagen na de punctie, ineens meer pijn in m'n buik kreeg en ik was 1,5 kilo zwaarder dan de dag ervoor. Ik belde naar Gent, met nog steeds goede hoop dat het wel mee zou vallen en ik een dag later langs zou mogen komen voor een terugplaatsing maar helaas. Ze wilden me die dag meteen zien, en na bloedonderzoek was het duidelijk: ernstige overstimulatie en meteen in het ziekenhuis blijven. De donderdag en vrijdag bleef ik aankomen met ruim een kilo per dag, maar vreemd genoeg stuurden ze me naar huis vrijdag. De nacht van vrijdag op zaterdag was ronduit een hel!! Ik had in het ziekenhuis al aangegeven dat ik benauwd was maar daar hadden ze een verklaring voor. (Het vocht in m'n buik zou tegen m'n middenrif duwen en dat verklaarde volgens Gent mijn benauwdheid) Je begrijpt dat ik niet van kattenpis ben, dus tsja als ze zeggen dat benauwdheid erbij hoort.. Dan is het zo.. Maaaaaaaar: Ik hield het niet meer! Die zaterdag via de huisartsenpost bij de spoedeisende hulp terecht gekomen hier in nl in het ziekenhuis en de dienstdoende longarts heeft via een rugpunctie in totaal 1,6 liter vocht bij m'n longen weggehaald. Daarna al meteen veel minder benauwd, maar toen mocht ik nog twee nachten in het streekziekenhuis hier blijven. En geen terugplaatsing Nu is het wachten tot april/mei, ow en de arts kwam nog vertellen dat van de 9 bevruchtingen er maar twee embryo's goed genoeg gedeeld waren. (Eerst kwam ze met de mededeling dat het er 1 was, nou toen heb ik een potje gejankt... Want daar lig je dan in het ziekenhuis aan een infuus, superbenauwd en pijn in m'n buik met maar 1 embryo in de vriezer) gelukkig kwam ze later nog vertellen dat het er twee waren. Pfffieuw! Gelukkig maar!! Morgen ga ik voor het eerst weer werken, ik probeer een ochtendje, maar ben nog erg moe. (Komt ook door een ontsteking bij m'n borstkas) Dus ja, al met al is het me nogal tegengevallen... En we waren ervoor gewaarschuwd maar complicatie na complicatie verwacht je gewoon niet Hoe gaat het met jou? Hopelijk komt de maand mei nu snel in zicht voor ons allebei! Spannend!