Ik hoop eerlijk gezegd ook wel een beetje dat het straks vlotter zal gaan hierdoor ja. Maar voor nu moet ze nog even 2 weekjes blijven zitten ongeveer. De meeste nachten kan ik gelukkig nog wel redelijk slapen tot een uur of 3 en dan begint het meestal tot een uur of 6 en daarna slaap ik weer door tot een uur of 9. Zoontje is een uitslaper gelukkig Op de dag is het soms een paar uur achter elkaar en dan volgen ze elkaar snel op, maar soms is het ook de hele dag door en komen ze meer verspreid op de dag. Het is vooral vermoeiend omdat ik daardoor niet veel achter elkaar kan doen. Na een simpel afwasje of even de was ophangen moet ik echt even zitten of liggen en na een half uurtje kan ik dan weer wat ondernemen. Achja, het hoort erbij zeggen we maar
@ lunap: daar zou ik echt het antwoord niet op weten eerlijk gezegd! Vorige zwangerschap heb ik het niet gehad, maar ivm met veel vruchtwater heb ik wel vaker die test moeten doen, met 24, 28, 32 en 36 weken, blegh!! Denk dat ze het nu vroeg bij je testen omdat je het de vorige keer al had en daarom het risico ook groter is dat je het nu ook hebt. Komt er nu niks uit, dan zal je waarschijnlijk die test ook vaker moeten doen.
Vandaag weer controle gehad... word er een beetje moedeloos van... Het verhaal is dat mijn suikerwaardes goed zijn. Ik prik momenteel 2 keer een dagcurve per week en er is nog nooit een waarde boven de 7 geweest. Bij de echo vandaag loopt het buikje niet meer 4 weken voor op groei maar ruim 6 weken. Ik had vandaag een gesprek met een andere gynaecoloog dan de afgelopen twee keer en zij vond dit erg raar. Dus normale suikers en verder voorlopen van de buik. Vruchtwater is "normaal" en beentje en hoofdje lopen allebei 2 en 3 weken voor. Wat nu het geschatte totale gewicht van de baby op 3171 gram brengt. De gynaecoloog wilde bellen met de internist, want ze wist niet zo goed wat ze hiermee moest. Dus ik vroeg haar wat haar dat ging opleveren aangezien hij weet wat ik weet: de waardes zijn goed. Dus toen moest ik maar bloed prikken (ook omdat ik klachten heb die duiden op HELLP: dikke handen/voeten, tintelingen, beetje zeurderig hoofd, beetje misselijk, beetje bandgevoel) en maar gewoon weer over twee weken terug komen. De uitslag vanmiddag gehad: iets verhoogd eiwitten maar niet benoemenswaardig en in combi met een normale bloeddruk geen zwangerschapsvergiftiging. Lever en nieren werken goed. Dus eerst heeft ze geen verklaring en vervolgens moet t gewoon weer zoals normaal worden behandeld. Dus over 2 weken weer terug komen. Tussendoor geen controles, wel glucose/bloed blijven controleren. Er worden ook nog steeds geen conclusies getrokken of ik ingeleid moet worden of niet... Ik zit dus op een wachtbankje terwijl mijn kind groter en groter wordt. Morgen heb ik gelukkig weer een afspraak met mijn VK, die zegt me namelijk wel waar t op staat en helpt me enorm. Maar ik ben er wel echt ff doorheen. Ik heb t gevoel dat ik mn baby niet goed verzorg en dat hij door mij uit zn voegen groeit. En die onzekerheid over of t wel goed gaat met t kindje...pfff... Mijn man sprak hiernaast (geheel goedbedoeld en bezorgd) over " hij zal toch niet een of andere zelfdzame groeistroornis ofzo hebben?" en "moeten we niet een second opinion gaan vragen?", wat me nog onzekerder maakt en nog meer een als een "faler" laat voelen. De hormonen gieren natuurlijk ook nog eens als een dolle door mn lichaam. Nu weer twee weken wachten... Iemand die iets in dezelfde richting heeft meegemaakt? Ik hoor graag ervaringen...
Wat ontzettend vervelend dat ze je zo onzeker maken in het ziekenhuis en niet duidelijk zeggen waar het op staat. Ik kan je wel mijn ervaring met mijn zoontje vertellen, misschien stelt dat iets gerust. Ik had bij mijn zoontje veel vruchtwater en dat in combi met mijn overgewicht was ook een reden om de suikertest te doen. Hier kwam niks uit, 4 x opnieuw getest en steeds de conclusie: geen suiker. Mijn zoontje liep ook voor op groei en werd als een 9 ponder geschat met daarbij een hoofdje wat 5 weken voor lag op groei. Kreeg uiteraard allemaal beelden van een waterhoofdje in mijn hoofd... En wat bleek bij zijn geboorte? Hij woog 3410 gram en zijn hoofdje liep tot anderhalf jaar na zijn geboorte iets achter op groei! Probeer je dus vooral niet teveel druk te maken meis, als er echt iets duidelijk afwijkends gevonden zou zijn hadden ze het zeker wel gezegd. Maar nu is de grootte het enige wat ze steeds benoemen en verder is alles goed. Het kan dus zijn dat je kindje misschien iets groter is als gemiddeld, maar het kan ook heel goed zijn dat de gyn en de apparatuur er gewoon een beetje naast zitten waardoor je jezelf dus zorgen maakt om niks.
Wat vervelend zeg. Vooral ook dat jij je er schuldig over voelt. Maar echt meid, je hebt er geen invloed op. Hij groeit zoals hij groeit. Mijn zoontje liep steeds 3 weken voor op groei. Werd 9 a 10 pond... bij de geboorte woog hij 3615 en 51cm... Ook had hij een groot hoofd bij de echo's. Zo vaak opgemeten... nou niks geks uiteindelijk. Wat je wel kunt doen is gewoon een controle vragen over een week ipv twee weken. Misschien is dat fijner voor je. Opnieuw alles even checken anders maak je, je alleen maar zorgen... (bij mij zijn ze daar erg makkelijk in. Voel jij je daar prettig bij dan doen ze dat... dus vandaar dat ik het voorstel maar misschien zijn ze bij jou minder laagdrempelig?)
Thanks engeltje en mi87! Lieve woorden doen me goed. Ik heb wel aangedrongen op een wekelijkse controle maar ze hielden het echt af helaas. Het ziekenhuis waar ik zit hebben ze het echt heel druk en elke 2 weken een afspraak is al lastig helaas... Ik wacht gewoon weer af en denk gewoon aan jullie kindjes waarbij t uiteindelijk allemaal meeviel. Mijn man zei later mog: beter te groot dan te klein, groeiachterstand is vervelender voor ontwikkeling van allerlei organen dan voorsprong. Dus ben nu iets geruster gesteld maar schuldig blijf ik me wel voelen ondanks dat ik er niets aan kan doen en dit rationeel ook wel weet is t emotioneel gewoon wel anders.
Ik kom hier ook even meepiepen naar jullie verhalen en ervaringen. Vandaag resultaten geajd en.de test was gestoord. Dus donderdag afspraak met dieetiste en diabetesveroleegkundige. Ben benieuwd maar vooral vol vragen of ons meisje er gevolgen van zal dragen. Vorige week bij 30 w woog ze 1750 gt en volhens de groei 3 weken voor. Boven het gemiddelde zei de gyneacoloog. Maarja wanneer is boven.het gemiddelde nog goed of slecht...
Ik kom me hier ook melden helaas. I.v.m. Pcos en tweelingzwangerschap moest ik ook de test doen. En na het drankje was het 8,0 dus suiker...verdorie. Nu heb ik mijn hele leven al een snelle stofwisseling en moet ik echt geregeld eten, dus had dit niet verwacht. Dietiste had niet veel op mijn menu aan te merken en heb dinsdag voor eerst dagcurve geprikt. Hoogste was 5,7..rest onder de 5. Vandaag weer een dagcurve, 2 uren na ontbijt opeens op 6,7 (dinsdag met zelfde ontbijt 5,7). Net 2 uren na lunch 4,1.. Ik heb er eerlijk gezegd geen verstand van, maar zijn die schommelingen normaal? Meten is weten, maar het maakt mij ongerust.
Ik had hier hetzelfde bij m'n zwangerschap! Ontbij zat altijd op t randje en na lunch was t altijd laag (tussen 3,9 en 5,5). En die van mij vonden ze altijd heel goed. Uiteindelijk stemde ik mijn ontbijt echt op de gram af. (Ik at havermout pap met sojamelk en water) de rest bleef ik eten zoals ik deed alleen niet meer snoepen. De internist verklaarde het zo dat sochtends je spijsvertering op gang moet komen en dat snachts je over helpt bij de afbraak van glucose. Bij t ontbijt kan je lever mog bijspringen en dan krijg je hogere waardes (zoiets in ieder geval). Helaas hier toch bog een snel groeiende baby. Dus met 37 weken ingeleid en ons kind is met ruim 8 pond geboren op 37+2. Ze zeiden mij dit heel raar was en dat ze dit nog niet hadden meegemaakt met mijn goede waardes. Dus maak je niet druk! Als je je zorgen maakt bel dan met de diëtiste. Sterkte!
Okee, thanx voor je reactie. Ben 's ochtends ook wel wat een zoetekauw hoor, broodje jam enzo . Maar vond het wat typisch dat het opeens 1 scheelt met zelfde ontbijt. Hier verder geen grote kindjes tot zover.