niemand zegt ook dat je je kindje niet op zijn kamer mag houden,maar dat het wel heel sneu is dat hij igt te huilen en jij beneden bent,en je hem laat liggen (tenminste dat begrijpen mensen uit jouw verhaal) het is voor jezelf ook gewoon echt makkelijker dat je die trap niet steeds op hoeft ,is zo ong het ergste wat je kunt doen met bi.
Reflux in combi met uitslag en verstopte neus zou ook KMA kunnen zijn. Ik zou je kindje ook niet boven laten slapen als het zo onrustig is en je zelf last van je bekken hebt. Eerst alles rustig zien te krijgen en achter de oorzaak komen, kun je het altijd weer proberen.
Haiko, gewoon lekker je kindje laten slapen waar het jou het beste bevalt ern wat jij het beste kunt combineren met je lichamelijke conditie. Ik ben zelf van het slapen op de eigen kamer, anderen weer niet. Daarvoor is het een forum, iedereen heeft en geeft haar eigen mening. Fijn dat er bij alle medici door wordt gepakt!
Hoi hoi, Even een korte update. Vanmiddag naar de kinderarts geweest. Deze kon zo tijdens de controles niets vinden, maar Joris bleef huilen en krijsen. Na overleg hebben ze besloten dat ze Joris 7 dagen ter observatie in het ziekenhuis willen houden. De eerste twee dagen wordt ook de medicatie gestopt die ik gisteren heb gekregen (voor de evt. reflux). De eerste dagen willen ze Joris goed observeren, zodat ze een plan van aanpak kunnen gaan maken. Tevens is geadviseerd aan mijn partner en mij om niet in het ziekenhuis te slapen. Ten eerste omdat ze zoveel mogelijk de zorg over willen nemen om zo'n duidelijk mogelijk beeld van Joris te krijgen en ten tweede voor mij om mij te laten bijtanken. Zodat Joris als hij ontslagen wordt een uitgeruste en stressvrije moeder heeft. Allemaal heel logisch, maar gaat toch wat tegen mijn gevoel in, is dubbel een deel in mij denkt goed je moet bijtanken en rusten en een ander deel wordt onpasselijk en heeft een brok in de keel bij de gedachte vanavond naar huis te gaan en morgen terug te komen. Maar goed. Ze nemen het heel serieus op en het is goed voor Joris, hopelijk kunnen ze dan achterhalen wat het probleem is en hem gelukkig maken. Zodat we een vrolijke baby terugkrijgen ipv een huilbaby. Vandaag was het weer zover van 8.00 uur sochtends huilen tot 6 uur vanavond.
PS; voor de duidelijkheid wil ik nog even uitleggen. Dat ik Joris niet non-stop laat huilen. Ik ga elke 15 minuten en soms om de 30 minuten naar boven. Helaas helpt dat ook niet om hem te sussen, of je nu om de minuut, 5 minuten, 10 minuten of tot max 30 minuten naar boven gaat, hij krijst even hard.
Jeetje meid ik heb even een beetje terug zitten lezen en wil je via deze weg een hart onde de riem steken! Sterkte en succes met alles! Hopelijk kunnen ze wat voor jullie gezinnetje betekenen..!!!
Haiko ik ken het gevoel Lisa had het zelfde en is toen ook opgenomen. Het is nu een totaal andere baby. Sterkte ik weet hoe moeilijk het is om je kindje achter te laten. Maar neem deze tijd om bij te komen.
Sterkte, mijn dochtertje is toen ook opgenomen. Ik ben er wel 24/7 bijgebleven, als je aandringt kan dat altijd (het is tenslotte jouw kindje) dus als het niet goed voelt om er niet bij te zijn, ga dan gewoon naar het ziekenhuis en zeg dat je van gedachten bent veranderd. In ieder geval hadden we hier na 5 dagen ook een heel ander kindje. Heel veel sterkte!
@haiko: Heel veel sterkte meid! Ook ik heb mijn zoontje met 4,5 week op moeten laten nemen omdat hij overmatig veel huilde en helemaal onder de eczeem stond. Hij bleek koemelkeiwitallergie en verborgen reflux te hebben. Hij heeft toen 4 dagen/3 nachten in het ziekenhuis gelegen. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk om hem daar achter te laten, maar wist van de andere kant ook dat hij daar op zijn plek was. En ook ik werd afgeraden in het ziekenhuis te blijven. Ik gaf eerst borstvoeding, maar sinds die nacht van de opname zijn we direct op flesvoeding over gegaan. Ik ben inderdaad naar huis gegaan, die eerste nacht thuis was heel moeilijk, nauwelijks geslapen, maar de nachten daarna heb ik echt even als een blok geslapen. Je kindje is in goede handen, ik vind het echt super van het ziekenhuis dat ze nu al aangeven hem een week te willen observeren, dat is erg lang, maar heel goed!!!! Bij mij zeiden ze eerst 2 dagen maar uiteindelijk is dat 4 geworden! Oh en je hoeft niet niet te verontschuldigen hoor dat je je kindje laat huilen af en toe. Zeker als je kind veel huilt kan ik me het helemaal voorstellen! En iedereen hier doet wat ze denkt dat goed is, dus een ander mag daar nooit over oordelen! Laat Joris maar goed onderzoeken en laat de zorg even over aan het ziekenhuis. Probeer je rust te pakken, en natuurlijk kun je zo vaak als je wilt naar Joris toe! Want dat mag volgens mij in ieder ziekenhuis op de kinderafdeling! Heel veel sterkte!!!!
Nee, dat snapte ik ook wel, en ik denk de anderen hier ook wel. Maar mijn advies was er iig om je te ondersteunen in: je mag het ook heus anders doen, hem bij je houden, omdat dat voor jullie beiden al snel beter is. Wat ik al uitlegde: een pasgeboren baby begrijpt niet waar jij bent als hij jou niet voelt of ziet of hoort. Jij bent dan weg en dat heeft voor hem nog geen vervolg waarin hij snapt dat je ook weer terug komt. Weg is weg en dan is er geen andere realiteit dan die realiteit. Als je dan veel pijn hebt, geeft dat sowieso al stress en als je mama of in ieder geval een andere verzorgende dan niet in de buurt is, heb je nog meer stress. Bovendien: jij met je bekken steeds de trap op moeten, dat verergert jouw klachten en vermindert daardoor jouw uithoudingsvermogen. Hier heeft Thirza veel bij mij in de draagdoek gezeten, bij mij op de arm en bij ons in bed, en mensen riepen hier allemaal dat ze -hoe langer dat aanhield (hier waren de problemen uiteindelijk pas opgelost toen ze bijna 2 was)- dat ze nooooooit meer zelf in haar bedje zou gaan slapen. Nou, surprise: dat deed ze wel. Want toen ze geen pijn meer had, was alleen slapen niet stressvol meer en was doorslapen uiteindelijk zonder drama zo gepiept. Maar: jij moet natuurlijk kiezen wat past bij jullie. Ik wou het je gewoon even ter info meegeven, omdat ik juist veel moeders hoor die dus bang zijn dat ze, als ze eenmaal de vaste structuren loslaten, daar nooit meer van af komen, dat hun kind nooit meer alleen gaat slapen, enz enz. En dat is dus pertinent niet waar. Sterkte de komende week! Hopelijk levert het wat op!
op een andere site waar ik zit heeft ook iemand een kindje die super veel huilde. deze hebben ze ook (dacht) een week opgenomen in het ZH. zij is ook niet blijven slapen s'nachts. 1 van de redenen was natuurlijk dat moeder in die tijd ook compleet uit zou rusten maar een andere reden was dat het ZH wil zien hoe kindje reageerd zonder moeder/ouders in de buurt. sommige kindjes hebben thuis al een soort ritme op gebouwd die ze dan daar kunnen doorbreken. kindje had bijv. lichamelijk nergens last van en sliep daar goed door. teken dus dat er thuis iets mis ging. kindje is toen naar hius gegaan en ouders krijgen nu begeleiding en ondersteuning voor het slaapgedrag en alles er om heen. ik zou dus niet in het ZH gaan slapen en hun advies opvolgen. zelf tot rust komen en hun de kans geven om alles goed te checken op hun manier.
Klinkt opzich leuk, maar NO WAY dat mn man of ik ons kindje ergens alleen achter zouden laten!! @ TS: Fijn dat ze Joris en jou zo serieus nemen! Ik hoop dat de opname iets oplevert voor jullie en dat je ventje straks weer met je mee naar huis kan, vrolijk en zonder te huilen!
Lijkt me heel moeilijk, je kindje achterlaten, maar je brengt hem weg en dan zie je ook hoe het er aan toe gaat en kan je even kennis maken met het personeel daar, dan kan je wat vertrouwen opbouwen. Maar hoe je het ook doet, zorg dat je je rust neemt en de stress die je ongetwijfeld in je lichaam hebt kwijtraakt, dat veroorzaakt mogelijk ook een reactie op je kindje. Heel veel sterkte en hopelijk heb je over een week een heel ander kind!
Ons zoontje van 8 weken ook, hij heeft reflux en slaapt bijna perfect in de nacht maar overdag was een ander verhaal. Van het cb heb ik begrepen dat dit vaker voorkomt bij reflux kindjes. Na wat aanmodderen hebben wij geloof ik eindelijk de oplossing gevonden: 2x Gaviscon per dag, 2 Zantac pilletjes per dag en vooral kleinere flesjes (van afgekolft moedermelk). Ik geef hem nu 7x per dag een flesje ipv 5 flesjes waar hij zelf naar vroeg maar dat was gewoon niet goed voor hem. Van een bijna constante wakkere baby die enkel bij ons wilde slapen overdag zijn we overnacht naar een tevreden kind gegaan. Ik moet nu wel een schema volgen terwijl ik zelf het liefst voed op verzoek, maar als dit hem helpt.. Dan hou ik dit vol, zeker nu ik zie dat hij nog amper melk teruggeeft en veel rustiger en blijer is. We zijn 2x naar een kinderarts gegaan, de 1e hielp ons ontzettend, de 2e wat minder. Schreef mij Gelilact voor, een soort verdikkingsmiddel zoals jbpm maar totaal niet op te lossen in moedermelk hoe ik het ook probeerde. Bleef klonteren en ons zoontje is echt nog nooit zo overstuur geweest. Na een week heb ik ervoor bedankt. Besef dondersgoed dat ik waarschijnlijk nog een week of 2 had moeten proberen, maar als je ziet hoe rustig mijn zoontje er nu bij ligt... Dan weet ik het wel. Het cb kon me niks anders dan gelijk geven. Ik wens je heel veel success met je zoontje.
hm ik kan uit ervaring spreken helaas. Onze zoon heeft 6 weken lang non stop gehuild, snacht sliep hij ook omdat hij zo moe was van het huilen. Hij is ook opgenomen geweest met de 6 weken en heeft 1 week in het ziekenhuis gelegen! Ik ben thuis gaan slapen om advies van de kinderarts. Je bent zelf helemaal over de toeren en je kleintje krijgt nog niet mee dat je er niet bent!! Je moet ook even aan jezelf denken en bij slapen want het is zo frusterend en machteloos gevoel!!! Onze zoon bleek het kiss syndroom te hebben plus koemelk allergie. Na die 6 weken heeft het nog ongeveer 2 weken geduurd voordat onze zoon uit de huilcyclus was en goed in zijn vel zat. Daarna hebben wij een super lief en vrolijk manneke gekregen wat werkelijk NOOIt huilt. Ik denk echt dat hij veel tranen gelaten heeft in zijn eerste weken. Nu is hij 2.5 jaar en doet het super goed, maar kan me de eerste weken nog ontzettend goed herrineren en vond dit best traumatisch. We gaan nu voor een 2e kindje en ik zie niet op tegen de bevalling of zwangerschap. Wel zie ik op tegen de eerste weken!!! Maar ik weet dat ik er nu betere voelsprieten voor heb en dat ik snel aan de bel trek als ik het niet vertrouw. Het enigste wat ik tegen je wil vertellen... luister naar je onderbuik gevoel want die heeft het vaak bij het rechte eind!!! heel veel succes en een dikke knuffel... ik weet hoe je je voelt..!! En als je nog vragen hebt mag je me altijd een prive berichtje sturen.. groetjes rensje
Ben erg benieuwd hoe het vannacht is gegaan!? Heb je een beetje kunnen slapen? en hoe is het met Joris gegaan?
Ik wens je heel veel succes met de opname en hopelijk helpt het. Toch wil ik je nog even wijzen op het boek: "Lekker slapen zonder huilen" van Elizabeth Pantley: bol.com | Lekker slapen zonder huilen, Elizabeth Pantley | Nederlandse boeken Ik heb het zelf net aangeschaft omdat mijn dochter nog steeds niet doorslaapt en ik ben er heel enthousiast over! En als je Engels leest, van de zelfde schrijfster een boek over dutjes overdag (aangezien daar het probleem ligt en niet in de nacht): bol.com | No-Cry Nap Solution, Elizabeth Pantley | Engelse boeken
Ohh wat fijn dat hij onderzocht word meid!! lijkt me inderdaad moeilijk om het daar achter te laten...hopelijk kom je zelf wel even tot rust hij is in goede handen!
Nou het eerste avondje zonder Joris is voorbij. Ik moet zeggen dat het heel onwerkelijk en onwennig voelt, slapen was wat onrustig voor mij. Vanmorgen kon ik helaas niet meteen naar Joris toe , omdat het bij ons in de meterkast ineens begon te knetteren dus electricien gebeld. Om half 11 in het ziekenhuis, had hij net zijn fles gehad en hadden ze hem al in bad gedaan. Terwijl ik dit zo graag wilde doen. snif snif snif Joris is nu ook in het ziekenhuis onrustig. Hij blijft huilen en slaapt ook daar nu niet. Ze zouden vandaag en morgen eigenlijk alleen observeren en nog niks veranderen, maar omdat ze zien dat hij zoveel pijn heeft, heeft hij alvast paracetamol gekregen, hopelijk wordt hij dan al iets rustiger. al met al gaat het zeker tot maandag duren voordat hij naar huis mag en misschien wel langer. ondertussen ben ik nu weer vertrokken op weg naar limburg, helaas is mijn moeder ook ziek en is net geopereerd aan haar borst, borstkanker, hier nu ook wat complicaties. dus ik rij vandaag even op en neer. hopelijk wordt het leven snel wat makkelijker...... ik loop voor mijn gevoel op mijn laatste loodjes....
Tjee meis jij krijgt het nu ook wel voor je kiezen zeg! In ieder geval ook sterkte met je moeder, lastig dat je nu dubbele zorgen hebt en op en neer moet rijden. Klinkt misschien gek wat ik nu zeg en ik bedoel het absoluut niet verkeerd, maar eigenlijk is het wel goed dat Joris nu dit ook laat zien in het ziekenhuis....dan weet je zeker dat het niet aan 'iets' thuis ligt en dan kunnen ze daar ook zien hoe hij bij jullie is. Lucas liet namelijk de eerste twee dagen van de opname heel ander gedrag zien dan thuis, hij sliep eigenlijk alleen maar en huilde nauwelijks...daar werd ik toen super onzeker van want ik dacht dat het aan ons lag...tot dag drie, toen liet hij ineens zien hoe het thuis ook ging. Volgens de verpleegsters in het ziekenhuis was dat normaal, hij was zo doodmoe van al dat huilen dat hij eerst twee dagen heeft moeten bijtanken. Hopelijk helpt de paracetamol een beetje en knapt Joris snel op! Een dikke digiknuffel in ieder geval!!!