Hoi dames, Weet niet wat ik met mn verhaal wil hihi, denk gewoon even van me afschrijven.... Mijn man heeft 3 jaar terug een herseninfarct gehad en zit sindsdien volledig afgekeurd thuis, hij heeft als restverschijnselen bijna altijd moe, evenwichtstoornissen en een spastisch been. Omdat we altijd al graag kinderen wilden en ik al tegen de 30 liep en we beseften dat mn man er ook niet meer had kunnen zijn, ben ik toch met de pil gestopt. We hebben nu een zoontje van bijna 2 en we kunnen hem voor geen goud meer missen natuurlijk ook al is het loodzwaar voor vooral mijn man. Hij zit 2,5 dag thuis met de kleine en 1 dag per week gaat hij naar oma. Mijn man heeft het steeds zwaarder en aan ht eind van de dag is hij ook helemaal opgebrand en vind het ook klote dat hij Quinten niet altijd de aandacht kan geven die hij nodig heeft. Nu is het dus zo dat omdat mn man thuis zit we geen kinderopvangtoeslag krijgen, en 600 euro kunnen we echt niet missen en meer oppas bij een oma of dergelijke is er ook niet en minder werken ben ik al gaan doen.... Nu komt het ik heb enorm de kriebels voor een 2e kindje, mijn man ook, maar op dit moment gaat het zeker niet, omdat hij dat simpelweg niet aankan 2 kindjes. We zullen dus moeten kijken als Quinten naar school gaat, hoe het dan gaat en mn man zei misschien heb ik dan helemaal geen energie meer om met een 2e thuis te zitten, wat mij betreft kan het ook bij 1 kindje blijven. Aan de andere kant maak ik me ook druk wat andere mensen zullen denken als we ooit een 2e zouden krijgen, want sommigen kijken ons nu al aan van wat doen jullie met een kind terwijl we alles voor die kleine man doen en zo goed mogelijk alles proberen te regelen. Ik word misselijk als ik eraan denk dat Quinten geen broertje/zusje zal krijgen, denk ik egoistisch? Ik heb altijd gezegd dat ik graag mama van 2 kindjes zou willen worden en voor mijn gevoel is ons gezinnetje dan compleet......in overleg met mijn man dan, want als hij het echt niet trekt houdt het natuurlijk op, maar zou het wel heel erg rot vinden.... Nou ja dat wilde ik even kwijt en ik ben hartstikke blij met mn ventje hoor, mag al dankbaar zijn toch dat ik 1 gezond kindje heb.....
Ik wil je alleen even sterkte wensen.. Ik besef ineens hoe egoistisch ik ben door een tweede 'uit te stellen..'
ja en ik besef ineens hoe egoistisch ik ben met het uitstellen van een 4e kindje! Als ik dit lees denk ik wat zeur je nou mens? Iemand die heeeeel graag wil maar niet meer kan moet zich erbij neerleggen, Jij kan voor een 4e kindje gaan en zit maar te zeuren over vanalles!
hey meid moeilijk voor jullie he!! Maar ga effe een hart onder de riem steken. hier werd er ook meteen gezegd wachten tot hij naar school gaat en dan heb je echt zoveel meer tijd!! Savonds zijn ze moe, dus ze eten, bad in en slapen meestal al om 7u ofzo. Het is wel zo dat je er goed over moet nadenken want je hebt vakantie dagen enzo en dan zit je met een peuter die wil spelen enzo he. hoop dat jullie eruit komen! Knuffie!!
Niks van aantrekken wat een ander ervan denkt! Laat dat nooit een reden zijn om iets wel of niet te doen! Verder denk ik niet dat je zoontje ongelukkig is omdat hij enig kind is, hij is het zo gewend. Sterkte met alles!
het is een hele begrijpelijke wens hoor en ik denk dat niemand hier dat egoistisch durft te noemen. hoe de wereld om jullie heen naar jullie kijkt vind ik heel vervelend. er bestaan geen maatstaven voor hoe een gezin er uit dient te zien om een kindje te 'mogen'. een kindje wordt er ook echt niet per definitie minder van als hij opgroeit met 1 of 2 (deels) gehandicapte ouders. in sommige gevallen zul je juist zien dat zo'n kindje opgroeit met meer begrip voor de wereld. Dat als eerste! De keus voor een tweede is uiteraard geheel aan jullie. Ik weet niet hoe oud Quinten is, maar zou de peuterspeelzaal iets voor hem zijn? daar kunnen ze doorgaans 2 dagdelen per week heen en als de situatie thuis er naar is, dan kun je ook extra (gratis) dagen aanvragen. Mijn zoontjes mochten 2 extra dagdelen naar de psz toen ik te kampen kreeg met een post natale depressie, dit om het gezin te ontlasten. wellicht dat je met vrienden of familie een soort oppasruil zou kunnen doen? Dat quinten op een dag dat jij werkt daar heen gaat te spelen en te slapen en dat hun kindje(s) bij jou komen op een dag dat je vrij bent? ik noem ook maar op wat er in me opkomt hoor, dus als ik iets heel stoms zeg dan sorry
wil je onwijs veel sterkte wensen vind het erg rot voor je.. en wat betreft hoe een ander er over zou denken heb daar lak aan meid gaat hun geen donder aan succes en onwijs dikke knuffel
Zeker niet denken wat een ander denkt, want dan had ik er nu ook maar 2 gehad! Hoeveel preken wij wel niet kregen bij de 3e, en als er een 4e bij zou komen, dan zou het hek helemaal van de dam zijn! maar daar trek ik me niks van aan, als wij maar gelukkig zijn! Als jullie vinden dat het kan, dan moet je er voor gaan meis! Succes met de keuze!
Wat zijn jullie lief zeg!! @claartje, we hebben van het consultatieburo al een vve indicatie gehad idd, quinten gaat per november 3 ochtenden naar de peuterspeelzaal! hopelijk geeft dat mijn man al iets meer lucht, maar hij moet hem dan wel ophalen, dat kan met de scootmobiel, maar toch dan is hij al moe dus een 2e zou echt pas kunnen als Quinten naar school gaat. En tja als mn man dan niet wil, moet ik me er bij neerleggen toch, ik ga niet mn zin doordrijven ofzo....dan is het gewoon zo ook al zou ik het dus erg jammer vinden.
moeilijk is het inderdaad. op zulke momenten besef ik dan weer hoe 'makkelijk' wij een beslissing kunnen nemen. wij kijken alleen amar naar de standaard dingen 'geld, ruimte enz'. bij jullie komt er nog zoveel meer bij kijken! poeh, respect voor jullie allebei hoor!!!!!
Ach meid ik denk zo het kan altijd erger....vandaag kreeg een collega van me te horen dat haar broer is opgegeven (kanker) en dan denk ik ook wat zeur jij nou over een 2e kind.... Ik blijf zoveel mogelijk positief! Maar bedankt voor je lieve woorden.
@Dani: De man van een kennisje is door een ongeluk ook arbeidsongeschikt en zit hele dagen thuis en heeft een beetje hetzelfde probleem als jouw man. Hij is ook steeds moe en heeft (hoofd/rug)pijn en kan eigenlijk niet langer dan een paar uurtjes op de kinderen passen, maar zij hebben uiteindelijk toch kinderopvangtoeslag gekregen. Ik weet niet precies hoe ze het gedaan hebben, maar soms kan het kennelijk toch en dan zou het voor jullie misschien makkelijker zijn om toch voor een tweede te gaan (het kan natuurlijk ook aan gemeente liggen, dit was Amsterdam).
He bah wat rot,, vind het echt naar voor julie! Ik heb geen tips eigenlijk, wil je alleen een hart onder de riem steken en heb echt respect voor julie beiden.
Wauw, vind het heftig om te lezen!!!! Wat zitten jullie in een moeilijke situatie! Misschien heb ik het niet goed gelezen (of overheen gelezen) maar hoe denkt je man over het krijgen van een 2e kindje? (Buiten het feit om dat het misschien wel te zwaar voor hem is?) Ik wil jullie héééél veel sterkte wensen! Enne; trek je niks aan van de mensen die nu al denken/zeggen "wat moeten zij met een kindje" Een kindje is héél goed in zich aanpassen aan de situatie hoor! Dus zolang jullie ventje liefde krijgt, zit het heus wel goed! Jullie kleine man weet niet anders, jullie zijn gwoon zijn papa en mama... De situatie maakt voor zo'n klein ventje écht geen verschil! (Je snapt hopelijk hoe ik het bedoel, heb het geloof ik beetje warrig opgeschreven!)
@vlinder aan liefde ontbreekt het hem idd niets! en mijn man zou ook heel graag een 2e kindje willen en als hij gezond zou zijn waren we al voor gegaan... @dikkebuik lief dank je! @nana het verschilt idd per gemeente, wij hadden ook een aanvraag gedaan bij de gemeente om die kinderopvangtoeslag toch te krijgen, maar helaas zit het potje dicht!
Op de site van de belastingdienst staat dit bij kinderopvangtoeslag: Soms toch kinderopvangtoeslag Ook als u of uw toeslagpartner geen werk heeft, kunt u soms kinderopvangtoeslag krijgen. Kijk bij de voorwaarden of uw situatie er bij staat. Zie: Kan ik kinderopvangtoeslag krijgen? (de link: Ik ben langdurig ziek of werkloos) Helaas is dit het enige wat er over te vinden is, maar wellicht kun je bij de belastingdienst wat wijzer worden?
@felice, ja we hebben er dus wel recht op, dat hebben ze voor ons uitgezocht, maar het potje is dicht, ze geven het momenteel aan niemand, het is de vraag wanneer het potje weer open gaat
Heftig ik wil jullie heel veel sterkte wensen! Ik heb dit zelf van heel dichtbij ook meegemaakt al was ik dan nog maar 5 jaar... Mijn vader heeft ook 2 herseninfarcten gehad op 38jarige leeftijd! Mijn broer was 7 ik 5 en mijn zusje net 1 jaar oud mijn broertje is 4 jaar later geboren die weet niet beter) Voor mijn moeder is het ook heel zwaar geweest (al heb ik dat zelf toen natuurlijk niet gezien ik was veel te jong) maar nu weet ik dat wel. Maar wat bij mijn vader wel een heel verschil is hij is nooit moe of zo al is hij wel rechtszijdig verlamd en kan hij alleen binnenshuis lopen met een stok) Mijn moeder heeft wel altijd gewerkt (24 uur als avond nacht hoofd) maar wij hielpen mijn vader met mijn zusje verschonen en als er echt iets was waren de buren er altijd zijn ook vrienden van mijn ouders. Hopelijk krijg je wel veel steun in de omgeving dat is zo belangrijk!!! En ik hoop dat jullie samen nog een kindje mogen krijgen....
En kun je via de WMO niet geld krijgen om opvang bijvoorbeeld van te betalen, of ondersteuningnaan huis? En viavde AWBZ? Kan je man via die weg niet ook bijvoorbeeld eennPGB krijgen, dat je dan zelf kunt besteden?