Vanochtend heb ik mijn meisje voor de 2e keer naar school gebracht om te wennen. Het viel me de eerste keer al op dat de juf weinig tot geen oog had voor m'n dochter (ook niet voor de andere kindjes overigens). Maar goed, dat kon een momentopname zijn. Vandaag echter was het precies hetzelfde. Ik bracht m'n dochter in de klas en groette de juf. Er kon maar zuinig een goeiedag vanaf. M'n dochter begon te huilen en ik stelde haar op het gemak, troostte haar en wederom was juf helemaal niet geïnteresseerd. Geen warm welkom, geen: hoi M. wat fijn dat je er weer bent of niks. Juf nipte van haar beker thee, rommelde wat in de kasten en ging vervolgens in de deuropening staan. Toen ik de klas wilde verlaten, met m'n dochter helemaal overstuur aan m'n jurk hangende, griste de juf haar handje en trok haar zwijgend mee naar binnen. Ik stond totaal perplex en kon wel janken. Toen ik even later even door het raampje gluurde, stond m'n meisje nog steeds verdrietig naast de juf, die opnieuw niks tegen haar zei, haar niet troostte, maar in een of ander blaadje stond te neuzen. Op het plein werd ik vervolgens meteen door 3 andere moeders aangeklampt die helemaal niet te spreken waren over deze juf en die erg met me meeleefden. Nu zit ik hier thuis vreselijk te balen en verdrietig te zijn. Zo hoort het toch niet te gaan? Straks om 12 uur wil ik een gesprek met de juf, want dit vind ik niet door de beugel kunnen. Hoe gaat het eraan toe op de school van jullie kinderen? Verwacht ik teveel? Bedankt voor het lezen van m'n verhaal. Ik ga eerst maar eens een kop koffie drinken en bedenken wat ik straks tegen de juf ga zeggen.
Ik herken het niet. M's juf van gr1 is niet de meest empathische maar had zeker wel goed oog voor nieuwe kindjes en ook voor de huilende. Geen geknuffel maar wel goede afleiding. Gericht op ouder en kind dus. Ik zou het dus zeker aankaarten. Maar wel vanuit jouw gevoel en niet beschuldigend. Succes
Hier mag je de juf best even op aanspreken. Bij ons worden de nieuwe kinderen altijd netjes opgevangen, krijgen even alleen aandacht (de rest wordt dan vriendelijk doch dringend weg gebonjourd ). Als de nieuweling moeite met afscheid nemen heeft neemt de juf van die dag het kind bij zich, zorgt voor leuke, gepaste afleiding en gaat desnoods nog even samen zwaaien bij het raam. Tuurlijk huilen ze de eerste dagen dat ze alleen naar school gaan, maar daar moet je als leraar wel op inspelen. Zoals jij nu verteld mag gewoon niet voor komen, zo'n kind begint gelijk met een rotgevoel aan school.
Hmm ik herken het ook niet. Als de deuren opengaan staat de juf (onderwijsassistent en stagiair) iedereen op te wachten en de kinderen worden persoonlijk begroet. Mijn dochter zit nu bijna een jaar op school en nog steeds heeft ze periodes dat het afscheid moeilijk gaat (huilen, vastklampen). De juffen staan dan altijd voor dr klaar. Ik geef het altijd wel even zelf aan bij de juf, ze hebben zoveel kinderen in de klas die ze begroeten en in de gaten houden. Even op schoot zitten, afleiden door iets te vragen of complimenteren met dr speltje in dr haar.... Als ik buiten voorbij het raam loop is het zo goed als over en zwaait ze vrolijk. Heb je de juf nog gesproken?
vind het inderdaad nogal lomp overkomen. als bij ons de kleintjes nog even moeten huilen mogen ze gewoon bij de juf op schoot.
Same here... En het is altijd over zodra het volgende nieuwe kindje zich aandient want juf heeft maar 1 schoot en "jij weet al goed hoe het gaat... Dus ga maar gewoon op je stoel zitten" En ik ben op diverse punten helemaal niet blij met onze juf mar die kleintjes heeft ze echt wel oog voor. Ze heeft het sowieso altijd heel druk want alle kleuters willen praten.. Vaak ouders ook... Bij ons is helemaal geen tijd om ergens in te bladeren....
Bedankt voor de reacties! Om 12.00 uur kwam de juf zowaar naar me toe om te vertellen hoe het ging vandaag. Ik vond haar nu veel opener overkomen. Tijdens het gesprek heb ik wel aangekaart dat ik met een vervelend gevoel thuis heb gezeten en hoe dat kwam. Helaas stond er ook een andere moeder te popelen om de juf te spreken, dus echt uitgebreid hebben we het er niet over kunnen hebben. Mocht zich een dergelijke nare situatie a la vanochtend weer voordoen, dan vraag ik gewoon even of ze 5 minuten tijd voor me heeft. Ik ga in elk geval niet nog een keer met zo'n gevoel naar huis. Gelukkig zegt m'n dochter het leuk te hebben gehad vandaag en daar ben ik erg blij om.
He bah, zo wil je je meisje helemaal niet achter laten. Bij mijn dochter op school, zit de juf al in de kring en de kleuters die binnen komen, zeggen gedag en gaan dan op hun stoeltje zitten. Kindjes die het even moeilijk hebben, mogen bij de juf op schoot zitten. Dat vond mijn dochter vorig jaar wel erg leuk, dus die begon bij voorbaat al te jammeren, zodat de juf haar op schoot nam. Dat hebben we maar gauw afgeleerd.
Fijn dat juf nu aardiger was en dat je dochter het leuk heeft gevonden! Maar ik vind juf ook wat ongeïnteresseerd over komen. Hier worden de nieuwe kindjes altijd welkom geheten op de deur, krijgen alle aandacht van de juf. Ook heeft juf ook voor andere kinderen als zij het moeilijk hebben. Er is ook een stagiaire die gerust een kind even op schoot neemt als hij/zij het moeilijk heeft.
ik vind het inderdaad niet helemaal hoe een kleuterjuf een nieuweling hoort te ontvangen, misschien had ze gewoon even haar dagje niet - ook een juf is een mens - maar het moet niet te vaak voorkomen want dan gaat de kleine straks met tegenzin hele dagen naar school en dat kan de bedoeling niet zijn. is het nu beter gegaan of moest ze vandaag niet wennen?