Ik kom uit een samengesteld gezin, maar waarschijnlijk anders dan jij bedoeld! Wij hebben thuis altijd pleegkinderen gehad (en nog steeds trouwens)... Wij (als kind zijnde) hadden dus te maken met nieuwe kinderen maar ook met hun papa, mama of beide!!
oh ja dat is anders dan ik bedoel idd... maar toch ook wel bijzonder! ik doelde meer op kinderen uit een ander huwelijk die bij je gezin horen...
mijn vriend heeft een dochter, ze is 1x in de 2 weken het weekend bij ons, heel erg leuk altijd. ik heb geen contact met haar moeder en wil dat ook niet. contact tussen vriend en ex gaat soms goed soms niet.
wij zijn een samengesteld gezin... ik heb 2 zoons uit een eerder huwelijk en samen met mijn huidige partner nog 2 dochters gekregen.. wonen alle 4 bij ons
Wij hebben ook een samengesteld gezin, vriend heeft 2 kinderen uit vorige relatie en we hebben samen een dochter. De kinderen zijn om het weekend een weekend bij ons, ze zijn al 13 en 15 dus ze gaan steeds meer hun eigen weg. Maar het is altijd erg gezellig en ze zijn gek op hun zusje!
Heb 2 zoons uit een vorig huwelijk die bij mij wonen. En een meisje met mn nieuwe man. Mn man heeft mijn zoons al snel als zijn zoons gezien en zij hebben mijn man totaal geaccepteerd als papa. Misschien wel makkelijker voor hun geweest omdat de biologische papa er niet meer is (2 weken na onze scheiding is hij gestorven).
ik heb 2 kinderen 1 van 14 en 1 van 16 van mijn ex en ik zijn om gezondheidsredenen van hem moeten scheiden. daarna ben ik 12 jaar alleen gebleven.we hebben een goed maar platonisch contakt opgebouwd na de eerste moeilijke jaren waarin je in een rouwproces komt om iemand die niet dood is. hij loopt hier inmiddels gewoon in en uit en we helpen elkaar. de kinderen bepalen zelf hoevaak en wanneer ze waar zijn. inmiddels woon ik weer een jaar of wat samen met mijn vriend en we hebben een zoon die volgende maand 2 wordt. op zich gaat het allemaal heel goed. mijn middelste zoon is flink aan het puberen en die vind mij te streng en verkiest momenteel zijn vader om daar te wonen, ik zie hem zelden tot nooit alleen als ik bij hun op bezoek ga. hij wil hier niet meer komen in de weekenden en vakanties. en ik ga het niet afdwingen. mijn dochter en de jongste wonen bij ons en die zijn idolaat van elkaar.mijn dochter bepaald zelf hoevaak en wanneer ze naar papa gaat, globaal gaat ze elk weekend en een deel van de vakanties. mijn oudste dochter heeft erg moeten wennen aan een man in huis, wat niet vreemd is als je al 12 jaar een alleenstaande mama bent met een heel sterke band met je kinderen. inmiddels komt ze wat losser en krijgt ze wat meer respect voor hem,( mede doordat hij haar in haar waarde laat en zich niet met opvoedkundige dingen rondom haar bemoeid) dus hier loopt het allemaal best goed.
Hier heeft hubby een zoon uit een eerdere relatie en ik een dochter uit een eerdere relatie. Samen krijgen we nu ook een zoon. Mijn dochter ziet hubby echt als papa. Ze heeft geen contact meer met haar eigen vader en was een half jaar oud toen hubby en ik samen kwamen.
Hier ook, ik heb 2 dochters uit mijn vorige huwelijk van 9 en 10 jaar en met mijn huidige man heb ik een zoontje van 1,5 en is er eentje onderweg. We zijn 3 jaar geleden getrouwd. De meiden zijn om het weekend bij hun vader en soms wat langer in de vakanties. Het gaat hier goed maar dat ging ook niet over rozen hoor. Dat is ook normaal denk ik. Een lid van het gezin wordt niet zonder slag of stoot zomaar geaccepteerd. De jongste had het er makkelijker mee, die was toen 5 jaar. De oudste 7 en die vond het moeilijk. Maar mijn man en ik hebben altijd één lijn getrokken en kwamen voor elkaar op zonder het respect te verliezen voor het kind. Mijn man ziet de meiden toch wel als zijn eigen kinderen want ze zijn hier 24/7 natuurlijk. En hier wordt gewoon opgevoed, hier maken ze alles mee. Maar er zit natuurlijk wel verschil met zijn eigen biologische kind. En dat is ook helemaal niet erg. Wat is er nu sterker dan een bloedband? Ik heb er totaal geen problemen mee. Het is niet dat hij meer van zijn zoon houd maar ánders! De meiden zien hun halfbroertje ook écht als broertje en zijn helemaal gek op hem en kunnen niet wachten tot de baby geboren wordt. Het duurt allemaal lang voor je als samengesteld gezin echt gesetteld bent, minimaal 3 tot 5 jaar. Als het dan niet gelukt is is de kans nog klein. Ik denk dat het vooral draait om het aanvaarden en respecteren van elkaar en niet méér verwachten dan nodig is. Ik voel me hier compleet als gezin. De meiden zijn ook gek op hun eigen vader en dat is prima. Ze noemen mijn partner bij de voornaam. Het is allemaal mogelijk, een samengesteld gezin, je moet er alleen wel hard voor vechten, dat doen wij graag!
zo toch best nog wat samengestelde gezinnen! mijn man en ik hebben 2 dochters van 1 en 2 jaar en hij heeft nog een zoon van 7 en een dochter van 21 uit een eerder huwelijk. zij komen hier om het weekend (dochter) wat minder vaak nu ze studeerd e.d. en de helft van alle vakanties.. gaat heel goed en is erg gezellig, al was het wel even wennen voor ons allemaal in het begin...
hier ook een samengesteld gezin... ik heb een zoontje van 6 uit een vorig huwelijk en nu zwanger van mijn huidige man (weer een zoon)... m'n zoontje gaat 1 keer per 2 weken het weekend naar zijn vader en de vakanties worden verdeeld.. mijn zoontje noemt m'n man bij zijn voornaam maar zegt wel dat hij ook een klein beetje zijn pappa is..