Ik val ook onder de 'christen' en ik begin er gewoon niet aan. Niet over politieke voorkeur, geloof en maatschappelijk gevoelige zaken.
Tja, eerlijk gezegd vind ik het met maatschappelijk gevoelige dingen veel moeilijker om op mijn handen te zitten, dan met dingen over het geloof! Met het geloof kan ik makkelijk begrijpen waarom iemand mijn mening niet deelt: hij heeft immers niet hetzelfde geloof. Met maatschappelijke kwesties vind ik het veel moeilijker om te begrijpen! Ik maak mij meer druk om mijn zwager die op een verjaardag bepaalde opmerkingen plaats over buitenlanders, dan over mensen die vinden dat mijn geloof middeleeuws is, of dat door de wetenschap allang bewezen is dat God niet bestaat. (Zo zijn er nog wel meer maatschappelijke kwesties te noemen, maar van die kwesties zijn wat gevoeliger voor discussie hier, dus zal ik maar achterwege laten...)
Interesseert me echt niet. Als ik me moest bezighouden met wat andere mensen denken, had ik daar een dagtaak aan. En als mensen de moeite dan zouden nemen om me te leren kennen, zouden die vooroordelen weg zijn, maar daar nemen ze meestal de tijd toch niet voor.
Iedereen heeft toch recht op zijn eigen mening? Kortzichtig of fout in jouw ogen moet niet uitmaken. Je kunt iemand zijn mening niet veranderen, wel jouw eigen houding naar die anderen toe. Gewoon negeren.
In de meeste gevallen ga ik er niet teveel op in, maar als het om geloof gaat, ja dan wil ik dat ook recht zetten. Sterker nog, als iemand een uitspraak doet over de bijbel of over God of het christendom in het algemeen die niet klopt of ronduit beledigend bedoeld is dan voel ik me min of meer verplicht om dat recht te zetten. Vooral als het gaat om dingen die echt niet kloppen en mensen dus op een verkeerd spoor kunnen zetten (dus kunnen laten geloven dat de bijbel iets zegt dat er helemaal niet staat). Dat vind ik erg. Ik snap je dus helemaal (ook in het andere topic )
Ik ben van huisuit streng gereformeerd. Nu niet meer maar als iemand iets zegt over de Bijbel of over christenen in het algemeen en het is een al dan niet typisch voorbeeld, ga ik er wel op in. Door een paar mensen wordt her algemeen beeld van een grote groep heel anders voorgesteld dan de werkelijkheid. De kwaden verpesten het altijd voor de goeden zeg ik dan maar. En wat mensen eigen is: ze onthouden alleen slechte verhalen, de goede worden vaak vergeten.
Als het om 'mijn groep' zou gaan, ligt het aan het thema maar dan zou ik of mijm schouders ophalen of er idd wat over zeggen. Als het over andere groepen gaat ben ik eerder geneigd om iets te zeggen. Aan de andere kant weet ik dat vooroordelen zeer rigide zijn en niet zo maar verdwijnen als iemand het tegendeel bewijst (feiten verliezen het dan dus van de gevormde mening). Dus dat kan wel meespelen in mijn beslissing er iets over te zeggen...
Ik kom nogal snel op voor de "achtergestelde mensen", "de underdog", "minderheden" enz.....kan zoooo niet tegen onrecht en kan dan dus ook mn mond niet houden Denk weleens dat een slotjes wel makkelijk zou zijn
Ik heb het opgegeven...gaat overigens niet om geloof, maar dat maakt niet uit he?? Als ik een nieuw iemand ontmoet wil ik het gesprek/discussie nog wel aan gaan, maar bv een vriend van mijn man is zo stellig in zn mening dat ik die niet meer probeer te overtuigen. Overigens vind ik niet dat iemand zo maar recht heeft op een mening. In veel van dit soort gevallen is het gewoon discriminatie bv.
Het ligt er maar helemaal aan wie het is en in welke situatie. Soms heb ik zelf ook wel zin in een flinke discussie en ga ik er vrolijk tegenin. Over het algemeen zal ik eerder in discussie gaan met mensen waarvan ik denk dat ze beter zouden moeten weten en waar ik regelmatig mee te maken heb. Wie weet kan ik eens een vooroordeel uit de weg ruimen. Of leer ik zelf wat nieuws. Maar er zijn ook mensen waarbij ik het totaal negeer. Dat zijn dan mensen die ik toch zelden of nooit zie of -om heel eerlijk te zijn- de mensen waarvan ik denk dat ze te dom / bekrompen zijn om beter te weten. Daar voel ik me dan ook echt heel arrogant zo ver boven staan dat hun mening me geen bal kan schelen.
De mensen die dat soort opmerkingen maken zijn vaak zo kortzichtig dat daarmee een discussie aangaan totaal nutteloos is. Dat doe ik dus ook niet. Ik heb wel betere dingen te doen...
Ik ontwijk dat soort discussies altijd. Alleen face-to-face wil ik soms nog een poging wagen. Maar op Facebook of forum. No way, dat heeft toch geen zin Een andere groep dan geloof kan ik nu niet voor me halen..
Tja dat gebeurt me zo vaak dat ik er niet altijd energie in wil steken, maar ik probeer nu juist te doorbreken hoe ik zo ontzettend vaak (face to face) mijn mond houd, want het is iets teveel. Maar als ik ergens op in ga wil ik wel zeker weten dat ik dat op een rustige manier met goede argumenten kan doen, zonder dat het een agressieve reactie lijkt omdat ik me aangevallen voel.