In overleg met de beheerder heb ik een tweede account aangemaakt ivm meelezers. Ik zit met een groot probleem/dilemma. Ik heb samen met mijn man een dochter van 2 jaar, mijn man heeft uit zijn vorige huwelijk nog 2 zoons. Hij is er altijd duidelijk in geweest dat hij nog 1 kindje met mij wilde maar daarna echt niet meer. Dit vond ik heel erg, ik wilde wel graag nog een kindje. Nu heb ik de laatste maanden ( ik ben aan de pil) veel problemen met de pil gehad, telkens tussendoor bloedingen en ik was ook echt onzeker over de betrouwbaarheid van deze pil. Dit heb ik ook uitgesproken tegen hem en de huisarts maar volgens hen was er niks aan de hand. Ik heb zelfs nog aangegeven dat we het beter met condoom konden doen etc, maar dat wilde hij niet. Goed, om een lang verhaal kort te maken. Ik voelde mij zwanger, ik moest eigenlijk volgens de pil a.s maandag een bloeding krijgen maar gisterenmiddag heb ik een clearblue digital gedaan en deze was duidelijk. Zwanger 1-2 weken. Wow, ik wist niet hoe ik het had, van binnen dolblij, van buiten helemaal niet. Want hoe ga ik hem dit in godsnaam vertellen? Hij zal boos worden ( denk ik) of hij zal zwijgen, hij zal misschien wel zeggen dat ik het expres gedaan heb omdat ik zo graag wel nog een kindje wilde. Wat moet ik nou? Ik durf het hem gewoon niet te vertellen. Hij wil overigens geen kinderen meer omdat hij 3 genoeg vind, ( de andere 2 wonen niet bij ons overigens) en ivm ruimtegebrek en hij zichzelf te oud vind worden etc) Laat ik duidelijk zijn, mijn kindje wordt NIET weggehaald, over mijn lijk. Dit kindje blijft zitten waar het zit, in mijn buik.
Nou ik zie geen dilemma. Je hebt aangegeven dat je pil mogelijk niet werkt en hij wilde geen andere voorbehoedsmiddelen gebruiken. Een volwassen vent weet wat daar van kan komen toch? Ondanks alles: van harte met je zwangerschap!
Jeetje wat een moeilijke situatie.. Maar uit je verhaal kan ik opmaken dat je wel geprobeerd hebt om het te voorkomen en dat je je zorgen maakte over de betrouwbaarheid van de pil. Dan lijkt het mij overmacht en zoiets moet bespreekbaar zijn. Hij wilde toch geen condoom gebruiken? Wat is het ergste dat hij kan gaan doen? Waar ben je bang voor? Gaat hij je echt proberen over te halen om een abortus te laten doen, dan zou ik mij een beetje afvragen hoe deze relatie zich ontwikkeld... Ik ken een stel ouders ze wilden 4 kinderen en kregen er nog 2 kado omdat die zich nergens door lieten tegenhouden, ze slikte ook gewoon de pil. Ja het is even slikken als je erachter komt maar ze zijn een dolgelukkig gezin en de vader is daarna maar even naar het ziekenhuis geweest als je begrijpt wat ik bedoel Jullie moeten dit echt bespreken en hopelijk vind liefde wel de oplossing! En natuurlijk hou je de baby!!! Dit kleine wondertje heeft zich nergens door tegen laten houden en wil er gewoon heel graag bij!
Ik zo het gewoon open vertellen. Misschien wordt ie boos of reageert niet leuk, maar dan zou ik hem gewoon de tijd geven. Als hij ook even aan het idee gewend is, kun je er vervolgens rustig over praten. Nu is het alleen maar speculeren over hoe het zal gaan. In ieder geval heel veel succes met het gesprek. En ik wens je een hele mooie en goede zwangerschap toe!
Ten eerste van Harte met je zwangerschap! Ik denk niet dat je met een dilemma zit toch? Jij bent duidelijk je laat het kindje NIET weghalen dus die onzekerheid is weg. Tja en hij wilde niet met condoom ondanks dat de pil niet goed werkte. Dus tja geen extra bescherming geeft kans op een zwangerschap en da tmoet iedere volwassen man toch weten? Maar dan zal je vast afvragen van hoe ga ik het vertellen? Gewoon vertellen ( klinkt makkelijker) en zeggen waar het op staat, dan is het aan hem de keuze accepteren of neit. Jij bent heel duidelijk in je keuze dus hij heeft weinig te kiezen, er voorgaan of niet.. en misschien zal hij boos worden of schrikken maarja, hij is er zelf bijgeweest toch Je kan hem het beste het maar vertellen, nu kan je toch alleen maar af vragen van wat dan? en wat zal hij zeggen? en zus en zo? En daar wordt je ook niet wijs van toch? Succes en geniet van je zwangerschap!
Als eerste gefeliciteerd! Ik zou tegen je man zeggen dat je al merkte dat de pil niet werkte en het condoom hebt voorgesteld, dit vond hij niet nodig en nu ben je zwanger.. Zou het gewoon echt zo zeggen
Soms kun je reacties van mannen echt niet inschatten hoor... mijn man wilde eigenlijk 1 kindje... ikke 3.... voorde derde moest ik maar bij iemand anders zijn.....(bla, bla, bla) uiteindelijk toch 3 kindjes... nu was ik ook "opeens" zwanger van de vierde... ik zat er ook erg mee hoe ik dit moest zeggen.... en opeens flapte ik het eruit aan de telefoon, toen hij zei dat hij me wel erg stil vond. maar mijn vent reageerde helemaal niet op de manier die ik verwacht ik... (ik had dus ook gedwongen abortus verwacht). hij vond het aan mij om te beslissen. Hij zit nu al op een roze wolk en ik moet nog wennen.... iig... BIJT door de zure appel heen.. vertellen moet je het sowieso en hoe langer je wacht, hoe moelijker het wordt... en wellicht valt het wel mee...
Bedankt voor al jullie lieve reacties. Ik wil het in ieder geval dit weekend gaan vertellen, vanavond is hij naar een reunie dus daarvoor zal ik het maar niet zeggen maar dit weekend ga ik het wel doen. Het is natuurlijk nog wel een prille zwangerschap maar goed, feit is dat er een kindje aan het groeien is die graag bij ons wil zijn. Ik voel me enorm bevoorrecht dat ik dit nog een keer mee mag maken en ben ook heel erg dankbaar voor dit wondertje. Toeval of niet, ik ben 5 weken geleden ook nog eens gestopt met roken. Zeker een voorgevoel. Ik heb wel besloten dat ik het gewoon zeg, dus er niet om heen ga draaien ofzo. Ik had eerst bedacht dat ik net zou doen alsof ik nog niet had getest maar wel dacht zwanger te zijn. Maar ik vertel gewoon de waarheid want ik kan niet nep-verbaast doen als de test positief blijkt te zijn. Pfff ik zie er wel enorm tegenop hoor, de arme ziel, wordt hij gewoon voor het blok gezet. Maar ik kan er ook niks aan doen, zo moet ik ook denken. Ik voel me ook echt heel erg zwanger, borsten zijn huge, buik is rommelig, precies zoals bij mijn dochter, ik wist het gewoon, nog voordat ik had getest. En het gevoel is heerlijk, prachtig. Ik denk dat hij me wel zal willen overtuigen voor een abortus maar dat gaat niet gebeuren, dan laat ik hem weghalen En in het uiterste geval beeindigd hij de relatie, maar dat kan ik me eigenlijk niet voorstellen. Ik zal het eerst moeten zeggen, dan zie ik pas hoe hij reageert. @seth ohhh zo kan het dus ook? Dan sta je toch gek te kijken he, vaak maak je je enorm druk om iets, terwijl diegene dan heel anders reageert. En nu ben jij diegene die er nog aan moet wennen, hihi. Ben je ook door de pil heen zwanger geworden?
Gewoon vertellen als hij straks thuiskomt. Niet omheen draaien. Je hebt zelf aangegeven dat je twijfels had over de werking van de pil en dat als hij geen kinderen meer wilde dat hij een condoom om moest doen en dat heeft hij niet gedaan. Goed dat je duidelijk weet voor jezelf wat je met dit kindje aanwil! Bedenk je wel dat hij natuurlijk best gaat schrikken of misschien zelfs in de aanval gaat, laat hem maar even uitrazen en kom er op een later tijdstip op terug als hij eraan toe is. Hij was er zelf bij en hopelijk neemt hij zijn verantwoordelijkheid en gaat hij samen met jou deze zwangerschap in. Zo niet, alleen kun je het vast ook! Succes!
Goed zo! That's the spirit. Hopelijk reageert hij positief en kunnen jullie dit geluk vanaf het begin samen delen! Succes met vertellen.
hey hey ik ben hier ook onverwachts zwanger geraakt en ik wist totaal niet hoe mijn vriend zou reageren.. ik heb het hem via een sms laten weten omdat ik het echt niet de hele dag voor me kon houden... en toen ik thuis kwam was hij nog een beetje verbaasd maar uiteindelijk hartstikke blij!!!
Als je echt open en eerlijk wilt zijn, zou ik het wel vanavond vertellen. Kan hij daarna even zijn gedachten op een rij zetten op het feestje.... En gefeliciteerd natuurlijk met je zwangerschap!
Ik zou het ook zo snel je hem ziet vertellen. En volgens mij ben jij een heel sterke vrouw, dus als hij echt zo kinderachtig is om je tot een abortus te dwingen of bij je weg te gaan, dan red jij het ook wel zonder hem. Oh en gefeliciteerd met dit grote kleine wonder!
Meid, van harte gefeliciteerd! Wat een wonder. En wat je man betreft: Geef hem de voordeel van de twijfel. Mannen kunnen soms heel anders reageren dan wij verwachten. Mischien valt het mee. Wel heb je grote kans dat hij even erg moet wennen. En mannen denken dan vaak ook practies. Dus kan het wel financieel, te combineren met werk enz enz. Maar eenmaal van overtuigd dat het goed komt en met wat tijd om zich aan te passen zou hij het mischien ook als een zegen zien. Ik hoop het voor je zooooo. Maar je doet er idd goed aan om recht en eerlijk te zijn en hem dan de ruimte te geven om eraan te wennen. Maar als hij al zo'n lieve/goede vader is van 3, dan kan deze er ook nog wel bij toch. Zeg het hem maar. Succes
Hier ook bang om het mijn vriend te vertellen. Ik ben ook onverwachts zwanger geraakt en had ook geen flauw idee hoe hij zou reageren. Toen ik t hem vertelde reageerde hij verbaasd. 2 uur later was hij al zijn vader en een aantal vrienden aant bellen om het nieuws te vertellen haha.
Nou ik heb het hem nog steeds niet verteld, wat een trut ben ik ook. Ik durf het gewoon niet. Zo bang voor zijn reactie. Het is natuurlijk ook niet zomaar wat, het gaat wel om nog een kindje erbij, en ik weet hoezeer hij het bij deze wilde laten. Ben ook zo bang dat hij mij de schuld er van gaat geven. Ik zit ook net te lezen op verschillende site;s dat als je 4 weken zwanger bent, dat het dan ook toch ineens nog een ongesteldheid kan worden ipv een zwangerschap, is dat zo? Dadelijk wordt ik alsnog maandag gewoon ongesteld. En heb ik hem onnodig ongerust gemaakt of blij misschien wel? Sorry maar ik ben zo onzeker, wil gewoon dat hij net zo blij is als ik, en dat we gewoon een mooi gezinnetje gaan vormen straks, hopelijk met zijn 4 tjes en soms met zijn 6'en als zijn andere kids er ook zijn. Maar ik weet wel beter, ik weet dat hij dit niet leuk gaat vinden en dat maakt me bang. Heel bang.
Ik zou het echt zo snel mogelijk vertellen. Mocht je toch ongesteld worden, dan weet je in ieder geval zijn reactie, en hij is dubbel gewaarschuwd wat betreft extra voorbehoedsmiddelen. En als alles gewoon goed gaat, blijf je gewoon zwanger en dan is het wel zo eerlijk om het hem meteen te vertellen. hoe langer je wacht, hoe erger het is. Plus dat je nu (denk ik) zo zenuwachtig bent, en dat komt je relatie én het gesprek niet te goede. En wie weet, is hij er toch wel blij mee als hij zo voor de feiten staat .
Hoi, je bent erg duidelijk in je gevoel tov je kleine wondertje, dat blijft bij je, hoe dan ook. Je hebt het eea aangegeven bij je partner (condoomgebruik), en ook hij heeft de verantwoording daarin. Hij heeft de keuze gemaakt deze niet te gebruiken en daar kan een gevolg van komen. En dit gevolg is in die geval een prachtcadeau voor je. Er zit, dnek ik, niets andes op dan het hem te vertellen (makkelijk gezegd). En dat jullie hier beide bij zijn geweest en dat ook hij de keuze heeft gehad. Ik zou eerlijk gezegd niet te lang wachten met het vertellen. Dat zou misshcien nie teerlijk zijn. Heel veel succes en ik wens je veel gezondheid toe voor die kleine in je buik!
zou het hem wel vertellen...mocht het fout gaan kun je het verdriet samen delen, je moet dit alles niet alleen doen...
Het is eruit, ik heb het gezegd! Vanavond tijdens het eten vroeg hij of er iets was, ( ik was zo stil zei hij) ik bleef volhouden dat er niets was. En toen gooide ik eruit, ik ben niet ongesteld geworden. Hij weet natuurlijk dat ik rommelde met de pil dus hij zei; dat gebeurd toch wel vaker. Ik zei ja dat klopt maar ik heb een test gedaan want ik voelde me anders. En zegt ie, ben je zwanger? Ja.... Toen volgde er een stilte. Ik zei, ja en nu? Hij lachen, ja nu niks, nu ben je zwanger. Hij zegt wil je het weg laten halen dan? ik zeg; nee. Jij wel? Nee! zegt hij. Pfff gelukkig, dat was al een enorme opluchting. Hij zegt, dan heb ik wel een groot gezin, 4 kids, Toen begon hij over dat hij nu wel tot zijn 75e door kon werken om dat allemaal te betalen haha. Gelukkig was hij helemaal niet boos. Vanavond zegt hij telkens; mijn meisje krijgt weer een kindje,( tegen zichzelf ) hij vind het leuk! Ik dacht, ik laat het even weten aan jullie hoor! Druk gemaakt, om niks..