Ik heb een epidurale gehad. Volgens mij is dat soort gelijk maar dan met een pompje. Ik had niet echt een idee over pijnbestrijding maar na 20 uur weeën heb ik er zowat om gesmeekt lol. En wat was dat heerlijk joh! Je kan niet meer lopen maar dat vond ik geen probleem, ik kon eindelijk liggen en een beetje rusten/slapen! Elke zoveel uur werd mijn blaas geleegd, ik had dus geen katheter. Toen ik bijna mocht persen werd het pompje stopgezet waardoor ik weer (pers)weeen voelde en mijn zoontje voelde geboren worden. Iets wat ik heel belangrijk vond. Bijwerkingen heb ik niet gehad. Na een paar uur kon ik weer lopen en naar de wc. Zoon had ook nergens last van. Geboren met een score van 10. Het zetten vond ik wel echt heel erg pijnlijk. Het vocht dat mijn rug inging gaf een ontzettende scherpe pijn. Ik was uitgeput en had al zoveel pijn. Dat dit erbij kwam kon ik moeilijk handelen en heb hard gehuild tijdens het zetten.
Vanwege keizersnede een ruggenprik gehad. Weet niet of die hetzelfde is als die wat je bij een gewone bevalling krijgt. Ik heb er geen spijt van, want ik was wakker toen mijn kinderen geboren werden. Beide keren werd ik tijdens de KS misselijk. Hiervoor wat via t infuus gekregen. Tweede keer werd ik op een gegeven moment erg benauwd. Alsof ik niet genoeg lucht kreeg. Kreeg wat koude lucht en uiteindelijk ging ook dat weg. Beide keren heeft t wel even geduurd voordat mijn linkerbeen weer normaal meewerkte. Mijn linkerbeen voelde tot een week na de KS zwaar en lomp en in/uit een auto stappen was moeizaam. Ook de trap op ging trede voor trede, want ik kreeg mijn linkerbeen niet zo hoog. Het ergste vond ik de misselijkheid en benauwdheid. Gelukkig, toen ik het aangaf, kwam de anesthesist meteen in actie. Spijt heb ik niet van mijn keuze omdat ik bewust heb kunnen ervaren dat mijn kinderen geboren werden ondanks dat ik helaas nooit een gewone bevalling heb gehad.
Volgens mij worden er nu 2 soorten prikken door elkaar gehaald. De epiduraal en spinaal. Een epiduraal wordt vaak tijdens de bevalling geprikt als pijnstilling, er wordt dan een catheter in de epidurale ruimte geschoven, daarop wordt een spuit aangesloten en dan krijg je continue pijnstilling. Het gevoel onder de prikplaats wordt verdoofd, maar je benen kan je ip gewoon bewegen. Bij een spinaal wordt er een verdovend middel (kort of langwerkend) in de spinale ruimte gespoten, er blijft dan geen catheter achter. Het gevoel onder de punctie plaats verdwijnt, maar het bewegen ook, je kan de benen niet bewegen. Beide worden ook wel ruggeprik genoemd, maar dit is het verschil. Een spinaal wordt vaak bij operaties geprikt thv de billen, je onderlijf is dan een uur tot een aantal uur verdoofd. Een spinaal wordt ook regelmatig bij een sectio gegeven. Een epiduraal wordt gegeven bij zwangeren als pijnstilling, soms bij een sectio of bij grote operaties die na de operatie pijnlijk zijn. Tijdens mijn werk assisteer ik regelmatig de anesthesist met het prikken van epiduralen. Helaas werkt de epiduraal niet bij persweeen, die komen dwars door de pijnstilling heen. De reden dat er een blaas catheter gegeven wordt is dat de blaas een spier is en die wordt door de pijnstilling ook verdoofd. Je voelt dus niet dat de blaas gevuld is. En om een lage bloeddruk te voorkomen krijgen de zwangeren vrouwen voor het prikken van een epiduraal, als het kan, 1-1,5 ltr vocht. Het beleid per ziekenhuis verschilt. Bij de ene ziekenhuis wordt je eenmalig gecatheriseerd en bij de andere krijg je een verblijfscatheter. Ik heb bij beide bevallingen een epiduraal gehad en op een beurs gevoel in de rug na, geen problemen gehad.