hey meiden. Bedankt voor jullie reacties, pc was leeg dus moest eerst ff opladen. Ik weet dat dit waarschijnlijk maar een fase is, maar soms zo vermoeiend. Hij is eigenlijk alleen zo als ik alleen thuis ben met hem. De reden dat ik thuis werk is omdat ik gastouder ben. Hem naar een opvang brengen is dus niet echt nodig. Maar als ik met een ander kindje bezig ben, moet hij wel eens wachten. Gevolg is idd dat hij gaat zitten jammeren. Hij slaapt nog 2 keer per dag, sochtends en smiddags. Hoelaat en hoelang ligt aan de dag, hij rommelt nogal en heeft geen ritme. Hebben we wel geprobeerd maar dat werkt niet voor hem. We proberen het nu met globale tijden te doen en dat werkt redelijk. De box is bij ons al weg ( ga hem stiekem wel missen ) en een speelhoekje maken, tja hoe moet je dat doen. Een muur erbij bouwen ofzo? Hij mag gewoon lekker in de woonkamer rondkruipen en de keuken kunnen we gewoon niet afsluiten. Jullie hebben wel gelijk met wat jullie zeggen over het steeds maar nee zeggen, dit maakt het voor hem natuurlijk ook niet leuker. Wel laat ik het ook duidelijk merken als hij iets doet wat mag/leuk is/ gewoon de positieve dingen. Het blijft dus niet alleen bij het negatieve. Sommige dingen maken me niet uit. als ik bv de vaatwasser ga doen weet ik dat hij zal komen, dan zorg ik er gewoon voor dat er niks raars binnen handbereik ligt. Hij kruipt de hele dag achter me aan dus daar moet ik sowieso rekening mee houden. Ik hoop dat zodra hij iets ouder is en idd kan lopen, de frustratie misschien een beetje weg zal gaan. En dan kan je ook meer dingen met ze ondernemen ( vind ik tenminste ) een stuk lopen is lekker, maar J. zit natuurlijk alleen maar. En hij wil graag kruipen, lopen, bewegen. Ik zal jullie tips zeker in mijn achterhoofd houden voor morgen, en het beste ervan hopen. Thanx meiden
Wat doe je als hij zo boos wordt als hij zijn zin niet krijgt? Dus als je iets afpakt of nee zegt? Hier helpt negeren heel goed.. 'Nee Lenn dat mag niet, want....(gaat stuk o.i.d.)' *huilen/krijsen/schreeuwen* 'Je mag best boos zijn, maar schreeuwen is niet nodig' (iets in die richting) Als hij dan nog doorgilt en schreeuwt loop ik weg en krijgt hij geen aandacht zolang hij zo boos is.. Als hij stil is loop ik naar hem toe en leg hem dan rustig uit waarom iets niet mag..
Ik heb niet alles gelezen, maar ik zou veel dingen proberen voor te zijn. Dus geen telefoons, afstandsbedieningen, babyfoons, enz op zijn hoogtes of in zijn zicht. Kasten kun je allemaal kinderbeveiliging op zetten. Een ruimte afbakenen en zorgen voor veel afwisseling. Het is lastig, maar voorkomen is soms beter dan achteraf oplossen. En natuurlijk moeten ze leren omgaan met nee zeggen. Maar probeer er geen ergernis bij te laten komen. Rustig nee zeggen en wat anders aanbieden. Op deze leeftijd kun je ze leren te wennen aan het woordje nee. Maar ze zullen niet begrijpen waarom het dan niet mag. Alleen dat het niet mag. Dus dat is natuurlijk heel lastig en frustrerend. Succes!!!
Joh, ze is pas 10 maanden! Dan snappen ze 'nee' echt nog niet! En val niet in de vuilkuil (want veel mensen zeggen dit) dat ze het 'expres' doen, en 'het donders goed weten" e.d. Ze weten het echt nog niet. Mijn jongens begrijpen het verschil tussen speelgoed en geen speelgoed pas met 2 jaar. En voor die tijd hebben ze nog geen impuls controle, dus als ze iets interessants zien gaan ze eraan zitten, zonder na te denken over negatieve consequenties, zoals een boze mama. Ze kunnen echt nog niet bewust nadenken: 'laat ik daar niet aanzitten, want dan wordt mama boos, of dan breekt het'. Dat is pas veel later, dus ga je tijd niet verdoen met straffen of nee zeggen, dan wordt je alleen maar gefrustreerd van. Vooral je huis erg kindvriendelijk maken en bedenk dat ze het echt niet expres doen en deze ontdekkingsfase nodig hebben voor hun ontwikkeling. Uit de situatie halen, diep zuchten, en gewoon die kast weer inpakken. En herhalen: dat blijft hoor. Ik ben al 2 jaar bezig om m'n oudste 'please en thank you' te laten zeggen (ik woon in de usa) als hij iets krijgt en dat moet ik nog steeds bijna iedere keer doen. Ze worden zo driftig en huilen veel omdat ze niet op een andere manier kunnen communiseren. Als het je teveel wordt (en dat hebben we allemaal geregeld!) in de box zetten en even diep ademhalen in de tuin of garage. Zet een leuke cd op, ga met je kindje naar buiten, bel een vriendin. Ik hoop dat je hier iets aan hebt! Het is niet makkelijk!