hallo, ik wilde vragen of er meer mensen zijn die net als ik heel onzeker en bang zijn dat hun kindje misschien wel niet gezond is of dat het allemaal wel goed blijft gaan. kortom eigenlijk steeds niet onbezorgt zwanger kunnen zijn en hoe kan je daar nou het beste mee omgaan?
Heb vertrouwen! Ik denk dat iedere zwangere dat wel in meer of mindere mate heeft hoor... En weetje; straks als je bevallen bent dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat dan allerlei middenindenacht rechtopinbed zitten nachtmerries krijgt dat je kind iets overkomt... had ik iig met de eerste... de tweede, de derde.. Zo dat je net wegdommelt en droomt dat je bv een ongeluk krijgt met je kind enz.. Dus; gewoon vertrouwen hebben dat alles goed is, dat je lichaam een perfecte baby fabriek is en dat alles op rolletjes loopt! Succes Groet Hilde
Ik ken het gevoel. Ik heb tot zeker 28 weken steeds angst gehad, dat is gelukkig toen een beetje weggeebt, maar nu ben ik weer bang dat mn meisje veel te vroeg geboren wordt. Terwijl er eigenlijk helemaal geen aanleiding voor is. Ik denk net als MissMac dat je vertrouwen moet hebben, ookal lijkt dat nu zo moeilijk. Moet mezelf ook regelmatig even terug roepen. Zolang je je goed voelt en de kleine ook voelt bewegen gaat het goed. Daar moet je gewoon vanuit gaan! Liefs, Duveldraakje
Ik heb dat niet zo erg gehad, maar nu is het niet meer te doen! Ik ben heel de tijd aan het opletten of hij nog beweegt! Is misschien ook omdat mijn nicht haar kindje op 38 weken gestorven is (hartje klopte niet meer) en ik ben zoooooo bang om dit tegen te komen! Ik zou elke dag naar het ziekenhuis willen rennen om aan de monitor te liggen, zo erg heb ik het! Pfff
Ja ook hier herkenbaar! Tis niet zo dat ik er veel mee bezig ben, maar ik denk ook soms wel eventje..oo please, ik hoop dat die kleine gezond is! Dat uk geen nare dingen heeft! Ik denk dat het erbij hoort, en het enige wat we kunnen doen is afwachten he! Komt vast allemaal wel goed! kus miek
ik heb dat ook heel erg, van nature ben ik al snel bezorgt en maak me snel druk of alles wel goed gaat, nu ik zwanger ben is dat helemaal erg! Daarnaast heb ik ook nog bloedverlies gehad, dus sindsdien maak ik me helemaal zorgen of alles wel goed gaat! Ik kan je helaas geen advies geven, want ik zit gewoon echt met hetzelfde probleem. Ik probeer mezelf rustig te houden door gewoon dingen te gaan doen als ik merk dat ik zit te piekeren, of ik ga naar iemand toe/iemand bellen om erover te praten.
heeeeeeel herkenbaar! Ik heb een angelsounds gekocht om deze reden (alleen ben ik nog niet lang genoeg zwanger om het hartje te kunnen horen )
Sinds ik me besef dat het al een heel klein mensje is ben ik me zorgen aan het maken. Eigenlijk voel je je op dat moment al een beetje moeder. Je wilt er alles aan doen om te zorgen dat het goed gaat. Het moederinstinct is dan ook erg sterk en dat is fijn. Ik maak me dan ook geen zorgen voor de periode na de bevalling... alleen de komende weken dus nog ff doorbikkelen he... Liefs, Danielle
Dat is het denk ik ook, een soort van verwerkingsproces dat te maken heeft met het feit dat je de verantwoordelijkheid krijgt over zo'n klein perfect mensje dat kan uitgroeien tot wat jij bent... De transformatie naar moeder in wording... mooi he? als je dr zo over na denkt..
heb het bij de eerste en de tweede gehad maar in mindere mate, zat toen ook in een privekwestie dus was moeilijk. Nu heb ik het veel erger nu alles juist perfect gaat tussen mijn man en mij en we veel meer gelukkig zijn. Ik ben in mijn zwangerschappen een draak....dus vandaar dat de vorige zw schappen niet zo leuk waren en mijn man 2 keer is weggegaan, ook al kwam die wle steeds weer terug de tijden dat ik hem nodig had was hij er niet, hij kon niet met mijn depressies en zeer moeilijke buien omgaan. Nu deze zwangerschap wel haha heel gek hoor zou je zeggen maar het gaat perfect en...dat geeft mij dus de mogelijkheid te piekeren, zou de kleine het goed doen? Of nu dit allemaal lekker loopt zal er heus wel iets verkeerd gaan zo van dat soort dingen. Och jah we zullen wel zien, zal wel goedkomen, ben allang blij dat ik nog een derde wondertje mag krijgen!
Ben blij dat ik niet de enige ben die dit heeft. En dan is mijn vriend juist het tegenovergestelde. Hij denkt altijd positief. Als ik dan weer eens onzeker ben, zegt hij: het gaat echt niet fout. En dan zeg ik: waarom niet? Hij denkt juist: het gaat vaker goed dan fout dus zal dat bij ons ook wel zijn. Ik denk dan: het kan bij iedereen fout gaan, dus waarom bij ons niet. Echt erg. Ik heb nu over 1,5 week de 20-weken echo. Ben zo bang. Het duurt nog zo lang. Daarbij voel ik de kleine nog niet en heb ik bijna geen buik, heb mijn eigen kleren nog aan, dus wat dat betreft merk ik er niets van. Ik ben al blij als ik af en toe misselijk ben. Maar dat ben ik tot nu toe maar 2 x geweest. Een perfecte zwangerschap zou je denken, maar ik voel liever IETS! Ik hoop zo dat alles gewoon goed is, gaat en komt!
ben ook erg angstig en onzeker dit omdat ik hiervoor 3 miskramen heb gehad en 1 buitenbaarmoederlijke gelukkig mocht ik door dit alles wel eerder een echo laten maken en heb er nu al 2 mogen meemaken bij de laatste in de 7de week heb ik het hartje zien kloppen nu mag ik in de 10de week weer terugkomen en daar ben ik erg blij om ik zal blij zijn als de 12 weken voorbij zijn zodat ik mischien wat meer kan gaan genieten ervan
Ik heb me daar de hele zwangerschap geen zorgen om gemaakt, maar sinds ik de 37 weken gepasseerd ben loop ik er wel over te piekeren hoor.