Dat je ineens heel oud voelt.. Of je ineens realiseer, oeps dat is lang geleden. Ik speur al dagen de internet af voor een nw garderobe. Vanmiddag toch net iets lang in winkels aan het shoppen geweest. (Maar wel leuke kleding gekocht) Maar goed hier komt het moment: In okt ga ik naar 90’s party met vriendinnen, vanavond bedacht ik ineens: oh wat moet ik dan aan? Dat je vervolgens bedenkt oh de laatste keer dat ik een discotheek ben geweest moet iets meer dan 15 jaar geleden zijn. En ja, en nu denken jullie zo die is dan oud. Nu kan ik nog zeggen ik ben eind 40, half nov moet ik zeggen 50, en dan wordt het begin 50.
Ik denk dat iedereen op zijn of haar manier wel dergelijke momenten heeft. Ik vind de jaren sinds we kinderen hebben bijvoorbeeld voorbij vliegen.
Ik kijk dus zo uit naar een rondje op mn oude middelbare school met de oudste. Duurt nog wel wat jaar en zo confronterend dat je waarschijnlijk geen enkele docent meer kent daar. Want het is ook al 15jr geleden
Hahaha jaren geleden voelde eik me al toen ik op een rommelmarkt iets wou kopen voor een kwartje. Het kind keek me vreemd aan Als ik nu muziek luister voel ik me al oud
Ja ik heb dat als ik aan mijn kinderen denk. De oudste is 9. Nog een keer 9 jaar verder en ze is 18 Ik ben daar nog helemaal niet aan toe. Waarom zijn ze zo kort kind Oh en over 10 jaar heb ik de leeftijd die mijn moeder had toen ze oma werd
Mijn kinderen zitten inmiddels allebei op de middelbare school waar ik ook heb gezeten en er zijn nog best wat leraren die mij kennen hoor (weet alleen niet of dat een goed teken is ). Ik ben al 17 jaar van de middelbare af, maar als ik er nu nog wel eens kom, voelt het als gisteren dat ik daar zelf op school zat. Ze zaten overigens ook op dezelfde basisschool als waar ik op heb gezeten en ze hebben allebei een aantal leraren gehad die ik ook heb gehad (en die mij ook nog gewoon kenden).
Ik ben al meer dan 20 jaar geleden daar weggegaan en zag gelijk 2 leraren die ik nog wel kende. Was overigens ook meteen een van de redenen dat mijn kinderen daar niet heen zijn gegaan.
Ik heb dat moment al gehad. En er waren dus nog gewoon docenten die mij ook in de klas hadden gehad. Sterker nog, de mentor van beide kinderen was mijn wiskundedocent. En die was helemáál niet verbaasd dat die twee jongens zo’n moeite met wiskunde hadden hahaha. Toen voelde ik me ook oud ja (en tegelijk voelde ik me weer dat meisje dat wiskunde niet begreep). En mijn oudste heeft nu mijn economiedocent en vindt hem net zo fijn als dat ik dat 25 jaar geleden vond.
Dat heeft mijn man nu ook met de oudste. Best grappig. En hij zat zelfs op dezelfde basisschool als waar de kinderen nu op zaten/zitten. Alleen op de basisschool geen "herkenbare" leraren, behalve dan de juf van A van vorig jaar, die een klasgenoot van hem was.
Bij mij is ook mn oude brugklasmentor nog steeds mentor en wiksundeleraar, maar ik voel me daardoor juist eigenlijk wel jong Ik werk in een team met jonge collega’s en ik voel me oud als ik ze iets probeer uit te leggen hoe dat was , vroeger: Toen je een vakantie nog niet kon boeken via internet, maar de anwb-campinggids bij de bieb leende. En toen je nog geen smartphone had. En je telefoonnummers uit je hoofd moest leren. Dan grijnzen ze meewarig
Als er stagaires op mijn werk mij mevrouw noemen. Wat ik ben. Maar met 35 voel je je soms nog niet oud. En ik had het bij het overlijden van Wim kok, dat allemaal stagaires zich afvroegen wie dat was. De vroegere minister-president, zij kende alleen balkenende van vroeger. En dat ik het instorten van de twin towers bewust heb meegemaakt. Volgend jaar heb ik mijn eerste 10-er in huis. En deze jaren zijn zo snel gegaan!
Toen ik enkele jaren terug solliciteerde bij mijn oude middelbare school als docent hoopte ik eigenlijk ook geen docent meer tegen te komen van toen… maar werd aan alle kanten begroet door de oude garde misschien dat ik daarom niet was aangenomen…
Over jonge collega's: die krijgen wij ook steeds meer. logisch als je zelf naar de oude kant opschuift . Maar wat zijn die jong in doen en laten zeg! En veel meer met social media bezig.
Oké, naar aanleiding van dit topic ben ik eens op de website van mijn oude basisschool gaan kijken. Die toen overigens nog geen basisschool was, maar een lagere school. Zo oud ben ik dus Maar geen bekende leraren meer dus. Wel een naam die ik herken als van iemand die bij mij op school gezeten heeft, een klas hoger volgens mij. Nu is de school ook veel groter want verhuisd naar een nieuwbouwwijk. In mijn tijd waren het maar 6 klassen, en dus lang niet zoveel leerkrachten. Mijn middelbare school, waar ik alweer 31 jaar geleden eindexamen deed (en ik deed VWO), is een paar jaar geleden ook verhuisd naar een nieuw gebouw. Vlakbij het huis van mijn vader, dus daar kom ik nog weleens langs maar het zegt me dus niets. Het oude gebouw is afgebroken. En daar zitten vast ook geen leerkrachten meer die ik ken, maar dat is niet te zien op de website. Ik ben, toen ik ging samenwonen met mijn man, verhuisd naar een andere plaats op 3 kwartier rijden van de plaats waar ik ben opgegroeid. Dus mijn kinderen zitten sowieso op heel andere scholen.
Zo'n discussie hebben we op mijn werk ook wel eens gehad met een student. Ik werk bij een leerstoelgroep op een universiteit. Zelf geef ik geen onderwijs, maar ik heb wel contact met studenten die bij ons hun afstudeerscriptie komen doen en dus bij ons op kantoor zitten. Zaten we eens koffie te drinken met een student en over dit soort dingen te praten. Toen vroeg hij hoe anderen je dan konden bereiken als je veldwerk aan het doen was. "Uh, niet dus" zei een collega. "Je liet weten waar je was en had men je nodig, had men 2 keuzes: zelf naar het veld gaan of wachten tot je terug was". Niks geen mobiele telefoon natuurlijk. Die student was ook van
Toen ik zo oud was als mijn oudste dochter nú, was ik vier maanden zwanger van haar. Muziek uit m’n middelbareschooltijd valt ineens onder classics. Ik ben volgens mij al bijna 17 jaar lid van dit forum (niet onder deze naam alleen). Yup, bij vlagen voel ik me oud inmiddels. En ben ‘pas’ 37.