Hoi allemaal, Mijn partner en ik willen graag een 2e kindje. We hopen dat ons dat gegeven is. Buiten het gezonde eten, het foliumzuur slikken, eisprong in de gaten houden e.d., wil ik er graag ook op een meer spirituele manier mee bezig zijn. Zo geloof ik dat de ziel van het kindje jou als ouder(s) uitkiest en zo. En dat het moment waarop je zwanger raakt, ook niet altijd toevallig is. Bij onze dochter was ik meteen zwanger, maar overleed haar oma nog geen 4 weken na haar geboorte. Ze had dus geen maand later geboren mogen worden. En enkele maanden geleden had ik een miskraam, maar ben ik toch heel dankbaar voor deze - onverwachte - zwangerschap, omdat het zoveel vreugde bracht op een moment dat we mijn partner en ik er even helemaal doorheen zaten door verdrietige omstandigheden. En het zoveel positieve energie heeft gegeven. Mijn vraag is eigenlijk hoe ik me ook meer spiritueel kan voorbereiden op de zwangerschap, in de hoop dat het ons gegeven is. Alvast dankjewel.
Ik zal mijn vraag anders formuleren, aangezien ik nog geen reacties heb op mijn bericht. Weet iemand een goed boek over spiritualiteit en zwangerschap? Zijn er nog meer mensen die op de een of andere manier geloven dat je kindje jullie als ouders uitkiest omdat het bepaalde lessen te leren heeft? En hoe kan ik me als het waren openstellen voor dat kindje, als dat al mogelijk is? Alvast dankjewel!
hoi meis, ik snap wat je bedoeld ook met dat uitkiezen ect.... ik ben ook iemand die geloofd in toeval bestaat gewoon niet. Ik ben er van overtuigd dat er mee is (hier heb ik genoeg aanleiding toe). wat betreft het voorbereiden spiritueel.....ik weet niet of er boeken bestaan. wat ik wel weet is hoe meer je je ermee bezighoud hoe meer averechts het werkt (das mijn ervaring ) mijn tip zou zijn laat het gebeuren, het komt vanzelf. liefs kikkert ps: mss dat iemand anders wel wat meer handvaten heeft voor je.
He Kikkert, Dankjewel voor je reactie. Je zet me wel met beide voeten op de grond haha, in die zin dat het goed is om er ook niet weer al te veel mee bezig te zijn. Maar dat is moeilijk als je sowieso al moet opletten met eten (geen alcohol bijv.) en je ei in de gaten moet houden. Voor mij is het spirituele dan juist een goede tegenhanger, ook omdat ik er echt in geloof dat het zo is. Laatst had ik trouwens heel sterk het gevoel dat dat 'kindje' dat niet geboren mocht worden (werd een miskraam) bij me was en me liet voelen dat het terug zou komen bij mij. Was echt heel mooi. Weet helemaal niet of dit wel kan, maar het voelde wel zo. Hopelijk komt het ook uit...
Hoi, Ook ik begrijp precies wat je bedoelt ik geloof daar namelijk ook in en ik denk ook echt dat je je zwangerschap spiritueel kan beleven. Zelf ben ik daar ook erg geïnteresseerd in. Ik wil zelf het boek gaan kopen van Susan Smit 'zwanger met lichaam en ziel' : Susan Smit werd in 2010 zwanger van haar eerste kind. In de overvloed aan zwangerschapslectuur miste ze de mystieke kant. Smit gaat ervan uit dat het ongeboren kind een bewuste ziel is met een eigen levensplan en dat je tijdens de zwangerschap contact met die ziel kunt leggen. 'Zwanger zijn en leven schenken is een ontwikkeling van jewelste. Een zwangerschap is oeraards en hoogst spiritueel. Ze brengt je in contact met de diepere laag van het bestaan, maakt je kwetsbaar en krachtig. Ze kan een periode van persoonlijke groei zijn mits je die bewust doorleeft.' Hoe krijg je zielscontact met je ongeboren kind? Hoe ontdek je wat je kindje op aarde komt leren en brengen? Wat is de invloed van jouw gevoelens op de foetus? Hoe kun je dit avontuur met rituelen, meditaties, schrijfopdrachten en alternatieve geneeswijzen uitdiepen en verrijken? Misschien vind je het ook wat?
Hoi Jazz, Dankjewel voor je berichtje. Ik ben gaan zoeken op bol.com en dit boek idd ook tegengekomen. Maar ook een ander boek, van Riet van Rooij: Zwanger met hart en ziel... ----- Zwanger met hart en ziel is een boek vol ervaringen, handreikingen en suggesties. Het wil je als aanstaande ouder inspireren om tijdens de zwangerschap, geboorte en kraamtijd ook stil te staan bij de emotionele en spirituele aspecten. Zwangerschap is immers niet alleen een tijd van lichamelijke veranderingen. In negen maanden groei je samen toe naar je rol van ouders, maak je plaats voor je kind in je hoofd en je hart, in je relatie en je familie, in je huis en in je werk De rode draad is de visie dat je al vanaf de conceptie contact kunt maken met het kindje dat gaat komen, door innerlijke gesprekken, afstemming en samenwerking met de baby in je buik. Dit is een immense bron van vertrouwen, ook na de geboorte. Zwanger met hart en ziel is geschreven op basis van een jarenlange uitwisseling met aanstaande ouders en bevat dan ook volop voorbeelden uit de praktijk. De bijbehorende cd bevat ontspanningsoefeningen en visualisaties voor contact met jezelf, elkaar en je kind. In de kwetsbaarheid die kinderwens, zwangerschap en de geboorte van een kind met zich meebrengen, ligt een grote schat verscholen: we staan in contact met ons hart en onze ziel. Geven we ons hier bewust aan over, dan boren we een onverwoestbare bron van vertrouwen aan. Zwanger met hart en ziel is een volledig herziene en uitgebreide versie van het in 1999 bij Ankh-Hermes verschenen boek met dezelfde titel (ondertitel contact met je ongeboren kind). De uitgaven van 2008 en daarna zijn inclusief cd. In 2009 verschenen boek plus cd ook in het Engels en het Duits. ----- Die Riet heeft ook een eigen website (via google gevonden) en die ziet er heel professioneel uit. Ik denk dat ik - als ik hopelijk weer zwanger word - eens naar haar toe ga. En ik denk dat ik eens naar een grote boekenwinkel ga zodat ik deze boeken daar in kan zien. Is soms fijner dan via bol.com bestellen. Ik zie trouwens dat je zwanger bent.... geniet ervan Yazz!
Prachtig dit! Zo mooi om te lezen dat een ziel jou kiest op het juiste moment. Ik ga me daar eens in verdiepen. Misschien dat dat wat rust brengt en ik de neiging om een zwangerschap af te dwingen wat los laten. Mooi topic!
Hoi Eliz, Ja, loslaten is wel een goeie.... En erop proberen te vertrouwen dat het komt zoals het komt... Als dat lukt geeft dat veel rust.... Maar ik heb denk ik wel makkelijk praten... omdat ik het wonder al eens heb mogen ervaren.... Neemt niet weg dat het verlangen naar een kindje nu misschien wel intenser is dan de vorige keer... Veel liefs X
Ik geloof hier ook wel in denk ik.... of ik wil er iig heel erg graag in geloven. Wij gaan er zeer binnenkort ook weer voor en dan ga ik dat boek van Riet van Rooij misschien ook wel bestellen. Ik vind het super interessant. Maar dan vraag ik me nog wel iets af... als een kindje jou uitkiest waarom kiest het jou dan uit om vervolgens te overlijden? Dit is ons dus overkomen. En dan heb ik het niet alleen over een miskraam maar ook echt het verliezen van een kind. Ik heb wel eens gehoord dat een ziel soms alleen nog maar geboren hoeft te worden en dat het daarna "klaar" is op aarde. Dit snap ik nooit zo. Dat vraag ik me echt nog wel regelmatig af. Heeft iemand hier een antwoord op?
Ik dus ook niet en daarbij: waarom zou een kindje dan ouders kiezen die vervolgens het kind mishandelen en in sommige gevallen vermoorden? Ik zeg dit dus niet om te stoken, maar dit is dus waarom ik er dus niet in geloof, maar goed voor degenen die er wel in gelooft, dat is uiteraard jullie goed recht.
Kinderwens, ik heb ook niet dé antwoorden. Maar ik geloof dat je hier op aarde bent om te leren. En helaas is het zo dat we meestal het meeste leren van verdrietige dingen, omdat we dan op onszelf terug geworpen worden. Het kindje dat niet geboren mocht worden, of wel geboren wordt maar overlijdt, hoefde maar kennelijk heel kort op aarde te zijn. Overigens wens ik het niemand toe en degene die het overkomt heeft als enige het 'recht' om er enige betekenis aan te geven - als dat al mogelijk is. Een klasgenoot van me heeft bijvoorbeeld onlangs haar peuter verloren door een ongeluk. Echt verschrikkelijk; wat de zin daarvan is..... Ik heb wel ooit ergens gelezen dat alle kinderen een geschenk zijn en dat ze ons leren wat liefde is en dat als ze sterven dat je dan toch moet proberen om dankbaar te zijn voor de liefde die ze gebracht hebben. Ik was ook verdrietig na de miskraam, maar de dankbaarheid overheerste voor wat het gebracht heeft, nl. een gevoel van verbondenheid tussen mijn partner en mij, dat al een tijdje weg was. Ik denk dat het een miskraam is geworden omdat de tijd nog niet rijp was; de verbinding moest eerst wat stabieler worden, en ik was net begonnen met afstuderen (en zwanger en studeren is bij mij geen combi, vanwege moeheid en misselijkheid). Nu is het einde van de studie al veel meer in zicht. Toch ben ik af en toe nog wel verdrietig, je droomt toch al meteen van een kindje zodra je weet dat je zwanger bent....
Ja idd. Klopt helemaal. Ik wil er best wel in geloven en ergens doe ik dat ook wel maar waarom zijn er dan ook kinderen die voor moordenaars etc kiezen?? Dat kan ik dan weer niet verklaren. Dat is niet logisch. Maar misschien ga ik nu iets te veel off-topic hoor. Maar dit zijn wel dingen waar ik echt heel veel over na kan denken. Maar ja het helpt niks want ik krijg toch geen antwoord.
Koekwaus... ik had je reactie nog niet gezien. Ik begrijp helemaal wat je schrijft maar toch snap ik er niks van. Kun je het nog volgen? Sommige dingen zijn gewoon ook niet te begrijpen denk ik. Jij schrijft bijv. dat je er misschien nog niet klaar voor bent geweest. Maar aan de andere kant raken er ook wel meisjes ongewild op jonge leeftijd zwanger en dan gaat de zwangerschap wel goed terwijl deze meisjes er eigenlijk ook nog helemaal niet klaar voor zijn. Zo zijn er altijd van die tegenstrijdigheden.
Interessant dit.. Ik heb hetzelfde. Ik heb een vaste fulltime baan en ik ben bezig met het afronden van mijn bachelor (ook fulltime). Soms den ik wel eens dat het zwanger worden pas zal lukken op het moment dat ik mijn bachelor heb afgerond of misschien mijn master ook wel. Misschien ben ik er onbewust niet klaar voor. Maar ik wil zo vreselijk graag! En die twee dingen lijken niet echt samen te gaan.
Hoi meiden, Interessant hoor, ik ben zelf niet heel spiritueel maar ik geloof wel dat voor alles een reden is. Ik geloof dat de zieltjes van de nog ongeboren kindjes al bestaan alleen nog 'wachten' om geboren te worden. Waar ze dan wachten weet ik ook niet maar daar zal wel een plak voor zijn waar wij niet bij kunnen met 'ons verstand'. Ik geloof er niet zo in dat kinderen hun ouders 'uitkiezen'. Wel geloof ik in het lot. Het lot van veel kinderen is minder leuk dan dat van andere kinderen (denk aan de kinderen in Afrika, kinderen in oorlogsgebieden, kinderen die door hun eigen ouders worden vermoord, of verkracht etc...) Ik geloof wel dat deze kinderen na hun dood op een mooie plek terecht komen en het 'fijn' hebben. Immers hun lichaam is er niet meer maar hun ziel leeft wel voort. Jazz, het boek van Susan Smitt lijkt me erg bijzonder om te lezen. Ga even op onderzoek uit...
Als we echt allemaal zouden weten hoe het zit, dan zouden we geen mensen meer zijn denk ik, maar engelen of zo (geloof ook wel dat die bestaan, maar dat is weer een ander onderwerp). Ik denk dat mensen die moorden, verkrachten en zo, nog jonge zielen zijn, niet vaak gereincarneerd (ook daar geloof ik wel in). Maar nogmaals, dat is geloven en niet zeker weten. Alleen iemand die iets naars overkomt, mag daar zelf een betekenis aan proberen te hangen, als dat al mogelijk is. Eliz, ik kreeg mijn dochter toen ik bezig was met de bachelor. Ik was de eerste 3 maanden misselijk in de zomervakantie. En toen de school weer begon kon ik wel weer redelijk mee doen. Nu ben ik bezig met de afronding van de master. En ja, ik herken dat gevoel dat je denkt dat het pas gaat lukken als je school hebt afgerond. Dat idee heb ik namelijk ook bij mezelf. Gelukkig denk ik dat ik in december mijn scriptie af kan ronden.
Het blijft zeker een interessant onderwerp maar een antwoord op onze vragen zullen we wel nooit krijgen. Misschien later, als we er niet meer zijn.