Hallo, Ik lees af en toe mee op deze site en heb me nu maar eens aangemeld. Ik zal ook maar meteen met de deur in huis vallen . Ik ben 21 en mijn vriend 23. We zijn 4 jaar samen. 5 weken geleden hebben we ons eerste kindje gekregen. Een lekkere knul . We hebben het allemaal goed voor elkaar. De kleine komt echt niets te kort. En alles gaat nu ook goed, heb ook alle geduld van de wereld met onze baby. Ook al zijn de eerste weken best vermoeiend. Alleen mijn schoonouders denken dat wij nergens verstand van hebben . Ik weet niet waar het aan ligt. Omdat het ons eerste kind is? Omdat we best jong zijn? Omdatb ze denken dat ze meer ervaring hebben? Zal even een paar dingen op een rijtje zetten: Elke keer als mijn vriend ons zoontje vast heeft, roept zijn vader dingen als: Pas op! Met 2 handen vasthouden! Strax laat je hem vallen! Of als hij hem heen en weer wiegt: Het is geen speelgoed! Als we daar op visite gaan, wikkelen ze hem in 3 wollen dekens. Dus ik zeg: Hij kan het ook TE warm hebben. Waarop zijn ouders dan zeggen: Wil je dat hij het koud krijgt? Dan word hij ziek hoor! Of als ik mijn zoontje een nieuwe pamper omdoe. Komt zijn schoonmoeder kijken. Ik veeg zijn billen met billendoekjes. Zegt ze: pak een nat washandje. Het is vies hoor, als je hem niet schoonmaakt! Of als hij heeft gespuugt. Zegt me schoonmoeder: Je moet hem wel in bad doen vanavond en schone kleertjes aantrekken. Dan denk ik.. DUHH! Denk je dat we achterlijk zijn? Ze hebben TO-TAAL geen vertrouwen in ons. Ik word er zo spuugzat van! Ik zei laatst al tegen ze: Ik verzorg me kind heus wel goed hoor! Ik moet er gewoon van huilen, ik weet dat we goede ouders zijn. Maar ze maken me zo onzeker met hun opmerkingen dat ik bijna aan mezelf begin te twijfelen als moeder. Mijn vriend ziet het meer als zeuren. Hijn trekt het zich niet zo aan. En zegt ook tegen mij dat zijn ouders nou eenmaal zeurpieten zijn. En dat ik me het niet zo moet aantrekken. Maar ik kan er echt niet meer tegen. Ik heb al tegen hem gezegt dat ik er voorlopig niet meer heen ga. Met ze praten heeft geen zin. Ik heb al eens eerder ruzie met zijn vader gehad. Met die man kan je geen discussie hebben. Hij moet en zal altijd gelijk krijgen. En ik wil ook geen ruzie maken, want het zijn nou eenmaal de ouders van mijn vriend. En wil ook niet tussen ze instaan. Ik weet even niet meer wat ik er mee moet. Word er een beetje depri van
In 3 wollen dkens wikkelen :x Zijn ze wel goed bij hun hoofd ? Als ik jou was zou ik een serieus gesprek met je schoonouders aangaan . Ik ben bang dat als je dit niet doet je straks niks meer te vertellen hebt over je eigen kind ! Ik mag hopen dat je mannetje achter je staat.... Sterkte .
jeetje wat naar meid. die schoonouders moeten maar eens heel gauw gaan begrijpen dat jullie allebei volwassen zijn en je eigen keuzes maken. wat dat gezeur betreft, het kost even moeite maar het beste is om dit keer op keer de kop in te drukken door te zeggen: dat beslis ik zelf wel of ik doe wat goed voelt dat weet een moeder het beste. je kunt ook tegen ze zeggen (zo heb ik dat gedaan, jaaah er zijn meer van die monsters ) dat hun nu in een luxe positie zitten omdat ze gewoon alleen maar hoeven te genieten van hun kleinkind, het opvoeden zit erop, hun kinderen zijn groot en zijn nu zelf aan de beurt om hun eigen kinderen op te voeden en opa en oma zijn er om ze te verwennen en leuke dingen met ze te doen zo breng je het positief en laat je gelijk merken dat JULLIE nu de keuzes maken en dat JULLIE over de opvoeding gaan. sterkte en kom voor jezelf op! zodra je zelfvertrouwen uitstraald houden ze hun mond wel
Dat gevoel heb ik dus al. Dat ik niks te zeggen heb over hem als ik daar ben. We gaan er al bijna niet naartoe. Maar dan komen ze wel naar ons . Ook als ik hem thuis aan het verschonen ben, komt me schoonmoeder de babykamer binnen wandelen. Ik doe 1 stap opzij om de pamper weg te gooien. En zij begint dan doodleuk zijn kleertjes verder aan te trekken en neemt hem weer mee, terwijl ik met hem bezig was . Of als ik hem vast heb en hun komen langs. Vraagt ze direct: Mag ik hem even? En voordat ik iets kan zeggen pakt ze hem al uit men armen. Terwijl ik met grote ogen me vriend aankijk. Of als ik ons kindje vast heb en hij begint te huilen. Zegt me schoonzusje direct: ik ga wel even met hem lopen, dan word hij rustig. Net alsof ik hem niet rustig krijg!? . Daarop zei ik geirriteerd: dat kan ik zelf ook wel! Ja, een goed gesprek met ze aangaan had ik zelf ook al aan gedacht. Maar mij kennende ontplof ik direct en ben ik weer diegene die op zijn teentjes getrapt is..
Ojee zeg daar zou ik me toch n partij sarcastisch van worden... "Wil je dat hij t koud krijgt?" Nee pa je hebt gelijk ik heb veeeeel liever dat hij het snik heet heeft en problemen krijgt met de ademhaling enzo En met die luier... "ja joh, moet je dat schoonmaken? Goh ik dacht gewoon n de volgende luier aan zn billen te plakken...." Sommige (schoon)ouders Echt meid ga op je strepen staan anders gaat t van kwaad tot erger. Dit is JULLIE kind. Opa en oma hebben hun tijd gehad en nu is het aan jullie om te beslissen. 3 wolle dekens is grote onzin en hoe je je kindje verzorgt weet je zelf het beste. Het is immers JOU kind en niet die van opa of oma. (schoon)ouders moeten hun plaats leren kennen net zo goed als dat jullie je plaats moeten leren kennen. krijg je die niet zomaar dan neem je die in dit geval. Je staat in je recht als ouder van jullie kindje.
dat van die 3 wollen dekens is echt iets dat men deed tijdens de strenge winters van vroeger zonder centrale verwarming
Allereerst: jij weet wat het beste is! Laat je niet onzeker maken door die mensen! Ik zou toch het gesprek een keer rustig aangaan met ze. Eerst zorgen dat je met je vriend op 1 lijn zit en dan hem het woord laten voeren. Jij bent inderdaad misschien al te boos en zegt dan misschien iets verkeerds. Zou ik zelf namelijk ook hebben. Wat misschien helpt, is van te voren ook bedenken hoe je iets wilt zeggen. En dan de zin aardig beginnen zodat het ook aardig overkomt. Bij mij helpt het wel als ik al een paar kant-en-klare zinnen in mijn hoofd heb, want anders komt het er in the heat of the moment altijd heel beroerd uit...
Hadden ze ook niet vroeger. Misschien vandaar. Maarja ze hebben toch echt verwarming daar in huis tegenwoordig. Of ik krijg opmerkingen naar me hoofd geslingerd als: Je moet hem in een slaapzak stoppen. Weetje wat wiegendood is? Wij hebben een dekentje met lakentje in zijn bedje. Als hij maar ver naar beneden ligt en goed ingestopt is het ook veilig. Ik snap niet dat ze meteen beginnen over wiegendood. Volgens mij weten ze zelf niet eens wat het inhoud, anders zouden ze wel weten dat een kind het niet te warm mag hebben.
hoi . nou nou wat een nare mensen zeg. jij en je man/vriend zijn echt wel goede ouders hoor, maar wel heel verveldend als zei zo doen tjonge jonge zeg. heel veel sucses. groeten koos
Neus in de lucht, hoofd in de wind.... Het is en blijft jullie kind! Meid je doet het geweldig! Ik denk dat ik zelf ook zeker zou ontploffen tegen zulke ouders...
Ja dat heb ik dus ook. Ik wacht te lang met iets er van te zeggen tot ik ontplof. Ik ga het er straks thuis ook over hebben met mijn vriend. We hebben het er al heel vaak over gehad. Maar mijn vriend zegt dat hij vroeger ook altijd ruzie had met zijn ouders omdat ze altijd alles beter wisten etc. Hij zegt: Je kan er wel iets van zeggen, maar het gaat het ene oor in andere weer uit. Laat het zitten, je weet wel beter. Maar ik ben niet zo, ik kan er niet niks van zeggen. En zeker niet als het over mijn kind gaat. Ook zeggen ze constant dat we nu een eengezinswoning moeten zoeken. Een kind moet opgroeien met een tuin bla bla. (We wonen in een ruim apartament met 3 slaapkamers, maar dat is blijkbaar ook niet goed genoeg)
Heel irritant. Volgens mij zien ze jullie nog als 'kindertjes' en niets volwassenen die zelf ouders zijn en gezond verstand hebben. Ik ben net zoals jij, dat ik eerst teveel slik om de lieve vrede te bewaren en dan een keer ontplof. Zou toch echt je vriend nog een keer vragen of hij met zijn ouders kan praten en vragen om zich wat minder te bemoeien. Wij hebben aangegeven dat als we tips willen, we daar zelf wel om vragen en we geen ongevraagde adviezen en tips willen hebben.
Ooow krijg al de kriebels als ik het lees. Brr, zou daar slecht tegen kunnen. Ik zou, als ze weer zo'n opmerking maakten, zoiets zeggen, als jullie je nou bezig hielden met de lusten, dan doe ik de lasten wel. En met dat aankleden terwijl jij ermee bezig was, ik zou er echt wat van zeggen. Want je emmertje loopt zo voller en voller, straks is hij vol en dan heb je alleen maar heibel. En minder ernaartoe gaan. Dat hebben wij gedaan. Mijn schoonpa had nog wel eens de gewoonte om Sasha uit mijn handen te trekken. (letterlijk) Heb er wat van gezegd, maar dat soort dingen komen niet aan. Laat je vriend het woord doen, anders kijken ze jou aan als aanstichtster (misschien dan ook wel, maar minder) En gewoon zoiets zeggen van. Kijk ik snap dat jullie bezorgd zijn. Maar wij willen het graag op onze eigen manier doen en ja wij maken ook fouten, maar daar leer je het meest van. Jullie hebben ongetwijfeld ook foutjes gemaakt, vroeger. Laat ons ons ding doen. Zoiets.
oei meid snel wat van zeggen hoor , anders ontplof je straks , misschien doen ze met je vriend , hun zoon wel ene oor in andere uit ,maar je bent hun dochter niet die alles pikt en dat moeten ze wel weten ik heb ook z'n schoonma , gelukkig woont ze hele ver weg , maar toen oudste geboren was , kwam ze 1 maand land de baas uithangen over mij dochter en mij huis , alles wat ik deed was niet goed , als kindtje ziek werd dat was het mij schuld pfffffffff hoe vaak heb ik niet in mij eentje gehuild tot mij dochter rond 3 maanden nog geen eten kreeg , vaste eten , ze werd daar boos , ik verhonger mij dochter , en haar kinderen waren lekker dik en mooi gezond , moet je ze eens kijken zei ze ,wijst ze naar mij man van 1,85 zo groot zijn ze geworden door haar goede zorg ik werd ook bijna kapot van , toen heb ik verteld dat ik op mij eigen manier doe , en als haar niet bevalt haar eigen keus is ,wat ze goed vind van vroeger , is misschien nu anders , ze wou perse honing aan baby geven hoe vaak ik ook zei dat het niet mocht , zei ze kijk naar mij kinderen ja duhhhh dus tijdens heftig gespreek maar toch redelijk rustig praten zei ik dat het geen zin heeft om dat soort dingen te zeggen het gaat allen maar iriteren want ik doe toch op mij eigen manier , ze werd stil en zei , ach als mij dochter kindtje krijgt zal ik voor de kind zorgen en dat zie je hoe die word dus het ging allen om dat ze baby wou verzorgen ,dat miste ze gewoon , nou niet bij mij mam ze heeft nog steeds van die goeie tip, not maar ze weet dat ik toch niks mee doe en dat doet haar wel pijn ,maar eigen probleem
Het wordt idd tijd voor een goed gesprekje met je schoonouders volgens mij...en wat betreft het feit dat je bang bent dat je ontploft: so what! dan weten ze tenminste dat het je echt heel erg hoog zit. Jij weet het beste wat goed is voor je kereltje en daar hebben zij zich maar bij neer te leggen of ze het nou leuk vinden of niet. Dat je vriend zegt dat je het maar moet laten zitten: doe dat niet meis! Want dit blijft aan je knagen. Daar komt nog bij dat je schoonouders misschien helemaal niet in de gaten hebben waar ze mee bezig zijn en onbewust zo doen (ik probeer het ff van de andere kant te zien), wanneer jij hier dus niets van zegt zal dit voort blijven duren.
Zo te lezen ben je geen "domme" meid! Je komt hartstikke slim over dus ik zou me er niet druk over maken... (makkelijker gezegd dan gedaan) Ik denk dat je sommige dingen maar gewoon moet "pikken" als ouders en wanneer het je echt te ver gaat dan is het toch wel verstandig om er over te praten. Zorg er in ieder geval voor dat je vriend achter jou staat en dat jullie samen het gesprek aan gaan zodat jij niet alleen de boeman bent! Succes! En anders maar een andere voordeursleutel en tel.nummer nemen
wat is dt toch met schoonouders? ze denken dat je als nieuwe mama achterlijk bent ofzo!ze hebben zelf toch ook alle moeten leren? en idd,,,neus in de lucht en JIJ bent de moeder,dus jij weet echt wel wat het beste is voor jouw kindje h$ier ook zo'n fijne relatie schoondochter versus schoonma. oudste was geboren en de hele schoonfam begon zich gelijk op te werpen als opvoeddeskudige het was zo erg dat de kramhulp ze op dag 7 vriendelijk doch wel streng de deur uitzette,omdat ik lag te huilen boven op bed en mijn bloeddruk gevaarlijk hoog was door de stress ben nu moeder van 3 kinderen en nog STEEDS krijg ik van die leuke opmerkingen naar me hoofd{en dan vooral als manlief het net f niet hoort } alleen zeg ik nu wat terug,deed ik eerst niet,liet het aanlopen,totdat ik op een gegeven moment letterlijk ontplofte :sick: en gevolg was dat ik 4 maanden weg ben gebleven. meid luister naar je moedergevoel en laat ze toch zeuren{al is dat niet altijd makkelijk}
Mooi gesproken meisie Ik dacht toch van mij zelf dat ik zelfvertrouwen had... maar mijn schoonmoeder speelt het toch ook maar altijd voor elkaar om mij uit mijn doen te brengen! Het ergste van alles is dat ze het achter mijn rug om doet bij mijn schoonzus maar nooit recht in mijn gezicht! Daar kan ik dus echt van balen! Dan maar beter zeggen waar je bij zit, dan kan je teminste nog direct vragen hoe ze dat bedoelen. Gezellig hé schoonouders