Mijn 3e werd 3800 gram geschat (woog 4666), geboren met 39+4. Ik liep een subtotaal ruptuur op. De 4e werd 4 kilo geschat en gezien mijn ervaring met de 3e, werd ik bang voor de bevalling. Mijn eerste is geboren via ks en ik mocht kiezen voor een ks. Dat wilde ik eerst ook, maar de vk heeft me daarvan afgepraat. Ik heb bij de gyn aangegeven dat ik niet voorbij de 39 weken wilde gaan voor een natuurlijke bevalling. Mijn angst werd erg serieus genomen. Met de gyn afgesproken dat ze rond de 38 weken zouden kijken of er al ontsluiting was en dan zouden ze gaan strippen. Ik ben 3x gestript, met 38+2, 38+5 En 39+1. Die laatste keer gaf ik aan dat ik tegen de andere gyn had gezegd dat ik niet voorbij de 39 weken wilde gaan. De volgende dag ben ik ingeleid. Mijn baarmoedermond was flink verweekte en ik had 2 cm ontsluiting, dus ze konden vliezen breken. Om 8.00 gebroken, om 9.30 aan het infuus. Om 2.00 uur nog geen vooruitgang. Toen kreeg ik het advies om even te gaan lopen. Na 1 uur had ik bijna volledige ontsluiting. Om 15.25 uur mocht ik persen en om 15.36 is ze geboren. Ze woog 3980 gram. Wel iets oppervlakkig gescheurd, verder niet. Een dag later zou je niet zeggen dat ik met bevallen was. Herstel ging geweldig goed. Maar ik had geen bekkeninstabiliteit, wel ischias.
Dan zou ik dat vooral gaan bespreken. Ik denk echter dan je herstel maar in beperkte mate afhangt van hoe groot je kindje is. Sowieso maakt een paar 100 gram op het hele geboortegewicht weinig uit voor de omvang van het hoofdje en dat is uiteindelijk de grootste omvang en het deel dat meestal de schade veroorzaakt. Bij een groot verschil in geboortegewicht zie je dit wel, maar dan heb je het ook over een kilo of meer verschil. Er zijn veel meer factoren die invloed hebben op wel of niet uitscheuren en ik zou me meer daar op richten. Denk bijvoorbeeld aan: perineummassage ter voorbereiding, nadenken over de beste bevalhouding, met je verloskundige bespreken dat ze je perineum tijdens het persen ondersteunt met warme washanden. En voorbereid zijn op hoe je je herstel deze keer kan bevorderen: koelelementen van appelstroop of pindakaas in de vriezer, arnica druppels overwegen, zorgen voor voldoende (bed-)rust na de bevalling. En als t voornamelijk je bekkenklachten zijn dan dit bespreken met een gespecialiseerde bekkenfysio. Natuurlijk kan inleiden afspreken een optie zijn als dit jou rust geeft. Maar staar je er niet blind op dat eerder inleiden en dus een kleiner kind (scheelt hooguit een paar 100 gram) alles makkelijker maakt.
En ook voor herstel van je bekkenklachten is je houding tijdens de bevalling misschien wel belangrijker dan het formaat van je kind. Vooral veel verticaal blijven, houding afwisselen, in beweging blijven. En persen bijvoorbeeld op de kruk of op handen en knieën. Bij voorkeur niet liggend op je rug in bed, en zeker niet met je benen in de beugels of waarbij anderen je benen vasthouden. Dat is echt funest voor je bekken. En juist met een inleiding is de kans groot dat je een groot deel van de tijd plat op je rug ligt aan allerlei toeters en bellen.... Ik zou echt goed nadenken en bespreken of dat de beste optie is om te zorgen dat je deze keer beter hersteld.
De vorige keer mocht ik niet op de baarkruk van vk en moest ik juist liggend persen. Zal eens vragen wat daar de reden van was
Eerder strippen had ik ook al voorgesteld, maar dan krijg je weer het antwoord. Dat doen we eigenlijk niet voor de 40 weken want dat heeft weinig zin. Alleen maar meer kans op onrustige buik enz , wellicht onnodig. Terwijl ik denk, als ik daar zelf voor kies en weet wat evt consequenties zijn is t toch mijn eigen keus? Kwaad kan het volgens mij niet
Ze kunnen toch in ieder geval kijken of er al ontsluiting is? Ik had bij de 3e met 38+1 al 4 cm. Bij de 4e met 38+2 nog maar een vingertop. Maar het strippen heeft bij mij wel geleid tot iets meer ontsluiting, genoeg om de vliezen te breken.