Wekker die later gaat (wil toch wel beetje ritme houden) Oudste 2 zijn erg zelfstandig met schoolwerk bezig telkens. Als gezin samen aan boord Daardoor meer hulp met huishouden en kinderen waardoor mijn bekkenklachten aardig stabiel blijven
Leuk om de positieve dingen te lezen, wel pijnlijk want ik kan onze zoon van bijna 6 bijna elke dag achter het behang plakken... Misschien die nog hamsteren. Positieve punten - geen wekker - poes is nog nooit zo gelukkig geweest. Als ik aan tafel zit ligt 1 van de 2 er naast. Roep ik koffiedrinken komt die aanrennen en ploft op schoot. Beide heel aanhankelijk maar vooral ons mannetje. Knuffelt nog erger dan voor de corona. - dat mijn mijn thuis aan het werk is en af en toe even wat schoolwerk overneemt. - dat mijn man en ik elkaar niet in de gaten vliegen ondanks we elkaar veel zien en een klein huis hebben. Dat moet je altijd maar zien hoe dat gaat. - dat ik echt super veel van mijn man hou.
Ik werk nog wel buiten de deur, maar de dagen dat ik vrij heb is er geen wekker, kunnen we lekker lang in pyjama blijven en hebben we veel tijd samen. Ik heb ook opnieuw gemerkt wat een super goed en sterk team mijn man en ik samen zijn ♡. En ik ben de simpele uitjes naar de supermarkt zonder al die maatregelen enorm gaan waarderen. Kan me er nu al op verheugen dat er een dag komt dat ik weer lekker lang met mijn kindjes bij de koekschap kan gaan staan om iets uit te zoeken. Heerlijk burgelijk.
Zie je dat echt als positief? Ik baal juist dat het nu niet kan, vooral de traktaties maken is iets waar ik lang naar uitkijk en super leuk vind om te doen.
Ik heb al zeker 2 weken geen bh gedragen. Enige "vreemde" die dat misschien is opgevallen is de pakket bezorger en de AH bezorger. Buiten met wandelen draag ik een jas dus valt het vast niemand op
Ik baal er ook van. Voor de eerste keer dat ik alle voorbereidingen al had getroffen. Voor de kinderen was ik al klaar. Alleen de juffen en meesters nog. Misschien ook maar alvast freubelen. Heb toch tijd genoeg
Mijn vriend helpt uit zichzelf mee in het huishouden zonder erom te moeten zeuren omdat hij soms van ellende niet weet wat hij moet doen Huisje is dus veel schoner/opgeruimder We hebben bijna alle baby spullen in huis nu en de slaapkamer al omgebouwd dus kan langzaam heerlijk aan de slag ❤ Heb tijd om mijn borduurwerk af te maken en te lezen of kleuren voor volwassenen Geen wekker ❤ maar nog steeds gewoon normaal ritme eigenlijk omdat ik 23:00 gewoon kapot ben en rond 6:30/7:00 klaarwakker, vriend heeft het precies andersom, die is nu net gaan slapen en zal dan eerder tegen 15:00 opstaan. Kan niet wachten tot hij weer moet werken, de eerste week wss 5 dagen achter elkaar te laat omdat zijn ritme helemaal anders is
Ik heb zoveel meer rust nu. Ja natuurlik is het druk met 3 kinderen en maken ze weleens ruzie. Maar het niks moeten (behalve werk) vind ik zo fijn! Zeker nu ik me zo beroerd en misselijk voel door de zwangerschap.
Ik ben 1 van de weinige zwangere vrouwen die het heerlijk vindt dat er, straks als ik bevallen ben, geen kraamvisite mag komen
Nog een aantal positieve punten: -Ik heb voor het eerst in mijn leven een hele dag een onesie aangehad. Echt lekker warm. We gingen verkleden met de kids en ik had deze dino pak van carnaval. - mijn jongste is van de speen af, ik was voorbereid op slechte nachten dus kwam nu goed uit omdat ik toch geen wekker hoef te zetten. (Geen slechte nachten btw, een keer naar gevraagd en dat was het) - ik bespaar geld (minder uitgaven en veel abonnementen zijn stopgezet) - we zijn minder gehaast
Haha nee hoor. Het is dat er veel meer bij komt kijken. Anders dan had ik het ook wel verleidelijk gevonden
Dat we nu lekker de tijd hebben om aan onze nieuwe rol als ouders te wennen zonder bezoek Stiekem vind ik dag namelijk heeeeeeeeerlijk dat we nu geen bezoek mogen!
Ik vind het echt zo fijn dat het rustig is in de supermarkten en op de snelwegen. En die prijzen bij de benzinepomp beginnen ook weer een beetje binnen de perken te raken.
Ik vind de egaal blauwe lucht, zonder tientallen vliegtuiglijnen zalig! Onze straat die nu echt een woonstraat in de voorstad is in plaats van een sluipweg die meer weg heeft van een kleine autosnelweg. En daardoor: de lucht die nu echt naar lente ruikt! Een kind dat, ondanks z'n zwakke luchtwegen, eindelijk buiten kan hardlopen, zonder binnen de 10 minuten buiten adem te zijn! Heerlijk! En natuurlijk de ratrace die stil valt, het terugplooien op je eigen veilige cocon! Ik hoop zo erg dat mensen, na de crisis, een klein beetje gaan meenemen van het positieve dat ze nu ervaren: minder 'moeten omdat het moet' en je dus gewoon mee wilt doen; meer afwegen wat je belangrijk vindt; minder rondrijden en -reizen omdat we steeds sneller alles willen meemaken/zien; meer bezig zijn met wat echt telt, met waar je energie uithaalt in plaats van alleen maar in steekt!