Ik zie het echt even allemaal niet meer Ik zit nu al bijna 5 weken thuis. Eerst 2 weken ziek, schildklierproblemen en heel veel harde buiken. Dat ging beter, hield alleen rugklachten. Heb me toen beter gemeld en weer 2 halve dagen gewerkt. Na die 2 dagen heb ik nu 3 weken vakantie. Tijdens mijn vakantie is de rugpijn heel veel erger geworden. Ik moet eigenlijk a.s. zaterdag weer aan het werk, 7 dagen achter elkaar van ongeveer 8 uur per dag. Ik werk in een zwembad en sta de hele dag op mijn benen. Van de week ben ik door de vk doorverwezen naar de fysio, die heeft bekkeninstabiliteit vastgesteld. Ik wordt 's nachts af en toe wakker van een zeurende pijn in mijn rug, billen en heupen. Ik kan wel nog vanalles doen, maar niet zwaar tillen en langer dan een half uur staan of lopen. De fysio raadde me aan te doen wat goed voelt en zoveel mogelijk rust te nemen tussen de bezigheden door en alles wat niet lukt ook niet doen. Ik weet dat ik me daar beter aan kan houden, anders wordt het nog veel erger. Door de vele info zie ik door de bomen het bos even niet meer. werken lukt me naar mijn idee niet, zal me denk ik ziek moeten melden. Voel me wel heel schuldig, maar vervangend werk is er bijna niet. Gaat een arbo arts er niet over vallen dat ik wel wat kan, maar niet langer dan een half uur? Heb nogal het idee dat ik me aanstel, maar na een kwartier strijken stonden net de tranen in mijn ogen van de pijn. De fysio zei ook dat ze alleen maar kan adviseren, maar dat een arts moet bepalen of ik wel of niet kan werken, hoe moet ik dat doen? Ben echt zo bang dat ik straks helemaal niks meer kan. Ben nu pas 21,5 weken :xZit niet echt mee, eerst ziek door mijn schildklier en nu dit weer...
Je moet echt voor je zelf kiezen nu hoor! Ik heb bekkenklachten vanaf week 28. Ik heb een zittend beroep en kon dus gewoon doorwerken tot 34 weken. Wat mij slechter afging was de zorg voor mijn peuter, die laat ik af en toe door oma halen als ik het niet meer zie zitten. Maar je moet nog een week of 19 en als je nu niet naar je lijf luisterd heb je jezelf er straks mee. Ik kan ong 3 minuten staan, gelukkig hoef ik niet zo lang meer nu Moet er niet aandenken dat ik dit 20 weken moest volhouden...
Kies voor jezelf en je kleintje, is mijn advies. Zelf werk ik sinds de 18e week halve dagen en met 26 weken kwam ik volledig thuis te zitten. Mijn arbo arts deed totaal niet moeilijk. Ga niet over je eigen grens, dan ben je verder van huis! suc6 toi toi
Ik kan je de hand schudden!! Ik heb sinds ongeveer 16 weken erge rugpijn die steeds erger werd. Volgens mn fysio ook bekkenklachten, en doorverwezen naar de arbo arts. Daar heb ik 2 weken geleden mee afgesproken dat ik niet meer belast mag werken ( Ik werk in de zorg op een woning voor verstandelijk gehandicapten die allemaal zware lichamelijke zorg nodig hebben ) ik sta nu dus een week anders ingeplanned, wel mijn eigen diensten maar niet meer in de zorg. Heb er net 4 dagen op zitten van 8 uur, waarbij ik na de 1e dienst donderdag na het werk eerst naar bed kon voordat ik uberhaubt kon nadenken over eten koken. Vrijdag kon ik niet eens naar huis fietsen van de pijn en moeheid. Gisteren ben ik door mn collega naar huis gestuurd en heb ik van 14.00 - 16.00 in bed gelegen, kon daarna weer lopen. Vandaag ben ik om 20.30 naar huis gegaan, moest huilen van de pijn toen ik thuis op de bank ging liggen. Ik kan echt niet meer! Ik voel me zo bezwaard dat het me niet lukt, maar het doet zoveel pijn... Gelukkig zag mn collega het heel duidelijk aan me, dat het ineens omsloeg en ik niet meer kon, maar dan toch; ik moest tot 22.45 werken en het lukte gewoon niet meer. Ik ga dan ook morgen bellen met de verloskundige en mn coach om de opties door te nemen. Of een bepaald aantal uren ziekmelden, maar van mn man moet ik eigenlijk helemaal stoppen, helemaal ziek. Het is natuurlijk te gek dat we zo vroeg in de zwangerschap al niet meer kunnen lopen/staan/zitten... Ik krijg mn afwas al niet gedaan omdat ik dan moet staan! Maar... Van een lotgenoot; kies voor jezelf en je kindje! Dit kan niet, het word alleen maar erger, niet beter als je doorloopt....
Ik wil je niet teleurstellen .... ik kreeg met ca 20 weken ook bekkeninstabiliteit en dit is nu nog steeds niet weg (Dani is nu bijna 8 maanden) Ik kon op het einde van de dag niet meer lopen, heb mn bedrijf op moeten geven En ik had nog een kleine rondlopen. Vanaf de bevalling heb ik veel oefeningen moeten doen, 6 maanden fysiotherapie, en vanaf 3 maanden na de bevalling fitness ik. Sinds dien is het al een stuk beter.. DE tip om er zo min mogelijk last van te hebben: RUST en doe helemaal niks.. Behalve bekkenoefeningen. Zoek een fysiotherapeut die je die kan geven.
Kies voor jezelf en de kleine. Je moet de rest van je leven nog met je bekken doen! Probeer wel een beetje in beweging te blijven, en zoveel mogelijk afwisselen (staan, zitten, liggen). Ook qua huishoudelijke taken, laat zoveel mogelijk je man/vriend het doen. Sommige dingen zijn echt funest. Niet zwaar meer tillen (dus geen boodschappentassen), en vooral iedere dag de oefeningen doen die je van je therapeut hebt gekregen. Ook heb je speciale fitnes voor zwangere vrouwen met bekken problemen. Hier kwam ik pas achter toen ik 35 weken zwanger was. Rustig zwemmen vond ik ook heel fijn (alleen het water uitkomen niet). Ook heb je speciale bekkenbanden, wat ook kan verlichten. Overleg dit met je peut. Ik weet niet hoe je slaapt, maar als je op je zij lig, probeer dan met een kussen tussen je benen te slapen. Ook niet je bovenste knie voorbij je onderste knie brengen. Hierdoor blijf je druk op je banden uitoefenen, die hierdoor niet "uitrusten". Ook met opstaan uit bed, eerst op je zij liggen, beiden benen over de rand heen, rechtop, en met beiden benen op de grond opstaan. Heb je een laag bed, ga je bed alvast omhoog gooien. Is heerlijk met uitstappen! In dit topic Wie nog meer bekkeninstabiliteit staan ook veel tips en handigheidjes. Zelf met 16 weken last van mijn bekken gekregen, en met 20 weken volledig thuis komen te zitten. Nu 4,5 maand na de bevalling is het nog steeds niet helemaal weg.
helaas hier hetzelfde hoor. voor jezelf en je kindje kiezen! vanaf 16 weken ben ik ook halve dagen gaan werken omdat ik het niet meer trok (huishoudelijk werk) en vanaf 23 weken 100% thuis zeg maar zoiezo wens ik je er heel veel succes mee, ik word er af en toe helemaal gestoord van..
het moeilijkste gelijk maar eeerts , Leg je erbij neer! heel moeilijk maar heel belangrijk.kijk naar wat je wel kan en naar waar je plezier uit haalt. Ik ben vanaf 8 weken thuis met bekkeninstabiliteit weer,bij colin zelfde verhaal vanaf 12 weken huis, oke ik heb ook een gevoelige baarmoeder die helpt niet mee. Accepteer dat het niet gaat, dat je nu gewoon zoizo de rest van je zwangerschap zelf voorgaat, je stelt je niet aan. als het zoveel pijn doet is dat geen aanstellen, wij vrouwen denken altijd maar ach pijn daar kunnen we wel mee door. MAAR je lichaam waarschuwt niet voor niets. Bij mij gaat het nu redelijk, zorgen voor mijn zoontje is zwaar en word steeds zwaarder, hij gaat dus ook 2 dagen in de week naar iemand anders(schoonmams en buurvrouw)en straks als het nodig is ook 1 x in de week naar mijn moeder. Het is niet anders, als ik nu doorga krijg ik of weer veel te vroeg harde buiken of heb na de bavlling gewoon nog steeds bekkenpijn. Schuldig voelen heeft geen zin qua werk, jij wil dit ook niet, je hebt er niet om gevraagd en dat snappen ze wel hoor. lees inderdaad de tips en kijk anders voor hulp middelen, schoonmaakster voor je huis heb ik ook 1 x per 2 weken en straks 1 x per week, ik heb ook een trippelstoel geleend van de thuiszorg, daardoor kan ik wel aan mijn aanrecht bezig zijn/evt. beetje strijken. staan wil gewoon niet en dan vooral stilstaan zonder ergens op te steunen. Als je eens een dagje weg wil (bijv. met manlief of vriendin naar een grote babyzaak ,ga een rolstoel lenen en ga gewoon zitten. Ze zijn gemaakt om het jou makkelijker te maken en gebruik dus gewoon hulpmiddelen.
Hoi meiden, Bedankt voor de reacties. Ik weet dat ik me erbij neer zal moeten leggen, maar wat is dat moeilijk. Ik ben al iemand die niet thuis kan zitten... loop nu al tegen de muren op. Gelukkig kan ik nu nog wel een en ander, maar merk dat even de honden die bij ons logeren uitlaten al erg veel is en dan loop ik alleen maar naar het einde van de straat... Winkelen gaat nog wel maar maximaal 3 winkels en niet te lang. Echt irritant. Ik voel me schuldig omdat ik nog wel een en ander kan, maar niet veel. Ik weet dat ik me niet schuldig moet voelen en er niks aan kan doen, maar tegenover mijn werk voelt het heel erg fout allemaal om nu volledig te stoppen. Helaas is het ook zo dat ik daar bijna niks anders kan dan de hele dag staan, lopen, bukken enz. Zie er ook tegenop om het aan te geven en weet niet welke stappen ik moet nemen mbt toestemming van een arts of arbo enz. fysio mag alleen raad geven, meer niet. Heb nu nog vakantie, dus moet uitzoeken hoe ik alles aan moet gaan pakken. Ik ga zo eerst het andere topic lezen, kan wel veel met jullie tips
He Ook ik weet hoe je je voelt, ik kreeg al met 16 weken last van bekkeninstabiliteit en ben toen eigenlijk al meteen gestopt met werken op advies van de fysio en verloskundige mijn bekken zijn schijnbaar zo instabiel dat zelfs fysio geen nut heeft. Ik werk 14 uur in de week in een kledingwinkel en lang staan gaat niet, ook ik werd al heel erg snel opgeroepen door de arbo arts en ook van hem mocht ik zelfs niet meer gaan werken. Ik had het er in het begin ook heel erg moeilijk mee, maar je moet echt aan jezelf deneken. Ik heb nog een kleuter van 4,5 en een peuter an twee rond lopen en dat is al een hele dag taak. Als ik mijn zoontje naar school breng en ophaal loop ik met krukken, omdat het anders niet gaat. Heb nu ook een rolstoel in huis zodat we de momende weken als mijn zoontje en mijn man vakantie hebben toch iets kunnen gaan doen. Over 3 weken moet mijn man weer aan het werk en dan zal het wel heel erg zwaar gaan worden. Hetgene wat mij helpt is heel veel rusten, maar dat is bijna niet te doen met nog twee kids. Heel veel sterkte
Jeetje, Cinderella, wat heftig bij jou zeg!! Had je dat in voorgaande zwangerschappen ook of is het nieuw dit keer? Ik ben nu ook 100% ziekgemeld op het werk, ik mag wel aanwezig zijn zolang als dat het lukt, dus een paar uurtjes per week zonder verplichtingen. Zodat ik mezelf nog iets nuttig kan maken.
qua stappen, als het niet gaat meld je je ziek, je hebt vooraf daar geen toestemming voor nodig hoor, ze roepen je vanzelf op en dan kun je vertellen hoe en wat. er worden door arbo enz. pas stappen ondernomen als jij je (gedeeltelijk) ziek meld eerder niet.
Ik ben trouwens al naar de arbo gegaan voordat ik me ziekmeldde. 3 weken geleden bij de fysio besproken dat ik het lichamelijk niet meer trek, dus toen mn coach gebeld en gesprek bij arbo aangevraagd. Arbo adviseerde om onbelast te werken ( Werk op groep verstandelijk gehandicapten die zware lichamelijke zorg nodig hebben ) dus dat 1,5 week gedaan. Vanmorgen ziekgemeld omdat het me niet meer lukt om een hele dienst -onbelast- op mn werk aanwezig te zijn... Dus arbo kan ook al voor je ziek word, maar dan wel op eigen initiatief.
Helaas voor jullie maar wel heel fijn om jullie ervaringen te lezen! Ik ben nu net 12 weken zwanger maar al vanaf week 7 volledig ziek thuis! Bij mij staat mijn bekken dan wel recht maar komt het van de si gewrichten uit. Dit icm hypermobiliteit (en misschien wel verwaarlozing van klachten tijdens 1e zwangerschap) zorgen er voor dat ik in het begin nog geen 5 min iets kon doen. Kon wel huilen van de pijn. Ben bij een bekkenspecialist geweest die op dat moment weinig voor mij kon doen ivm termijn van de zwangerschap. Toen gestart bij een chiropractor waar ik iets baat bij heb. Inmiddels gaat het heeeeeel langzaam aan iets beter. Lees: ik kan zonder al te veel pijnklachten beetje rommelen in huis. Zware dingen begin ik niet aan. Ik heb de meeste klachten bij lopen. Zwemmen gaat wel goed en probeer ik ook regelmatig te doen. Maar lopen hou ik op een goede dag 5 min vol. Heb sinds een week of 2 een bekkenband die me ook veel steun biedt. Ik heb er in het begin van de zwangerschap heeeel erg veel moeite mee gehad om me ziek te melden. Maar ben verpleegkundige in ziekenhuis op een zwaar lichamelijke afdeling. Dit is gewoonweg niet te doen. Thuis liep ik echt tegen de muren op. Warm weer en niet eens iets leuks kunnen doen met mijn zoontje (2jr). Kon al blij zijn als ik op mijn ligbedje in de tuin bij hem kon liggen terwijl hij in badje speelt. Heb me er ook echt bij neer moeten leggen. Maar wat is dat verdomd moeilijk zeg! Gelukkig merk ik een kleine verbetering maar ik heb dan wel erg de neiging om teveel te doen waardoor ik weer minder kan. Tja en huishouden...staat momenteel op laag pitje. Fam geeft wel aan om bij te willen springen maar vind dat toch moeilijk om te accepteren. Vriendlief moet dus alles doen naast zijn werk wat natuurlijk ook erg veel is. Dus nu wordt alles maar wat minder vaak gepoetst... En mijn zoontje gaat nu 2a3x per week een halve dag naar de oppas. kan hij tenminste ook zijn energie kwijt en hoef ik me niet zo schuldig te voelen als ik het dan 's middags wat rustiger aan doe met hem. Zo krijgt hij toch genoeg aandacht. Maar moeilijk is het wel hoor. Snap je frustraties helemaal!
Ik kan je maar een hele goede tip geven. En die hebben de andere meiden je eigenlijk ook al gegeven. Rust rust rust. Laat alles zoveel mogelijk uit handen nemen. Ik kreeg met 14 wkn zwangerschap bekkeninstabiliteit in een lichte vorm. Na de bevalling hoopte ik dat het weg zou gaan, maar helaas kwam het in een zware vorm terug. Heb de eerste 3 wkn niets kunnen doen als alleen maar liggen. Daarna meteen begonnen met fysio op medische indicatie. Ben nu bijna 8 maanden verder en er is nog maar weinig verandering. Ik mag niet werken, niet te veel lopen, staan, zitten, auto rijden. Moet alles met mate doen. Door de "ganzengang" is mijn bekken scheef gaan staan en is er vermoedelijk een hernia ontstaan. Luister dus erg goed naar je lichaam! Heel veel succes meid.
accepteer de hulp, laat je fam. helpen ze doen het graag en jij kunt het nu niet.. even andersom he als jou moeder/zusje (weet niet wat je hebt) met een gebroken been thuis ligt en jij was gezond zou je het dan zelf voorstellen om te helpen, waarschijnlijk wel en zou je het dan vervelend vinden als ze die hulp accepteren, nee waarschijnlijk niet. maak het jezelf en je partner niet onnodig moeilijk. En stop met je schuldig te voelen, naar jezelf, je omgeving en naar je zoontje hij is 2 en zal zich later niets meer herrineren van deze zwangerschap.Jij treft geen schuld je kan er niets aan doen. Positief kijken wat kan ik per dag nog en anders je zoontje nog 1 volle dag per week naar oma of iemand. 1 volle dag geeft veel meer rust als een halve dag nl.
Lieve meiden, Bedankt voor de reacties. Het doet me goed om te horen dat ik niet de enige ben die zo vroeg al met bekkeninstabiliteit loopt. Loop nu bij de bekkenfysio, alleen merk nog niet veel verschil. Heb met haar ook over mijn werk gepraat. Ze vindt het verstandiger als ik ermee stop. Volgens haar heb ik gewoon pech, heb nu eenmaal een beroep wat niet bevoordelijk is. Dus ga me maar weer afmelden. En afwachten hoe het loopt. Heb veel aan jullie tips Mijn mannetje helpt thuis heel veel. Alleen is nu zelf een weekje ziek geweest. Merk dat ik nu veel meer wil doen en dat eigenlijk niet kan. Dus kan niet anders dan rustig aan doen. Heb me daar maar bij neergelegd. Het is onze eerste dus heb gelukkig nu geen kleintjes in huis rondlopen. Lijkt me wel heel zwaar als je nu ook nog een kleintje thuis hebt waar je heel de dag achter aan moet vangen.
goed zo. Fijn om te lezen dat je jezelf er al wat bij hebt neergelegd. En inderdaad in een zwembad is niet echt bevoordelijk werken voor BI.. staan, gladde vleoren, lopen.. nee geen goed plan. hoevaak ben je bij fysio geweest?? bij mij duurde het bij colin zo'n 2 a 3 weken 2 x per week heen, voordat ik echt verschil voelde( alles zat echt scheef )kon weer met krukken lopen i.p.v. in rolstoel. dus da;s best duidelijk. al een kleintje hebben. ja da's zwaar daarom gat hij ook 2 x per week de hele dag weg.. (zoals vandaag , daarom heb ik zo veel tijd onm te reageren)kanik weer even bij trekken..
Ik heb nu pas 4 keer fysio gehad, morgen weer. Ik ga nu 2 keer per week, alleen heb na de behandeling best wel spierpijn, dus voelt ook niet echt lekker. Hoop echt dat er wat verbetering in komt. Ik loop nog niet met krukken, maar als ik 2 weken langer door had gelopen zou dat volgens de fysio wel noodzakelijk zijn. De behandelingen halen dus wel iets uit, anders had ik nu al op krukken gelopen Maar zie er nog geen verbetering in. Hoop dat het nog komt Wat mijn werk betreft zeggen zowel de fysio als de vk dat ik beter kan stoppen, dus heb wel iedereen achter me staan Alleen gewoon lastig dat het vakantie is en ook weinig personeel... Maar ja, kan ik ook niks aan doen.
hier ook bi, ga 2 x p week naar de fysio icm bekkenband en verder naar de osteophaat(merk hierna verbetering, dus is misschien ook voor jou het proberen waard)