Ik zie regelmatig topics voorbij komen van meiden die twijfelen aan hun kwaliteiten als moeder zijnde. Het is toch iets van de laatste jaren. Mensen met en zonder kinderen hebben een bepaald perfect profiel gecreeerd van een ideale moeder of vader. Voldoe je daar niet aan, ga je jezelf lopen kwellen, of nog erger zij doen dat Ook ik betrap mezelf op schuldgevoel e.d. Maar als je naar de basis gaat kijken zullen onze kinderen niks tekort komen, sterker nog sommige van ons doen waars TE veel ons best. volgens mij is dit het beeld van de ideale moeder of vader -minstens een jaar borstvoeding geven -Je kindje moet direct doorslapen als het geboren is -je moet ALTIJD geduld hebben en mag nooit moe zijn -je hebt nooit woorden met je partner -je laat nooit een luier te lang zitten -je haalt je kindje uit bed direct na het eerste geluidje -De vader en moeder doen precies even veel in huiis en met de verzorging -Je moet het ouderschap altijd leuk vinden wie nog aanvullingen? Wij zijn gewoon mensen toch, en geen robots. Volgens mij doen we het over het algemeen hartstikke goed. Ik heb ook weleens zitten janken om de gedachte dat ik het even niet leuk vond. oei wat een ontaarde moeder voeldde ik me op dat moment. Maar het feit dat we erover nadenken zegt al genoeg toch. Mijn hele universum draaiyt om mijn zoon. Kijk je hebt uitzonderingen natuurlijk, maar kom op laten we stoppen om onszelf te kwellen
Oh ik ben er zelf heel simpel in hoor. Ik vind mezelf geen slechte moeder omdat ik flesvoeding geef of mijn kind in bed laat huilen als ie moe is. Het zijn juist andere mensen die mij erop willen wijzen dat ik "geen goede" moeder ben. Maar ze doen maar, ik weet dat ze overdrijven en zelf de horde achterna lopen
Noujah dat is het ook, maar ik ben er over het algemeen ook niet gevoelig voor alleen sommige dingen denk je achteraf over na. dan heb je een moment dat je denkt doe ik het wel goed. Maar inderdaad vooral anderen praten je dat aan. Wat me ook opvalt, en ook hier op t forum. Dat andere moeders je een schuldgevoel aan kunnen praten. omdat hun kind dan toevallig doorslaapt of BV krijgt, ze vergeten er alleen bij te vermelden dat ze andere dingen hebben waar ze dan niet 'perfect' in zijn.
Ik ben helemaal niet perfect, voldoe volgens mij aan geen één van de punten op je lijst. Maar Alyna doet het super, is een tevreden meisje dus ik laat de rest gewoon lullen. Of dat nou familie is,vrienden of CB.(jep, daar kunnen ze het ook goed!
Geen enkel punt van het lijstje Jij bent slecht Inderdaad alles volgens de boekjes, zo niet dan is het fout. Wij doen het ook goed, Dano is een vrolijke jongen met veel energie. Tsja hij slaapt pas sinds begin maart door, maarja dat is omdat ik niet perfect ben.
Het grappige is juist dat het CB mij steunt in de dingen die ik anders doe dan vele moeders hier op het forum. Dus hier proberen ze me wijs te maken dat het niet goed is, terwijl ik zelf anders vind en het CB het met mij eens is Maar niemand is inderdaad perfect. Je kunt elkaar alleen zoveel wijs maken op zo'n forum
Hier is het trouwens zo dat ondanks de dingen die ik anders doe, ik een geweldig fantastisch lief kind heb dat heel weinig huilt en heel goed slaapt voor zijn leeftijd.
@Merle; dan is het toch prima? Ik denk dat mensen vaak gewoon eerder de negatieve dingen dan de positieve hier even kwijt willen. (al is mijn cb echt..nou ja...niet echt geweldig laten we maar zeggen ) Heel fijn dat jouw cb je zo steunt! (ik zou me in het begint misschien minder onzeker hebben gevoeld als die van mij dat ook hadden gedaan maarja, het gaat goed verder )
even doorstrepen en kijken wat er dan over blijft -minstens een jaar borstvoeding geven -Je kindje moet direct doorslapen als het geboren is -je moet ALTIJD geduld hebben en mag nooit moe zijn -je hebt nooit woorden met je partner -je laat nooit een luier te lang zitten -je haalt je kindje uit bed direct na het eerste geluidje -De vader en moeder doen precies even veel in huiis en met de verzorging -Je moet het ouderschap altijd leuk vinden nouja.. het werd onderstrepen dus kennelijk... maar volgens mij blijft er uiteindelijk exact neits over maar vooral het "evenveel in huis" vind ik nog wel de mooiste denk ik en de meest onhaalbare ook meteen ik werk 4 dagen.. en dan vinden mensen dat je op die ene dag best even je huishouden kan doen maar buiten het feit dat ik daar natuurlijk geen 4 dagen voor ben gaan werken.. wil ik ze het nog weleens zien doen met een dreumes die OVERAL mee wil helpen
Gelukkig bestaan er geen ideale ouders! Trouwens: wat de één ideaal vindt, vindt de ander maar weer niks! Ik denk dat onze kinderen ook helemaal geen ideale ouders verwachten. Als ze groter worden (en dan bedoel ik volwassen) blijkt dat ze gewoon weten dat jij ook je tekortkomingen hebt, maar je daar niet om veroordelen. Dat weet ik inmiddels uit ervaring, onze oudste zoons laten dat nu gewoon merken. Als je maar een fijn leven samen hebt en goed met elkaar kunt opschieten, ben je al een heel eind op weg om goede ouders te zijn.
Ik ben het helemaal met je eens. Vooral het feit dat je nooit eens je geduld mag verliezen. Er zijn de laatste tijd een aantal onderwerpen hier over zich heel erg schuldig voelen omdat ze een keer hun kind heel streng hebben toegesproken. Ik verbaas me daarover. Als je kind heel erg vervelend doet en de leeftijd heeft dat hij je aan het uitproberen is, dan zal ik echt geen aai over zijn bolletje geven. Reken maar op dat ik hem heel erg zal toespreken en misschien zal ik erbij mijn stem verheffen. Niks mis mee, het zijn geen porseleinen poppetjes. En de verontwaardigde reactie over een kindje laten huilen: ik heb mijn baby een week een aantal minuten laten huilen omdat hij anders echt niet sliep. Ik heb er nu alleen maar profijt van, mijn kindje slaapt altijd zonder problemen in. Niemand kan mij vertellen dat ik hier slecht aan heb gedaan. Het zou hechtingsproblemen geven en weet ik wat nog allemaal. Grootste onzin ooit vind ik. Als je een kind de hele dag laat janken zonder hem/haar aandacht te geven, dat vind ik een heel ander verhaal. Ook ik doe precies wat goed voelt en daar gaat het om.
Ja, ik snap het ook nooit zo goed. Van die mensen die bijv. gingen vertellen wat ik moest doen om haar door te laten slapen. Niemand vroeg me of ik er zelf een probleem mee had, daar gingen ze gewoon standaard van uit. Na drie maanden ging ze vanzelf doorslapen, maar ja, die eerste tijd, je weet toch dat het erbij hoort? Net wat Kisbaba zegt, lig je er zelf nog wakker van dat moeder niet altijd volgens het boekje handelde? Je stem verheffen mag je ook niet doen, dat is een teken van onmacht en zwakte . Ik lees hier soms zelfs dat vrouwen hun bevalling als falen zien, omdat ze bijv. een keizersnee of pijnstilling hebben gehad. Mijn mond valt daar van open. Als je een rotbevalling hebt gehad, mag je daarna er niet over klagen. Klagen? Welnee joh, drie dagen na de bevalling zit je toch alweer op de fiets als supermoeder? Met dezelfde kledingmaat die je voor je zwangerschap had, want natuurlijk heb je geen vetrolletje of wat er aan overgehouden.
Als ik van bovenstaande punten uit moet gaan, dan ben ik zo imperfect als maar kan. Maar ik heb een blije, vrolijke en tevreden ventje, dus ergens doe ik toch wel iets goeds. 8)
haha super leuk dit. Het is de buitenwereld die eigenlijk altijd moeilijk doet en je onzeker maakt, tenminste bij mij was dat in het begin wel.. Begon al tijdens mijn zwangerschap, ik wilde een vp, ivm mijn leeftijd. Poepoe wat een reacties, men gaf ons soms het gevoel dat wij een stel egoistische lui waren. ik heb 12 weken bv gegeven...."stop je nu al" ? Ik en mijn man werken beiden 4 dagen. Nou dan ben je als moeder pas echt slecht. Wij zijn van de rust, regelmaat etc ..... dat is super ouderwets! Wij lieten haar ook wel eens huilen en liepen zeker niet direct naar boven bij het eerste geluidje...... zeer slecht! Nou wij mogen helemaal niet klagen, ons meisje doet het super! Wel sliep ze heel snel door, ik vind dat alleen maar een geluk. Ze eet nog steeds goed etc kortom geen klagen ...of toch wel....... ze loopt nog niet los... "goh loopt ze nou nog steeds niet los? moet je wel stimuleren hoor"pffffff maar dat ze je oren van je hoofd l... daar let niemand op!
ik sluit me ook aan bij de "club van niet perfecte moeders" ik heb geen borstvoeding gegeven mijn zoontje sliep door met 8.5 maand moe? tuurlijk en ik verlies ook weleens mijn geduld toch 1 uit het rijtje: ik heb nooit ruzie met mijn vriend ik vergeet weleens dat hij heeft gepoept, kom je er na een uur achter wat er zo stinkt bij het eerste geluidje draai ik me nog eens lekker om mijn vriend gaat als hij uit zijn werk komt eerst nog even koken, NOT en ik heb nooit gedacht; waar ben ik aan begonnen je doet je uiterste best en naast moeder ben je ook maar mens, en niemand is perfect. zoals al eerder gezegd, dat wordt ook niet van je kind en partner verwacht, maar door buitenstaanders schijnbaar wel. ik heb een heerlijk gezin, een blij en ondernemend mannetje, dus het gaat hier prima en dat is wat telt. groetjes, Miranda
ik vind mezelf wel een goede moeder en dat is het belangrijkste. ik doe alles op mijn manier en ben er wel tevrede over. mijn dochter sliep pas door met 1,5 jaar is strond verwent en krijgt alles zo voor elkaar whaha heb maar 3 maanden borsvoeding gegeven en was met de fles nog net z'n gelukkige moeder de luier blijft sinds kort ook wat langer aan haha wat ik echter nooit doe ik me kind laten huilen en ga of er langs zitten in bed en troost der in slaap of haal der uit bed en probeer het later nog is. volgens andere erg slecht maar ik voel me er goed bij. me dochter is elke ochtend weer blij me te zien en het is een zeer tevrede damentje. het zit dus allemaal wel goed in mijn ogen en wat een ander denkt laat maar denken. een moeder zijn is geen probleem maar een perfecte moeder is er geen een. ik vind me een goede moeder en ben tevrede tot nu toe over hoe ik het doe.
Tja, en dan is het ook nog zo dat je altijd een hoop tegenstrijdige dingen hoort/leest. De een zegt je moet meteen troosten, de ander zegt even laten huilen enz enz. Als je gewoon het beste met je kind voorhebt en daar naar handeld ben je toch een prima moeder. Ieder kind is anders, iedere moeder is anders. Er is niet gauw iets fout hoor. Je bent pas een slechte moeder als je laks bent met je kind of weet dat je erg fout zit en er niks aan doet.
Mijn dochter heeft PDD-NOS... Ik voed haar op volgens een methode die ik heb gekregen van een opvoeddeskundige... Hierbij gaat het erom dat je kind duidelijkheid wil.... En mijn kind mag dus zelf een keus maken... Kiest ze het verkeerde dan mag ze iets niet... Kiest ze het goede... dan mag ze het dus wel! Hiermee leer ik haar meteen dat een keus maken een consequentie heeft. Ik straf haar dus niet... maar ga uit van belonen voor een juiste keus! Ze verdient dus haar eigen dingen die ze mag... Ook zeg ik altijd tegen haar dat ik haar ontzettend lief vind en dat ik haar boosheid of verdriet etc. begrijp en dan bied ik een oplossing... Nu is mijn broertje het met deze opvoeding niet eens en wil daarom geen contact meer met mij! Ook zijn vriend waar hij mee samen woont heeft daarom geen contact met mij! Zij vinden dat ik mijn dochter voor wangedrag moet straffen en op de gang moet zetten of haar een pets op haar billen moet geven... Zelf heeft mijn broertje geen kinderen en ook niet gehad... Zijn vriend wel, maar die heeft zijn eigen kind niet opgevoed. Nou vraag ik je... pfff... Heb ze een geboortekaartje gestuurd met de geboorte van mijn zoon... maar heb nog niets van ze gehoord.. geen kaartje... geen belletje.. niets! Van mensen die ik amper ken heb ik kaartjes gehad etc. Oooh en ik geef ook geen borstvoeding! Ben niet op natuurlijke wijze bevallen... Ik zal ook wel geen perfecte moeder zijn... Maar wat is dan de maatstaf voor een perfecte moeder eigenlijk?
Nee hebben ze ook niet... En van kinderen opvoeden geloof ik ook niet... Maar ja... neemt niet weg dat het niet steekt!