Owww.. wat heb ik een moeite om mijn mond te houden zeg.. Ik zou het zo graag van de daken schreeuwen dat ik zwanger ben.. Maar ja.. Met 5 weken is dat niet zo verstandig.. Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen je mond te houden? Natuurlijk zijn ouders en hele goede vrienden op de hoogte, maar bijvoorbeeld mijn collega's (waarvan 3 zwanger), leidinggevende en kennissen weten nog van niets..
Heb het er binnen een week uitgeflapt tegen mijn zus. Dan was ik het tenminste kwijt. De rest van de familie wist het een week later. Uiteindelijk heb ik het iedereen (collega's enzo) met 10 wk al verteld, want toen had ik de eerste echo. Ik knalde toen echt uit elkaar van blijdschap, dus kon ik echt niet langer wachten.
't is erg moeilijk om te zwijgen! paar goeie vrienden en familie natuurlijk wisten het rond 8-10w collega's en andere vrienden + kennissen wisten het op 12w (was net met nieuwjaar dus kwam goed uit bij ons)
ouders hebben we het wel verteld zodat we het in elk geval tegen iemand kwijt konden en daarna was het gewoon kwestie van kop dicht. Moeilijk dat het was dus zodra we met 8+3 de echo gehad hadden mocht iedereen het weten
Wij hebben het aan de ouders gelijk verteld, als het mis zou gaan dan zouden we het ook vertellen. en ach, voor mijn moeder kan ik soieso niets geheim houden .
mijn zusje wist het zelfs eerder dan mijn vriend...ik was alleen thuis en mijn vriend nam de telefoon niet op. hij wist het 5 minuten later. erg he!!
nou.. ik wilde het mijn ouders "live" vertellen en moest dus wachten tot het weekend, maar de dag erna belde mijn zus op en die bleef maar lullen en lullen en ik totaal van slag.. heb opgehangen en een potje gejankt, toen heeft mijn vriend mijn zus gebeld en gezegd " je zusje heeft nieuws..." was er echt blij mee, in je hoofd heb je zoiets van wachten, maar je hart wil het van de daken afschreeuwen! Ik moest het iemand vertellen!
Ik vond het ook heel lastig, maar juist omdat collega's zwanger zijn (heb ik namelijk ook) kon ik het er wel lekker over hebben zonder dat iemand het door had. Ik heb onwijs veel gevraagd en heel veel interesse getoond zodat ik zelf ook al wat meer zou weten.
Ik heb het toen ik wist dat ik zwanger was gelijk verteld aan mijn beste vrienden en mijn ouders en schoonouders. Ik vond het ook moeilijk mijn mond te houden tegen de rest maar het is me tocg gelukt. Kon ook wel even teren op de leuke reacties van mijn ouders, schoonouders en vrienden.
Wij hebben het meteen verteld, zodra we het wisten. Ik kon echt mijn mond niet houden. In eerste instantie dachten we dat ik 6 weken zwanger was....dat bleken er maar 3 te zijn. hahahaha. Mijn cyclus was schijnbaar door de war. Ook op het werk heb ik mijn mond niet kunnen houden. Ach, je moet doen waar je je goed bij voelt vind ik.
wij vertellen het nu wel aan familie en goede vrienden. ik vind het moeilijk mijn mond te houden en merk dan het nu nog niet echt leeft. de rest van de wereld vertellen wij het na een goede echo.
Wij hebben besloten om het meteen aan iedereen ( natuurlijk eerst familie ) te vertellen.. Was het mis gegaan, zou ik ook bij hun aankloppen, en dan kon ik nog eerst het hele verhaal uitleggen. VOnd het fijn dat mensen er van af wisten!! Maar hier heb je natuurlijk ook niet veel aan! Succes ermee!!
NIET haha Heb het met 5 weken tegen iedereen verteld, waren te blij. Gelukkig reageerden de meeste mensen hartstikke leuk, maar ja er zijn er ook bij die je even moeten vertellen dat er nog van alles mis kan gaan. Maar goed heb vorige week de eerste echo gehad en ben nu 12 weken en alles zit erop en eraan! Succes meid
Hi, Bij mijn eerste zwangerschap die uitliep in een miskraam heb ik het vrij vroeg aan mijn vrienden en familie verteld, rond de 6-8 weken. Toen kregen wij net als Dani best veel opmerkingen van mensen die dit licht afkeurden omdat er nog zoveel mis kon gaan. Ik gaf toen aan dat ik het dan fijn vond als zij het zouden weten en mij steunen. In de praktijk echter bleek dit niet zo te werken. Toen het misging vond ik het heel vervelend om iedereen die het wist weer onder ogen te komen. Ik vond het anderzijds wel fijn dat ik lieve sms-jes en kaartjes had gehad van mensen die toen aan me dachten. Maar je krijgt dan ook andere reacties van mensen die het het beste met je voor hebben, maar gewoon niet begrijpen wat er gebeurd, zoals 'misschien is het wel misgegaan omdat je er teveel mee bezig bent...'. Daar zit je niet op te wachten en dit maakt boos. Om deze redenen heb ik er tijdens mijn huidige zwangerschap voor gekozen (net 7 weken) om het nog niet aan mensen te vertellen. Alleen mijn beste vriendin weet het. Ik vind het heel heel moeilijk, vooral toen ik vorige week voor het eerst een hartje hoorde, dan wil je het wel van de daken schreeuwen. Toch niet gedaan. Heel moeilijk, want ik ben een open persoon, die graag deelt. Maar we hebben ons voorgenomen om het pas na 12 weken te vertellen (mogelijk ouders iets eerder). Voorlopig doe ik mijn uiterste best om niets te zeggen. Jammer eigenlijk...
Mirannn ja dat was ook onze motivatie om het te vertellen, mocht het misgaan dan hebben we steun van onze naasten. Wat rot voor jou dat het in de praktijk anders bleek....Ik hoop dat het deze keer goed blijft gaan, sterkte meid.
haha wij hebben het ook gelijk aan ouders/schoonouders, 2 beste vrienden verteld.. vandaag een goede echo gehad hartje klopt, (voedings)zakje ziet er goed uit, dus weinig kans dat het nog mis gaat. over twee weken een 9w.echo, als die er nog steeds goed uitziet, mag iedereen het weten, maar als het eerder verteld word, maakt het ons ook niet uit.. alles ziet er goed uit
Ik heb het ook al aan veel mensen verteld. Mijn collega's weten het allemaal (team van 9 mensen) alleen de leidinggevende weet het nog niet maar daar heb ik ook niet zoveel mee. Verder weten mijn ouders/schoonouders/zwager/schoonzusje/mijn broertje het. En een paar vriendinnen. Ik denk zo van; waarom angstvallig afwachten tot 12 weken? Ik ben nu zwanger en als het mis gaat ben ik ook verdrietig, dan wil ik het toch kwijt... Ik leef liever in een positieve gedachte, maar daar heeft iedereen natuurlijk zijn eigen keuze in. xx
Wij hebben het aan onze ouders en broer en zus verteld, voor de rest weet nog niemand het. Ik hoop dat ik het qua werk ook nog heel lang stil kan houden anders zit ik straks zonder werk. Wel jammer hoor want je bent er natuurlijk super blij mee en wilt het iedereen laten weten.