Als je man in een academisch ziekenhuis heeft gelegen moeten die gegevens er nog zijn. Zij moeten namelijk 115 jaar bewaren. Ook kun je altijd nog aan het ziekenhuis vragen of ze niet toevallig het dossier nog niet vernietigd hebben.
babylove24, hebben jullie al kinderen, of zijn jullie hier mee bezig? Ik heb een vriendin die onvruchtbaar was en haar moeder heeft haar dat nooit durven te vertellen, ze kwam er dus achter toen ze niet zwanger werd en de medische malle molen inging..... het is in iedergeval vreemd... of ze verbergt iets of ze wil jullie manipuleren.... is er ook een sv... zou je die er bij kunnen betrekken?
jullie hebben al een kindje lees ik nu en 2e opkomst dus dat is het gelukkig niet.... je sm klinkt erg narcistisch.,.... wrs heeft ze altijd veel aandacht en "bewondering" geoogst met haar coma en karakterverhaal, en merkt ze nu dat dat niet meer zo werkt....en porbeert ze zo aandacht te krijgen...Misschien hoopt ze op een contact breuk en kan ze weer zeggen zie je nu hoe erg het is met die gedragsveranderingen.... het lijkt heel raar wat ik schrijf maar echte narcisten kunnen heel ver gaan....
Wat een vervelende situatie! Ik hoop voor jullie dat de info van de huisarts en de overgebleven gegevens van het zh duidelijkheid en rust geven. Naast het feit dat ik het helemaal met jou en alle reacties op je berichten eens ben. Ik ook vindt dat hij toegang moet hebben tot zijn dossier, wat er ook in staat. Volgens de WGBO (wet op de geneeskundige behandel overeenkomst) had zijn moeder (en vader indien die ook wettelijk verantwoordelijk is/was) alle recht dit Dossier op te vragen. Maar er staat ook in die wet dat er geen gegevens achter gehouden mogen worden. Ook in het geval dat er contactpersoon beslissingen heeft moeten nemen op het moment dat persoon zelf daar niet toe in staat is. In mijn werk gaat dit vaak om mensen die niet wilsbekwaam zijn en dag nooit meer worden, waardoor ik de situatie rondom jouw man niet geheel kan inschatten. Maar ik neem op basis van die wet aan, dat als jullie het echt hoog op willen spelen er bij de rechtbank wel info te achterhalen valt. Aan de andere kant: als je sm kwaad in de zin heeft en hoort dat jullie haar voor de rechter oid willen halen kan ze natuurlijk ook een aansteker bij het dossier houden en alles is weg. Wat voor uitspraak dan ook. Je schoonmoeder klinkt ook als iemand met een hoop verdriet en moeilijke communicatie. Zoals je schreef dat ze geen andere kleinkinderen mag zien etc. Ze loopt misschien al zo lang met een groot geheim (dat misschien ook in negatieve vorm effect heeft op haar) waardoor ze in haar communicatie blokkeert en alle contact met haar kinderen stroef loopt. Misschien dat ze daardoor wel die communicatie met jou heeft, vertrouwen genoeg vindt in jou, waardoor er dingen naar boven komen die ze zelf misschien ook lang heeft weggestopt (letterlijk en figuurlijk). Het lijkt me verschrikkelijk om je kind zo ziek te zien zijn. Dat doet evt wat met je en met je hele gezin. Wellicht heeft ze er met haar toenmalige partner/vrienden nooit over mogen/kunnen praten, maakt ze daardoor dingen groter dan dat ze zijn. Juist de geboorte van opnieuw een kleinkind kan denk ik zo'n moment zijn om de jeugd van je eigen kinderen te herbeleven. Als ik al zie hoe mijn ouders en schoonouders daar mee bezig zijn, kan ik me voorstellen dat dat bij jouw sm nog heftiger is. Ze heeft nu eindelijk een luisterend oor, maar misschien onbewust wat meer laten vallen over dat dossier en heeft daar misschien zelf ook slapeloze nachten over. Nogmaals: ik probeer het op geen enkele wijze goed te praten, sta hierover helemaal aan jouw kant. Ik krijg er ook vreemde ideeën bij (ik dacht bijv dat zijn ouders evt de vreselijke beslissing hebben moeten nemen hem te laten overlijden en dat hij wonder boven wonder toch zelf bleef ademen toen alles werd uitgezet. Misschien heeft zij gevoel hem te vroeg te hebben opgegeven en heeft zij angst dat hij haar daardoor nooit meer wilt zien). Maar er kan een voor haar hele logische verklaring achter zitten. Misschien krijg je het wel van haar als je aandacht aan haar verdriet als moeder van een kind dat in coma lag schenkt dat er meer los komt? Al dat betrekken op zichzelf van dingen die jij over jezelf zegt is helemaal niet leuk, maar misschien heeft zij nooit de ruimte gekregen haar gevoelens te uiten en doet ze dit nu in negatieve zin bij jou. Succes met de hele situatie!
Ik ben nu inmiddels zwanger van ons 2e kindje, gelukkig is het vrij makkelijk gegaan het zwanger worden. Maar er is iets wat zij verbergt. Ze is hertrouwd een paar jaar terug, met zijn biologische vader heeft hij geen contact.
Dank je wel voor je lieve reactie! Er zit idd meer emotioneel ook achter dan er speelt. Gesprek begint dan ook over frustraties van haar naar mijn man toe tegenover mij, van bijv. Ja, hij is zo wantrouwig blah blah, het komt door zijn verleden. Je wilt niet weten wat ik er op internet van heb gelezen en dat de artsen geen vertrouwen in hem heeft gehad. scholen hebben hem afgewezen etc. Ik zeg dan tegen haar, dat hij misschien onzeker is en dit ook niks te maken heeft met zijn coma. Nee, daar heeft het wel mee te maken, want hij heeft een karakterverandering en voor zijn coma had hij een fotografisch geheugen en na zijn coma moet hij een boek 60 keer voorlezen voordat hij het snapt! Ze wil haar gevoelens niet uiten tegenover hem, omdat ze zegt dat hij er niks over wil weten. Terwijl hij het juist wel wil!
Meiden, even een update.... Mijn man heeft gisteren het medisch dossier opgehaald bij de huisarts. Er stond vrij weinig in, maar dat hadden ze al aangegeven. Er staat alleen in dat mijn man een hersenfractuur heeft gehad en daarnaast ook een CT scan heeft plaatsgevonden, met als resultaat een flinke hersenkneuzing! Ze hadden daar een super moeilijke benaming voor, maar dat heeft hij meteen gegoocheld. De symptomen staan er vol van op internet. Mogelijkheid is ook dat er een verlamming kan ontstaan, mocht hij weer op zijn hoofd vallen. Dit kwam wel schokkend over! SM heeft meer dan een week vandaag via de app naar mijn man contact opgenomen. Mijn man heeft haar expres genegeerd, want het contact komt altijd maar van ons eerst af. Haar reactie is' leuk dat jullie belangstellend zijn, maar er zou wel weer wat aan de hand zijn!!?? Mijn man heeft haar geconfronteerd met het gesprek die zij met mij had over het medische dossier. Zij vind nu dat ik niet te vertrouwen ben blah blah en dat zij op haar tenen moet lopen voor ons etc. Mijn man heeft toen gevraagd of hij het medische dossier kan krijgen van haar en anders zou hij het zelf opvragen. Haar reactie'' ik stuur niks op! Je hebt er nooit van willen weten! Ineens is dit gesprekje voor jou een item geworden, ik weet niet waarvoor! Komt misschien nog wel en anders vernietig ik het dossier wel, dan is heel het verleden voor jou meteen weg!!! Dus mijn man heeft aangegeven het zelf op te vragen, zegt zij blijkt maar weer dat bepaalde woorden niet gezegd had mogen worden. Meer zegt ze niet! Vervolgens krijg ik een app van haar'' Hartstikke bedankt he!! Meer niet. Ik terug geappt dat zij niet goed bezig etc en dat hij het recht heeft op zijn dossier en dit gewoon met hem kan bespreken als moeder en zoon' dat moet toch kunnen??!!. Krijg ik vervolgens niets van haar terug.. Dit blijft een gebed zonder eind! pffff
Ja ze draait het nu natuurlijk om.... Er is gewoon niks en zo kan ze er een mooi verhaal van maken. Ik demk zelf dat als ik je man was...eiste ik dat dossier zo niet... Dag moeder.
Wat een triest figuur! Sorry dat ik het zo zeg. Ookal staat er niet veel spannends in, dat van die eventuele verlaming bij een val op zijn hoofd had ze toch zeker weten moeten vermelden! Voor de rest is ze erg kinderachtig bezig. Ik vind het niet normaal dat je als moeder zijnde liever risico's met je zoon zijn gezondheid loopt en het dossier van je zoon wilt vernietigen om je eigen fouten te verdoezelen in plaats van je zoon te helpen. Maar dan zullen wij hier op het forum wel allemaal raar zijn in haar ogen Jullie hebben heel goed gehandeld!
Ja precies, denk je het contact goed te behouden, gaat zij zo reageren Alles is nu mijn schuld etc. terwijl ik gewoon eerlijk ben geweest! Zoiets ga je niet verbergen dat geef je gewoon aan je zoon/dochter. Maar mijn man heeft aangegeven ook geen dossier, geen contact meer!
Ja ze test je man uit ze probeert het zo te draaien dat ze zogenaamd niks gedaan heeft. Maar zo moet ze toch altijd geweest zijn...? Mijn eigen moeder lijkt veel op je schoonmoeder. Zelf ook geen contact meer....die vieze spelletjes wilde ik niet meer aan meespelen
Dank je wel voor je berichtje! Dat van het verlamming vond mijn man ook echt niet kunnen, dat kan je gewoon niet verzwijgen! Het is gewoon idd een triest figuur, zij is gewoon ook iemand, ik heb het en jij lekker niet!
Ja echt hoor, probeert ze ons nog een complex te geven dat wij zelf verkeerd zijn??!! Terwijl ik aan haar heb aangeven meer dan een week terug dat zij zo snel mogelijk met haar zoon moet praten wat betreft het medische dossier, wilt ze dat zelf niet en ik ga het hem nooit geven etc.:x:x Nou je hebt helemaal gelijk hoor je wordt er gewoon doodmoe van! Het is echt jammer dat je het uitgerekend van familie moet hebben!
Ik zou haast vragen of je met mijn moeder te maken had; zelfde actie/reacties als jij hebt beschreven... Verschrikkelijk! Kappen ermee
Ja is ook jammer.... Maar zo iemand zal niet veranderen dus de keuze ligt bij jullie in hoeverre je hierin meegaat. Maar dat is een proces en er komt een dag dan is het klaar. Ook voor de Kids is het niet goed om dit allemaal mee te krijgen. Als je zo iemand in je leven hebt die loopt over iedereen heen helaas om aandacht te krijgen. Zelfs de gezondheid van haar zoon helaas.
Ik denk zeker dat het een afgelopen zaak is, verschrikkelijk zo n moeder! Dachten we nog, nou dan hebben onze kinderen tenminste nog een oma, maar dan wil je niet weten wat voor een!
Precies, maar haar karakter of iemands karakter gaat toch nooit veranderen. Hoe vaak je het ook probeert! Betreft de kids heb ik ook goed over nagedacht, is dit wel een oma die ze willen hebben?? Bijv. Mijn zoon is 2,5 jaar maar kan nog geen twee woordjes achter mekaar, brabbelt veel en gaat soms als hij super enthousiast is met zijn benen en armen in de lucht alsof hij gespannen is, maar ik zie dat niet als een beperking, meer als een uitdrukking van ik wil het laten zien, maar ik kan het nog niet zeggen, zeg maar. Vind zij van,'ja hebben jullie hem daarop nooit laten nakijken?? Misschien is dit wel een lichte vorm van autisme en zit er misschien niet iets goed in zijn hersenen. Ze kraakt in wezen ook onze opvoedwijze af van ' Ja waarom brengen jullie hem naar logopedie, wat probeert zij hem nou bij te brengen??! Waardoor ik zoiets had van opdonderen jij! Jij bent 2 jaar niet in zijn leven geweest en nou ineens wil je bemoeizuchtige oma uithangen!:x