Ik neem mijn zoontje s'avonds ook wel eens mee naar een verjaardag,visite,terrasje ofzo.Ik doe dat al sinds die 4 wkn is (gebeurd denk 2-3 keer per maand).Gaat eigenlijk altijd goed,hij kan zichzelf heel goed vermaken,of hij zit lekker bij me te spelen,als ie het beu is gaat ie gewoon slapen in de kinderwagen,moet ook zeggen dat ie erg makkelijk is en al zeg je em naast een stel grote muziekboxen slaapt ie nog.
Hier gaat die van ons gewoon mee naar verjaardagen of op visite maar dan op zijn eigen ritme in het campingbedje. Terras komt bijna niet vol. Maar met qdAg zijn wij ook naar t terras gegaan en toen de kleine begon te dreinen ben ik naar huis gegaan met de kleine en heb hem op bed gelegd. Die enkele x dat dat gebeurt is zo weinig. Ik ben ook van het rust en regelmaat. Maar kan me voorstellen. Dat het wel eens anders gaat. Wij gaan volgende maand op vakantie en ik denk dat het dan toch iets anders gaat als nu. Maar ik ga ook niet weg overdag als de kleine moet slapen. En als ik dat wel doe valt hij gelukkig vaak met het wandelen wel in slaap anders in de draagdoek
Wat ik me afvraag. Voor de mensen die hun kinderen ook in de avond altijd overal mee naar toe hebben genomen. Hoe richten jullie dat dan in? Wat doe je als je ziet/merkt dat je kind moe is? Naar wat voor een gelegenheden zijn dat dan?
Grappig, ik zou juist willen dat ik wat makkelijker en relaxter was soms. Zie alleen maar de eventuele problemen om eens een avondje weg te gaan met de kleintjes, vooral met de oudste dan, de jongste slaapt wel. Maar zolang zij happy is en niet gaat dreinen zou het moeten kunnen vind ik, alleen zit ik me dan op te vreten 'voor het geval dat...'. Vorige zomer op vakantie in Italië vond ik het juist zo'n verademing dat je je kinderen lekker overal mee naartoe mag nemen, niemand kijkt raar op als je met je kinderen in een restaurant gaat eten om een uurtje of 21. Sterker nog, iedereen doet dat daar! Dus wij deden vrolijk mee en dat ging prima, daar was ik dan ook een stuk relaxter. Eenmaal thuis in NL hebben we het 1 keer gedaan, op maandag op 18 uur (niet echt een druk moment en niet in een chique restaurant ofzo) en NOG werden we het restaurant uitgekeken. Vond ik een erg vervelend contrast. Maar goed, als mensen het kunnen en de kinderen vinden het best, vind ik dat alleen maar leuk eigenlijk. Het is idd heel Hollandsch om je kinderen om 19 uur naar bed te doen...
Ik wil het zelf vaak niet eens.. Ik kan niet genieten, wat Miepie zegt, je wordt soms echt het restaurant uitgekeken en zelf, moet ik eerlijk bekennen vind ik het ook nooit zo leuk als je ergens zit te eten en er zitten kinderen te jammeren. Nu zeg ik niet dat alle kinderen dat doen, maar soms heb je dat wel... Persoonlijk ga ik liever zonder mijn zoon wat drinken of uiteten, dan mag hij lekker logeren bij opa&oma en als ik met vrienden iets wil doen dan blijft papa thuis en andersom.
Als we zien dat onze dochter moe is gaan we naar huis. Ze kan erg goed aangeven dat ze naar bed wil. We nemen haar mee uit eten, naar feestjes bij/van vrienden en familie, naar het strand, naar een terras. Als we vooraf denken dat meisje een beetje vermoeid is en beter op tijd naar bed kan dan blijft 1 van de 2 met haar thuis. Op vakantie blijft ze ook altijd laat op maar goed daar word gewoon het complete dagritme vrschoven waardoor alles later word. (wakker worden, eten etc) Ik ben wel van mening als ze eenmaal naar school moeten dat ze gewoon op tijd in bed moeten liggen. Hier zijn de feestjes, avondjes weg ed. zowieso over het algemeen in het weekend
Heerlijk hoor, dat je er zo makkelijk in bent en je dochter blijkbaar ook! Overdag gaan wij wel heel vaak ergens lunchen of een terrasje pikken met de kinderen, dan vind ik het geen probleem. We zoeken dan wel plekken uit waar ze bijvoorbeeld een speelgoeddoos hebben staan of een omheind terras waar veel kinderen komen. Alleen 's avonds is idd lastig, dan is het een stuk minder kindvriendelijk overal. Overigens, als er een feestje is en ze kunnen ergens in een kamer slapen, dan nemen we ze ook mee hoor, en een campingbedje
Dat is het hem he, wij zouden er nog zo makkelijk in kunnen zijn als het bij je kindje niet werkt houd het op. Als onze dochter 2 uur later naar bed gaat word ze ook 2 uur later wakker. Daardoor is ze de volgende dag niet chagerijnig oid. Ik kan me voorstellen dat wanneer ze dat niet doen en je de dag erna de naweeen krijgt je een stuk minder makkelijk bent. Wij zorgen ook dat we altijd wat bij ons hebben, ze vermaakt zich prima met een boekje of kleurtjes ofzo. Als we uit eten gaan is het nooit een probleem haar aan tafel te houden
Grappig, ik opende dit topic omdat ik hier ook wel iets van vind, maar zo ongeveer alles is geschreven denk ik. Ik zie en hoor thuis ook nog erg vaak kinderen buiten spelen tot erg laat, hele kleintjes van 1,5 tot 4 jaar oud, en ook wel veel kinderen tussen de 5 en 10 jaar oud. Ik stoor me daar erg aan, juist omdat ik ook weet wat voor de kinderen de gevolgen (op langer termijn) zijn qua onderwijsachterstand, en bovenal omdat het vooral om het belang en de gemakszucht van de ouders draait. Mijn eigen kinderen (1,3 jaar 9 jaar en 10 jaar oud) gaan bijtijds naar bed, en hoewel ze het jammer vinden naar bed/naar binnen te moeten terwijl leeftijdgenootjes nog volop buiten rennen, slapen ze altijd (na wat zelf lezen) snel in. Het zijn opgewekte, nieuwsgierige kinderen wat zeker komt omdat ze voldoende uitgerust zijn.
Ten eerste woon ik op het platteland en niet meer in de stad, dus "even" een terrasje pakken en als het niet meer gaat snel terug naar huis, zit er al niet in. En tuurlijk ligt het aan je kind! Heerlijk toch als je een kleintje hebt dat dat aankan! De mijne kon dat zeker weten niet aan, die kon met zijn reflux niet eens in de MC liggen en lag de eerste maanden grotendeels aan de borst en kon door zijn overprikkeldheid alleen goed slapen in zijn eigen bed in een donkere kamer in een stil huis. Maar als je een baby'tje hebt dat het wel aankan, zou ik er gewoon gebruik van maken! Ik denk dat het juist moeilijker wordt als ze dreumes/peuter worden! Dan hou je ze niet meer in de stoel en moet je erachteraan, voordat er glazen gaan sneuvelen en je kind hapjes uit de asbak neemt. En wat Miepie zegt is zo waar! Hier moet je om 17.30 een tafeltje reserveren in de pizzeria, voordat de stroom op gang komt. En ga vooral niet met je kleine in een net restaurant zitten eten, nee, dan krijg je boze blikken als je kind alleen al kucht. Volgens mij is het idd heel Hollands om je kind bij de oppas te laten en zelf "uit eten" te gaan. ik kom veel in Zuid-Europa en een van de redenen is de kindvriendelijkheid en relaxedheid van de mensen. Je kind eet gewoon mee en daar storen ze zich echt niet aan een drukke dreumes (hun eigen luidde gepraat overstemd dat wel). Lekker ook dat je in die landen ook 's middags een hapje warm kan eten. En daarna met z'n allen siesta doen, heerlijk!
Ik ben sowieso nog niet eens uit eten geweest met mijn dochter. Moet er niet aan denken. Maar dat ligt misschien aan mij.
Hallo, ken jij mijn dochter ofzo? Laten we gaan emigreren! Ik vind het trouwens ook heel fijn en gezellig om alleen met manlief op pad te gaan, maar het zou leuk zijn als je tenminste zo af en toe je kindjes eens mee kon nemen 's avonds. En naar iets anders dan een pannenkoekenrestaurant...
Gewoon even uit nieuwsgierigheid he, dus niet om aan te vallen. Maar waarom zou je dat willen en waar zou je dan willen eten? Voor kinderen is dat toch ook helemaal niet leuk, zo stil moeten zitten (want er zijn weinig restaurants waar ze écht rekening houden met kids) en het is vaak ook nog een lange zit.
Wil even hierop reageren ook al was het aan iemand anders gericht. Ik denk dat je die conclusie iets te snel trekt, er zijn namelijk veel kinderen die het wél leuk vinden, bijvoorbeeld die van mij. Een restaurant is anders dan thuis, dus er is veel te zien en te beleven. En praten met de obers/andere mensen vindt hij ook altijd gezellig . Maar goed, ik woon niet in Nederland en kinderen zijn hier overal meer dan welkom, dus misschien is het niet helemaal eerlijk vergelijken...
Ik vroeg het me ook alleen, maar af Het líjkt mij saai voor kinderen, maar dat hoeft dus helemaal niet!
Ik wil ook wel even reageren. Wij houden erg van lekker koken en lekker eten. En ook van lekker uit eten gaan! Voordat wij een kleine kregen, gingen wij vaak uit eten. Het is gezellig, ontspannend, lekker om nieuwe smaken te ontdekken etc. Het zou leuk zijn als de kleine mee kan, lekker nieuwe dingen meemaken, smaakjes proeven, al zou het hij niet langer dan ik denk drie kwartier volhouden. Als wij uit eten gaan, maken we een zit van 3 uur. Maar die tijd komt wel weer, het zit eraan te komen dat zl toe is aan een oppas.
Misschien is het een idee om dan samen met de kleine uit eten te gaan voor alleen een hoofdgerecht? Zo kun je het langzaam opbouwen.
Niet als aanval opgevat . Wij wonen in de stad en we vinden het leuk om uit eten te gaan, onder andere omdat dat soort voorzieningen er in overvloed zijn wonen we hier ook. Uiteten hoeft niet altijd poepchique of urenlang te duren, dat bewaren we wél voor ons tweetjes . Maar een Indiaas restaurant bijvoorbeeld of een eetcafé of een Italiaans restaurant, noem maar op. En van mij hoeven kinderen ook niet überhaupt urenlang stil te zitten, dat is een ander uiterste van de hele avond lopen dreinen, daar zit nog iets tussenin. Alleen de asbak opeten, daar trekken we inderdaad de grens!
Je hebt uit eten gaan en uit eten gaan he. Als ik met manlief samen ga gaan we heel uitgebreid 5 gangen incl lang natafelen. Met meisje erbij is meestal heel spontaan (als we bv al op een terras zitten of gewoon onderweg zijn of geen zin om te koken) Dan is het vaak alleen voorgerecht, hoofdgerecht en koffie. Is toch super gezellig zo met je gezin uit eten gaan? Mijn meisje vind het juist heel leuk om uit eten te gaan. Lekker smikkelen, om zich heen kijken etc. Die geniet daar echt van. En als ze niet meer wil eten gaat ze lekker kleuren ofzo. Thuis zitten we met het avond eten ook altijd wel zo'n drie kwartier a uur minimaal aan tafel dus het is wellicht ook gewenning
Wij zijn pas ook uit eten geweest met ons zoontje van ongeveer 7,5 maand. In de auto onderweg er naartoe lag hjog even te slapen. We hebben hem slapend plat in de wandelwagen gelegd. In het restaurant werd hij wakker. Hij heeft tot het voorgerecht nog een in de wagen liggen 'soezen'. Daarna nog even bij mama op schoot toen hij echt wakker was, zodat hij even om zich heen kon kijken en die nieuwe omgeving in zich op kon nemen. Even later hebben we hem in de kiderstoel gezet en daar heeft hij zich twee uur lang prima in vermaakt. We hebben natuurlijk wel goed opgelet of hij nog mooi recht zat en niet moe werd. We haddeeen speeltje bij ons en een boterhammetje. Opa en oma waren er ook bij, de serveersters vonden het prachtig en de mensen aan het tafeltje naast ons hebben ook steeds naar hem zitten lachen. Volop aandacht dus! En ons lachenbekje vond het allemaal beregezellig. Waarom zou ik me dan iets aan moeten trekken van andere ouders die vinden dat alle kinderen om 19.00 of 19.30 op bed moeten liggen, alleen omda hun eigen kind dat blijkbaar nodig heeft? Prima als je dat doet voor je eigen kind, maar zeur toch niet zo over ouders die andere keuzes maken. Als hun kindje dat wel aankan, is dat toxh ook prima?