@Zonnebloem, fijn dat het gelukt is! Daar heb je dan inderdaad zolang op gewacht. De eerste dagen kom ik goed door, dan zijn de symptomen sowieso van de Pregnyl ben ik achter. Daarna zo rond 7/8 dpo wordt het echt wel spannend vind ik, tot ongeveer 11 dpo. Dan is de Pregnyl uitgewerkt en merk ik echt dat ik ongesteld ga worden, dan is de hoop ook gewoon weg. Maar deze maand niet natuurlijk Ik heb na mijn miskraam en alle behandelingen etc. mijn lichaam heel erg goed leren kennen en de zwangerschapssymptomen waren echt heel anders, niet te vergelijken.
Duidelijk aankaarten doe ik elke keer maar ze willen gewoon niet van het protocol afwijken lijkt wel. van de gyn mag ik de pregnyl later zetten als ik blijf twijfelen of me ei niet te vroeg springt. Maar ik wil gewoon een echo voor de inseminatie zodat ze kunnen zien of mijn gevoel klopt of juist niet. (Ik voel de ei-groei altijd heel duidelijk, soort druk die verdwijnt zodra me ei is gesprongen.) En eventueel dan de volgende stappen aanpassen (iui eerder dan die 36 uur die ze nu aanhouden) Ze blijven erop hameren dat ze alleen kunnen zien of het eitje al gesprongen is en niet hoelang geleden dat is.. Maarja ..Als ie al wel gesprongen is heeft de iui volgens mij geen zin meer maar mij tegemoet komen in mijn gevoel doen ze niet aan. We hebben ervoor gekozen om het zonder hormonen te doen juist omdat verder alles normaal is qua hormoonwaarden enz. Ik heb iedere maand een eisprong van mezelf. Kan slecht tegen hormoonschommelingen (ik heb al enorm veel klachten vanaf een paar dagen voor de eisprong ook zonder de pregnyl) En ook omdat in onze families vaker tweelingen voorkomen wilden we wachten met hormonen. Met hormonen is de kans op een meerlingzwangerschap groter omdat ze dan liefst meerdere eitjes zien. Een tweeling zou natuurlijk net zo welkom zijn maar is niet iets waar we bewust voor zouden kiezen als we de keuze hebben. (i.v.m. mijn diabetes en chronische pijn) Maar met hormonen zal de volgende stap zijn als ronde 5 en 6 ook niks opleveren. Ohw en de huisarts kreeg niet de kans om me te vertellen wat de uitslag van de zw test was hoor..was vooral boos dat ze gewoon niks met m'n uitleg hebben gedaan en toch die test deden. Hij had namelijk ook nog kunnen reageren op de pregnyl. En ik wilde inderdaad in ieder geval voorkomen dat ze me zouden feliciteren met een zwangerschap terwijl het nog van de pregnyl kon zijn. Ik probeer mezelf niet gek te maken, want inderdaad je weet gewoon niet alles. Maar als je al zolang( 5 jaar met vriend, daarvoor 5 jaar met ex) bezig bent zonder ooit ook maar een dag overtijd, zonder ooit een (vroege) positieve test gehad te hebben. Nooit de pil/prikpil/spiraal hebt gebruikt. Dat je te horen krijgt dat je broer ook nog eens volledig onvruchtbaar is. Dan raak je er langzaamaan wel van overtuigt dat het niet meer gaat lukken. Maar ook een positieve kant, het zaad van m'n vriend is iedere keer weer een beetje beter. Maarja keerzijde is dan wel dat ik steeds meer overtuigd ben dat het probleem bij mij zit..M'n grootste angst is dat we uiteindelijk bij ivf/icsi uitkomen en dat dan blijkt dat me eitjes niets doen/leeg zijn. Maar goed zo ver zijn we nog niet. Eerst nog IUI 5 & 6 en daarna met hormonen ook nog 6 pogingen. Al hopen we dat we die niet nodig hebben. Ben wel heel blij dat ze in totaal 12 IUI pogingen doen hier. Zo ook even de fertiliteitsarts mailen, dat ze me weer kunnen inplannen voor de follikel metingen.
@Zonnebloem: ik ga voor je duimen dat het raak is. Ik vond de eerste week qua gevoel het makkelijkste. Alle klachten schrijf ik die week toe aan de pregnyl, het werd pas lastig als de test liet zien dat de prengyl er al uit was en de klachten bleven. Al is dat van mij volgens mij ook niet helemaal normaal haha. Ben nog steeds kotsmisselijk en toch echt al 2 dagen ongesteld.
@AngelSterre, heb echt wel heel veel respect voor je. Al zo lang bezig en toch op jullie manier het traject ingaan. Maar je bent er nog lang niet. Er zijn nog zoveel mogelijkheden. Is er na jou eisprong wel eens bloed geprikt want daaraan kunnen ze toch zien of je een goede eisprong hebt gehad? Nu je toch nog zoveel pogingen tegoed hebt zou ik op je gevoel afgaan. Probeer de spuit eens 12 uur later te zetten en kijk wat dat doet. Jij kent je lichaam het best. @zonnebloem, wat fijn dat het erop zit. Nu 2 weekjes geduld inderdaad. Ik vind de eerste week ook voorbij vliegen. Dan is de innesteling nog niet dus kun je weinig voelen. Daarna begint t... krampje mijn gedachte ja dit is iets of toch niet. Bij elk toiletbezoek even spieken, nee nog niets.. En zo meestal 5 dagen op rij. Wordt meestal op dag 11/12 ongesteld dus dat is over 4,5 dag 😆
@Silver27 : ja toevallig in januari nog eens extra progesteron laten prikken op dag 7 en 10 na de eisprong. Was ook goed hoog. Wilde het ook zeker weten, anders had ik om utro bollen gevraagd maar dat is dus niet nodig. Ik zat er inderdaad zelf ook al aan te denken om de volgende ronde de pregnyl 12 uur later te zetten. Had met een van de fertiliteits artsen ook de afspraak gemaakt dat we de iui inplannen zodra m'n eitje rond de 17mm zou zitten. Maarja dat was dus nu al te laat, nu ging ie in minder dan 24 uur van bijna 16mm naar ruim 20mm terwijl ie de dagen daarvoor stil lag qua groei.. M'n lijf volgt geheel z'n eigen plan af en toe. We weten dat er nog wel mogelijkheden zijn maar voor mij was de stap naar het ziekenhuis al een hele grote. Ik heb altijd geroepen laat de natuur zijn gang maar gaan. Ik vond ivf/isci voor mij persoonlijk veel te ver gaan. Heb jaren geprobeerd vrede te sluiten met het feit dat het niet lukte. Uiteindelijk ging ik daaraan onderdoor toen ik m'n vriend leerde kennen. Als single is het toch makkelijker om te doen alsof je kinderwens niet bestaat. We weten dus nog niet of we uiteindelijk wel/niet voor ivf gaan. De tijd zal het leren. Maar we wilde onszelf ook niet alle kansen ontnemen, vandaar dat we wel voor iui zijn gegaan. En ik merk dat ik m'n grenzen langzaam aan het opschuiven ben. Waar ivf/isci eerder echt een brug te ver voor me was, sluit ik het nu niet meer geheel uit.
Angelsterre, dat had ik ook terwijl ik uiteindelijk dacht er zijn echt wel meer vrouwen die naar de dokter moeten en dat blijkt het lijkt soms net een fabriek in het zhuis. Wij gingen voor meteen voor icsi in overleg met de arts maar dat is uiteindelijk iui geworden omdat ik niet voldoende follikels aanmaakte. En nu nog ff geduld...
Tot nu toe nog geen klachten van de pregnyl, maar dat kan nog komen natuurlijk. Ik ben wel blij dat het gelukt is. Ik weet zelf ook nog niet als iui niet lukt om door te gaan met ivf. Maar als iui niet lukt, misschien dat je dan inderdaad je grenzen gaat verschuiven.
Dankjewel dames, ik voel nu nog niet echt alsof er ongesteldheid gaat opkomen namelijk heb er normaal veel last van... maar met gebruik van de hormonen weer ik natuurlijk niet hoe het nu zal gaan omdat het voor mij de 1e x is. Gister wel zoute drop gekocht omdat ik wat licht in mijn hoofd ben als ik buk.
Er is nog hoop Leuntje dus zolang je geen bloed ziet is het goed 😀 ik wordt normaal 13 dagen na mijn eisprong ongesteld. Met puregon na 11 dagen en nu met Gonal-F weet ik het niet
Je lf verandert wel door de hormonen. Heel veel succes, spannend! Hier eindelijk (zit op cd24) wat te zien op de echo, dus donderdag inseminatie!
Zo vanmorgen wederom negatief als ik klaar ben met werken bloed laten prikken. Dan moet dat maar uitsluitsel geven. Volgens zhuis kan het nog