Er is vermoed ik teveel gebeurd tussen je schoonmoeder en jou en daarom heb je nu geen zin. Kan ik goed inkomen. Alleen het is wel hun dag, en daarom zou ik wel gaan. Als je nooit iets probeerd met je kind zal hij er ook nooit aan wennen om lange afstanden te rijden. Wij gingen op die leeftijd ook gewoon met hun weg. En ze hadden er veel plezier aan. Ook onze jongens waren wel eens over prikkelt, inverband een vroeggeboorte van 3 maanden maar de dagen erna deden we dan gewoon even een stap terug en kregen ze veel rust. Als je kind nu een paar weekjes oud is snap ik dat, maar hij is nu al 8 maanden oud dus in mijn ogen kun je dit soort uitstapjes prima doen. Maar nogmaals denk ik niet zozeer dat het om je zoon gaat maar meer om de dingen die er spelen tussen jou en je schoonmoeder. En ja ik was ook flink boos geweest over de dingen die ze gezegd heeft.
Ook ik vind dat je onterecht boos bent.Ik heb in mijn familie ook mensen met kleine kinderen,die vinden dat omdat zij een kleintje hebben de hele familie zich maar om het schema van zo'n kleine heen moet vouwen.Gelukkig trapt mijn familie daar ook niet in. Toen ik zelf nog kleintjes had sleepte ik ze gewoon overal mee naar toe.En ik verwachte zeker niet dat de halve wereld zich aan mij ging aanpassen vanwege mijn kinderen.Als je niet wat losser wordt met je kindje kweek je juist een lastig kindje waar je niets meer mee kan.Daar heb je alleen jezelf maar mee.En als je vind dat je kindje niet mee kan,dan is zelf thuis blijven met je kindje de beste optie inderdaad.Het is hun dag...niet de jouwe. Ook voor jezelf zou het zoveel fijner zijn als je hier wat makkelijker mee om leert gaan.
Dit is helemaal goed verwoord, ik ben het dus helemaal met je eens. Het lijkt me niet goed om een kind overal bij weg te houden.
Jij wil het jezelf en je kind niet aandoen, zo'n reis...nou, dan blijf je thuis. Is het leuk om als enige thuis te blijven? Nee! Ik heb ook m'n beperkingen en moet ook regelmatig afhaken, maarja om anderen dan hun plezier te misgunnen gaat ook wat ver. Ik heb dan ook regelmatig met onbegrip te maken en dat kan soms best pijn doen ja. Daarnaast zijn er hier opmerkingen geplaatst die niet netjes zijn en begrijp best dat dit dan de beroemde druppel is voor je. Maar wens je man een prettig weekend en maak er zelf ook een gezellig weekend van
Kan me goed voorstellen dat je het niet leuk vind dat er met iedereen overlegd is behalve met jullie! Dan kan ze ook een minder leuke reactie verwachten. Verder snap ik ook dat je beren op de weg ziet. Elk kindje is anders en mensen die zeggen dat het onzin is om je zoontje bij zulk soort dingen weg te houden en dat baby's van 8 maanden dit makkelijk kunnen hebben wellicht 'makkelijke' kinderen. Mijn dochter is wel wat ouder maar moet altijd erg wennen aan nieuwe indrukken, is snel moe en dit heeft ook meteen een weerslag op haar weerstand (is ook ws asmatisch dus sowieso snel ziek). Toch zou ik dit soort dingen wel blijven doen. Anders kun je op een gegeven moment niks meer en wordt je wereldje zo klein. Bovendien hoort het bij het leven (ook voor kleine kindjes) dat niet alles leuk en makkelijk is. Gewoon de dag ervoor en de dag erna rustige dagen inplannen. Ze zullen er zeker geen blijvende schade aan ondervinden.
Wat is nou werkelijk het probleem volgens mij ben je alleen nijdig dat ze niet met jullie (JOU) overlegd hebben ?! en dat JIJ je zegje niet hebt kunnen doen hierin ?! En dat je man wel gaat ?? jah.. niet zo raar, het zijn zijn ouders... Ik vind/denk (let wel ... MIJN mening) dat jij je zwaar gepasseerd voelt en je daarom je kont tegen de krib gooit. En je schoonmoeder heeft geen leuke dingen over je gezegd, maar zoals je jullie relatie beschrijft vind ik dat ook niet zo raar Ze heeft wel haar excuses aangeboden, dus ballen heeft ze wel !!
ik zie het probleem eigenlijk ook niet zo.... het is hun feestje! en ze organiseren een leuke dag! wat ze gezegd heeft zou ik idd ook niet leuk vinden.... maar ze heeft haar excuses aangeboden toch? En je man zou al alleen heen gaan toch? Voor hem waarschijnlijk ook niet zo leuk dat hij alleen moet gaan (al snap ik wel waarom je alleen gaat) Als ik jouw was zou ik gewoon gezellig mee gaan! Kindje in de maxicosi , speentje erin speeltjes erboven hangen en onderweg een paar keer stoppen! Desnoods ga je bij hem zitten achterin zodat je hem goed in de gaten kunt houden!
Mee eens, ze hadden natuurlijk even kunnen overleggen maar het is hun feestje en aan de andere kant is met een 8 maanden oude baby die slaapt in de auto natuurlijk nog wel veel makkelijk te doen, ik ben heel erg van regelmaat en ritme (heb zelf ook CVS) maar een keertje iets leuks doen moet kunnen (daar kan je omheen plannen met een ziekte en zeer zeker met een kindje van 8 maanden) misschien kost het wat moeite maar iemand zei hier al soms moet je die moeite investeren in een relatie met je (schoon) ouders en anders word je wereld wel heel erg klein. Ik vind het juist leuks dat ze zoiets leuks met jullie willen doen had ik maar zo'n schoonmoeder die tijd met hun (klein) kinderen wilde doorbrengen zeg... Nu heb ik makkelijk praten mijn ouders zouden dit soort dingen met mij overleggen of dat gaat en ik ben dan meestal juist de partij die zegt dat het moet kunnen, als je het nu elke dag doet is het wat anders maar het is een aparte situatie en daar kan je best een uitzondering voor maken..
Op zich snap ik best dat je niet zo lang wil rijden en dan ook nog een hele dag op zon park moet lopen maar ik vindt dat dat er ook wel een beetje aan ligt aan hoe makkelijk jouw zoontje is.. Mijn dochter bijv. is altijd al heel makkelijk geweest met dat soort dingen, we gaan en gingen met haar geregeld zon dag weg, ook met lange reistijden.. Maar of je dus mee wil gaan met je zoontje is natuurlijk aan jullie, als jullie denken dat dat teveel wordt voor hem moet je dat zeker niet doen. Dat heeft ze dan ook maar te respecteren. Dat ze al die nare dingen over jou zei is indd niet leuk en ook niet netjes maar ze heeft wél haar excuses aan geboden. Misschien was ze wel gewoon erg teleurgesteld dat jullie niet mee willen en reageerde ze daarom zo.. Dat je man wel mee gaat lijkt me toch heel logisch, het zijn tenslotte wel zijn ouders die al zolang getrouwd zijn en daar zou ik ook bij willen zijn als ik hem was. Bovendien staat hij er nu ook tussenin en dat zal voor hem ook niet makkelijk zijn denk ik.. Dat ze eerst met jullie hadden overlegt was opzich wel netjes geweest maar had ook niet gehoeven, net zoals meerdere hier al zeggen, het is wel hun dag..
@Fairytale: ik wil nog even snel reageren. Ik snap heel goed dat je deze vraag hier plaatst, je hebt behoefte aan steun, je voelt je gewoon gepasseerd (waarschijnlijk voor de zoveelste keer). Je sm had goed even kunnen vragen red je dat met je ziekte en met je kleine? Mijn moeder had dat zeker gedaan, mijn sm dus absoluut ook niet. Zij is w.s. hetzelfde als jou sm, zo belt ze nooit, komt ze zelf nooit langs en dan gaat ze wel rondbazuinen dat ze de kleintjes nooit mag zien (klopt dus helemaal niet zij laat niks van zich horen!). Laatst meende ze bv ook dat wij na een begrafenis even de kleintjes bij mijn moeder gingen halen (45 min rijden) zodat zij mee konden uit eten ( wat moeten twee kindjes van nog geen 3 en een kleine baby 's avonds in een restaurant?) want dan kon zij (sm) en een of andere tante (ververweg die we nooit zien) hun tenminste eens zien. Ook snapte ze het niet dat ik vlak na de geboorte van mijn tweeling (ook twee maanden te vroeg) 's middags moest rusten. Ik denk dat dat ook jou probleem is, zo'n sm die alleen aan zichzelf denkt. Jullie je maar steeds aan haar moeten aanpassen maar van haar uit komt niks. Ik snap dat je boos bent, laat je partner gewoon gaan, laat sm niet tussenjullie in staan hoe moeilijk soms ook. En als je niet wilt gaan moet je dat ook zeker niet doen, maar ik weet uit ervaring dat het toch nog best leuk kan worden (er zijn zeven kinderen dus genoeg andere mensen om je mee te vermaken toch, blijf je gewoon een beetje uit de buurt van sm). Maar nogmaals als je denkt dat het teveel is niet doen, maar ga dan wel die dag iets leuks voor je zelf en je kleine doen anders zit je waarschijnlijk de hele dag op te eten. Succes ermee!
.@ mclover. Bedankt. Het is inderdaad zoals jij zegt. Zo is zij ook. Denkt alleen aan zich zelf. Als ze B op schoot heeft dan geeft ze hem niet eens aandacht maar praat altijd maar door over zichzelf. Soms ziet ze hem niet eens. Maar wel altijd zeuren dat ze hem niet zovaak zien. Als de reis niet zo ver was geweest dan gingen we echt wel mee. Volgende maand gaan we ook naar een dierentuin maar wel een stuk dichterbij. Ik weet gewoon dat het te ver is voor hem. Bedankt nog voor je reactie.
Tsja, als ze nou voorstelden om op wereldreis te gaan.. Ik snap het probleem niet zo en ik vind het erg sneu voor je schoonmoeder. Ze zijn 40 jaar (!) getrouwd en willen door dit te vieren een dag naar een pretpark. En dan vinden jullie het te ver rijden.. tsja, dat vind ik wel erg sneu! Nu onbreekt er voor hun een kleinkind voor deze belangrijke dag. Kun je niet gewoon mee gaan en zondag een absolute rust dag houden, blijf desnoods lekker in bed.. Wat je zoontje betreft ben ik het eens met veel voorgaande antwoorden... Dus nee, ik vind niet dat je terecht boos bent. Ik begrijp echter wel heel goed dat je schoonouders boos en gekwets zijn.
Ik snap zeker wel dat het voor jou te ver en te lang is, maar om je man dan ook maar verplicht thuis te houden om een soort van statement te maken vind ik persoonlijk wat dominant...
Als jij niet mee wil is dat je goed recht, maar waarom mag je zoontje niet met je man mee? Het lijkt nu net of je het je schoonouders gewoon niet gunt dat ze hun kleinkind zien...
Moeilijk. In alle eerlijkheid, mijn moeder nam ons overal mee naartoe. Wij gingen van baby af aan al mee naar kattenshows en zijn daar nooit slecht van geworden. Wij sliepen lange ritten meestal gewoon in de auto. En dat waren vaak meer dan 3 uur ritten . Ik kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik er hele leuke herinneringen aan over heb gehouden (natuurlijk kan ik me als baby zijnde niets herinneren maar de tijd erna). Ik zou zelf niet zo moeilijk doen. Maar..... nou komt het, ik vind wel dat jouw schoonmoeder maar heel makkelijk van alles uitgaat. Ik had vanuit mezelf wel even contact gelegd naar die gezinnen met kleine kinderen om het te overleggen. Ik was in ieder geval NIET boos geworden als mensen niet komen. Maar daar ben ik sowieso vrij makkelijk in. Hoe ze tegen jullie van leer is getrokken vind ik simpelweg niet acceptabel. Dat zou ik ook niet accepteren. Maar voor wat de rit betreft vind ik het wat overdreven. Denk eens aan al die gezinnen die met de auto op vakantie gaan naar Spanje, Italie etc. Die besteden heel wat uurtjes in de auto. Zelfde voor onze kids straks. Die moeten ook de rit naar Griekenland ondergaan maar k zie daar weinig problemen in. Goed voorbereiden. Niet gaan haasten en op tijd weggaan. Hoe het ook zij, het blijft jouw kind dus jij en je man hebben daar de eindbeslissing in. Sterkte!
Ik probeer mij zelf altijd te plaatsen in een situatie. Dus als mijn schoonmoeder mij en mijn man uitnodigt om naar het andere kant van het land te komen om hun huwelijksdag te vieren en ook heb ik een kleine dan ga ik gewoon... je kind kan best zo een dag op stap gaan hoor, lekker slapen in de auto noem maar op dat komt vast wel goed maar nogmaals je eigen keuzen. Wel vindt ik dat als jij niet besluit om te gaan dan moet je man zelf wten of hij wel of niet gaat het zijn tenslotte wel zijn ouders en hij staat er middenin. Dat ze dingen heeft gezegd tja iedereen zegt wel iets uit boosheid maar ze heeft wel haar excuus aangeboden dat vind ik wel netjes. Daarbij zou ik gewoon boven alles en iedereen staan en gewoon gaan laat je zelf niet kennen. Een dag daarna doe je lekker rustig aan, ga je bankhangen of lekker wat langer in bed liggen. Ik denk dat je man en je schoonouders het fijn vinden als jij er ook bij bent met de kleine. Het is jou keuze maar ik vind persoonlijk dat jou schoonouders het recht hebben om te overleggen met wie ze willen Mijn man komt uit een gezin met 7 kinderen met hem wordt nooit overlegd (en hij is nog wel de oudste) maar dat interesseert ons niet..als er een feestje is dan komen we hoor En als je het dan echt te ver vindt met je kleine (snap dat eigenlijk niet echt als ik eerlijk bent) dan kan je bv jou kleine ook bij jou moeder laten en dan lekker met je man gaan. ZO steun jij als vrouw jou man ook..
Er wordt nu wel veel gesproken over dat deze dag voor de kleine prima kan enzo en ik lees her en der "wij werden ook overal mee naartoe genomen". Dat vind ik persoonlijk geen argumenten. Elk kind is verschillend wat dat betreft en als moeder ken je die het beste. Onze dochter was op de leeftijd van 8 maanden ook niet makkelijk mee te nemen. Ze reageert gewoon erg sterk op input van buitenaf en dat respecteer ik. Dat betekent dat we soms dingen moeten afzeggen of dat één van ons gaat. Nu hebben wij daar zelf geen problemen mee, maar de omgeving vaak des te meer. Ik vind dat erg vermoeiend. Mijn kind mag zijn wie het is en als dat betekent dat een lange rit geen doen is, waarom zou ik dat dan door willen drijven. Zeker als je nagaat dat ze daar een week last van heeft. Laten we de keus wel of niet meenemen gewoon respecteren. Een moeder is prima in staat om deze keuze te maken voor haar kind en ik heb niet het idee dat je het kind hier iets mee ontzegd. Je ontneemt het eerder zijn eigen ik-je als je als ouder zijnde je zin door wil drammen omdat jij zo nodig een dagje weg wil mét je kind. Soms kan het niet anders natuurlijk. Maar ik heb ervaren dat mijn kind letterlijk ongekend ziek kan worden van dit soort acties.
Ik lees hier veel dat mensen het niet snappen dat ze die verre rit niet wil maken met de kleine. Ik denk dat dit per kind zo verschillend is. Ik snap het namelijk wel. Mijn dochter is ook een kind wat enorm snel overprikkeld raakt en daarnaast heeft ze haar vaste slaaptijden en dit gaat het beste in bed... De maxicosi is de enigste andere plek waar ze in slaap valt (in de auto) maar als ze dan wakker word is ze zeker niet blij en lekker uitgerust. Ik heb een heel makkelijk en lief kind maar als ze haar slaapjes niet krijgt, krijst ze de hele boel bij elkaar en echt... dan wil je niet in een druk park 3 uur van huis staan... Als wij dus weggaan met de kleine houden we hier zoveel mogelijk rekening mee. Tuurlijk gaan we ook weleens wat verder weg maar het is een hoop geplan en we kunnen nou eenmaal niet zo makkelijk maar overa naartoegaan... ik denk dan maar..als ze wat ouder worden en ze slapen minder is er nog tijd zat voor dat soort dingen.