Tja. Ik denk dat er verschil is tussen een kind aandacht geven en het steeds zijn/haar zin geven. Ook zijn naar mijn mening niet alle soorten aandacht gelijk geschapen en kunnen kinderen via een natuurlijke leercurve heel goed iets leren. Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat om de vrees van TS als het gaat om gastouders. Ik lees verschillende aannames die bij een goede gastouder niet zullen moeten kloppen. Een goede gastouder laat een kindje niet overstuur huilen en onthoudt ook geen voeding. Door te gaan kijken en vragen te stellen kan een deel van de vrees vast worden weggenomen. Het is objectief gezien een prachtige situatie: 2 dagen lang wordt deband met de grootouders aangehaald, 1 dag lang mag hij spelen met de kindjes bij de gastouder en dan brengt hij ook nog eens het merendeel vande week (4 dagen) thuis door bij zijn ouders! Probeer het eens van die kant te bekijken!
Ik heb het gevoel dat je ook smoesjes probeert te zoeken zodat het niet hoeft. Kan me geen 1 mens voorstellen en zeker geen go die een baby overstuur laat krijsen of honger laat leiden. Het zit in onze natuur om dan een baby op te pakken. Maar jengelen of huilen uit frustratie is een heel ander huiltje. En ja, een baby voelt zich eigenlijk altijd het lekkerst dicht bij zijn moeder, en dat verandert echt niet ook al breng je hem naar de go. Ben je daar bang voor? Want ergens proef ik dat je je schuldig voelt dat je hem nog een dagje weg brengt.. En ik vind dat de dames hier in het topic heel netjes en mild voor je zijn trouwens, gebeurt ook wel is anders haha
Heb net gebeld met de gastouder en gevraagd of zij nog plek had voor zoontje. Blijkt dat ze in hem in vanaf december op kan vangen. Heb ook aangegeven dat ik het 'eng' vind om hem weg te brengen en ze snapte dat heel goed. Gaf ook aan dat ze het heel leuk zou vinden als zoontje zou komen, is toch familie he. Ik heb er vannacht eens goed over gedacht en nu dat blijkt dat het pas in december kan (dan is hij al bijna 1,5) voel ik me er eigenlijk best goed bij. Dan kan hij al veel meer, lopen (neem ik aan) en is hij iets zelfstandiger. Nu alleen nog een oplossing zoeken tot december! Bedankt dames!! ik had het ook gewoon even nodig om er 'open' over na te kunnen denken en ervaringen van anderen te horen.
Ik begrijp je wel..zeker in combinatie met de opstartproblemen...maar ben het ook met alle dames eens hier die bang zijn dat jij over een jaar met een verwende peuter zit. Hier een heel aanhankelijk mannetje..en dat respecteer ik en daar houd ik rekening mee. Ik laat hem in bed nooit huilen en blijf er even bij als hij dat nodig heeft (slaapt na 3/4 minuten) maar overdag kan hij ook heel pittig zijn en laat ik hem soms echt even boos zijn...boos zijn mag, het is belangrijk dat kinderen zich leren uiten...