Tsja, even een 'pakkende' titel voor dit topic, maar ik wil ermee aangeven dat ik in deze laatste weken van mijn zwangerschap echt niet te genieten ben! Bleeh!!! Mijn humeur schommelt heen en weer; de ene dag ben ik redelijk te pas, terwijl ik de dag erna echt niets kan hebben. Een aantal voorbeelden: -Ik ben dan heel erg boos (ook op dochter en man), soms vanuit het 'niets' -Ik erger me enorm aan andere zwangere vrouwen en hun eeuwige geklets over kinderen en weet-ik-veel-wat -Ik zie als een berg op tegen de bevalling en alles wat daar omheen komt kijken -Het huis moet perfect en schoon zijn -Ik vind het soms niet leuk om zwanger te zijn -Ik stoor me aan alles wat met de zwangerschap te maken heeft, zelfs tijdschriften die ik hier gratis op de mat krijg kan ik ritueel verbranden Bij deze is de titel van dit topic wel uitgelegd denk ik. Ik vraag me alleen af waar al deze gevoelens/gewoonten zo vandaan komen. Ik lijk mezelf niet helemaal meer. Ik zou ook graag weer fit en lekker opgewekt willen zijn. Zijn er meer mensen die dit zo extreem hebben? Groet van Jolien
Het is een beetje een dooddoener, maar daarom niet minder waar: waarschijnlijk zijn het voornamelijk hormonsters . Ik ben ook af en toe een enorme heks naar mijn man toe (maar ook naar collega's en zelfs onbekenden...). Naast de hormonen voel je je vaak ook niet echt optimaal (slecht slapen, last van rug en noem maar op...) wat natuurlijk ook niet bijdraagt aan een stralend humeur. En ja ogenschijnlijk (!) stralende zwangeren kunnen dan ook af en toe flink irritant zijn. Neem het jezelf niet kwalijk en onthoud vooral: dit gaat weer over . Probeer jezelf verder zoveel mogelijk te ontzien en een beetje blij te maken met waar je maar blij van wordt, om je humeur toch een beetje op te vijzelen. Sterkte deze laatste weekjes!
Tja..hormonen denk ik inderdaad..herkenbaar! De omgeving moet maar even een beetje meer rekening met je houden hoor en..wees niet te streng voor jezelf! Na je zwangerschap ben je vast geen heks meer
Ik herken het ook, las het ff voor aan mn kerel en die begon ook te lachen Wat iefie al zei, ze houden maar een beetje rekening met je hoor Mijn broertje en zusje hebben nu zelfs de nare gewoonte alles op mijn zwangerschap af te schuiven (eeuwig ongesteld en agressief is al voorbij gekomen) mijn broertje zei zelfs "ik praat niet met jou hierover, je bent zwanger en onredelijk" Stralend humeur mn hol, zwanger ben je maar 9 maanden, als je er zelf niet van geniet dan de rest ook maar niet
Ik ben ook een heks, maar volgens mij was ik dat voor de zwangerschap ook al! Maar begin zwangerschap was het wel heeeeel erg!!
Waar het vandaan komt? Hormonen... jammer genoeg. mn man zei gister dat als ik "zo" was geweest bij de eerste zwangerschap er niets eens een 2e was gekomen! wahahaha! sterkte nog ff, gelukkig kun je hier je ei kwijt...
Ha! Heerlijk al die reacties. Vooral om te zien dat ik niet de enige ben en dat ik even kan 'spuien'. Overigens heb ik inmiddels gemerkt dat ik me ook heel goed op de kat kan afreageren in plaats van op man en kind... de kat kan vrij veel hebben. Ik vind het soms wel erg bizar dat hormonen zo'n uitwerking kunnen hebben (ik schuif bij deze dan ook alles daar maar op!!) En soms is het gewoon lekker om even 'de heks' uit te hangen... Ik wens jullie ook veel succes toe; ik voel me opeens een stuk vriendelijker...
Heks is in mijn geval een understatement. Zou mijzelf momenteel eerder omschrijven als de Antichrist. Ik weet niet eens meer wat rationeel eigenlijk betekend...... Echtgenoot, familie, huisdieren, vrienden, buren en zelfs vreemden moeten het ontgelden. Zo ontdekte ik onlangs ook al dat je als je onder het autorijden scheld op medeweggebruikers, ze dit (vaak) kunnen horen (OEPS!). Maar vaak ben ik ook veel zachtaardiger en milder sinds ik zwanger ben. Gelukkig merken veel mensen dat ook.
haha die ken ik ook!! dat ben ik namelijk zelf.. Laatst kwam er zomaar een wildvreemde man naar me toe in de supermarkt..had een beetje verward uiterlijk met een bierbuikje.. Zegt ie zomaar uit het niets...zoooooooo jij hoeft niet lang meer of wel????? Ik zei Nee dat klopt en wanneer bent u uitgerekend?:x De man zei verder niks en vertrok...toen ik in de auto zat moest ik vreselijk lachen om mijzelf..
Misschien is dit een grapje, maar even voor de zekerheid, katten kunnen dus echt niet veel hebben. Als je nu steeds heel nors en boos tegen hem doet is de kans groot dat zijn gedrag zal veranderen en dit herstel je niet meer zo gemakkelijk als jij je straks weer prettiger voelt. Nee, het enige "gerechtigde slachtoffer" lijkt me toch je man . Hij is tenslotte medeverantwoordelijk, hihi, hij snapt waar het vandaan komt en hij mag er ook af en toe best een beetje last van hebben vind ik .
Zooo herkenbaar, Ook hier is me humeur beneden alle peil af en toe. Zeker als manlief dan weer eens halve nacht ligt te snurken. Slaap zowiezo al slecht door de bekkeninstabiliteit. Dus de uurtjes dat ik lekker lig wil ik ook kunnen slapen. Vandaag ben ik zo vervelend en moe volgens me man dat hij me om 13u naar boven heeft gestuurd met de mededeling, jij blijft lekker lang op bed. Heb ook echt uur geslapen net, en zit nu lekker met de laptop wat te surfen. Ff tijd voor mezelf. Dochterlief probeer ik het niet op uit te werken, ze begrijpt er niets van en kan dr ook niets aan doen dat mama zich soms zo voelt. Ach, hopelijk na de bevalling snel weer onszelf En idd, de mannen moeten dr maar wat voor over hebben
ik ben een Engel *kuch* Ik word niet meer heks genoemd, ben het vleesgeworden kwaad Mijn irritatiedrempel is laag. 1 klein dingetje en ik ontplof Ik reageer mij dus praktisch op iedereen af, alleen niet op de hond
Nou mijn irritatiedrempel is ook heel laag merk ik wel weer... Kom ik thuis, ontdek ik dat de nieuwe internet explorer op mijn laptop is geinstalleerd, nou de pleuris brak uit hoor "wie heeft dat gedaan?? Ooooh dus hij is ZOMAAR op mijn laptop terecht gekomen????!!!" Niemand had het gedaan natuurlijk.... Zou ook wat gaan drinken met een vriendin, komt ze er opeens mee om haar zus (miss pessimist herself) en haar neefje (10) mee te nemen. Het is bloedheet buiten, ik heb me daar niet op ingesteld (hitte als extra lui) dus wat denk je zelf?! Door deze warmte wordt mijn drempel ook niet veel hoger moet ik zeggen....
hoi ook ik val vaak uit om nix maar ik ben het gewoon zat en zit ook weer tegen de bevalling aan te hikken ken nix hebben alles doet zeer heb geen fut maarja wil toch alles hier thuis nog opgeruimt hebben ik zit al sinds mei thuis door BI en nu ik nog 3 weekjes moet pfffffffffff vaak huil buien dat alles gewoon zeer doet slaap kut en alles doe ik ook alleen thuis heb nix aan me vent (2 linkerhanden ) tien keer vragen of tie wat wil doen voor mij en dan nog duurt het te lang voor mij dat ik het weer zelf heb gedaan heb een kind lopen van 2,5 jaar oud die graag met mij wilt spellen en ik weer niet echt uit de voeten ken voel me daar door echt schuldig over deze zwangerschap is heel anders dan bij me 1e bij me 1e was ik vroklijk en kon ik de hele wereld aan en vond ik het leuk om zwanger te zijn maar nu alle kwaaltjes heb ik nu wel ik hoop echt dat ik na de bevalling de ouwe bent anders word ik echt gek