Ik snap je boosheid. Ja, je had beter direct kunnen zeggen dat je wil dat ze ander weekend uitzoeken zodat iedereen mee kan. En beter direct kunnen zeggen dat je het niet leuk vind dat niemand anders het een probleem vind dat jullie niet mee gaan, die lijkt me best pijnlijk. Maar ik begrijp dat de boosheid er nu uitkomt en zou dat nog wel uitspreken. Je kunt zeggen dat je spijt hebt dat je hebt toegegeven en dat het echt niet leuk is dat niemand anders moeite heeft gedaan om jullie er ook bij te kunnen laten zijn.
Alle andere weekenden konden we met meerdere niet, dus die viel automatisch. Er was 1 weekend dat wij alleen niet konden en een weekend dat we allemaal konden (van het dorpsfeest). Zwager had namelijk doorgegeven dat hij dat weekend wel kon, maar kwam er 2 weken later achter dat het tegelijk met het dorpsfeest viel en wilde hij de datum opnieuw bespreken, waarbij we dus moesten gaan kiezen tussen 2 weekenden. Op dat moment zijn we bij elkaar gekomen om te kijken, welk weekend we zouden gaan. We hebben zelf de beslissing gemaakt niet mee te gaan, omdat we de rest niet voor het blok wilden zetten om te kiezen. En ook omdat we ook niet willen dat er gedacht werd dat wij onze reden belangrijker vond dan de zijne. Ze zijn dan ook uiteindelijk in ons IUI weekend gegaan. Het doet diep van binnen gewoon best wel zeer dat er helemaal niemand heeft gezegd dat ze het jammer vinden dat we niet meekonden. Het maakt me ook onzeker. Maar zoals ik al zei, ik wil deze negatieve gevoelens niet, ik wil ervan af, even slikken en weer doorgaan.
Het is nu gebeurd, niet meer terug te draaien. Maar misschien kunnen er wel lessen uitgetrokken worden?
Nou ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent. Wij doen ook weleens een weekend weg met de fam en zoeken dan net zolang tot het bij iedereen past en we gaan allemaal mee. Ik vind een dorpsfeest ook echt geen reden om je poot zo stijf te houden terwijl je weet dat jullie met de iui bezig zijn en met jullie werk. Een beetje empatisch denkvermogen zou wel op zijn plaats zijn geweest. Wat iemand al zei, misschien kunnen er wel lessen uit wordn getrokken. Niet leuk maar wel zoals het is.
ik kan me heel goed voorstellen dat je verdrietig bent dat het lijkt alsof ze het niet zo heel erg vinden dat jullie er niet bij waren. Ik denk overigens dat dat waarschijnlijk wel meevalt! Ik zou me ook meer kunnen verplaatsen in jullie reden dan die van hen, maar ik denk dat je het moeilijk tegen mekaar kan afwegen. Ik denk dat je wel wat meer 'gelijk' hebt in de zin van dat het niet zo leuk/eerlijk was hoe het is gelopen, maar dat zou ik verder niet meer opbrengen. Soms zit het mee, soms zit het tegen zeg maar. Ik zou wel bij je familie aangeven dat het je verdrietig maakt dat je er niet bij was en dat je het gevoel hebt dat ze het wel best vonden zo. Dikke kans dat ze zeggen dat ze het wel heel erg jammer vonden! succes!
Tsja, van je familie moet je het hebben......😖 Ik zou er ook een les uit trekken zodat je in de toekomst niet weer gekwetst wordt of teleurgesteld. Want hoe je het ook wend of keert, dit is gewoon heel asociaal en lullig van de familie, zeker onder de omstandigheden. Je bent GEEN jaloers kreng, je hebt een weinig empathische en asociale familie. 😠 Als je denkt dat het zin heeft zou ik het zeker binnenkort op tafel gooien en duidelijk maken hoe teleurgesteld jullie zijn.
Nadat de beslissing genomen was, heeft de rest er een leuk weekend van gemaakt. Dat is natuurlijk niet vreemd. Het feit dat ze het leuk gehad hebben betekent niet dat ze jullie niet gemist hebben. Je kan er gewoonweg niet altijd bij zijn. Vergeef jezelf dat je misschien te snel zelf besloten hebt niet mee te gaan. Stap er overheen en neem je voor om de volgende keer extra veel lol te maken. En mocht er de volgende keer weer een weekend zijn dat voor jullie niet uitkomt, om wat voor reden dan ook, dan mag een ander zich terugtrekken (jullie hebben dat deze keer immers al gedaan).
Maar ik snap dat het vooral wrang is omdat een paar keer de regel samen uit samen thuis gehanteerd is toen iemand van de familie niet kon en het weekend helemaal niet door ging. Dat dit nu niet geopperd is.Ik zou echt het gevoel hebben dat jullie minder belangrijk zijn en dat UIU geen aanleiding is om dezelfde regels te hanteren als vorige jaren. Probeer in zo'n situatie meteen je gevoelens uit te spreken. Heel eng maar pas geleden ook gedaan want anders was er nu nog stoom uit m'n oren gekomen.
Misschien hechten jullie meer waarde aan het 'samen uit, samen thuis'-gevoel dan de anderen? Dit is in ieder geval een opsteker. Ik vind het ook erg kinderachtig van je zwager en ik zou mijn conclusies trekken (niet meer zoveel verwachten).
Ten eerste, ik denk niet dat je een jaloers kreng bent, je bent teleurgesteld. Echter ik zal wel een niet empathisch mens zijn maar als in mijn familie twee stellen niet kunnen, we bij elkaar zitten en 1 stel zegt dat zij niet vast gaan houden aan hun weekend, dat we dan kiezen voor het andere weekend. Dan gaan we niet allemaal nog een diepgravende analyse doen over welke reden om niet te kunnen (dorpsfeest VS. IUI) belangrijker of zwaarwegend is. Doordat jullie hebben gezegd dat je niet mee ging heb je gewoon een valide reden gegeven om het weekend van jullie IUI als familieweekend te doen, dat heeft niets te maken met of het dorpsfeest een valide reden is. Jullie hadden je poot stijf moeten houden als je mee had gewild, aan moeten geven dat je jullie reden belangrijker vinden dan een dorpsfeest, of aan moeten geven dat volgens het samen uit samen thuis principe het hele uitje niet door zou moeten gaan. Dus niet sippen, dit hadden jullie door duidelijke communicatie prima kunnen voorkomen zonder dat je het op de spits drijft. Ik vraag me af of überhaupt iemand in de familie wel weet dat je er mee zit. Leer duidelijker communiceren en wat assertiever zijn, is mijn advies.
Ik vind niet dat je nu nog boos moet zijn, ik neem niet aan dat het afgelopen donderdag besproken is om op vrijdag weg te gaan. Dit gevoel had je dus ten tijden van het afspreken tijdens allang kunnen bespreken en ik vind dat je nu niet meer boos hoeft te zijn en al helemaal geen jaloers kreng hoor! Het is vervelend maar het was niet anders.