Haha heel herkenbaar. Heb net nog een huilbui gehad omdat ik het zo beu ben. En ben nog maar 34 weken, dus in het ergste geval moet ik er nog 8.. Pff dat zie ik echt niet zitten, vooral omdat ik hier nog een peuter heb rondlopen die niet bepaald de rustigste is Met 37 weken mag ie wel komen van mij..
ik HOOP dat ik me over 32 weken hier mag aansluiten, dat is echt een hele grote wens van mij! (zie onderschrift)
Herkenbaar hoor. Bij Levi zat ik er ook zo door heen. Liep al vanaf 10 weken met bi. dus kon op het eind niet eens meer een blokje om het huis.Ook emotioneel was ik helemaal klaar. deed niet veel anders meer als mokken en huilen. Ben uiteindelijk met 38+6 weken gestript zonder effect. Op 39+3 nog een keer en een paar uur later was Levi er.
hetzelfde geld voor mij :x,ook ik heb totaal geen zin meer! ik heb een geweldige zwangerschap hoor,weinig klachten dus eigenlijk mag ik niet klagen. Toch doe ik het,de laatste 3 weken last van bi,alles doet pijn,mijn liezen,stuitje,krampen s'nachts,harde buiken bleh. en dan nog eens die slapeloze nachten,smorgens verslapen en einde van de dag doodop,en ik heb ook nog een dochtertje van 4 jaar,die ook de nodige aandacht moet hebben,en dat vreet echt energie ,kortom van mij mag hij KOMEN! haha succes allemaal met de laatste loodjes!
Zo, hier is het even een dagje wat beter gegaan, gelukkig. Gister was er een vriendin hier en heb ik me wel vermaakt. Een beetje gezelligheid kan geen kwaad. Voor de dames die al kinderen hebben, petje af hoor. Ik geloof dat ik daar nog even niet aan moet denken. Ik vind dit al zwaar, zo zonder kinderen. Heel veel succes allemaal! En laten we dit topic vooral lekker gebruiken om even flink te klagen als we het zat zijn. Ik vind het wel even lekker om het een keer ergens anders te doen, voor manlief is het ook niet leuk zo, haha.
Pfff, mag ik even meeklagen Ik ben het ook zooooo beu Ik had gisteren echt een mental breakdown en heb bijna de hele dag moeten janken. De 1e zwangerschap heb ik dit helemaal niet gehad, maar ik ben nu echt helemaal op, het valt me allemaal zo zwaar. Mijn man zit tijdelijk in het buitenland (komt gelukkig volgende week terug), dus ik moet alleen zorgen voor mijn dochtertje van 1,5. Tis een schatje hoor, maar zo actief en bewerkelijk Ik heb veel pijn aan m'n bekken, slaap vreselijk slecht en heb zw-diabetes, kortom... morgen ben ik 37 wkn dusse baby KOMT U MAAR!! Mijn dochtertje is nu even uit logeren dus ik ben weer even lekker bijgetankt, maar het vooruitzicht nog 2 wkn zo te lopen, maakt me echt niet vrolijk. Ik krijg 'gelukkig' een geplande ks, dus weet dat deze ellende nog max. 2 wkn duurt en als ik dat schrijf voel ik me weer zo ondankbaar terwijl ik dat helemaal niet ben hoor. Het is nu gewoon even too much to handle maar idd... als m'n moppie straks is geboren dan weet ik weer dat het álles waard was
Jeej, een klaagtopic! Ik ben vandaag 35w, man is de hele dag met de auto weg, de winkels zijn dicht en het is kutweer... Daarnaast ben ik strontverkouden, voor de 2e keer met 1 dag pauze ertussen (en bedankt, opvang van zoontje-lief!). Ik moet nog een week werken waarin ik natuurlijk te veel moet afmaken, niet zo slim. Gelukkig ligt m'n zoontje nu lekker te slapen, dus ben ik met laptop en pond drop op de bank geploft, nog steeds in mijn pyjama . Een 2e zwangerschap is echt zwaarder dan een eerste, vooral zo op het eind!
Hier ben ik het he-le-maal mee eens!! En dan ben ik nog niet eens zo op het eind, 31 weken. Pfff!! Ik kan wel aan het klagen blijven. Ik ben laatste tijd ook zo somber, kaffer m'n man uit, ons zoontje van bijna 2 kan ook weinig goed doen, moet om niks en alles huilen. Zucht!! Ik weet ook echt niet hoe ik dit nog 9 weken moet volhouden!! :x M'n handen/vingers (vingerkootjes) beginnen pijn te doen omdat ik vocht vasthoud. En onzettend warm zijn ze steeds! Herkent iemand dat? Dat had ik bij de vorige zwangerschap ook wel, maar ik weet niet meer of ik dat met 31 weken al had. Volgens mij later. Dus... waar gaat dit eindigen???? Ben vrij moedeloos en pessimistisch ingesteld. Ten eerste weet ik dus niet hoe ik dit allemaal (zorgen voor zoontje, dagen doorkomen, pijnlijke vingers, vocht vasthouden etc. etc.) vol moet houden en ten tweede vraag ik me af of ik het wel ga redden/leuk vinden met 2 kleine kinderen straks.... Keej, succes iedereen maar weer!