Hoi allemaal, Ik zit met iets. Ik heb sinds 2 weken echt helemaal geen behoefte om te vrijen. Ik bedoel, ik zou wel willen, maar er is gewoon geen 'zin'. Niet omdat ik moe ben, of omdat ik het druk heb, of omdat ik mijn man niet aantrekkelijk of leuk vind.... nee, nee, nee, dat echt niet Ik heb dit trouwens ook tegen mijn man gezegd en hij is zo'n lieve goedzak, hij vindt het helemaal niet erg, dus ik ben er ook niet gestresst onder. Maak me er ook geen 'zorgen' om, maar ik vind het zo vreemd. En natuurlijk zit ik er een klein beetje mee wel. Ik heb dit nooit eerder gehad. Ligt het aan mij? Ik las ooit een artikel over 'zin maken' in zo'n stom blad (sorry, ik heb het niet - meer - zo op magazines) en het spookt nu wel door mijn hoofd. Zou ik niet gewoon 'moeten' doen? Ik weet wel, niet echt 'moeten', maar me er overheen zetten en mijn best doen. Ik ben daar eigenlijk geen fan van of zelfs op tegen, het moet relaxt en fijn zijn, maar ja. Toch ergens vind ik het belangrijk(er) dat ik hem niet teleurstel, en daarnaast, hoe krijgen we een kindje als ik minder 'zin' heb...? We zijn nooit van het vrijen rondom de eisprong geweest, gewoon wanneer we willen en dan is het vast een keer de bedoeling dat er een kleine uitkomt dus ik ben niet druk met 'gemiste kansen', ookal is mijn kinderwens heel heel sterk. Ik wil dat ons kindje uit liefde voortkomt en niet vanuit krampachtige planning. Maar ja. Zoals ik zei, het spookt wel een beetje. Toch een lichte 'angst', of er iets met me is, of dit blijft. En last, but not least... zou dit heel misschien kunnen komen doordat het deze ronde stiekem wel raak is? Kan je libido zo snel beïnvloed raken? Is er iemand met ervaring? Of misschien tips... Groetjes
bij mij zakte mijn libido al heel snel na de eisprong, denk vanaf de innesteldag (5-7 dagen later) dus weet niet hoe ver je zit maar het kan zeker snel zakken volgensmij is het een vaker voorkomend kwaaltje. sommige vrouwen zijn na de posi test bang om iets te beschadigen, en sommige hebben ook echt gewoon geen zin door de hormonen die komen en toenemen. edit: wij doen het ook alleen wanneer we willen, soms is dat 2 x op een dag, soms een week niet wij zijn jong dus hebben genoeg tijd. de zelfde instelling als jou/jullie, het kindje moet verwekt worden uit liefde, niet uit een Must-Do. als je natuurlijk langer bezig bent en het niet helemaal vanzelf lukt is het een ander verhaal, maar zo de eerste maandjes door te komen is rustgevend, dan hoef je niet gelijk zo erg ermee bezig te zijn! moet zeggen dat ik deze maand na de miskraam er veel mee bezig ben, daarom neem ik hierna weer even afstand van ZP. succes, hopelijk snel een positieve test, en anders een hogere libido, je libido kan ook zakken voor en na de eisprong door ook veranderingen in hormonen (ook al ben je dus niet zwanger) ik heb na de eisprong vaak wel iets minder zin maar toen ik zwanger was... hoefde ik er niet aan te denken!
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met die instelling. Wij zijn ook nog jong en vrijen alleen wanneer we zin hebben, dus niet bewust tijdens eisprong. Duurt dan wel iets langer, maar we nemen de tijd! Mijn libido neemt volgens mij af na de eisprong.. Periode voor de eisprong wil ik maar al te graag. Ik heb nu ook al een paar dagen echt geen zin erin..
Fijne reactie, dankjewel. Ook hier, teveel gefocust sinds een maand of 2. Al een paar topic geopend en veel gelezen... ook ik zou wat afstand moeten doen, niet omdat het hier niet fijn is (in tegendeel), maar ik ben er ook (te)veel mee bezig. Dan nadert mijn eisprong en dan schiet door mijn hoofd 'nu zou het moeten'... en dan heb ik gelukkig altijd dat gevoel van, 'nee, dat is niet ons.' We zijn al een poosje bezig, maar ik blijf eraan geloven dat alles op het perfecte moment komt. Dat is me vaak genoeg door het leven duidelijk gemaakt. Uh, ja, ontopic haha: mijn NOD is normaal tussen 28-30, maar ik heb echt een vreemde maand gehad. Ik denk dat ie eerder is. Ik heb 5 dagen met steken bij mijn baarmoeder en eierstokken gelopen, het moet rond mijn eisprong geweest zijn, of wellicht de innesteling. Ik heb geen idee, ik denk dat ik dan wel een heel vroeg eitje had deze maand, en ik weet ook niet meer wanneer/of we daarvoor hebben gevreeën. Ik probeer er ook niet teveel over na te denken, kan alles gaan terugrekenen maar daar schiet ik ook niks mee op uiteindelijk.
Gek zeg, maar het is inderdaad echt een opluchting dit te lezen. Weet je... je wordt soms zo gek gemaakt door de 'media', ik heb van jongs af aan heel subtiel geleerd dat je altijd je best moet doen in bed, en anders denkt je man: 'ik zoek wel een ander.' Ik kom er nu pas achter dat ik echt fucked up ben geraakt door TMF, meidenbladen, school.... nu merk ik dat ik soms in paniek raak en zelfs moet huilen als ik het gevoel heb dat ik niet dat 'beest in bed' ben, wat je zou moeten zijn. Mijn man was eigenlijk degene die doorhad dat ik kennelijk iets in mijn hoofd gestampt heb gekregen, wat tot vandaag nog werking heeft. Gelukkig leert hij mij dat hij me perfect vind zoals ik ben, ook als ik mij na mijn eisprong niet gedraag als droogstaande tijgerin
Buiten of je zwanger bent of niet (hoop het wel voor je!) Heb ik meestal na mijn eisprong ook minder zin dan ervoor of rondom... En zin maken werkt meestal best goed bij mij Als je eenmaal 'bezig' bent komt de zin vanzelf haha... Maar maak je niet te druk erom, anders wordt het misschien een dingetje waardoor je te veel focust op je 'zin' waardoor je dan misschien juist niet onstpannen bent... We zijn vrouwen geen robots!
Door zp pagina ben ik er ook wel meer mee bezig, vooral mijn vriend vind dat nog al eens vervelend.. (oeps) Ik ben er ook heilig van overtuigd dat het kindje komt als we er 100% klaar voor zijn (en dan bedoel ik meer mn vriend ) dat geeft ook wel rust.. Hier is t juist als ik me als n tijger ga gedragen, heeft mn vriend zn twijfels en krijgt die het gevoel dat ik hem alleen wil om een kindje te maken.. Dus dat is dan weer ook niet leuk.
Je hebt gelijk. Trouwens, eigenlijk is het ook best logisch, het zal in de natuur zitten... niet zo gek dat het (vrouwen)lichaam tijdens de vruchtbare periode meer behoefte heeft dan erna, wanneer het - heel plastisch gezegd - ''niet nodig is''. Maar ja, dat is dus plastisch, want wij mensen zijn een beetje vreemd. Gelukkig wel.
Ja, same here. Nou ja, misschien nog een stapje erger, als ik zwp open heb staan en hij komt binnen dan voel ik dat ik me soms een beetje schaam. Stom, natuurlijk, maar ik denk dan dat hij me raar vindt. Hij zegt 'nee joh... ik weet toch hoe graag je het wilt?' maar ik wil niet dat hij het idee heeft dat ik een obsessief en hysterisch typje ben. Ok. Misschien ben ik dat. Soms. Haha, nee, opzich valt het allemaal wel mee. Fijn te lezen dat er iemand denkt zoals ik, ik denk namelijk ook dat het precies komt wanneer we allebei helemaal 'ready' zijn voor het ouderschap. We denken dat we dat nu al zijn, maar wie weet wat nog iedere dag leren? Je kunt sommige dingen nu eenmaal niet beïnvloeden. Het is soms moeilijk, want we wíllen zo graag, maar ik geloof echt dat het precies komt wanneer het moet. (Mooi voorbeeld; mijn nicht heeft na anderhalf jaar proberen de stap genomen naar de arts te gaan, de afspraak was al gemaakt, 3 maanden later zouden behandelingen beginnen... een dag voor de behandeling had ze een positieve test in handen! Zo mooi en fijn voor hun en vooral een mooi voorbeeld van, het kan wél, op een bijzonder en perfect moment Sorry trouwens voor de vrouwen die wel behandelingen ondergaan, ik bedoel dit niet rot of zo, ik vind het prachtig dat dat kan voor de mensen die hier wat aan hebben!!)