Droog staan

Ik vind het al erg bijzonder dat je het al 4 jaar zo volhoudt
Ik ben geen ervaringsdeskundige als het om lesbische relaties gaat, maar het lijkt mij dat in ieder relatie met een levenspartner seksualiteit en intimiteit een belangrijk onderdeel is. Wat dus blijkbaar al heel lang ontbreekt, sterker nog, je word erg bot afgewezen bij een poging.

Ja, ik zou me zeker zorgen maken over de relatie. Hier moeten jullie echt over gaan praten. Misschien zelfs wel met een professional.

Ik wil je veel sterkte wensen!

 

Dit probleem gaat véél verder dan alleen maar 'droog staan' . Er is gewoon totaal geen intimiteit en/of fysiek contact in jullie relatie. Ik denk wel dat je je daar zorgen om moet maken ja.

Ik denk dat het belangrijk is dat je je vrouw duidelijk aanspreekt dat hier écht aan gewerkt moet worden samen. Dat jullie er samen achterkomen waarom deze intimiteit er niet meer is en wat jullie er aan kunnen doen om het voor jullie allebei weer prettig te maken. En je niet af laten schepen met een bozige toon of een doe niet zo idioot.

Hopelijk kunnen jullie dan weer starten met wat meer knuffelen enz, en dan langzaam aan weer tot vrijen komen. Als er geen processie in zit, lijkt de hulp van een professional me een goed idee. Maar doe er iets mee! Dit kan niet de bedoeling zijn.

 

Dit lijkt mij niet gezond. Geen sex ok. De een is daar meer van de ander. Maar zoenen, knuffelen, tegen elkaar aan hangen, etc dat moet er echt zijn. Ik zou toch met haar het gesprek aan gaan. En als jullie samen er niet uit komen hulp zoeken.

En wat dat slank zijn betreft. Duh je lichaam heeft een kind gedragen en gebaard. Logisch dat het niet meer zo is als voorheen. En ik vind het niet kunnen dat je vrouw je lichaam niet accepteert. Als je van iemand houdt boeit dat niet.
Daarnaast is je innerlijk vele malen belangrijker.

 

Dat seksualiteit en intimiteit verandert nadat je een kind gekregen hebt, is logisch. Je hebt een nieuwe rol waar je je plek in moet zoeken. Maar dat nieuwe evenwicht in je relatie moet je wel samen zoeken, en je moet er sámen tevreden mee zijn.

Dus nee, jouw situatie is niet normaal. En ik vind je vrouw behoorlijk grof klinken. ' Dat komt wel weer' is waar. Als je een baby van twee maand hebt. Niet als je een kind van vier hebt. Ik neem aan dat hij/zij gewoon normaal slaapt en jullie voldoende rust gunt? Dan zie ik niet in waarom intimiteit voor jullie geen optie zou zijn. Als ouders.

Als partners is er duidelijk meer aan de hand. Ik denk dat je eerst moet achterhalen waar het aan ligt. Vindt ze je te dik? (Hoewel wat jij beschrijft compleet normaal is) Is ze boos omdat jij wél zwanger werd en heeft ze je dat niet vergeven? Vindt ze dat ouders geen seks mogen hebben? Is ze bang dat jullie kindje jullie hoort? Je moet eerst de oorzaak achterhalen, voor je aan een oplossing kan werken. Samen, of met externe hulp.

 

Eens met de rest, dit klinkt niet gezond en hoe hou je dit al 4 jaar vol?!
Ik zou me ook niet af laten schepen met een: dit komt wel weer! Ga met haar in gesprek, achterhaal de oorzaak en zoek eventueel hulp van een professioneel.

 

Mooi duidelijk op een rijtje zo!

Persoonlijk denk ik dat je partner er moeite mee heeft dat jij wel snel zwanger was en dat het haar nooit gelukt is en daar punt 2 ook uit voortvloeit. Kan er natuurlijk erg naast zitten maar weet wel dat zij dat moet verwerken, het lijkt mij erg moeilijk. Als ik jou was zou ik hulp zoeken bij een psycholoog en/of relatietherapeut want 4 jaar geen lichamelijke intimiteit, in welke vorm dan ook, is erg lang en niet normaal.
Schoonouders zijn behoorlijk grof en moeten hun plaats leren maar zou eerst zorgen dat het tussen jou en je partner beter gaat.

 

Ik heb er geen ervaring mee. Maar ik vind het onwijs knap dat je het al 4 jaar uithoud zonder een knuffel en een kus etc.

Het klinkt misschien onaardig wat ik zeg, zo bedoel ik het niet. Maar het lijkt/klinkt alsof je vrouw jaloers op je is dat jij wel in verwachting bent geraakt van jullie kindje en daarom een beetje een afkeer tegen je heeft gekregen.

Als dit nou een jaar aanhield oké, maar 4 jaar is echt veel te lang.
Dat word denk ik echt niet zo 1,2,3 meer normaal. (Aangezien ze zegt doe niet zo idioot het komt heus wel weer)

 

Heel vervelend maar dit is niet ¨normaal¨. Kijk dat ze geen sex meer wil is al 1 maar dat ze geen enkele intimiteit meer lijkt te willen is wel echt zorgelijk. En dat je schoonouders zo onaardig doen en zeggen dat je te dik bent vind ik helemaal belachelijk..
Ik zou eens een goed gesprek aan gaan en desnoods met een professional ..
Zou zonde zijn als je steeds verder uit elkaar groeit en straks niet meer verder wil samen.

 

Beetje een late reactie misschien, maargoed.
Lesbische relatie of niet, in een relatie is het geven en nemen. Zelf zou ik het niet 4 jaar kunnen volhouden zonder intimiteit of fysiek contact. Heb zowel met mannen als vrouwen een relatie gehad.
Het is je goed recht dat jij aan je vrouw vraagt waarom ze geen seks meer wil of gewoon niet even wil knuffelen met je en als je dan zo'n bot antwoord naar je hoofd geslingerd krijgt, dan duidt dat niet echt op respect voor jou vanaf haar kant. Ze kan op haar minst aangeven waarom ze dat niet wil.
Daarbij vind ik het persoonlijk belachelijk dat er zulke eisen gesteld worden aan je uiterlijk. Wat is dik? Dat je een buikje hebt na een zwangerschap en het buikje niet weg gaat? Nou en! Je bent met elkaar een relatie in gestapt en het is te verwachten dat je na een zwangerschap niet je oude figuur volledig zal terug krijgen.
Als mijn partner zo'n toon tegen mij had aangeslaan dan waren de poppen aan het dansen.
Je hebt gewoon recht op een fatsoenlijk antwoord, dat mag je best afdwingen vind ik.
Ook zou ik tegen mijn schoonouders zijn uitgevallen als ze commentaar hebben op mijn lichaam. Een klein buikje hebben is iets heel anders dan flinke obesitas hebben.
Een baby baren kan de rest van je leven invloed hebben op je lichaam. Daar kan soms weinig aan gedaan worden.
Zelf had ik de knoop doorgehakt, ik zou mijn leven door NIEMAND een hel laten maken. Ik hou hoe dan ook graag de eer aan mijzelf en ik eis dan ook dat mijn partner respect voor mij heeft. Liever gelukkig uit elkaar dan ongelukkig bij elkaar zeg ik maar altijd.

 

Heb je hier wel met haar over gepraat?