Nou tjessia ik vind dat je well heel makkelijk zegt dat als je volwassen bent je moet kunnen wachten.. Verleden kan zeker wel mee spelen in uitten van gevoelens, als hret je niert geleerd is of het mocht niet kun je het gaandeweg leren maar eht niet in 1 x hoor
Nee niet in 1x, snap ik. Maar ergens moet je jezelf toch een schop onder je kont geven? Immers wéten de meeste volwassenen wel hoe je rustig een discussie of meningsverschil uit kunt praten. Alleen is het zoveel makkelijker om er maar op los te praten of schreeuwen of met deuren te slaan.
heb het wel meegemaakt en bij mijn ervaring was het slopen van meubilair er wel een groot onderdeel van. Je bentheus niet de enige die weleens wat meemaakt maar dan nig zijn niet alle ervaringen hetzelfde.
Als je goed leest zie je dat ik zeg dat je heel ver bij mij kan gaan, mijn verleden onder controle houden hoort daarbij, dingen die iemand nu zegt kan ik beter handelen als 10 jaar geleden dan trok ik bij wijze je kop van je romp, nu ben ik blij te zeggen dat ik kan denken pfff laat gaan maar je heb mensen die blijven zuigen snap je en dan kom ik ook tot een punt van grrr nu ik Finnley heb kan ik me nog beter beheersen als is het maar omwille van hem!
Als ik boos ben, ben ik verbaal ook echt een verschrikkelijk persoon en kan ik mijn vriend helemaal tot waanzin drijven met mijn woorden (dit doe ik ook uit frustratie en is ook absoluut niet goed). Hij heeft uit totale onmacht ook weleens een gat ik een deur geslagen en dat is absoluut niet goed te praten maar als je weet hoe ik kan zijn.. En ook ik heb weleens een telefoon door het huis gegooit omdat ik niet meer wist wat ik moest doen met mijn frustraties en boosheid. Als je allebei een pittig karakter hebt en weleens uit je slof kunt schieten, kan het weleens voorkomen dat er iets door de kamer vliegt..maar als je ook allebei vind dat dat eigenlijk niet kan en er iets mee doet en erover praat denk ik dat dat wel goedkomt. Ik herken dus veel van wat jij zegt en ook wij zijn ons hier van bewust en proberen optijd aan de rem te trekken als we weten dat een gewone discussie/meningsverschil uit de hand dreigt te gaan lopen. Als je er allebei iets mee doet en je ervan bewust bent dat er iets moet veranderen dan ben je al op de goede weg. En het is echt niet zo dat dit regelmatig gebeurd, het is wat anders als je elke week ruzie hebt en het hele huis afbreekt. Ik vind het trouwens wel ontzettend zonde van de spullen die er op zo`n moment sneuvelen, of de rotzooi die er achteraf opgeruimd moet worden
Dit is de langste zin die ik ooit heb gezien. Maargoed: ik zou er toch wat aan doen. Je lijkt me nou niet echt een leuk persoon. En achter je verleden schuilen? Als ik dat deed was ik net zo 'leuk' als jou. Maar bij volwassen worden is het belangrijk dat je ook jezelf een spiegel voor houdt, heel confronterend maar erg belangrijk wanneer je kinderen op de wereld zet.
Dat dus!! Ik heb ook veel dingen meegemaakt in een slechte relatie in het verleden en dat praat absoluut niks goed van mijn gedrag wat ik nu vertoon tegen mijn vriend want hij kan daar niks aan doen... Ik kan nu heel erg doordraven in het "opkomen" voor mezelf in een relatie en dat wordt op een gegeven moment erg kwetsend voor de ander want ik ga dingen zeggen die er op dat moment totaal niet toedoen. Ik weet dat dit een probleem van mij is en daar werk ik nu dan ook aan. Het is niet zo dat ik het leuk vind om zulke dingen te zeggen of om hem zo gek te maken (ik schreeuw of sla gelukkig niet), maar ik weet gewoon niet met mijn gevoelens om te gaan en uit dat op die manier. Of ik ga negeren en sla helemaal dicht, ook dat is niet goed. Heel slecht maar het komt ergens vandaan en gelukkig ben ik me daarvan bewust en werk ik er heel hard aan. Het is gewoon het beste om dingen rustig uit te praten. Het valt mij echt nog ontzettend mee dat hij zo rustig blijft (op een paar gaten in een deur na dan), ik had allang weggeweest als ik hem was. Maar hij weet waar het vandaan komt en ziet dat ik er hard mee bezig ben, dus geeft me de tijd en toont geduld omdat hij veel van me houd en weet dat het goed gaat komen. Ik wil nog wel even zeggen dat het heel belangerijk is om goed met elkaar te praten!!! Wie weet komt die uitbarsting bij de vriend van de gene die dit onderwerp heeft gestart ook wel ergens vandaan en is hij normaal gesproken helemaal niet zo maar zit hem iets heel erg dwars waar hij niet over kan of durft te praten en uit hij het door totale frustratie op deze manier. Ik praat niks goed want het is natuurlijk beter als de dingen op zijn plaats blijven staan in huis en er geen gaten in deuren worden geslagen maar soms kan iemand zo ontzettend verdrietig of gefrustreerd raken dat de bom even ontploft. Het moet absoluut niet zo zijn dat hij jou aanraakt, dat is natuurlijk weer een heeel ander verhaal!!! Maar als het een keer gebeurd dat er iets door het huis vliegt ofzo...zou me daar niet te druk over maken maar zeker wel over praten.
Gebeurd mijn vriend ook weleens, als hij het zelf weer maakt vindt ik het best. Normaal nooit agressief gewoon op zulke momenten ach kan er niet mee zitten.
ik heb een keer een bord tegen de muur gegooid in frustratie. En mijn man en ik kwamen niet meer bij van het lachen. Mijn man zei: nu wil ik ook een keer, lijkt me lekker! En voor we het wisten lag ons halve (oude) servies tegen de muur. Zelden zo erg gelachen. Verder gooi ik nooit met spullen.
Laatste keer dat die het deed had die trouwens ze hand gebroken dus denk niet dat er nog een volgende x komt
Van een slag op de deur zou ik ook niet meteen me rot schrikken. ( wel meer mee gemaakt dan een slag tegen een deur) Wel is het zaak te kijken waar het vandaan komt en kwam. Wat mensen ook zullen zeggen in ieder mens schuilt wel eens een duiveltje. Ja er zijn ook zat engelen op deze wereld. Alleen geloof ik daar niet in. Is het niet nu dan is het later dat het je kan overkomen. Ben van naturen niet agressief maar als ik onder hoog spanning staat of er zijn veel problemen in en om mijn omgeving dan ben ik ook prikkelbaarder. Wel heb ik er mee leren om gaan. Wel eens ooit een glas gegooid richting mijn gaskachel jaren geleden en wat had ik een spijt. Het glas was niet alleen kapot maar dus ook mijn gaskachel was stuk het glas was gebroken. En ben me rot geschrokken toen van mijn agressie. Denk ook dat als je zo boos bent op je partner. Ja herken baar gevoel. Dat je altijd beter dat blok je om kunt moet lopen. Maar loopt de spanning zo ver op dan vind ik een trap tegen een deur een goed alternatief. Niet de actie zelf, maar beter dan dat je elkaar gaat slaan of het wel uit mond in huiselijk geweld verder.
Haha dan heb ik mijn man ook zeker allang bont en blauw geslagen aangezien ik ook zoveel spullen/foto's kapot maakte enzo.
hulp zoeken omdat ik soms mijn frustraties uit in slaan tegen een deur? okeeyy.. Omdat ik nog in een leerfase ben? tja zou kunnen, maar gelukkig heb ik een lieve man die me helpt en steunt.
Ik heb nog nooit iets kapot gegooid of gericht ergens tegen aan getrapt omdat ik boos was. Ik zou zoiets met m'n man bespreken ipv hier op het forum te plaatsen. Het is lastig in te schatten voor andere of dit wel of niet te verantwoorden is. Als jij het bloed onder z'n nagels vandaan hebt gehaald.... Dan nog is ergens een gat of deuk in slaan of trappen voor mij iets wat te ver gaat maar niet iedereen is hetzelfde en kan zijn emoties even goed controleren. Succes en als ik je een tip mag geven: praat MET elkaar en niet OVER elkaar!
mijn man heeft wel eens een gat in de deur gegooid met een bord eten..nu ik terug denk, snap ik die reactie van toen wel...ik was echt een bitch...nu nog steeds maar kan mezelf nu er kinderen zijn goed onder controle houden. Toch af en toe vliegen de vonken er tussen ons nog wel eens af, en dan bedoel ik niet in de slaapkamer. Ik weet precies hoe ik hem het kwaadste krijg, en hij weet dat precies van mij. En bij een woordenwisseling of een ruzie, zoek je het uiterste van iemand nou eenmaal wel eens op. Dus ik zou van een harde klap op de deur niet meer staan te kijken. en me er zeker geen zorgen over maken. Ik zou me wel zorgen gaan maken als ik de klap zou krijgen....