Wie gaat er dan in zo'n boeren gat wonen Nee hoor geintje, niet over nagedacht dat ze daar miss niet bezorgen
Ik kom uit een grote stad . Mijn manlief woonde al in dit boerengat. In het begin was het vreselijk wennen omdat hier ook NIETS in de buurt is. Je moet echt een rijbewijs hebben om ergens te komen. Inmiddels ben ik het gewend. Nou ja......Bijna
Waarom gaan jullie dan niet meer in de bewoonde wereld wonen als je daar zo ongelukkig bent nu ? Of miss je rijbewijs halen zodat je zelf nog eens ergens kan komen. Ik zelf woon ook in Belgie , dichtbij Antwerpen en mijn man is ook veel van huis maar ik woon gelukkig erg centraal en kan zelf eens de tram pakken naar de stad. In het begin dat ik hier woonde miste ik ook vriendinnen die even kwam aanwippen gelukkig is dat nu al wel verbeterd en heb ik nu vriendinnen hier. Ik weet hoe eenzaam je kan voelen maar ik zou er toch over nadenken om in een andere plaats te wonen. sterkte
hier ook een belgische van west- vlaanderen dus niet zo ver van jou af. is er geen mogelijkheid voor een 2 de auto, een kleintje 2 de hands hoeft niet zoveel te kosten en je hebt al direct meer bewegingsvrijheid ( weet wel niet of je je rijbewijs hebt) als mijn creche weigerde om die reden had ik ook al lang een andere gezocht hoor. en is der geen hobby die je kan uitoefenen zodat je toch enkele uurtjes in de week voor jezelf hebt? als het echt te erg is zou ik in jouw plaats eens een weekend reserveren bij je familie of vrienden ( als dat gaat natuurlijk) en dit met of zelfs zonder je man dan want een beetje qualitytime voor jezelf is toch echt wel nodig hoor
Wat ben je eigenlijk kotsbeu, dat je man er nooit is, of dat je in de middle of nowhere woont ?( wat ook vast meevalt als de supermarkt maar 5 km verder is ) Als het is dat je in de middle of nowhere woont, bespreek dan met je man of jullie misschien kunnen verhuizen, iets wat dichterbij een dorp is. Zodat jij ook aan je behoefte komt om dingen te doen. Want dat is natuurlijk ook belangerijk voor jezelf en je kleine
nou sorry hoor maar 5 km is best een end fietsen en zeker als het koud is! ik zou het erover hebben met je man.vriend om eventueel te gaan verhuizen als je niet gelukkig bent daar..want jij bent het meeste alleen thuis, hij komt altijd in contact met mensen en das voor jou ook erg belangrijk.. tegenwoordig kun je ook werken via het internet weet alleen zo ff de sites niet meer:xmaar ik begrijp je volkomen dat je je eenzaam voelt,mijn man was altijd 1 maand weg 1 maand thuis en ik woon dan centraal maar zelfs ik voelde me alleen.. enige wat ik je kan zeggen is, heeeeeeeeeeeel veel sterkte
Ik woon in een boerengehucht en woon van de dichtsbijzijnde winkel (op benzinepomp na dan) 10 kilometer enkele reis (ik doe een keer per maand grote boodschappen, met de langere houdbare producten en 1 keer per week met de korte houdbare producten) Mijn man werkt normaal elke dag van 4 uur sochtends tot 19-22 uur savonds en ik heb twee kids en heb zelf ME/CVS. Als je ECHT wilt en je echt niet happy voelt dan stap je op die fiets en fiets je die 5 kilometer lijkt me, als je dat er niet voor over hebt lijkt mij dat je niet erg genoeg het wilt. (er zijn zat dagen dat het wel te doen is zeker met "maar" 1 kindje ben je toch heel wat flexibeler.. Ik denk dat je OOK (ik zeg niet dat dat het alleen is) je eigen houding / instelling moet veranderen.. Praat er wel over met je man das belangrijk...
Een beetje offtopic, maar 5 km is echt maar een klein stukje. Ik fietste vroeger elke dag 5 km (enkele reis) naar school en daar deed ik echt niet meer dan krap 20 minuutjes over. En als het koud is doe je gewoon een sjaal om, handschoenen aan en een muts op en de rest van je lijf wordt wel warm van het fietsen...
Ik zou eens met je man overleggen om misschien te verhuizen naar een plek waar meer te doen is? Of anders een 2de auto nemen? Enne inderdaad 5 kilometer is niet veel 15 á 20 minuten fietsen. Ik fiets er wel meer op een dag, het is maar net wat je gewend bent en er voor over hebt .
Denk je dat ik dat anders niet doe? dat fietsen? Mijn instelling veranderen, tuurlijk, alles moet altijd veranderen aan mij. Een ander mag verder doen zonder naar mij om te kijken! That's the spirit!!!!!:x
Isademi zegt nochtans duidelijk; 'ik zeg niet dat het dat alleen is' Er staat nergens in haar tekst dat JIJ alleen moet veranderen en dat een ander maar verder mag zonder naar jou om te kijken.
het ligt er ook maar net aan tot hoever je dit toelaat, als dit voor jou een onacceptabele situatie is, en dat is het, en je man wil niet een andere baan zoeken, dan moet hij (vind ik) jou tegemoet komen en samen naar een plekje zoeken om te wonen waar jij je fijner voelt, waar meer te doen is en waar je alles in de buurt hebt. als jij zegt, stop, tot hier en niet verder, en je neemt jezelf serieus, dan neemt je man je ook serieus en zal hij een keuze moeten maken, OF een andere baan zodat hij in ieder geval de avonden bij je is, OF verhuizen naar een plekje dat helemaal naar jouw zin is. ik zou dit niet accepteren in ieder geval, zeker niet als ik er zo ongelukkig van zou worden, als je van jezelf houdt, dan wil je ook stappen ondernemen om je lekkerder te voelen
Als je het gevoel hebt dat er over je heen gewalst word en anderen niet meer naar je omkijken, ben je nog altijd zelf degene die dit kan veranderen. Ik zou je gevoel eens aan je man uitleggen, eissen dat ie een andere baan zoekt zou ik niet doen denk dat dit onredelijk zou zijn. Ik zou voorstellen om te verhuizen naar een plek waar jij meer kunt doen.
Pfff ik geef je wel gelijk hoor, zou ook gek worden. Dat is neit eens een dorp meer als je moet 5 km moet fietsen voor je een winkel tegenkomt maar een GEHUCHT Ik heb jaren in een dorp gewoond en werd daar al gek van, ben gewoon geen dorpsmens. Ik zou idd eens gaan denken aan verhuizen naar een wat bewoondere wereld. Dit schiet natuurlijk ook niet op als je je zo voelt.
Je voelt je nu heel erg rot dat vind ik heel vervelend voor je. Maar wat je situatie ook is; je hebt altijd een keus om de situatie veranderen. Als JIJ hier ongelukkig van wordt, zal JIJ aan de slag moeten om er een betere situatie van te maken. Ik zeg niet dat dit makkelijk is, maar er verandert niets als je alleen maar thuis kwaad zit te zijn (en tuurlijk mag dat best wel eens, maar blijf er niet in hangen ). Bepaal voor jezelf wat jij nodig hebt om wel gelukkig te worden en ga met je vriend aan de slag om je doelen te realiseren. Succes!
wat een ellende zeg, alleen zijn is natuurlijk niet leuk, mischien dat jullie eens een goed gesprek kunnen hebben en dat eventueel verhuizen een optie is? Hij heeft zijn werk en jij leeft daar afgezonderd, er zal toch vast wel iets zijn waar jullie uit kunnen komen? sterkte
Ze mag toch wel even haar frustratie's kwijt omdat haar man altijd weg is? En een huilend kindje werkt dan ook niet echt mee. Even lekker klagen hier En als je 5 km door weilanden waar het al gauw waait en meestal tegen de wind hebt (weet niet hoe de ts moet fietsen) dan is dat heel wat anders als 5 km langs huisjes ed waar de wind wordt tegengehouden
Serieus, fietsen in België staat gelijk aan zelfmoord plegen. Zeker met een kind achterop/voorop. Enne, WTF zijn sectionale poorten?? Heb 4 jaar in Antwerpen gewoond, maar die heb ik nog niet gehoord. En tja, uit je frustraties hier. Daar zijn we voor. Maar ik raad je toch aan dringend te verhuizen.
Ik zou ook een goed gesprek met je man aangaan Misschien is verhuizen idd een optie? Of misschien kan je een kdv nog een keer proberen? Het eten zal toch niet altijd een drama zijn? Wel raar dat een kv je kindje daarom wegstuurt.