Zoals de topic titel al zegt.... Ik ben momenteel 25 weken zwanger en kijk ontzettend uit naar de kleine knul die in mijn buik zit...Ik voel nu al zoveel liefde voor hem... Het lijkt me ontzettend leuk om te lezen hoe het nu voelt...Die eerste blik op je zoon of dochter. Ben benieuwd naar jullie omschrijvingen van dit bijzondere, levensveranderende moment Groetjes Foekje
Het eerste wat ik dacht was; 'Jeetje, wat ben je warm!!!!' Dat was toen ze geboren was en op mijn buik getild werd. Vervolgens schoot er van alles door me heen; 'Ben je echt van mij????' en 'Jee, heb jij al die tijd in mijn buik gezeten???'. Echt dingen van ongeloof, kon me niet voorstellen dat dit mooie meisje 'van mij' was zeg maar (natuurlijk is ze 'van ons' maar dit zijn dingen die ik dacht), de nacht die erop volgde heb ik alleen maar naar dr liggen kijken terwijl ik dacht; 'Kijk nou, ze heeft 10 vingertjes' en 'Wauw, wat een mooie neus' whahahahaha. Eigenlijk best schattig en grappig tegerlijkertijd
pas 30 min na de bevalling hij had een 2 na de bevalling maar toen ik hem eindelijk in mijn handen had dacht ik. Wat is ie mooi ik was gelijk verliefd wat een gevoel en dat is er nog steeds zelfs als ie heel erg stout is. En het klopt het is niet te omschrijven .
Mijn aller-allereerste gevoel was: jeetje, je bent er eindelijk uit! (sorry, na bevalling van 26u en vacuümverlossing was ik als eerste heeeeel blij dat ie er überhaupt uit was !) Daarna: jeetje, dat jij in mijn buik hebt gezeten! jij hoort dus vanaf nu voor altijd bij ons. (moet wel zeggen dat ik niet meteen hem 'herkende' zoals sommige moeders wel doen. Ik heb hem echt wel moeten leren kennen, al was hij wel vanaf de eerste seconde gevoelsmatig ónze zoon. Ik voelde ook meteen: 'ik laat je niet meer los!' we zijn niet van elkaars zijde geweken voor een weekje of wat. Heb hem ook bijna niet aan kraamvisite gegeven (behalve écht belangrijke mensen, zoals opa's/oma's en beste vriendin). Daarna gewoon heeel veeeel naar hem gekeken en eigenlijk weinig bewust gedacht/gevoeld, gewoon genieten!
Zo'n geweldige golf van liefde en verliefdheid. Ook voor mijn partner omdat we samen zoiets moois hadden gemaakt. Heb haar in het zh een paar dagen naast me gehad en heb de tv nooit meer aan gehad. Lag enkel maar in dat bakje naar mijn prachtige beebje te staren terwijl ze aan het slapen was. Wel idd raar om te beseffen dat als ze er eenmaal is, ze al die tijd in je buik heeft gezeten. Verheug me alweer zo op nr. 2. Hoewel ik nog steeds vreselijk verliefd ben op Amy.... dat gaat nooit meer over.
"het zit erop..." en daarna:"ze doet het toch wel he? ze doet het toch wel he??" Gevolgd door de verplichte :"wat is ze mooi en lief". Ik voelde dat nog niet echt, maar door het te zeggen werd het wat werkelijker.
Ik was, net als mama van Marije, in eerste instantie gewoon errug blij dat ie er eindelijk uit was. Verder heb ik me erover verwonderd dat ie zo klein was. (Viel ook wel me met dik 8 pond open 56 cm ). En ik vond het zo heerlijk voelen, zo'n blote baby op mijn blote lijf. Ik doe dat nu nog geregeld (alleen dan wel met luier, ben niet gek, haha) en ik blijf het een heerlijk gevoel vinden; zo'n kleine blote wriemel op je blote borst. Oh... En ik vond hem heerlijk lelijk. Ik zal wel een hele ontaarde moeder zijn hoor, maar zo'n paars/rood gestuwd trolletje.... Gewoon een lekker lelijk mannetje. Haha. Na een nachtje slapen en een keer in het badje was hij trouwens al vrij snel de mooiste baby ter wereld. En dat is hij nog steeds. *zwijmel* hij ligt nu ook weer op mijn borst te slapen en hij is echt zo mooi! Echt een perfect gaaf kindje, ze bestaan niet mooier. En dat geldt straks voor jouw kindje ook!
Wat een prachtige omschrijvingen...Schiet er gewoon vol van. Nu ben ik zowiezo al een emotionele muts... Blijven schrijven hoor! Vind het zo mooi om te lezen!
ik was echt mega verliefd echt erger dan ik ooit tevoren was geweest en op mijn man ben ik echt al jaren stikverliefd. Zag meteen dat hij op ons samen leek en dat heb ik wel honderd keer gezegd. En wat ik ook nog herinner, is dat ik zoiets had van wat een wonder dat dit uit twee cellen is gekomen. Zoiets moois uit de natuur. Ik heb biologie gestudeerd en ja ik weet precies hoe alles werkt en wat een wonder het is maar als er dan daadwerkelijk een baby uit JOUW lijf komt die ook nog eens op je allebei lijkt dan is dat gewoon niet met woorden te beschrijven.
Het eerste wat ik dacht is ooh mijn hemel... ik heb het helemaal zelf gedaan!! (Louise is met een ks geboren) En toen verwondering, verliefdheid op het hoogste niveau en ik dacht alleen maar oooh wat een heerlijk, prachtig, geweldig mooie baby, dit is echt het mooiste in mijn leven! Dat zijn de kids natuurlijk nog steeds maar de golf van gevoelens die je overspoelt als je kindje net geboren is, is met geen pen te beschrijven.
Het mooiste en fijnste gevoel van de hele wereld. Ik zei gelijk oh iedereen zegt altijd dat pas geboren baby's kei lelijk zijn. Maar die van mij is kei mooi! (alle mensen erom heen lachen) Ik heb nog nooit zoiets geweldigs mee gemaakt.
ok....dus dat is mijn dochter....wat een mooie meid zeg.....heel raar misschien maar in het begin voelde ik nog geen band, en had echt zoiets ok het is mijn plicht om voor haar te zorgen, ik weet niet of meer dames ook zoiets hadden....Maar nu wat ik voor haar ben gaan voelen dat is met geen een woord te omschrijven!! ze is mijn alles mijn leven mijn nummer een!!!
Eerste wat ik dacht was ooohh hij is er eindelijk uit !!! ( brandde erg van onderen en maar persen en hij kwam voor mijn gevoel maar niet)Ik heb de foto van 2de gedachte waarop ik mijn vriend aankeek huilend en rieP: kijk onze zoon, hij is van ons! Toen lag ie op mijn borst en ging ik tegen hem praten: dus jij schopte mij steeds, dus jij groeide in mij, dus zo zie je eruit, wat ben je knap Tranen bleven lopen en ik dacht hij is echt van ons, hebben wij samen gemaakt uit liefde Oooo zo onwerkelijk, kon t gewoon niet geloven dat hij er dan eindelijk was en dat we met zijn 3en waren nu en die onvoorwaardelijke liefde voelde ik gelijk toen ik hem aankeek.....Oooh wat een heerlijk moment na 9mnd te beseffen dat t gezond en wel in je armen ligt en van jou is Soms kijk ik nog steeds naarhem met ongeloof dat ie er echt is, groter en ouder word en dat ik steeds meer van hem ga houden, en mijn vriend is verliefd op onze zoon, is echt zijn beste vriendje
het is eerste wat ik dacht was OMG het is een pop maar 2 seconde later was ik al helemaal verliefd op haar en nog steeds
Mijn eerste gedachte was "oh hij is er echt uit gekomen!" Ik was nogal een tijdje bezig met bevallen en de gyn stond zijn mouwen al op te stropen voor een spoedkeizersnede daarna echt een gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Ik bleef maar zeggen "mijn kindje, mijn kindje" tussen de tranen en de morfine door. Wat een prachtig gevoel was dat. Nu is hij alweer bijna 1.5 maar dat gevoel is er nog steeds als ik naar hem kijk.
het eerste gevoel was echt whoo jij bent echt van mij, wat ben ik verliefd op jouu!! en wat lijk je op je vader.. daarna moest ze alweer bij me weg (had een spoedkeizersnee.. dus ze moesten mij nog even "schoonmaken" van binnen) toen mocht ik nog naar haar foto kijken en ik kon maar niet beseffen dat ze er echt uit was..