Titel zegt het al, ik voel me de laatste tijd zo erg ongelukkig en alleen..ik heb een dochterje van 1,5jaar en zij is het enige wat mij een beetje gelukkig maakt..me relatie gaat elke dag meer en meer de slechtere kant op..elke dag hebben we weer ruzie, ik ben altijd de gene die geen woord uitbrengt en die van alles krijgt te horen..ik ben het hartstikke beu zo maar kan ook geen kant op..Ik heb sinds paar maanden een rare huidziekte gekregen en da zijn dan rare rode vlekjes op me buik en bij me borsten maar de dokters weten nie wat het is het jeukt enorm..en ik word er gek van dat ze het nog steeds niet weten..en zo heb ik nog vele dingen die aan mij vreten..Ik ben het zo beu he, soms denk ik als ik me dochtertje niet had, zou ik geen reden hebben om te leven.. ik weet niet waarom ik het hier opschrijf maar ik heb er zn behoefte aan om me gevoelens te uiten..
Vreselijk meid. Heb je echt niet iets anders wat je echt super leuk vindt? Vriendinnen, hobby of ambitie?
he meid.. ! helaas ken ikje verhaal .. ik heb het zelf 2 jaar geleden meegemaakt met mijn ex.. toen had ik ''gelukkig'' nog geen kindjes.. ik weet wel dat het heel moeilijk is om eruit te komen .. maar probeer zo veel mogelijk te praten .. ook met je vriend/man.. misschien wat leuke hobbies zoeken voor een afleiding.. ? of dat soort dingen ik wens je in ieder geval heel veel sterkte.. en ik hoop echt dat je eruit komt !
wat vervelend dat je zo ongelukkig bent! Misschien is het goed dat je probeert een gesprek aan te gaan met je vriend en samen eens jullie relatie onder de loep te nemen. Probeer niet met de vinger naar elkaar te wijzen (spreek dit ook af met elkaar!), maar vooral te kijken hoe jullie elkaar gelukkig kunnen maken. Ik neem aan dat je vriend ook niet blij is met deze situatie. Geef daarbij aan hoe je je voelt (zonder verwijten te maken).
Jeetje wat erg meid, zo hoort het leven en een relatie niet te zijn! Veel beterschap met je huidziekte en wat je relatie betreft: toch het gesprek aangaan met je vriend, ook voor je dochtertje is het niet goed dat ze elke dag tussen ruzies leeft... praten, desnoods hulp zoeken via huisarts. veel sterkte!
Je moet hier over praten hoor! Je huisarts is denk ik een goede eerste stap en hij/zij kan je dan doorverwijzen naar passende hulp.
blijf hier niet mee zitten, maar doe er iets mee. Ga naar een huisarts zoals Hellen ook al zegt. Als je hier veel langer mee wacht en je instort kan je ook niet goed meer voor je kindje zorgen en voel je je nog ongelukkiger. Sterkte ermee.
Helemaal mee eens. Als ik het zo lees zit je er nu al te diep in om het een 'dipje' te noemen. Pas op dat het geen depressie wordt/is. Zo'n huidziekte kan trouwens ook een lichamelijke uiting zijn van de stress die je in je lijf hebt zitten, veel lichamelijke klachten kunnen psychische oorzaken hebben.