oh wat een heerlijke herkenning! Krijg ik buikgriep, dag later is man ook ziek. Val ik van vermoeidheid van mijn stoel, dus vraag hem om een paar nachten voor zijn rekening te nemen, krijgt hij oorontsteking. Liggen de kinderen ziek in bed, ik hang op de bank van ellende, gaat hij klagen over hoe zwaar het is om voor zieke kinderen te zorgen. Verschrikkelijk!
Ja hoor ik doe met je mee.. vroeger was het nog wel eens soort van lekker om ziek te zijn maar nu betekent het gewoon dat je hetzelfde doet als altijd maar dan voel je je ook nog eens beroerd. Had ik vroeger nou maar meer genoten van het ziek zijn
Héél herkenbaar helaas, binnen een dagdeel is hij ook ziek en dat is véél erger. Heb twee zoons en ben me er echt op aan het beraden hoe ik fit toekomstige schoondochters of -zoons kan besparen De oudste had gisteren een sneetje in zijn vinger en gedroeg zich de hele dag alsof zijn vinger nagenoeg geamputeerd was, werkelijk het drama... Ik vrees dus dat het gewoon iets op het Y-chromosoom is.
Heel erg herkenbaar! En dan zit ik 's avonds na kinderbedtijd lekker op de bank met mijn fleecedekentje voor me uit te staren; laptop op schoot, drinken en dan hoef ik voorlopig niet meer op te staan - misselijk/hoofdpijn/keelpijn/gesnotter etc. en wat vraagt mijn schat dan? "Kun je dan nog wel vrijen vanavond?" Talking about priority's!
Doe ik er nog een schepje bovenop . Ik was bevallen, eerste nacht thuis met baby, krijgt mijn man echt hele hele hele erge kiespijn (ja het was echt heeeel erg hoor). Neemt een paracetamol, daarna een ibuprofen en valt in een coma. Hoort geen baby natuurlijk. Dag erna zit ie bij de tandarts, krijgt zware pijnstillers, en die nacht uiteraard......hoort weer geen baby. Ik kon em wel wurgen na een bevalling van 24 uur, en behoorlijk wat hechtingen. Maar ik moest er toch gewoon uit. Ik heb uiteindelijk in 3x 24 uur hooguit 2 uurtjes geslapen.
Niet echt ziek....onder ziek zijn versta ik koorts. Wat wij wel vaak hebben is dat als dochtertje verkouden is dan heb ik het ook. Mijn man niet die is bijna nooit verkouden Wij hebben geen van 3en vaak koorts, dochter voor het laatst toen ze 2 was ofzo, mijn man z'n 4 jaar geleden en ik ook zo iets.
Oh wat heb ik met jullie te doen meiden!! Herken het hiet gelukkig niet, mijn man is enorm lief als ik ziek ben verzorgt hij me echt. En na de bevalling heeft hij de eerste week de nachten gedaan. ❤
Het gaat ook niet over mannen die niet voor hun vrouw willen zorgen, maar mannen die dan ook ziek worden en dus ook niet voor je kunnen zorgen dan . Als ik bijvoorbeeld flinke hoofdpijn heb stuurt hij me ook gewoon naar bed en bekommert zich over de kinderen. Maar bij buikgriep ben ik nooit de enige...
haha ... niet heel herkenbaar gelukkig. We zijn meestal om de beurt ziek. Vertroetelen heb ik echter een hekel aan. Als ik echt ziek ben het ik het liefste dat iedereen zo ver mogelijk uit mijn buurt blijft. Ik hoef geen kopjes thee en aaien over mijn bol. Me met rust laten dan graag.. En van de bevalling herken ik wel.. ik heb ook bijna 24 uur over mijn bevalling gedaan. S`ochtends rond 5u is onze dochter geboren. Daarna niet meer geslapen natuurlijk hele dag door. Dochterlief lag op de kinderafdeling ik op de kraamafdeling na een spoed-keizersnede. Eerste echte nacht hij naar huis. De volgende ochtend om 09u zouden we samen haar mogen verzorgen voor zover ik al uit mijn bed mocht. Ik bijna hele nacht aan het voeden geweest gelukkig waren de verpleegkundige zo lief mij steeds met rolstoel naar haar toe te brengen. Belt hij om 09.30u ... hij had zich verslapen... zo moe van de bevalling gelukkig konden we er alletwee zowel toen als nu heel erg om lachen
Heel herkenbaar! En frustrerend, ook al schijnt dat volgens sommigen het leven van een moeder te zijn
Nee geen last van eigenlijk. Het is dan ook al lang geleden dat we uberhaupt echt zwaar ziek zijn geweest. En dan nog, als ik echt ziek ben helpt vriendlief gewoon en als hij ziek is heb ik echt geen klein kind op de bank liggen maar nog steeds gewoon een man die ziek is. Ik zou er best slecht tegen kunnen, zo'n vent die loopt te miepen als die ziek is.
Oh bah wat vervelend. Hier is dat soms ook zo. Voel ik me echt beroerd en dan komt hij; ik voel me geloof ik ook een beetje rillerig. Al wordt ik over het algemeen wel vertroeteld als ik echt ziek ben. Hij maakt zelfs mijn spuugbakje leeg. Qua verstandskiezen; hier ook 2 met van die haken eraan. Beide zijn in stukjes geboord en zo eruit gekomen maar beide keren (mochten niet allebei tegelijk want 1 li en 1 re) lag ik een uur in die stoel. De eerste keer ging het nog ontsteken en moest ik naar de spoed-tandarts. Daar ben ik ook echt heel naar van geweest. Ik had het ook niet getrokken met "paracetamol erin en gaan". Dus da gaat niet altijd op. Maar heel veel sterkte in elk geval. Als moeder kun je inderdaad echt niet ziek zijn.