Ik weet dat ik niet mag klagen en dat zal ik ook niet doen maar wil het wel even kwijt. Iedereen met wie ik het er face to face over heb zegt dat ik gewoon blij moet zijn en niet uitgaan van iets anders wat niet aan de orde is . maar goed , vorige week ben ik na n heeel snelle bevalling van 3 uur voor de 3e keer mama geworden van n super mooi meisje Ise we mochten na de bevalling gelijk naar huis om 23:30 , was ook meer omdat het te druk was ze stonden net niet in de rij voor de verloskamers eerste nacht , en eochtend hebben ze alleen gedaan met ons meisje kraamhulp kwam pas om 13:30 Ise woog 2950gram en is na 2 dagen 20 gram afgevallen maar dag 3 alweer boven der geboorte gewicht vanmorgen woog ze zelfs 3210 gram op dag 5 dus de bv gaat ook super , gister heb ik de stuwing weg gekolfd uit mn rechter borst , in 10 min 80cc dus dat zit ook wel goed . Ise kleurt niet geel blijft mooi meisjes-roze slaapt huilt en komt om een voeding op mooie tijden ik zelf kan veel meer dan voor de bevalling , bijna geen bekken pijn meer , met de rusttijden die ik heb kom ik de dagen goed door , ik ben echt geen in bed blijfmens Ik ben echt trots en blij dat het zo goed gaat maar soms bekruipt me n naar gevoel dat er ergens op deze weg een diepe kuil zit waar ik in ga storten , ik ken dit gevoel niet van mijn vorige kraamweken maar hoop dat iemand anders het wel herkent en begrijpt wat ik bedoel ?
Fijn dat het zo goed gaat! Het klinkt een beetje als mijn kraamweek, hier ging ook alles supergoed. Ik heb wel wat kraamtraantjes gehad, maar bijna niet, zat er echt op wachten als het ware Uiteindelijk heb ik na een week of 3 een moeilijke periode gehad, maar echt ingestort ben ik niet. Geniet van de mooie tijd met je gezinnetje en van je meisje en ga er gewoon vanuit dat het zo goed blijft gaan
Yep hier ook een super goede kraamtijd gehad. Wel een vreselijke bevalling, maar ik was echt heel erg snel weer op de been. Kon na een dag alles alweer. Na 2 dagen mijn oudste alweer opgehaad van het kdv. En na 2 weken zelfs samen met mijn man schuttingen gemaakt rond ons huis Na de bevalling zijn we erg druk bezig gegaan met onze tuin. Door al het geregel en het werk hiervan heb ik nu wel het idee dat ik niet echt een kraamtijd heb gehad. Over 2 dagen begin ik weer met werken en ik heb het idee dat ik niet echt van mijn verlof heb genoten. Dus mijn advies: prima dat je je goed voelt, maar doe niet te veel en probeer echt te genieten!
Ken het gevoel helemaal hoor. Ik heb hier ook alleen maar gigantisch op die roze wolk gezeten. Alles ging zo geweldig... ze kwam netjes aan, deed het goed, voeding ging super en ik voelde haar ontzettend goed aan. Het was zo leuk, dat ik dacht dat er vast iets mis zou gaan omdat het allemaal te goed ging... Ook omdat de welbekende kraamtranen uitbleven. Maar er ging niets mis... en het genieten is gewoon lekker door gegaan! Dus, gewoon lekker genieten van alles wat je hebt! En niet teveel stil staan bij wat er mis zou kunnen gaan. Want dat heb je toch niet in de hand
Ik liep met 6 dagen ook in de stad om schoenen te shoppen hoor Ik wilde namelijk wandelen met de kleine buiten (was heel mooi weer) maar ik had geen schoenen meer die paste. Ik heb wel vanaf dag 9 tot 17 daarna nog wat kraamtranen gehad. Maar verder voelde ik me heel goed. Ik was blij dat ik mijn tenen weer kon zien, kon bukken, geen erge bekkenpijn meer had. Ik heb ook bijna niet op bed gelegen in de kraamweek. Misschien 2x een uurtje in de middag.
Wat jij beschrijft lijkt wel op hoe goed het ging na de geboorte van mijn tweede. BV kwam supergoed op gang (ik kolfde 180 cc na de voeding... geen wonder dat ik stuwing had!) en zij is bijna niet afgevallen. Ik was in no time weer op de been. Nou was m'n eerste kraamtijd zeker geen rampentijd, maar het ging allemaal een stuk moeilijker (BV ging moeilijk, zoontje viel veel af, ik kreeg kloven; voelde me vreselijk slap en uitgeput). Toch ben ik niet in een diep gat gevallen hoor, ook de tweede keer niet. Het is niet zo dat er voor iedere bevalling+kraamtijd een bepaalde hoeveelheid tegenslag staat. Soms gaat het gewoon écht allemaal goed. Nog van harte gefeliciteerd, overigens!
Wij hebben juist privé een vervelende kraamtijd gehad, maar niet vanwege problemen met de jongste of lichamelijk oid. Ook hier niet echt kraamtranen gehad. Het hoeft ook niet persé slecht te gaan of tegen te zitten of weet ik veel wat. Wees lekker blij en gelukkig en geniet van je wondertje!
Gefeliciteerd met jullie meisje! Ik herken me er wel een beetje in. Na m'n eerste bevalling, ging er heel veel mis. Ik verloor veel bloed en moest naar de IC, mijn zoontje had ademhalingsmoeilijkheden en werd opgenomen op de Neo. Hij moest na 24 uur aan de volledige beademing, in een ziekenhuis 50km verderop. Toen hij thuis kwam, bleek hij door alles een huilbaby te zijn. Nooit een oorzaak kunnen vinden en we konden pas na 1.5 jaar zeggen, dat hij eindelijk goed in zijn vel zat. Nu is hij het leukste kind van de wereld! Maar och och....Ik heb soms wel eens "spijt" gehad, dat ik überhaupt aan kinderen was begonnen....(nu niet meer hoor!), wat heb ik mij ellendig gevoeld. Mijn tweede bevalling ging heel snel, binnen 2,5 uur heb ik prachtig meisje op de wereld gezet. Wel weer te veel bloed verloren, maar niet noemenswaardig naast mijn eerste bevalling. Ik mocht na 24 uur weer naar huis, samen met mijn dochter. Zij sliep de hele dag, dronk goed, huilde weinig. Ik kon bijna niet geloven dat dit ook kon! Heel soms als ze een huiluurtje had, bekroop mij het gevoel; "daar gaan we weer". Maar na een uurtje was het over. Nog steeds is het een super rustig en vrolijk kind, slaapt super goed, eet soms wat minder, maar groeit wel goed. Ik zit af en toe toch nog te wachten, wanneer het niet goed zal gaan. Maar het komt maar niet! Ik probeer er van te genieten dat het goed gaat, maar soms bekruipt mij die angst ook, dat we straks ineens in een gat gaan vallen.
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je dochtertje!!! Ik herken het ook. Superbevalling gehad, geen scheur/knip en voelde me meteen gewoon super, Lisa dronk meteen goed aan de borst, Eva reageerde heel leuk op haar zusje, dus alles ging echt helemaal super. Hier ging het helaas daarna wel minder, maar dat was gewoon pure pech, maar het voelde zeker wel wrang, zeker om Lisa zo'n natuurtalent was aan de borst. Lisa bleek verborgen reflux te hebben, was absoluut niet happy, weigerde soms te drinken en met 10 weken werd ze ziek (gewoon een virus) en stopte met drinken. Na 2 weken ziekenhuis is ze met sonde naar huis gekomen en heb ik totdat ze 1 jaar was gekolfd. Ze heeft tot 8,5 maand een sonde gehad. Het is heel anders gelopen dan ik in de kraamweek had gedacht, ik heb er nog wel eens moeite mee omdat het ons laatste kindje is en ik me de babytijd toch echt wel anders had voorgesteld. Maar goed, ze was wel vrolijk toen ze de sonde had, ze was er redelijk snel vanaf en nu is het zo'n lieve en vrolijke dreumes, dat het eigenlijk ook niet meer zoveel uitmaakt.
Hier ging op de vroeggeboorte na alles van een leien dakje. Nog steeds eigenlijk. Lekker van genieten, zo kan het dus ook