Zoals eerder geschreven heb ik dus een moeilijke ex maar nu ben ik echt ten einde. Hij heeft mij nu al meermaals bedreigt, me de keel over te snijden, mijn huis in brand zetten, me te vermoorden enz en nu loopt het echt uit de hand. Ik heb klacht ingediend bij de politie maar die kunnen er niks echt aan doen. Hij gaat van zodra ze is geboren een rechtzaak aanspannen en de volledige voogdij eisen (zot) Ik heb een ex vriendin van hem gesproken waar hij 5 jaar mee samen is en ze zei me dat ik echt moet opletten voor hem, hij heeft haar geslaan,gestalkt, achtervolgt kortom meer dan een jaar haar leven een hel gemaakt. Zo ken ik hem helemaal niet dus het maakt me wel erg bang. Ik weet dat de miserie zal beginnen als mijn kindje is geboren en ben heel bang. Iemand een idee hoe ik dit het slimste aanpak? Ik heb al een nieuw gsmnr genomen. Heb klacht ingediend bij de politie en morgen ga ik met de sociale dienst van het ziekenhuis praten.
uhhh, hem het kind niet laten erkennen of gezag geven, dan kan hij wettelijk gezien helemaal niets. Als hij aan je deur staat moet je hem 3x vragen om weg te gaan, daarna mag je de politie belen en gewoon blijven bellen als hij wat doet! Ik heb zoiets meegemaakt, maar in veel mindere mate en mij zeiden ze dat ik meteen mocht bellen en dat er dan iemand zou komen.....helaas moet het vaak eerst fout gaan voor het goed gaat. Tsja, en een niet zo door iedereen geliefde oplossing (ik ga vast kwaad bloed zetten, maar goed....) Als hij je weer bedreigd regel je dat ze hem het ziekenhuis intrappen, wie niet luisteren wil.....klinkt heel naar en je wil je vast niet verlagen blablabla, maar het werkt wel......... ze ebben vaak een hele grote mond, maar als het puntje bij paaltje komt en zeg nou eerlijk, een vent die dat met een vrouw doet mag best een keer van hetzelfde terug krijgen van en hee flinke vent (of 3)
ik wil je even sterkte wensen. Ik weet niet wat je allemaal kunt doen, ik zou wel als ik jou was echt elke keer de politie bellen als hij weer contact met je opneemt zodat het bij hun in elk geval geregistreert staan... wordt dan in elk geval erg lastig voor hem om de voogdij te eisen sterkte in elk geval!
oei sam dat is minder en spijtig genoeg gaat de politie inderdaad niks doen zolang het bij verbale bedreigingen blijft. je kan in elk geval alles dat hij schrijft( sms,msn of dergelijke) bewaren want dit kan eventueel bewijsmateriaal zijn enja blijven klacht indienen bij de politie. zo'n mannen zijn gewoon uit op macht en nu hij begint te voelen dat hij dat bij jouw niet meer heeft gaat hij het zo doen. het kan zijn dat het ophoudt maar het kan evengoed uit de hand lopen natuurlijk. nu verbaal geweld is niet strafbaar maar stalking wel. mischien dat je beter daar klacht kunt voor neerleggen zo kan je in principe toch al een straatverbod aanvragen. verder hem zoveel mogelijk vermijden maar je zeker niet opsluiten meid want dat is juist wat hij wilt bereiken, jouw angst en gevoel van macht over je enja ben persoonlijk ook niet voor gelijke wapens maar als het echt uit de hand loopt zou ik persoonlijk toch ook zorgen dat hij gestopt wordt op een niet zo'n wettige manier want je hebt tenslotte een babie die een onbezorgde moeder nodig heeft. veel succes!
Zozo jij hebt ook de nodige problemen zo te lezen. Vind je het dan niet heel erg raar dat je bij mij zo kortzichtig reageert? Ik kom eerlijk voor mijn angsten uit. Voor de rest sta boven je ex en laat je niet gek maken. Hij kan jou kindje ook niet afpakken en als hij dat al wilt doen heeft hij een HELE lange weg te gaan en dan moet er ook echt aangetoond kunnen worden dat jij geen goede moeder bent. En volgens mij voor zover ik kan lezen heb jij het beste met je kind voor. Zoek zoveel mogelijk hulp van instanties zodat als hij wat wilt flikken jij sterk staat. Sterkte met alles.
Savannah ik reageer niet kortzichtig maar ik vind het alleen extreem wat je schrijft. Wat mijn ex me ook aandoet, hij stalkt mij en ik niet hem, ik zal nooit twijfelen aan mijn moederschap. Ik heb een print van allerlei dreigementen gegeven aan de politie. Ik ben nooit bang voor hem geweest, hij heeft me ook nooit geslaan ofzo maar ik weet nu tot wat hij in staat is. Voor mezelf ben ik niet bang, wel voor mijn dochtertje.
Wat ik schrijf is heftig maar ik kom er wel voor uit en ik ga wel naar hulpverleners instanties toe. Dus dan vind ik jou opmerking dus wel degelijk kortzichtig. Een angst is het niet daadwerkelijk doen maar een angst erkennen en herkennen is beter als dat het later misschien wel uit de hand loopt. Ik word ook bedreigd door de ex vriendin van mijn ex, ik word ook gestalkt door de exvriendin van mijn ex maar daar word echt niet naar gekeken hoor geloof me alleen als het op zo een dusdanige manier uit de hand loopt dat het voor jou al te laat is. Daarom zeg ik erken het probleem en zoek van te voren hulp bij instanties ga nu al naar de kinderbescherming of jeugdzorg en leg je situatie voor want ik vind jou situatie net zo goed zorgelijk voor om een kind in op te voeden. Jij bent hier misschien niet het gevaar maar jou ex die is misschien wel echt instaat jou kind iets aan te doen en ik ben dat daarintegen niet. Ik ben gek op kinderen en ga door het vuur voor ze en ben dus om die reden niet instaat om een kind iets aan te doen. Denk na voordat je iets schrijft oke. Ik heb liever mijn problemen als die van jou hoor want ik voed in jou situatie niet graag een kind op!
Als je komt om deze onzin neer te zetten bol het voor mijn part dan weer af he, ik heb jouw mening niet nodig meisje.
Oke kijk hoe aangevallen jij je voelt meis... Hoe denk je dat ik mij door jou opmerking voelde? Wie de bal kaatst bij mij krijgt hem terug oke. Je hebt het er zelf naar gemaakt. Voor de rest raad ik je echt aan aangifte te blijven doen en de politie gek te bellen als jou ex jou blijft bedreigen. Bedreigen is namelijk nooit goed en gestoord (heb ik godzijdank ook nooit gedaan). Ik begrijp jou situatie heel goed hoor meis maar ik voelde mij ook aangevallen door jou terwijl jij ook zo je problemen hebt. Als je wilt praten mag je best contact met mij opnemen. Maar als ik je echt heel erg gekwetst heb mijn excuses daarvoor
Ik heb met mijn ex iets soortgelijks meegemaakt. Op een gegeven moment durfde ik niet eens meer alleen over straat. Gelukkig is het bij mij uiteindelijk opgehouden. Ik denk omdat hij een nieuwe vriendin had, een nieuw speeltje dus en omdat ik gewoon nergens op reageerde. En toen ik na een aantal jaren een nieuwe vriend had, durfde hij nog niet eens meer bij me in de buurt te komen, zo bang als hij is voor hem.(ook al heeft mijn vriend hier nooit aanleiding toe gegeven hoor). Ik heb wel alle smsjes, mails e.d. bewaard en er voor gezorgd dat ik nooit alleen met hem was, zodat ik steeds getuigen had als er iets zou gebeuren. En inderdaad steeds weer naar de politie gaan. Voor mij was het gewoon een kwestie van volhouden en kijken wie de langste adem heeft. Ik hoop voor jou ook dat het met een sisser afloopt. In ieder geval heel veel sterkte.
Ik begrijp niet waarom jullie zo doen tegen elkaar. Op dit forum kan iedereen schrijven over haar ervaringen. Ik vind het dan ook onbegrijpelijk dat jullie kritiek hebben op elkaars verhaal! Bedreigingen, uit welke hoek dan ook, zijn er om serieus genomen te worden! Niet om weggewimpeld te worden. Als er een bepaalde manier was om ermee om te gaan, dan zou ik me er wat bij kunnen voorstellen. Maar iedereen gaat er anders mee om dus ik zou maar eens normaal doen tegen elkaar!
Mijn hoop is ook dat hij gauw een andere vriendin heeft en mij vergeet en de baby. Hij heeft zn ex terug gecontacteerd (dat meisje die hij zo'n hel bezorgd heeft) en gevraagd of ze hem niet terug wil enz en gezegd dat hij na haar wel enkele relaties gehad heeft, maar dat zn hart altijd bij haar lag. En hij heeft geen woord over mij of het bestaan van de baby gerept. Daarom weet ik ook dat hij dit helemaal niet uit vaderliefde doet maar uit woede tov mij. Ik heb alles dat ik nog heb, smsjes heb ik niet meer, uitgeprint en aan de politie gegeven. Ik weet nooit wat ik moet doen, reageren of negeren. Soms denk ik als ik reageer gaat t hem kalmeren maar negeren is eigenlijk het beste. Het is wel moeilijk om niet te reageren op sommige uitspraken. Was jij toen ook zwanger Angelie?
Nee, we zijn 3 jaar samen geweest en hij heeft mij nooit geslaan of bedreigt... Daarom is het voor mij wel een shock om zo'n dingen over hem te horen want ik kan me niet voorstellen dat hij zoiets doet. We hebben al vaker ruzie gehad en nooit heeft hij iets gedaan Ik zag hem ook helemaal niet als een gewelddadig persoon, nee dat is niet hoe ik hem ken. Daarom heb ik die bedreigingen nooit aux serieux genomen en er mee gelachen maar nu ik zijn ex vriendin hoor weet ik het niet meer. Eén ding is zeker, ze liegt niet, ze wil zelfs getuigen bij een eventuele rechtzaak.
als ik jou was zou ik geen enkel contact meer zoeken ook niet door de onruststoker, die ex van hem.. en als het in je macht ligt zou ik op zoek gaan naar een andere woonplaats en een nieuw huisje om opnieuw te beginnen.. want dit lijkt me echt niet goed voor je en al helemaal niet voor je kindje straks.. die hoort veilig en geborgen op te groeien en niet in de ruzie en het gezeik.. heel belangrijk hoor! maar dat weet je zelf natuurlijk ook wel.. sterkte in deze strijd... hoop dat je rust zal vinden en nog even van je zwangerschap kan genieten zonder die rotdingen van je ex te moeten aanhoren..
Zoek n huis ver weg? vertel niet waar je gaat wonen? Zoek een plek waar je rust vind en waar niemand komt die de rust weg neemt.. En vertel alleen de betrouwbare mensen waar je bent.. Extreme voorzorg maar t helpt wel..
Dat is een optie maar ik heb nu echt nog de steun van mijn moeder nodig op elk vlak. Ik heb alles bij hem achtergelaten, meubels alles... Ik heb mijn job moeten opzeggen omdat mijn moeder 100 km van ons vandaan woont. Dus ik moet na de geboorte echt alles opnieuw gaan opbouwen en dat kan ik me nu helaas niet in 123 permitteren.
dat komt vanzelf wel weer.. hopelijk zit je nu op een veilige plek waar jkomen en kan genieten van je kindje in je buik... daarna kan je moeder je misschien wel helpen met alles als je kindje geboren is en dan kan je eens kijken wat je gaat doen toch.. sterkte meid..