Ik ben trots op mezelf omdat ik al een Jaar alleenstaande moeder ben, en het helemaal alleen moet redden omdat de vader van mijn zoon totaal niet naar zijn zoon omkijkt en ook geen cent uitgeeft aan zijn zoon. Ik red het nu al een jaar alleen, en het gaat steeds beter. Nu een jaar later geef ik mezelf echt een schouderklopje dat ik het goed doe! vooral na het compliment van de arts op het CB dat ik het erg goed doe alleen, omdat mijn zoon totaal geen schade heeft van de scheiding en erg vrolijk is altijd en goed ontwikkeld, was ik helemaal trots op mezelf. Maar meiden we verdienen allemaal een schouderklopje!!!
Ik ben er trots op dat ik mijn meisje op de wereld heb gezet, dat ik zo`n goede vader heb gevonden voor mijn meisje, dat ik een goede moeder ben en dat ik nu bijna 1 jaar borstvoeding geef!!! HALELUHJAH!!!!!!
Wat een leuk onderwerp, ik vind dat we ons ook best eens mogen complimenteren......!! Ik ben trots op mezelf omdat: Ik vreselijk tegen de bevalling op zag, het was de eerste, je weet totaal niet wat je te wachten staan. Mijn zusjes hadden onze moeder erbij, en dat wilde ik niet. Ik wilde dit samen met mijn man doen, dit moment was voor ons samen en niet voor mijn moeder! Ik ben ontzettend trots dat we het ook echt samen hebben gedaan. Dat ik de weeen zo goed heb kunnen opvangen, en dat alles zo bijzonder is verlopen. We wilden al jaren kinderen maar ergens was het onze tijd niet. Toen we ervoor gingen, duurde het maaaaaanden, uiteindelijk een jaar, en dan je zusjes tussendoor die per ongeluk zwanger raken. Toen maakten we plannen om te gaan trouwen. Even wat anders aan ons hoofd, even de kinderwens op een laag pitje. We trouwden in oktober 2008 en in juni bleek ik zwanger. Helemaal blij, tranen van geluk, na een maand was het mis. Wat een akelige tijd. Na twee weken verdriet van deze gebeurtenis vol goede moed verder en positief blijven. De bruiloft verder voorbereiden....! 3 oktober trouwden we........ 5 oktober op huwelijksreis. In die tussentijd was ik misselijk en niet lekker. Dachten de zenuwen en alles. Maar 6 oktober kwamen er met een portugese test achter dat ik gewoon zwanger was !! Mooier cadeau konden we ons niet meer wensen. Als ik naar mijn dochter kijk ben ik zo gigantisch trots op mezelf, op mijn man en op haar. We hebben het toch allemaal maar mooi voor elkaar gekregen. Ze is zo mooi, zo lief, en ze groeit geweldig op mijn melk. Als ze met stralende oogjes aan kijkt en naar me lacht, dan smelt ik, voel ik soms een traan naar beneden rollen. BV was hier ook een strijd...uiteindelijk ook volledig gaan kolven. Niet altijd leuk en soms dood vermoeiend, vaak op het punt gestaan toch maar over te stappen. Maar dan kijk ik naar mijn meisje, naar haar mooie koppie, naar haar stralende oogjes, naar haar lieve lach, dan ik het niet over mijn hart verkrijgen haar de beste melk op aarde niet meer te geven. Echt.... ik ben zo trots op mezelf dat ik dit allemaal voor elkaar hebben kunnen krijgen met mijn mannetje.
Ik ben er trots op dat ik een liefdevolle, leuke mama en vrouw ben. Ik ben er trots op dat ik de zorg voor Ise heel gelijkwaardig met m'n vriend kan delen en zonder jaloezie kan genieten van de band die zij twee met elkaar hebben. Ik ben er ook trots op dat ik mijn eigen zwakke plekken als moeder probeer in te zien en open sta voor hulp of advies van anderen als ik denk dat dat beter is voor Ise. Sommige dingen kan mijn vriend beter dan ik. Over sommige dingen ben ik een beetje overbezorgd en ik wil niet dat Ise daardoor beperkt wordt. Ik ben er trots op dat ik mezelf best wel goed ken en ik weet dat mijn manier niet altijd de beste is. En ik ben er trots op dat ik samen met mijn vriend dit leven heb kunnen opbouwen en dat wij een fijn gezin zijn met z'n drietjes.
Ik ben er trots op dat ondanks al mijn angsten om het net zo als mijn moeder te doen, het toch anders kan en wil! Verder ben ik ook best trots op het feit dat ik tijdens de zwangerschap al veel assertiever werd en nu nog ben. Commentaar omdat ik geen borstvoeding gaf, omdat ik mijn kindje niet even liet huilen en omdat ik te weinig met haar naar verjaardagen ging...:x Ik hoef geen verantwoording meer af te leggen van mezelf, heerlijk! Mijn antwoord: Dat bepa(a)len ik/we zelf wel!
wat een fijn topic en wat mooi dat meiden zo goed en trots op zichzelf kunnen zijn. Dat kan ook heel moeilijk zijn voor meiden weet ik uit ervaring! Ik ben trots op dat ik ondanks mijn zware bevalling en de nasleep ervan toch overeind blijf staan. En ik ben trots op mezelf omdat ik sinds ik moeder ben zekerder ben van mezelf en beter mijn grenzen aan durf te geven. Wat een lekker gevoel is dat!
Schouderklopjes voor iedereen!!!!! Ik heb zelf 5 maanden volledig gekolft . Ook mijn zoontje heeft 5 maanden borstvoeding gehad. Ook een schouderklopje voor mij. Voor de meiden die dat doen , het aantal keren dat je per dag moet kolven wordt minder, al moet je het wel goed volhouden om je productie op gang te houden. Een tip, als je nu te veel kolft bewaar het in de vriezer want straks heb je het hard nodig. Op het laatst kon ik de behoefte van mijn zoontje niet meer bijhouden, hij dronk 950cc op een dag en ik kolfde in 5 keer maximaal 700cc op een dag. Veel liefs Nataly
Hulde aan alle fulltime kolvers, single moeders en andere stoere vrouwen! Ik ben trots omdat ik ondanks dat ik mijn zwangerschap pittig vond (4 maanden misselijk, hoge bloeddruk incl 2x in de week naar het ziekenhuis) een redelijk moeilijke weg naar de bevalling had (ingeleid dmv veter 1e keer mislukt 2e keer 2 dgn later wel gelukt) ik het allemaal zonder mopperen en al te veel negativiteit heb volbracht. Ook ben ik trots omdat ik zo volop kan genieten van Fenne! En ik ben vooral trots op het feit dat ik NIET in het gevoel ben blijven hangen wat ik vlak na de bevalling had...PANIEK, ANGST, ENZ....
Leuk die complimenten aan je zelf Het allertrotste ben ik er op dat ik ons kindje op de wereld heb gezet. Een pittige klus, maar onze grote trots!
@Klarinet, meis ik dacht dat je bedoelde dat je een miskraam gehad hebt, maar na het lezen van je statistieken begrijp ik dat je het over borstvoeding hebt, toch?
Ik ben trots omdat ik iedereen verbaasd doe staan dat ik mijn studie zonder studievertraging doorloop! Maar ik wil dit al zo lang zeggen: ik ben ZO trots op mijn zoontje! Oh wat hou ik toch zielsveel van dat heerlijke ventje. Hij doet het zo goed. Gaat iedere dag lief slapen, speelt lief, lacht en brabbelt veel, eet goed. Het is zo genieten met hem, ik kan geen genoeg van hem krijgen. Ik kan hem wel blijven kussen. Aaaah wat een gelukzaligheid!