Vanmiddag was ik enthousiast over mijn idee om lekker met mijn gezin te bbq-en. En wat heb ik uiteindelijk gegeten? 3 boterhammen met hagelslag We kregen weer eens ruzie, of eigenlijk niet eens ruzie. Gewoon gezeur... Ik vond dat hij niet enthousiast genoeg reageerde op mijn leuke idee en hij reageerde daar weer raar op. Er zijn zoveel dingen die ik anders wil, maar als ik daaraan denk dan kunnen we net zo goed uit elkaar gaan, want het is een heel ander leven. Wat mij bv heerlijk lijkt in een relatie... * Als de kids op bed liggen 's avonds lekker samen in de tuin, lekker romantisch doen. * Ik wou dat we van een wijntje konden genieten. * Ik wou dat hij eens met verrassingen of leuke ideeen komt. * Bosje bloemen meenemen als hij toch de boodschappen heeft gedaan. * Me eens lekker beetpakken of kietelen, gewoon zomaar! * Lekker samen uiteten of later eten als de kids al op bed liggen. Dat soort dingen mis ik gewoon zo erg in mijn relatie. En daar hebben we het al zo vaak over gehad. Maar hoe kun je iemand veranderen als ie niet zo is?? Ik hou echt van hem en het is allemaal ook niet constant zo slecht. Maar we zijn op dit moment alleen maar opvoeders ipv een stel!! Zo dat moest ik ff kwijt
Pfffff... kan me goed voorstellen dat je met een heel vervelend gevoel zit nu!! *Dikke knuffel*, zeker als je je had verheugd op een BBQ en uiteindelijk met een boterham voor je neus zit! Sterkte meis, hoop dat je je gauw beter gaat voelen en hieruit gaat komen!
Hallo lieve schat Zo zijn mannen. Echt waar. "lekker romantisch doen in de tuin". Tja, dat komt alleen in serie's voor, dat komt bij weinig mensen voor, een man is alleen romantisch als hij weet dat er sex van komt Houdt hij niet van wijn? Schenk het gewoon in en geniet er zelf van, vraag dan of hij bij je komt zitten Een bosje bloemen, ik geef op maandag de hint en dan hoop ik dat hij er op vrijdag aan denkt En af en toe gewoon zelf een bosje kopen Lekker beetpakken of kietelen, tja, in de verkeringstijd kwam dat wel voor. Maar doe jij dat bij hem? Ik ook niet Samen uit eten valt wel te regelen toch? Dat zie ik dan wel als veranderpunt. Vraag of je ouders een keer willen oppassen. Volgens mij zijn mannen uberhaupt niet zoals je nu verlangt, deze punten, die komen alleen in het begin voor. Bij mij dan., dus ik zou zeggen, lekker relativeren... Zorg wat extra goed voor jezelf. xxx
Nou niet mee eens eigenlijk. Al die punten hebben wij na 11 jaar nog wel gewoon. Dat vastpakken en knuffelen of gek doen helemaal. Maar goed, als je het echt wilt misschien kunnen jullie eens samen naar therapie?
Woow, dat is wel heel erg verbitterd en generaliserend hoor NooNooman houdt ook van romantische dingen doen en die heeft er dan echt niet gelijk 'jeuk' aan om het maar even heel plat te zeggen. TS: je kan het ook gewoon aangeven, of heb je dat al eens gedaan? Na 3 jaar kwam bij ons ook een beetje de klad er in, ik had ook dat gevoel dat ik weer 'begeerd' wilde worden. Ik ben er zelf mee begonnen, lieve briefjes in de broodtrommel, iets lekkers in de tas, spontaan een kus geven in de winkel... Ik heb toen gezegd dat ik dat gevoel graag terug wilde en sindsdien gaat het super!
Klopt, wij doen dat eigenlijk ook allemaal. Behalve romantisch doen in de tuin, ik haat al die rotmuggen dus zitten wij gewoon binnen als het gaat schemeren met een wijntje
ik ben het er ook niet helemaal mee eens, althans deels dan. Wij zitten ook niet romantisch in de tuin, voornamelijk vanwege een gebrek aan fatsoenlijke tuin en wijn drinken we niet Maar knuffelen, kietelen, pesten of dat soort dingen doen we wel (wij lopen elkaar bv. wel eens te duwen op straat a la Shrek (uit de eerste Shrek dan, maar dan moet je de film voor kennen) Bloemen daarentegen krijg ik ook niet (ik geloof ooit eens voor mijn verjaardag lang lang geleden) en als ik niet onsubtiele hints voor kerst laat vallen, ligt er onder de kerstboom ook niets voor mij. Hij denk daar gewoon niet aan. Maar ik zou er gewoon zelf mee beginnen, dan zal hij wellicht vanzelf meegaan. Het is vaak makkelijk aan te geven dat hij zus niet doet of zo niet, maar vaak kan je daar zelf een hoop aan veranderen ...
Ik kan me voorstellen dat je je verdrietig voelt nu je je alleen maar opvoeder voelt, ipv een stel. Je hebt het al vaker met je man hierover gehad, maar er verandert dus niks. En als jij zelf nu eens het initiatief neemt?? Ik weet niet of je dat al eens hebt geprobeerd, maar misschien kun je je man op een mooie avond verrassen door zelf buiten een romantisch sfeertje te creëeren? Kaarsjes op tafel, wijntje erbij, hapjes maken die hij erg lekker vindt, maar niet vaak eet... Hij vindt het vast leuk als je hem zo verrast, en zal misschien bedenken dat hij jou ook best eens een keer zomaar mag verrassen. Het hoeft maar een klein gebaar te zijn. En als het dan laat en koud wordt, ruim je samen de boel weer op en smijt je hem op de bank als jullie binnen zijn en ga je hem kietelen of bovenop hem zitten ofzo, gewoon voor de gein. Misschien ziet hij dan hoeveel plezier je hier aan hebt en hoe waardevol zulke kleine dingen in een relatie zijn!! Mijn man en ik doen dit soort kleine dingen af en toe wél, juist omdat het zo belangrijk is dat je ook een stel bent, naast het opvoeden van je kinderen. Het begin van een gezin zou niet het einde van een stel moeten zijn, dat moet blijven en zo af en toe blijken uit kleine dingen. Succes en een dikke knuffel!!
Zo te lezen heeft Edgeman toch een broer . Hier hetzelfde, hij is niet van het romantische, wel spontaan (in hoeverre dat mogelijk is met een kindje). 's Avonds als verrassing uit eten, dat soort dingen. Maar ik doe daar zelf ook wat mee, filmpje pakken, zo opeens bbq-en, kietelen, knuffelen, zoenen op straat of hier binnen. Hij neemt dan weleens iets mee waarover ik het een tijdje geleden over heb gehad (filmpje bijvoorbeeld). Kleine dingen. Maar leuke verrassingen. Bloemen krijg ik ook nooit hoor!!
Ook wij hebben het nog altijd heel fijn na 7 jaar. En ook wij knuffelen zomaar, of even lekker gek doen. Wijntje in de tuin, of een goed gesprek. En uit eten zouden we niet willen missen. Maar.... Toch snap ik wel je gevoel na zo'n ruzie. Hier vandeweek ook lekker uitgebreid paella staan maken maar meneer werd ergens boos over en uiteindelijk ik aan de computer en hij met bord op schoot voor tv gegeten. Zo'n rotgevoel dan! Dan voel je je best wel een sloof.. Hoewel we uiteindelijk allebei wel moeilijk deden als ik eerlijk ben. En als ie moe is praat ie de hele avond niet, zit ie alleen maar met de ipad voor zijn hoofd op de bank. Daar kan ik me dan aan irriteren, maar eigenlijk zit ik zelf ook voor de tv. Hier hebben we afgesproken in elk geval 1 x in de twee weken echt uitgebreid te koken samen. Het komt er niet altijd van, maar dan is het wel heel gezellig. En om 2x in de week seks te hebben. Klinkt heel clinisch maar soms werkt het wel zo. Als je eenmaal bezig bent... Sex kan ook alleen een lekkere massage zijn voor mij en voor hem een euh.. Hoe zeg je dat netjes? Haha, vul zelf maar in! Waarom ik dit zeg, sinds we dit af hebben gesproken gaan we dus minstens 2x in de week tegelijk naar bed, staat de tv eerder uit en voel je je daarna toch weer speciaal. Het gaat om de tijd die voor elkaar neemt. We leggen die 2x niet op de weegschaal, maar soms kwamen we er achter dat het wel weeer erg lang geleden was.. Dan denk je: jeetje.. We moeten er wel in blijven investeren.. Waar het denk ik echt om gaat is, kun je je man bereiken? Kunnen jullie communiceren? Heb je het bijvoorbeeld wel eens op papier gezet? Dat heeft hier in het verleden erg geholpen. En ook kritisch naar jezelf zijn., doe jij wat je graag van hem wilt zien? Hoop dat julie er samen uitkomen en dat je je beter gaat voelen! In elk geval fijn dat je even kon spuien!
Mijn man is ook niet zo om iets leuks te kopen, uit eten te gaan of wat ook. Nooit geweest ook. We zijn tevreden met even kletsen en samen de krant lezen, samen in de tuin werken als smurfje slaapt, even naar het bos met zn drietjes op zaterdagmiddag. Het zijn de kleine dingen die het doen! de verliefdheid gaat eraf na een paar jaar, je veranderd toch vind ik. Maar wij houden alleen maar dieper van elkaar, weten wat we aan elkaar hebben. daarom snap ik je wel, iedereen baalt wel eens
hier ook een mannetje die echt alles is maar romantisch nee hoor Buiten eten vind hij niks Bloemen wat zijn dat NOu gaan ze hier toch dood dus vind ik zonde van het geld hhaa Vast pakken enz doet hij nog wel Maar waar ik nu heeel erg van geniet als ik zie hoe hij met onze dochter omgaat dan word ik weer helemaal blij van binnen en dan denk ik dan maar geen romantische man hij geeft ons meisje wel alle liefde en dat geeft mij ook heeel veel liefde En als ik iets wil doen dan plan ik dat gewoon en meestal word het wel erg gezellig, Maar het belangrijkste is ik heb geaccepteerd wat hij niet was maar ook erg leren kijken waar de kwaliteit in onze relatie zit en die punten zijn zoveel belangrijker als een bloemetje of een BBQ Tuurlijk mis ik soms het romantische wel eens hoor .
Mijn man is ook niet romantisch hoor Is zijn karakter en zal ook niet veranderen. Maar dat ene punt over zomaar knuffelen/kietelen enz is in mijn ogen HEEL belangrijk. Je hebt geen romantiek nodig om intiem te zijn. En intiem zijn moet ook weer niet altijd sex betekenen... Gewoon even die knuffel of dat plagen tussendoor, dat vind ik gewoon heel belangrijk..
Ik herken het wel hor, ik heb ook zo'n hork van een man. Hij is van nature heel zachtaardig en rustig, maar af en toe iets té...pfff. Hij zou mijn bijvoorbeeld nooit (nee echt nooit) eens lekker beetpakken of in mijn kont knijpen en zeggen: "hé lekker ding!" Wel erg jammer. Ik heb het vaak genoeg aangegeven, maar het zit niet in hem. Romantisch in de tuin met dit pokkeweer, haha!! Nee zonder gekheid, dat doen we wel, maar de laatste tijd niet zoveel meer. We hangen teveel voor de TV. Jammer, maar ik mis het niet zo. Bosje bloemen? Ja hoor, 1x per jaar. En hoe? Ik stap in de auto, zie een bos bloemen liggen van de Appie op de achterbank en vraag: "wat zijn dat voor bloemen?" Zegt hij "ohhh, voor jou" Of ze staan al op de vaas. Kortom, niet een stralende man met een bos bloemen in de hand en de woorden "speciaal voor jou lieverd" Nope... Na ja, zo eens in de zoveel tijd baal ik er van, maar doorgaans kan ik er goed mee leven Heb jij er continue problemen mee of baal je ook eens in de zoveel tijd?
Het lijkt wel of je het over mijn vriend hebt! Hij is echt precies hetzelfde!! Die van mij is nooit eens enthousiast.. Ik vergeet nooit meer dat ik eens mijn hoofd had gebroken over een leuk verjaardagscadeau voor hem.. Na heel lang zoeken had ik het gevonden; een eigen vliegles! Ik had moeite om dit maanden voor me te houden en had zo'n voorpret! En toen ik het cadeau aan hem gaf was zijn reactie; goh, leuk hoor.. Ik kon 'm wel schieten Terwijl hij het echt wel leuk vond, maar hij mist dat stukje enthousiasme. Ook zal mijn vriend nooit eens met een leuk idee komen om samen iets leuks te gaan doen. Bosje bloemen krijg ik zelden tot nooit. Maar meis; ik denk dat het allemaal wel op z'n pootjes terecht komt. Het is niet leuk, maar misschien moeten de leuke dingen nu gewoon even van jou af komen. En dat hij niet zo enthousiast reageerde op de bbq, dat is gewoon k*t en niet leuk, maar probeer er het beste van te maken. Ik denk dat het een fase is waar veel mensen doorheen gaan als ze kinderen hebben. Het is zoooo anders dan wanneer je nog met z'n tweetjes was! Nogmaals; ik snap je echt heel goed! Hier nog iemand die soms twijfelt aan de relatie, maar als ik dan denk aan een leven zonder hem; nee, dat wil ik niet.
ow die van mij is ook zo romantisch als een blok beton. en wijn drinkt ie ook al niet. maar hij neemt wel af en toe een bloemetje of plantje mee. en wij knuffelen en kroelen heel wat af. en idd. vaak komt er wel seks van maar dan stribbel ik verder ook niet tegen dus das dan niet zo erg.
ik denk dat in plaats van dat je afwacht wat je man doet je het heft in eigen handen moet nemen en lekker kookt voor jullie apart van de kindjes,of 2 glazen en een fles wijn buiten neerzet.. als je op sommige mensen moet wachten kan je heel lang wachten(sommige mannen zien het gewoon niet in) en pak hem zelf lekker een keer beet of lekker kroelen op de bank.. denk terug aan de tijd dat jullie net met elkaar waren en herleef het.hij gaat vanzelf wel mee. en als dit lijd tot vrijpartijen lekker in meegaan.. mannen zien ook dit als intimiteit(die ze wel goed kunnen uiten)dus het gaat om geven en nemen... succes!het komt wel goed hoor!
Ik herken het wel hoor... Je bent niet de enige met zo'n man.. Maar net als jij.. Het is niet anders... Zo zijn ze nu eenmaal. En ik hou de gekte er wel een beetje in. We kunnen elkaar niet veranderen hoeft ook niet. We moeten er allebei mee zien te leven.. En dat klinkt een beetje zwaar maar zo bedoel ik dat niet hoor is prima te doen. Maar een bbq afslaan zal ie niet zo snel doen. Maar als je met een ander plan komt zal ie eerst negatief of niet blij reageren.. that's him..
Moeilijk hoor meis. Ik kan best snappen dat je je dan ongelukkig voelt. Ik ben tot voor kort echt zo iemand geweest die alles afmeette aan wat je zag in sprookjes en films. Ja sneu ik weet het, maar zo was het wel (en soms val ik nog wel een beetje in die valkuil). De kus moest perfect, hij moest romantisch zijn, de sex moest perfect en ga zo maar door. Ik had dat vooral in mijn vorige twee relaties. De eerste hield ik van maar hij had ineens een ander. De tweede, beetje moeilijk kort uit te leggen maar van mijn kant geen sprake van liefde. Helemaal niets. Hij kwam toen ik nog verdriet had om de eerste, zag, claimde en vervolgens zat ik een jaar of vijf in een diep ongelukkige relatie waar ik niet in wilde zitten. Nu, nu heb ik een Griek. NIet heel romantisch. Snapt af en toe ook totaal niet wat een vrouw nodig heeft . En toch ben ik om de een of andere reden zo ongelooflijk gelukkig. Hij knuffelt me de hele dag dood. En andersom. Hij is lief, begripvol en supportive als het echt nodig is. Tja, heel anders ineens. Nee, hij is niet perfect, maar toch voelt het voor mij wel perfect. Zal wel met iets van de juiste te maken hebben ofzo. Wat wij wel doen, en dat doen we wel heel bewust, is we gaan in principe samen naar bed. Tv op slaapkamer dus we liggen lekker in elkaar verstrengeld nog even tv te kijken. Wat te praten of iets dergelijks. Verder koken wij regelmatig samen. Dat vinden we ook leuk om samen te doen. En we doen eigenlijk weinig dingen zonder elkaar. Dat vind ik ook zo fijn aan hem t.o.v. mijn vorige relaties. Hij voelt zich betrokken bij alles. Dat voelt aan alsof iemand je gewoon door dik en dun support. Naja, goed je hebt niets aan onze verhalen. Maar wat ik wil zeggen eigenlijk is, probeer met hem af te spreken dat je gewoon behoefte aan dingen hebt, dat je je eenzaam en ongelukkig voelt zoals het nu gaat. Hij zal dat toch op een of andere manier moeten inzien. Een relatie is geven en nemen. Dus ook voor hem. Kijk, je kunt hem nooit 100% veranderen. Maar daar staat wel tegenover dat hij ook niet moet denken 'tja zo ben ik, het is niet anders'. Zo werkt dat ook niet. Hij zal dus ook een beetje zijn best moeten doen en jij zult moeten accepteren dat bepaalde dingen gewoon er niet in zitten. Aan jou dan de taak natuurlijk om te bedenken of je dat wel een heel leven ziet zitten. Niemand mag ongelukkig zijn, jij dus ook niet. Sterkte!!