Na een enge spannende week mocht ik naar huis toe van het ziekenhuis. We blijven wel onder controle staan, eiwitten en bloeddruk blijven opgemeten worden en hopelijk onder de magische grens zodat ik thuis mag blijven. Vriend weggestuurt voor zijn vriendenweekend, wat hij eigenlijk af wou zeggen maar zo kan je alles wel af zeggen en ik heb een oppas (vriendin van 1 van de andere mannen) die veel bij me is en er voor zorgt dat ik kalm aan doe. Super blij dat alles helemaal top is met de baby, beebs staat in mijn dossier als een gezonde actieve (zeer drukke) baby Iets kleiner dan gemiddeld maar binnen de lijnen dus niets om ons zorgen om te maken, al blijven ze natuurlijk controleren. En nu maar afwachten....wel lieve mensen trouwens in zo'n ziekenhuis, had er nog nooit ingelegen dus vond het echt eng maar ze zorgen daar zo goed voor je en hebben zoveel begrip dat het achteraf gezien allemaal wel mee viel, alhoewel ik nu pas weer echt happy ben.
Gefeliciteerd met je thuis komst! En nu hopen dat je de rest lekker mag blijven geniet... THUIS! (was jou vriend niet de gene die er niet zo aan kon wennen toen je net zwanger was? die dacht dat jullie failliet zouden gaan aan de talkpoeder ik dacht zo iets gelezen te hebben... Zo ja... wat een ommezwaai kunnen mannen maken he!?) Liefs!
Hahahaha ja klopt, mijn onverschillige best wel harde vriendje...ik heb wat emo momenten gehad alleen al door hem zo uit zijn doen te zien. Geld schijnt opeens niet meer zo belangrijk te zijn Heb zelfs verpleegsters aan mijn bed gehad die zeiden dat die het er zo moeilijk mee had, hij is tussendoor bij artsen geweest om meer info in te winnen, heeft een vriend opgebeld en uitgekaffert omdat die vriend had gezegt dat mijn vriend zielig was omdat hij nu alles alleen moest doen en misschien wel niet mee kon naar het weekend (dat viel even verkeerd bij mijn vriend) op een gegeven moment kwam die bij me in het ziekenhuis bed liggen, lekker dicht tegen me aan en dan voel je die spanning in zijn lichaam. En zo nog tig dingen die hij gezegd en gedaan heeft waar ik echt een brok van in mijn keel kreeg. Heb ook tegen hem gezegd dat de reden niet zo leuk is maar dat ik blij ben dat ik hem nu eens zo mee maak, eindelijk eens de gevoelige kant.
Ik doe helemaal happy met je mee meis. Ben blij voor je dat je weer lekker thuis bent in je eigen omgeving. En met vriendlief zit het wel goed